Zou jij ooit willen emigreren?

Nee, zou mijn familie en mijn vriendinnen niet kunnen missen. Tenzij ik niks zou hebben hier meer en niks om voor thuis te komen, dan zou het wel een optie kunnen zijn.

Nee. Ik ben erg gehecht aan Nederland. Tijdelijk, voor een paar jaar (maximaal 3) zou ik nog wel weg willen, maar zeker niet voorgoed. Het liefste zou ik dan naar Scandinavië of de Nederlandse Antillen willen.

Ik ben bezig om een baan te krijgen in Amerika. We zouden daar graag een aantal jaar wonen, maar niet voor altijd.

Ja,

Het lijkt mij echt heel erg leuk om een tijd in een ander land te wonen.

Wel een westers land trouwens of een tropisch land maar dan nog steeds redelijk westers


Plaatsen die mij en mijn vriend aantrekken zijn trouwens Londen en Stockholm (als we er serieus over praten).

Ik heb ja gestemd.

Wij hebben al 2,5 jaar in Canada gewoond en dat is erg goed bevallen. We zouden ook zeker weer in het buitenland willen wonen maar dan niet zo ver weg. Nu was het 9.5 u vliegen en dat is duur en kost veel tijd.
Mijn man zou graag in Duitsland willen wonen, maar ik weet niet of ik dat zou willen. Wie weet wat de toekomst ons brengt.

Als ik geen zoontje had gehad had ik het waarschijnlijk nu gedaan. Mijn vriend heeft namelijk een baan aanbod gekregen in het buitenland en we zitten nu nogal in de rats of beter gezegd stress.
Ik was mee gegaan als ik hier niet mijn verplichtingen had gehad maar helaas.

Nee, ik zou nooit bij mijn vrienden en familie weg kunnen.

Ja, als het werkzame leven hier ophoudt gaan we naar Zweden. Mijn man zijn baan is daar helaas niet echt voor handen ( hier in NL ook maar heel minimaal en je komt er alleen via via in ). Hij wil zijn baan niet opzeggen omdat daar echt zijn hart ligt en ik wil ook dat mijn kinderen opgroeien met meer dan alleen ons als gezin, ook gewoon familie in de buurt. Al is Zweden maar kort vliegen natuurlijk.



We gaan wel over een paar jaar als hier ons huis helemaal af is sparen voor een leuk vakantiehuisje daar waarschijnlijk. Het lijkt ons heerlijk om samen met de kinderen lekker in de vakanties de rust en ruimte te kunnen vinden en even weg uit het drukke bestaan hier. Nu gaan we ook met enige regelmaat erheen en dat is altijd fijn.

Wel zou ik willen dat dat niet de enige plek is waar we op vakantie "moeten" zeg maar. Dat is een puntje wat we nog even moeten bekijken of het verstandig is om echt een huisje daar te kopen ( het kost aan onderhoud,belastingen en post ophalen door iemand die je inhuurt oid etc. ook het gehele jaar extra geld)

Nee, ik ben veel te gehecht aan familie en vrienden. Zou het nooit doen.

Nee.

Nee, ik ben erg gehecht aan mijn woonplaats. Soms denk ik erover na om toch naar een andere stad/dorp te verhuizen. En wellicht dat, dat in de toekomst ook wel gaat gebeuren. Maar ik vind de gedachte alleen al beangstigend. Laat staan een ander land. Dan ben ik bang dat ik mijn draai nooit zal vinden.

Lastig! Aan de ene kant hoeft het van mij niet. Ik heb nooit een behoefte gehad om te reizen. Aan de andere kant, mijn vriend komt uit het buitenland en ik sluit niet uit dat als hij ooit terug wil gaan, ik mee zal gaan.

Ik ben al eens geëmigreerd en inmiddels weer geremigreerd.
Ik had erg graag gebleven waar ik zat en mis het ook erg, maar het was niet realistisch om een toekomst op te bouwen. Vandaar dat ik weer terug ben. Ik denk ook echt dat Nederland een van de betere landen is om te leven en toekomst op te bouwen. Daarbij wou ik ook graag iets met mijn studie doen, en gelukkig doe ik dat nu ook. Maar mocht ik ook een goede en leuke baan in het buitenland aangeboden krijgen (of een flink geldbedrag winnen) dan pak ik gelijk mijn koffers.

luisa schreef:Ik ben al eens geëmigreerd en inmiddels weer geremigreerd.
Ik had erg graag gebleven waar ik zat en mis het ook erg, maar het was niet realistisch om een toekomst op te bouwen. Vandaar dat ik weer terug ben. Ik denk ook echt dat Nederland een van de betere landen is om te leven en toekomst op te bouwen. Daarbij wou ik ook graag iets met mijn studie doen, en gelukkig doe ik dat nu ook. Maar mocht ik ook een goede en leuke baan in het buitenland aangeboden krijgen (of een flink geldbedrag winnen) dan pak ik gelijk mijn koffers.

Hoe lang heb je in een ander land gewoon? Waarom vind je NL een van de betere landen om te wonen?

Omdat de lonen hier gemiddeld hoger zijn, gemakkelijk een baan op je niveau vindt,je beter kunt sparen en gemakkelijk huis kan kopen. Vooral economisch gezien dus. Daarnaast is hier ook een uitgebreid sociaal stelsel wat de meeste landen niet hebben.
Heb in zuid Europa bewoont en verschil met nl is enorm. Ik geloof overigens dat de punten die ikgenoemd heb o.a in se scandinavische landen ook goed geregeld zijn, maar daar is het mij te koud;-)

Ik heb ooit in België gewoond maar dat was niks spectaculairs
Dat was 10 minuten van de grens en het enige dat ik er deed was slapen en eten.

Als onze baas een filiaal in Spanje zou openen staan wij als eerste in de rij om erheen te gaan.
Dat zouden we heel graag willen.

Ik heb misschien ingevuld. Ik heb niet voor ja gekozen, omdat ik niet de illusie heb dat emigreren helemaal fantastisch is. Daar wordt het ook 'gewoon' en kom je in een dagelijks ritme terecht.

Maar het kan een fantastische kans zijn, dus mocht het ooit op mijn pad komen, wie weet.

Stella_ schreef:Als ik geen zoontje had gehad had ik het waarschijnlijk nu gedaan. Mijn vriend heeft namelijk een baan aanbod gekregen in het buitenland en we zitten nu nogal in de rats of beter gezegd stress.
Ik was mee gegaan als ik hier niet mijn verplichtingen had gehad maar helaas.

Wat lastig zeg.. Hopelijk komen jullie er samen uit.

Ja, ik ben al geemigreerd. Was makkelijker dan ik dacht, al had ik geen baan die ik op hoefde te zeggen. De rest kan je makkelijk opzeggen.

Vroeger wilde ik het wel, had altijd iets onrustigs in me. Tegenwoordig zou ik niet meer zonder mijn familie kunnen/ willen. Het onrustige is altijd gebleven maar het willen dus niet meer...

Voor mij is het juist goed geweest om bij mijn familie vandaan te verhuizen. We hebben nu een betere relatie.

Dat kan maar ik heb al een hele hechte band met mijn familie. Ik kan me er niet goed bij voelen als ik ze niet gewoon kan zien wanneer ik wil. Zeker gezien de gezondheid van mijn vader en daarnaast mijn nichtje die ik op wil zien groeien. Oh en mijn zusje is weer zwanger dus die spruit wil ik natuurlijk ook meemaken . Voor mij zou het niet hetzelfde zijn als ik ver weg zit.

Jarenlang wilde ik niets liever dan emigreren naar het buitenland, die onrust was bij mij enorm. Maar langzamerhand begin ik meer en meer gehecht te raken aan mijn omgeving, aan dit land en aan de vaste patronen die ik hier heb. Het klinkt heel stom, maar ik zou écht mijn koor niet zomaar willen missen. We hebben het er nog steeds wel eens over hoor, met name als we ergens zijn waar het ons heel goed bevalt. Maar écht willen, nee die wens is langzamerhand afgezakt, ik droom er niet meer over, maak niet meer stiekem plannen. Eigenlijk ben ik heel tevreden met mijn leven hier in Nederland en af en toe op reis. Eigenlijk wil ik gewoon helemaal niet meer verhuizen de komende 10 jaar, zelfs niet binnen onze woonplaats.

Ik heb ja gestemd. Ik ben al eerder geëmigreerd dus ik weet wel hoe het is. Dat was echter wel met mijn familie maar ik zou er geen moeite mee hebben om hun dan achter te laten. Van mijn zusjes verwacht ik ook wel dat ze zich ooit in het buitenland gaan vestigen en mijn ouders zijn zeer reislustig hebben graag vakantieadresjes over de hele wereld. En wonen bovendien misschien ook wel in het buitenland als ze met pensioen zijn.

Misschien. Maar misschien ook weer niet. Het lijkt me wel leuk om ergens te wonen, maar ik denk niet voor altijd. Zeg nooit nooit natuurlijk!