Slaapproblemen

Weer een topic over het slechte slapen van mijn zoontje, maar ik hoop dat iemand nog vernieuwende tips heeft!
Luuk is nooit een goede slaper geweest, maar het verschilt wel per periode. Het is een tijdje wat beter gegaan, en nu sinds een week is het echt weer drama... Het begint al bij het naar bed brengen. Hij krijst moord en brand, raakt compleet over zijn toeren en is helemaal bezweet. We hebben al een strak avondritueel, hij sliep ingebakerd maar sinds hij nu echt goed kan rollen durf ik dat niet meer. Het is niet zo dat hij te moe is, want hij gaat bij de eerste tekenen van vermoeidheid naar boven.
Uiteindelijk valt hij wel in slaap, maar blijft dan elk uur/elke 2 uur wakker worden. Soms omdat hij wil eten, maar meestal zonder duidelijke aanleiding. Hij huilt dan niet zomaar een beetje, maar het is echt krijzen! Heel soms laat hij zich even troosten, valt in slaap, maar zodra ik hem terug leg is hij weer helemaal overstuur.
Ik begin inmiddels behoorlijk op te raken. Ik heb deze week vroege diensten (5uur uit bed) en ik trek dat op deze manier echt niet... Ik heb voorgesteld aan mijn vriend om ons zoontje een nachtje uit logeren te brengen, zodat ik heel even op adem kan komen, maar hij vind dat raar en voelt zich er ongemakkelijk bij(omdat dan bijvoorbeeld mijn ouders de hele nacht met hem in de weer zijn). Het liefst doe ik dat natuurlijk ook niet, maar ik wil gewoon een beetje nachtrust! Wie heeft er nog tips? Ik wil morgen sowieso even met hem naar de huisarts, omdat hij ook erg schommelt in tempratuur en een wat onrustig huidje heeft (kleine pukkeltjes). Gister hebben we hem voor de zekerheid paracetamol gegeven (ik was bang dat hij misschien wel pijn zou hebben), maar hierdoor sliep hij niet beter. Help mij!!! Ik ben inmiddels echt een beetje ten einde raad

Heeft hij het misschien te warm? Als mijn zoontje zo deed en ik kleede hem wat luchtiger was het meteen over... mijn zoontje schreeuwde dan ook heel erg en werd vaak wakker,puur omdat hij het blijkbaar te warm had.

De Puckabag hielp hier een beetje toen hij niet meer in de puckababy mocht.
Maar wat het meeste heeft geholpen was accepteren dat hij een slechte slaper is. Wilde hij niet in z'n bedje slapen dan kwam hij bij ons. Soms probeerde ik het weer, uren heb ik naast zijn bed gezeten. Met liefde hoor, maar zo vermoeiend. Dan maar lekker bij ons liggen. Tot 8 maanden heeft hij elke avond bij ons beneden gezeten tot we naar bed gingen, dan sliep hij heel soms in zijn eigen bed een paar uurtjes en de rest bij ons in bed. Na 8 maanden ging het soms om hem in bed te leggen maar ook nog lang niet altijd. Soms waren er periodes dat het iets beter ging, maar ook weken dat het weer slopend was. Sinds drie maanden kan ik zeggen dat de slaapproblemen wel voorbij zijn, hopelijk gaat het bij jullie sneller.

Ik weet hoe vermoeiend het is, sterkte

Kan je hem niet gewoon naast jullie leggen? Als hij dan wakker wordt, voelt hij zich misschien gelijk veilig bij jou. Hier gaat dat zo goed. Hij slaapt goed en wij ook.

annemie: Ik denk het niet, als ik in zijn nekje voel, voelt het altijd gewoon normaal. Niet warmer ofzo... het probleem is ook dat hij zonder deken niet slaapt (hij moet die druk op zijn lichaam voelen), en ook een slaapzak aanheeft om zich 'veilig' te voelen (na het inbakeren, volgens tips van google). Beide kan ik dus niet weglaten. In zijn slaapzak draagt hij alleen een romper zonder mouwen.

Tania: Die puckabag ga ik eens opzoeken!

Bij ons slapen in bed slapen is ook geen succes, omdat mijn vriend heel onrustig slaapt (deken over zijn hoofd trekken, helemaal mijn kant op rollen, ineens zijn arm opzij laten vallen). Dus dat vind ik eng! Hij ligt wel nog steeds bij ons op de kamer en het ledikantje staat helemaal tegen ons bed aan, zodat ik hem meteen gerust kan stellen als er iets is.

En een cosleeper? op die manier kan hij tegen je aan gaan liggen. Of is hij op die schreeuwende momenten ook niet rustig als je hem vast houdt?

Ik wilde zeggen dat je het bedje misschien kan verplaatsen maar dat is dus ook geen optie. Co-sleeper kun je inderdaad ook proberen, en kan het bed niet zo staan dat het met 1 kant tegen de muur staat (waar hij niet tussen kan vallen) en dat hij dan tussen jou en de muur ligt? Met een boxspring oid moet dat toch mogelijk zijn?

Wat hier werkt is samen slapen, maar ik lees dat dat geen optie is voor je. Als T snachts wakker wordt zoekt ze zelf de borst waarvan ze dan vervolgens in slaap valt. Als ze savonds bij het naar bed gaan overstuur is wordt ze er rustig van als ik samen met haar op bed ga liggen, zij op mijn buik. Dan huilt ze wel nog even, maar na een paar minuten valt ze dan in slaap en kan ik haar naast me leggen.

En als je nou aan jouw kant van het bed iets tegen je bed aanzet zodat hij er niet uit kan vallen en hem dan daar neerlegt? Dan heeft hij geen 'last' van je vriend.

Hoe slaapt hij overdag? Hier scheelde het enorm als onze dochter overdag voldoende rust had, dan gingen de nachten beter (al was het nog niet je van het)

Leg je m altijd slapend weg?

Tania schreef:De Puckabag hielp hier een beetje toen hij niet meer in de puckababy mocht.
Maar wat het meeste heeft geholpen was accepteren dat hij een slechte slaper is. Wilde hij niet in z'n bedje slapen dan kwam hij bij ons. Soms probeerde ik het weer, uren heb ik naast zijn bed gezeten. Met liefde hoor, maar zo vermoeiend. Dan maar lekker bij ons liggen. Tot 8 maanden heeft hij elke avond bij ons beneden gezeten tot we naar bed gingen, dan sliep hij heel soms in zijn eigen bed een paar uurtjes en de rest bij ons in bed. Na 8 maanden ging het soms om hem in bed te leggen maar ook nog lang niet altijd. Soms waren er periodes dat het iets beter ging, maar ook weken dat het weer slopend was. Sinds drie maanden kan ik zeggen dat de slaapproblemen wel voorbij zijn, hopelijk gaat het bij jullie sneller.

Ik weet hoe vermoeiend het is, sterkte

Nog een tip, dit moet je noooit zeggen. J. heeft vannacht weer bij ons in bed geslapen

Hier ook sinds een week weer slaapproblemen..meneer zegt zijn ledikantje eng te vinden...Hij draait veel en draait zich wakker. Het grote bed is onderweg maar ja tot die tijd...

we leggen hem nu maar in ons bed, waar hij meteen in slaap valt, en wanneer wij naar bed gaan leggen we hem terug. Ik heb nu de babyfoon dan dus op onze kamer staan. Wanneer ik hem gewoon in zijn ledikant laat gaat hij net zolang huilen totdat hij overgeeft en daar heb ik dus echt geen zin in iedere keer. Dan maar even een slechte oplossing die wel werkt, dan iedere keer een heel bed verschonen (en uiteindelijk nog een kind in je bed hebben)

Ik was er eerst fel tegen maar mijn avond en nachtrust gaan toch voor nu. Hij slaapt over 10 jaar echt niet meer tussen ons in. En hopelijk is het dadelijk met eht nieuwe bed ook over.

Bedankt allemaal voor het meedenken! Overdag slaapt hij sinds een paar weken stukken beter, maar ook dat gaat op en neer. Ik ga morgen eens schuiven met het bed om te kijken hoe hij veilig bij ons in bed zou kunnen slapen... al ligt hij nu sinds 20.30u zonder al te veel/lang/hard te huilen te slapen, en heeft hij het vannacht ook goed gedaan. Hopelijk blijft dit een paar nachten zo, even bijtanken!