Tijdelijk contract en zwanger worden

Het begint hier een beetje te kriebelen, tegen verwachting in eigenlijk.
Ik heb op dit moment een tijdelijk contract wat loopt tot eind december. De vorige keer had ik gewoon een vast contract, dat gaf me een stuk zekerder gevoel.

Hoe is dat bij jullie? Heb je je kinderwens opzij gezet of zijn jullie er toch voor gegaan? En in het laatste geval, hoe is dat gegaan? Werd je contract uiteindelijk verlengd of niet?

Je kunt wachten op een vast contract, maar zodra er een reorganisatie is kun je er nog zo uit liggen.
En stel je krijgt geen vast contract, je moet opnieuw solliciteren en je moet dan dus weer 3 jaar wachten tot je een vast contract hebt....

Ik denk dat je moet doen wat je hart je ingeeft....

Ik zou wachten, vooral in deze tijd.

Ik had een half jaar contract afgelopen november gekregen.. In december testte ik positief... Afgelopen maand was het of nog 1 x een half jaar verlengen ( maar waarom zouden ze dat doen, zou begin juli met verlof en dan tot november wegblijven). Ik werd 's ochtends om 7 uur van mijn werkplek gehaald en had een gesprek. Ik dacht echt.. einde baan... Maar nee... ! Onbepaalde tijd contract gekregen!

We hebben er nooit aan gedacht onze kinderwens opzij te zetten voor werk, contracten etc.. Mijn pa is 25 jaar in dienst bij hetzelfde bedrijf ( grote multinational) en ligt er ook van de 1 op andere dag uit door reorganisatie. Je kan nog zo goed werken en jaren naar tevredenheid een vast contract hebben.... Ook dan heb je geen zekerheid.

Ik ben blij met deze keuze en als ik er uit had gelegen, tja, na de bevalling verder kijken!

Ik zou het niet doen in deze tijden is een lastige stelling vind ik ....wanneer zijn die tijden over? Zekerheid heb je daar ook niet over, kan nog wel 10 jaar duren voor de economie aantrekt...

Ik had beide keren een tijdelijk contract. En die zijn allebei ondanks de zwangerschappen gewoon verlengd.

Ik had ook een tijdelijk contract, toen ik zwanger werd. Het was al mijn 4e tijdelijke contract, wat dus inhield dat ik daarna óf een vast contract moest krijgen óf niks en dan had ik ook niks. Helaas werd het dat laatste, niks dus. "Gelukkig" viel het einde van mijn contract in mijn verlofperiode, en kreeg ik daardoor een uitkering via het UWV. De verwachting was dat ik na 3 maanden weer terug zou kunnen keren. Het was namelijk zo dat mijn baas wel heel tevreden was, maar geen vast contact mocht geven van de organisatie. Helaas is het in mijn verlofperiode erg rustig geworden op het werk, en was er dus niemand meer nodig toen ik weer aan het werk moest. Ik had op een KDV gewerkt en daar is het momenteel gewoon niet makkelijk om een baan te vinden. Ik ben dus weer gaan solliciteren toen mijn verlof afliep in februari. En dat is gelukkig goed afgelopen, want op 1 mei ben ik weer aan het werk gegaan bij dezelfde stichting, maar dan een andere locatie.

Conclusie: wij hebben onze wens niet opzij gezet, vanwege werk. Als ik niet zwanger was geweest, had ik ook geen vast contract gekregen en we wisten vantevoren dat die kans er was.

Ik was zwanger en kreeg telkens weekcontracten. Die werden elke keer gewoon verlengd tot aan de bevallingsrust, dan kreeg ik een uitkering en na de bevallingsrust heb ik een vast contract gekregen.

Teigertje schreef:Je kunt wachten op een vast contract, maar zodra er een reorganisatie is kun je er nog zo uit liggen.
En stel je krijgt geen vast contract, je moet opnieuw solliciteren en je moet dan dus weer 3 jaar wachten tot je een vast contract hebt....

Ik denk dat je moet doen wat je hart je ingeeft....

+1... Ik zou in mei een vast contract krijgen,niet gekregen.. Ben nu werkloos,maar we gaan gewoon voor een tweede.

Ik zou er ook voor gaan. Wie weet geven ze je weer een jaarcontract en dat jaar erop weer. Dan zou je zoiets belangrijks als je kinderwens voor aan de kant zetten.

In deze tijd is helemaal niets meer zeker. Een vriendin van mij had een contract voor onbepaalde tijd maar werd ontslagen vanwege financiële redenen voor het bedrijf.

ik had nog helemaal geen baan toen ik zwanger werd. In de zwangerschap aangenomen en gewoon een jaarcontract gekregen.

Ik heb nu mijn 3e jaarcontract tot eind december. Het moet dus of een vast contract worden of ik heb niks meer. Ik weet nog niet wat het wordt. Het was voor ons geen reden om te wachten, omdat we er vertrouwen in hebben dat het wel goed komt.

Rejoy. schreef:ik had nog helemaal geen baan toen ik zwanger werd. In de zwangerschap aangenomen en gewoon een jaarcontract gekregen.

+1

Ik heb geen vast contract, mijn vriend wel. Maar eerder jaar moest hij eerder vrezen voor zijn baan dan ik.. Als wij hadden gewacht tot ik een vast contract had, waren we binnen 5 jaar geen ouders geweest denk ik.

Ik sta daar dus totaal anders in dan jullie lees ik wel, ik zou zoiets nooit doen. Ook al heb je nooit zekerheid natuurlijk ikzelf zou het niet doen.

Printje schreef:Ik sta daar dus totaal anders in dan jullie lees ik wel, ik zou zoiets nooit doen. Ook al heb je nooit zekerheid natuurlijk ikzelf zou het niet doen.

Maar als ik goed herinner kwamen de kriebels voor nr twee ook vrij laat toch? Denk dat dat ook meespeelt. Als je echt wilt, zie je minder problemen denk ik.

Flower_L schreef:

Printje schreef:Ik sta daar dus totaal anders in dan jullie lees ik wel, ik zou zoiets nooit doen. Ook al heb je nooit zekerheid natuurlijk ikzelf zou het niet doen.

Maar als ik goed herinner kwamen de kriebels voor nr twee ook vrij laat toch? Denk dat dat ook meespeelt. Als je echt wilt, zie je minder problemen denk ik.

Klopt maar als een van ons twee geen vast contract zou hebben zou er ook nu nog geen tweede komen. Ik vind dat gewoon echt onverstandig, maar goed dat is mijn mening. Je kunt allemaal wel zeg ja zekerheid heb je nooit maar de kosten zullen daardoor niet minder worden en je weet van tevoren dat het veel geld kost en ik vind het dan slimmer om te wachten tot je meer zekerheid hebt.

Als ik in mijn branche daarop zou moeten wachten....echt niemand krijgt een vast contract bij ons, heb nu net mijn 3e jaarcontract, eens kijken wat daarna gebeurt. Vind het al heel wat dat mijn man een vast contract heeft.

Mijn contract werd niet verlengd tijdens de zwangerschap van de jongste. Ik was rond de 23 weken (in mei) toen ik een aangetekende brief thuis kreeg waar in stond dat mijn contract niet verlengd werd per oktober. Ook wilden ze per direct niet meer van mijn diensten gebruik maken. Ze hebben mij ziek gemeld onder het mom van: ziekte door zwangerschap.

Teigertje schreef:Je kunt wachten op een vast contract, maar zodra er een reorganisatie is kun je er nog zo uit liggen.
En stel je krijgt geen vast contract, je moet opnieuw solliciteren en je moet dan dus weer 3 jaar wachten tot je een vast contract hebt....

Ik denk dat je moet doen wat je hart je ingeeft....

+1.. mijn contract loopt af op het moment dat ik weet moet beginnen na mijn verlof.. en ik zit dan al ruim een half jaar thuis. So be it ik hoor het wel
=

Ik had ook een tijdelijk contract, van mei vorig jaar tot mei dit jaar. We wouden er na mijn contract verlenging weer voorgaan, maar bleek toch al snel weer zwanger te zijn.

Nu kreeg ik complicaties, vroege bekkenklachten ook dmv het thuiszorg werk wat ik deed, en dus werd mijn contract toen ik aangaf al klachten te hebben NIET verlengd.

In 1e instantie baalde ik er gigantisch van en ook na verschillende discussies met mijn baas heb ik er mijzelf bij neergelegd om toch de ziektewet in te gaan, en dat is ook maar goed ook, want ik kan nu al vrij weinig.

De zorg op de kleine meid gaat prima, maar het huishouden ernaast is me nu al te zwaar, ook omdat ik al vrijvlot begon te groeien en er dus nog meer druk op mijn bekken/onderrug kwam te staan.

Er zijn dagen bij dat het goed gaat, maar ook dagen bij dat ik bijna niks kan, vreselijk gewoon om nu alweer zo vlot in de zwangerschap thuis te zitten.

Maar, alsgoed is, zou ik na de bevalling etc weer terug komen bij mijn baas, maar dat weet ik zelf nog niet. Het liep toch al niet echt lekker.

Maargoed, in deze tijd, ook al heb je een vaste baan of niet, je kan er door allerlei verschillende redenen uit liggen. Je moet doen wat je hart je in geeft.

Bedankt voor jullie reacties.
De kriebels zijn nog niet zo hevig dat we het nu direct willen. Maar wat een aantal van jullie al zeggen, het kan nog best lang duren eer ik een vast contract krijg. Ik heb nu een jaarcontract via het uitzendbureau, als mijn contract verlengt wordt krijg ik waarschijnlijk wel gewoon een contract via mijn werkgever. Normaal gesproken kregen mensen daar altijd gelijk een vast contract, maar dat doen ze tegenwoordig niet meer. Dus dat zal dan weer een jaarcontract zijn.
Financieel gezien kunnen wij het niet redden met alleen mijn man z'n salaris, dus dat baart me wel wat zorgen. Ik heb dan wel recht op ww, maar dat is natuurlijk ook geen vetpot.

Wij hebben juist gewacht tot ik ook een vast contract had. Maar we hebben het geluk beiden niet in een branche te werken die heel veel last heeft van de crisis.

Wij vriend had al jaren een vast contract, ik niet. We hebben zelf ook gehoopt/verwacht dat ik een vast contract zou krijgen, maar als ik de vorige keer weer gewoon een tijdelijk contract had gekregen, had ons dat niet tegengehouden. Al ben ik wel blij dat we nu allebei een vast contract hebben, geeft ons toch nét dat ietsje meer zekerheid.

Ik zou het niet zo snel doen, omdat dat mij persoonlijk onrust geeft. Al heb ik er gelukkig nooit over hoeven nadenken, omdat ik al een vast contract had voordat ik afgestudeerd was. Ik kijk wel eens om mij heen om een carrièrestap te maken, maar dat durf ik niet zo goed. Stel dat ik het echt niet naar mijn zin heb bij een andere werkgever, dan is het op de huidige arbeidsmarkt niet zo makkelijk om binnen no time een andere baan te hebben. Daarom wacht ik liever met een carrièremove.

Ben het wel met de anderen eens dat een vast contract tegenwoordig ook niet zoveel zegt. Ook dan kun je er tegenwoordig zomaar uitliggen. Wel zou ik rekening houden met de branche waarin je werkt en met je opleiding. Als je in een branche zit waar geldt 'voor jou 10 anderen', dan zou ik eerder wachten tot je een vast contract hebt, dan wanneer je echt aangenomen bent op jouw specifieke opleiding/kwaliteiten.

Printje schreef:

Flower_L schreef:

Printje schreef:Ik sta daar dus totaal anders in dan jullie lees ik wel, ik zou zoiets nooit doen. Ook al heb je nooit zekerheid natuurlijk ikzelf zou het niet doen.

Maar als ik goed herinner kwamen de kriebels voor nr twee ook vrij laat toch? Denk dat dat ook meespeelt. Als je echt wilt, zie je minder problemen denk ik.

Klopt maar als een van ons twee geen vast contract zou hebben zou er ook nu nog geen tweede komen. Ik vind dat gewoon echt onverstandig, maar goed dat is mijn mening. Je kunt allemaal wel zeg ja zekerheid heb je nooit maar de kosten zullen daardoor niet minder worden en je weet van tevoren dat het veel geld kost en ik vind het dan slimmer om te wachten tot je meer zekerheid hebt.

Tja, ik heb meegemaakt dat ik met een vast contract eruit werd gegooid omdat de crisis begon in de kinderopvang. Ik heb het geluk dat mijn vriend bij een bedrijf werkt waar hij genoeg trajecten is doorgelopen en dat ze hem er niet zo snel zullen uitwerken ivm de gemaakte kosten voor opleidingen en cursussen. Vorig jaar juli heeft hij het hoogste management traject aangeboden gekregen en een eigen restaurant. Dus dat zit wel goed bij ons. Niks in het leven is zeker, snap je idee er wel achter hoor. Maar bij ons was het of de keuze ervoor gaan en kijken of ik zwanger kon raken (veel onvruchtbaarheid in mijn familie) of wachten op een vast contract en later kijken of het mogelijk is en minder kans op een zwangerschap als het niet natuurlijk zou lukken.

En daarbij ben ik van mening, vaste contracten worden tegenwoordig niet zo snel meer gegeven en mocht je idd je baan kwijt raken, is er voor alles echt wel een oplossing.