Met hoofd op grond bonken

Ik zit met mijn handen in het haar, Yenthe doet regelmatig met haar koppie (kei)hard om de grond bonken, als ik haar oppak om te troosten en alvorens op in te praten om het niet te doen, doet ze het nadien dus weer.

Zou dit bijv te maken met frustratie als wij zeggen dat iets niet mag?

Maar hoe af te leren?

Mijn neefje deed dat ook heeeel erg op die leeftijd...geen idee hoe ze dat hebben afgeleerd,hij doet het iig niet meer.. miss een fase? Kan je geen tips geven.

Ik deed dat vroeger ook, ging vanzelf over. Ik doe het tegenwoordig niet meer

is gewoon een fase ken het van mijn broer die heeft dat ook een periode gedaan en hij heeft toch echt de universiteit gedaan dus is helemaal goed gekomen a geeft ons ook wel eens kopstoten ik denk dat dat hetzelfde is geen idee waarom ze dat een periode doen.

Het ziet er ook gewoon raar uit, midden op straat doet het ze ook sinds dagen!

ja dat kan ik me goed voorstellen mijn ouders dachten toen ook dat er iets niet goed met hem was en het heeft ook een hele periode geduurt voor het over was en hij het niet meer deed.

Gelukkig gaat ze vaak na de tijd, kort er na dan bedoel ik, weer door met spelen bijv en staat ze ook te lachen.. en dan sta ik zo van jij bent raar hahaha

Mijn buurjongetje heeft het gedaan als hij iets niet mocht/zin niet kreeg.
Tot overgeven aan toe.
Heeft een paar maanden geduurd en toen was het over.

D. deed het ook, vreselijk vond ik dat! Toen ze zich beter kon verwoorden was het snel over. Komt goed meis! Is voornamelijk frustratie.

L!ND@ schreef:D. deed het ook, vreselijk vond ik dat! Toen ze zich beter kon verwoorden was het snel over. Komt gied meis! Is voornamelijk frustratie.

Hier hetzelfde met C.iske. Toen hij eenmaal goed kon praten was het over.

Mijn jongste heeft het ook gedaan vanaf heel erg jong (een paar weken) tot een jaar of twee, als hij net wel/net niet sliep. Heel af en toe doet hij het nog steeds (hij is 4). Op het kinderdagverblijf zeiden ze dat ze dat bij een enkel kindje inderdaad wel meemaakten, dat het vaker voorkomt maar niet zo heel veel.

Ik zou geen aandacht besteden aan het bonken zelf (dus ook niet zeggen dat het niet mag etc), maar wel aandacht geven als je ziet dat ze iets duidelijk wilt maken of als iets niet lukt. Denk je dat dat kan, dat je het voor bent ofzo?

Een oppaskindje van mij heeft dit ook gedaan. Hij had dezelfde leeftijd geloof ik.

Ze doet het voor namelijk als we nee zeggen, dus dat ze boos is. Maar ik probeer wel uit te leggen waarom we nee zeggen.

A. heeft het ook een tijd gedaan, echt puur uit frustratie. Ik negeerde het, dat was echt heel moeilijk, maar ik zag het als een stukje negatieve aandacht vragen en door erop te reageren 'beloon' je dit gedrag. Het is een fase en die gaat vanzelf weer over.

loesje schreef:is gewoon een fase ken het van mijn broer die heeft dat ook een periode gedaan en hij heeft toch echt de universiteit gedaan dus is helemaal goed gekomen a geeft ons ook wel eens kopstoten ik denk dat dat hetzelfde is geen idee waarom ze dat een periode doen.

Haha ik las hij heeft het tot de universiteit gedaan!

Ik heb ooit ergens de tip gelezen om er een kussen tussen te schuiven als hij/zij dat doet. Dan doet het minder pijn. Misschien kun je daar wat mee?

het is wel een goede tip, maar het gebeurt zo snel dat je daar bijna geen tijd voor hebt.