Scheel zien operatie

Nooit meer gedacht maar helaas moet ik er dit jaar toch weer aan gaan geloven.

Als kind keek ik met 1 oog scheel (naar binnen) en dit is op 6 jarige leeftijd met een operatie goed gekomen. Buiten het feit dat het wel een lui oog altijd is gebleven heb ik er verder nooit meer last van gehad. Een bril was ook niet nodig omdat het niks verbeterde in mijn geval.

Maar sinds een hele poos viel me vooral op de foto's op dat hetzelfde oog nogal naar buiten stond. Last had ik er niet van maar mooi is het ook niet. Maar dit is in korte tijd alleen maar erger geworden. Hij staat overduidelijk naar buiten gedraaid en ik heb ook klachten. Klachten zoals hoofdpijn, dubbel zien, staren, vermoeidheid. En lezen is al geen succes.
Met het oog op mijn opleiding ben ik nu toch maar naar de oogheelkunde gegaan om te kijken of het niet toch met een bril te herstellen was.

Maar helaas kan dit alleen operatief hersteld worden. Het is maar een half uurtje wel onder algehele narcose maar hoe langer ik erover na denk hoe enger ik het vind worden. De kans dat het niet het gewenste effect geeft is voor de helft aanwezig. Dit omdat die spieren al littekenweefsel bevat. Het resultaat is ook pas na 3 tot 6 maanden zichtbaar. Als het niet geholpen heeft moet ik terug en gaan ze via mijn andere oog opereren.

Maar waar ik ook van geschrokken ben en later pas door drong is dat er ook een kans is dat ik dubbel kan gaan zien. Maar het niet doen is ook niet echt een optie want dan kan ik het studeren in boeken wel vergeten. En wie weet word het alleen maar erger als het nu al binnen no time erger is geworden.

Wat ik me afvroeg is of er meiden zijn hier die het ook op latere leeftijd hebben gehad en wat de ervaringen zijn. Ik kan me herinneren dat ik als kind vooral veel pijn heb gehad, een dag blind ben geweest maar daarna geen idee.
Wat ik op internet las is dat ik mijn oogspieren helemaal opnieuw moet gaan trainen en 6 weken heel voorzichtig moet zijn dat er niks in mijn ogen komt want dat kan een ontsteking veroorzaken.

pffff ik hoop gewoon dat het goed loopt uiteraard.

Zelf heb ik (ook) een lui oog, en mijn oog staat naar buiten. Hier ben ik 2 keer aan geopereerd. Als klein kind ( jaar of 1.5/2) en toen ik 10 was. Die laatste operatie kan ik mij goed herinneren. Na afloop heb ik daar wel last van gehad. Jammer genoeg hebben de operaties bij mij niet geholpen, en kijk ik nog altijd scheel.
Die klachten die jij omschrijft heb ik nu niet, maar ik kan me voorstellen dat je een operatie overweegt. Bij mij is het dus alwel 13 jaar geleden.
Als kind had ik echt niet door wat eventuele complicaties of effecten konden zijn voor mijn ogen na mijn operatie. Ik weet wel dat ik nogal ziek was van de narcose. Ik kon mij moeilijk concentreren, zag niet scherp, had veel hoofdpijn en irritatie aan mijn ogen. Alsof er shampoo in zit. Ik ben nooit 'blind' geweest. Na de operatie waren mijn ogen dicht geplakt en gingen moeizaam open. Ik kon wel zien maar niet scherp.
Tegenwoordig zal het misschien allemaal anders gaan. Maar ik denk en hoop dat een operatie je wel goed kan helpen!

Ik ben voor mijn eerste jaar geopereerd en toen ik 16 was nog een keer. Wel even dubbel gezien, maargoed, dat is ook niet gek als je bedenkt dat je oog verplaatst is. Ik heb verder geen last gehad ervan, alleen de hechtingen vond ik vervelend voelen. Van de narcose ook geen last gehad, was heerlijk rozig haha.

Nu zal het idd wel anders zijn dan vroeger. Ik weet dat ik toen wakker werd en mijn ogen probeerde te openen. Ging wel maar ik zag helemaal niks en ben toen in paniek geraakt. Ik kreeg een belletje in mijn handen die ik moest blijven vast houden voor als er wat was. b.v. dat ik moest plassen ect. Dat vond ik toen allemaal heel naar dat weet ik nog goed.

Nu krijg ik na de operatie een zalf in mijn ogen waardoor ik niks kan zien of idd heel onscherp. Maar ben vooral bang voor erna. Het resultaat, de pijn enz.

Bedankt voor jullie reacties !

Ik heb absoluut geen pijn gehad. Weet niet hoe oud je nu bent en hoeveel jaar het dus geleden is. Vriendin van mij is later als mij geopereerd en die heeft het ook al heel naar ervaren, was ook nog jong (3-4 denk ik) en ik heb toen ik 16 was en dus van alles heel bewust was nergens last van gehad. Dat is voor mij een jaar of 7 geleden denk ik.

Stella, je hebt natuurlijk ook herinneringen van toen je heel klein was. Toen snapte je er veel minder van en heb je het misschien wel als veel naarder ervaren dan het daadwerkelijk is. Houd dat ook in je achterhoofd.
Verder is het heel naar dat je er zo'n last van hebt dat je een operatie moet hiervoor, maar hopelijk word het daarmee wel beter!

Ik was 6 toen ik werd geopereerd en nu 26 als ik er weer 1 krijg.

Ik kan me voorstellen dat het spannend is omdat je nu nog niet het resultaat en de pijn weet. Even op de feiten vooruit, maar als je geopereerd bent, dat er iemand bij is die je ook gerust kan stellen als je pijn hebt of (nog) niet kan zien. Zodat je eerdere ervaring niet herhaald word maar het nu beter mag gaan.

Pompoen: klopt ik heb er geen fijne herinneringen aan en dat geeft nu ook wel de angst. Maar het hoeft niet meer zo te gaan als 20 jaar geleden natuurlijk.

Krullenbol: Mijn nichtje gaat met me mee. Sowieso wan naar huis rijden met mijn ogen dicht zal niet gaan hahahaha.