Dilemma mbt werk

In januari ben ik geopereerd en sindsdien ben ik veel aan het afvallen. Hierdoor moest ik mijn werk als parketteur voor ons eigen bedrijf tijdelijk stoppen omdat ik meerdere keren flauw ben gevallen.

Sinds half april ben ik daarom aan het werk op kantoor als financieel medewerker en ik vind het gewoon echt niet leuk. Ik weet ook weer waarom ik 2 jaar geleden gestopt ben. Het is zelfs zo erg dat ik 's morgens wanneer ik tijd heb, een extra rondje rijd om het werkterrein om op die manier het begin van het werk uit te kunnen stellen.

Ik zit nu al weken te twijfelen of ik wil gaan stoppen of dat ik het wat meer tijd moet gaan geven. Ik vind niet alleen het werk niet leuk, maar heb ook totaal geen klik met mijn collega's. Ik ben een stuk jonger en zit in een totaal andere levensfase dan zij. Daardoor lukt het me bijna niet om aansluiting te vinden met ze. Ik probeer het constant maar vang best wel vaak bot.

Nu voel ik me de laatste tijd alweer een stuk beter dan 2 maanden geleden, maar ik weet niet zeker of ik het al weer ga trekken om op mezelf te kunnen gaan werken. Het zou sowieso wel een stuk beter verdienen, maar dat vind ik niet echt het belangrijkste.

Ook voel ik me best wel schuldig tegenover mijn huidige werk om het feit dat ze best wel veel tijd in me investeren en dat het voor hun ook echt voor de lange termijn is bedoeld.

Wat zouden jullie in mijn geval doen? Blijven werken waar ik nu werk en het nog een tijdje aan kijken? Of mijn oude werk langzaamaan oppakken, niet wetende wat dat gaat doen met mijn lichaam?

Oeh, dat is inderdaad lastig! Werk je nu fulltime als financieel medewerker?
Wanneer je parttime werkt, kun je langzaam je oude werk weer eens uitproberen en kijken wat het met je doet. Zodra je lichaam het aankan, zou ik weer gaan doen wat je leuk vindt!

Ik werk nu 4 dagen per week en ben echt zo blij met die ene dag extra vrij per week.
Voor het geld hoef ik niet te werken, maar qua sociale omgang wilde ik het heel graag. En nu denk ik echt ieder uur van de dag aan stoppen. Maar ook daar voel ik me dan weer schuldig over tegenover de mensen op het werk. Word echt gek van de gedachtes die hele dag door mijn hoofd gaan.

Tsjaad, als je het echt niet leuk vind kun je denk ik beter maar nu stoppen. Helemaal omdat je het vervelend vind dat ze zoveel tijd in je steken omdat het wat hen betreft voor de lange termijn is. Zo kunnen ze des te eerder op zoek naar iemand die er wel voor de lange termijn wil werken.

Ik zou mezelf de vraag stellen: zie ik mezelf dit de komende 1 à 2 jaar nog doen? Als dit niet het geval is zou ik eens rustig beginnen met verder kijken.