Re: Het lijkt mij zo eng om te bevallen.

Gast zo 13 mei 2012 - 1:03

yvonne schreef:Ik had een infuus omdat ik ingeleid werd en was nogal bezig met het feit dat ik niet zonder hulp naar de wc mocht van de zuster. Op een gegeven moment zei ze dat het wel ff kon duren voor ze kwam omdat ze ff koffie ging drinken. Om te pesten heb ik toen 3x op het knopje gedrukt zodat ze me moest komen helpen en haar koffie koud zou worden..

moest je wachten tot je naar de wc 'mocht' omdat een zuster haar koffie op wilde drinken :shock:

*Lookie* zo 13 mei 2012 - 1:35

Ik heb het ook altijd heel eng gevonden en vond het tijdens mijn zwangerschap ook erg spannend. Maar ja, het moet er toch uit. Je leeft ernaar toe. En er is inderdaad mogelijkheid voor pijnbestrijding als het echt niet gaat, dan kun je altijd in je achterhoofd houden. Ik heb zelf een ruggenprik gehad (ook ivm keizersnede maar in eerste instantie vanwege de pijn), er zitten wel risico's aan die je moet afwegen, maar het is mij enorm goed bevallen. Je moet je in ieder geval niet laten tegenhouden door angst voor de bevalling. Mocht je zwanger raken dan zou ik het gewoon wel aangeven bij de verloskundugem dan kan zij met jou bespreken wat je eraan kunt doen.

Gast zo 13 mei 2012 - 2:28

Ik zou voor ik zwanger zou zijn al een afspraak willen maken dat ik alle pijnbestrijding krijg die ik wil zo bang ben ik dat ik het dan toch niet krijg Embarassed

Ik wil er met een gerust gevoel dan in gaan.

Het zwanger zijn op zich lijkt me wel weer echt fantastisch.

Susan zo 13 mei 2012 - 2:34

Ik vond het wel meevallen. Ja, natuurlijk is het pijnlijk, natuurlijk is het niet iets wat je 'eventjes' doet, maar het is wel heel bijzonder, eigenlijk met niks te vergelijken. Ik had het niet willen missen.

Als het je geruststelt om in een vroeg stadium over pijnbestrijding te beginnen dan kun je dat doen, al denk ik niet dat het mogelijk is om een volledig pijnloze bevalling te krijgen. Als je geen medische indicatie hebt en je wil in het ziekenhuis bevallen dan moet je poliklinisch bevallen en dan kun je pas terecht als je al een aantal centimeter ontsluiting hebt. Die eerste centimeters voel je over het algemeen ook wel (al verschilt dat wel per vrouw) dus je voelt meestal wel wat van de weeën.

Verder denk ik ook niet dat je kunt laten vastleggen dat je alle pijnbestrijding krijgt die je wil, aangezien een arts toch zal moeten bepalen of het op dat moment verantwoord is. Vastleggen heeft dus weinig zin.

Maar praat erover met je verloskundige, misschien kan zij je angst wegnemen of je iets aanraden om je te helpen met je angst, een bepaalde cursus, zwangerschapsyoga, haptonomie, zoiets.

Purpleflower zo 13 mei 2012 - 3:35

_Lana_ schreef:Voor de meiden bij wie het zo is tegengevallen en het nooit meer willen doen: Is dit ook een reden voor jullie om geen kindje meer te 'krijgen'? Het lijkt me heel erg om er met zo'n naar gevoel op terug te kijken.

Ja het is wel een reden die mee telt.. misschien over een paar jaar.
Ik hem er ruim één jaar over gedaan om mijn bevalling een plekje te kunnen geven, met behulp van E.D.M.R-therapie en een psycholoog.
En het heeft door die rot bevalling, rot kraamtijd, en rot eerste maanden met ziekenhuis bezoek voor onze dochter, ook zeker meer dan 1 jaar geduurt voor dat ik het 100% van haar kon houden. Hield op ene of andere manier onbewust toch een beetje afstand van haar.
Nu is alles goed, en wil ik haar voor geen goud meer kwijt.

Dus een 2e staat bij ons niet op het lijstje voorlopig

Gast zo 13 mei 2012 - 3:49

Lang leve de hormonen en de natuur. Ik vond het in het begin doodeng om te bevallen, maar je leeft er naar toe. Op een gegeven moment had ik zo'n band met het wurmpie in mijn buik dat ik ontzettend nieuwsgierig naar hem was. Ik kon niet wachten en die bevalling, tsja in het ergste geval duurt het twee dagen hield ik mezelf voor Het lijkt mij zo eng om te bevallen. - Pagina 3 561177

Het lijkt mij zo eng om te bevallen. - Pagina 3 561177

.

En je hoort inderdaad vaak de horror verhalen. Ik heb uiteindelijk een keizersnede gekregen, omdat het niet opschoot en hij niet paste, maar zo'n klein babytje is het echt meer dan waard!

Julia zo 13 mei 2012 - 7:00

@Purpleflower, dat klinkt ontzettend heftig zeg. Mag ik vragen waarom je het als zo heftig hebt ervaren? Als je dat niet wil snap ik dat uiteraard ook hoor!

@to, ik vond mijn bevalling reuze meevallen. Ja het duurde te lang, maar de pijn gaat over en uiteindelijk vind ik het echt het mooiste moment van mijn leven.

_Lana_ zo 13 mei 2012 - 7:38

Purpleflower schreef:
_Lana_ schreef:Voor de meiden bij wie het zo is tegengevallen en het nooit meer willen doen: Is dit ook een reden voor jullie om geen kindje meer te 'krijgen'? Het lijkt me heel erg om er met zo'n naar gevoel op terug te kijken.

Ja het is wel een reden die mee telt.. misschien over een paar jaar.
Ik hem er ruim één jaar over gedaan om mijn bevalling een plekje te kunnen geven, met behulp van E.D.M.R-therapie en een psycholoog.
En het heeft door die rot bevalling, rot kraamtijd, en rot eerste maanden met ziekenhuis bezoek voor onze dochter, ook zeker meer dan 1 jaar geduurt voor dat ik het 100% van haar kon houden. Hield op ene of andere manier onbewust toch een beetje afstand van haar.
Nu is alles goed, en wil ik haar voor geen goud meer kwijt.

Dus een 2e staat bij ons niet op het lijstje voorlopig

Jeetje zeg wat heftig!! Ik kan me voorstellen dat je nog niet aan een tweede denkt, nu je net alles een plekje hebt kunnen geven Het lijkt mij zo eng om te bevallen. - Pagina 3 699888

Het lijkt mij zo eng om te bevallen. - Pagina 3 699888

.

_Lana_ zo 13 mei 2012 - 7:42

_MamaRosa_ schreef:
_Lana_ schreef:Voor de meiden bij wie het zo is tegengevallen en het nooit meer willen doen: Is dit ook een reden voor jullie om geen kindje meer te 'krijgen'? Het lijkt me heel erg om er met zo'n naar gevoel op terug te kijken.

Ik vind het heel knap hoe positief jij er op terug kunt kijken zeg! Na jouw zeer heftige ervaring.

Mijn laatste bevalling is achteraf goed gegaan, maar die spoedkeizersnee heeft er echt ingehakt bij mij, en dat zorgt wel voor angst bij mij ja. Ik moet er niet aan denken om ooit nog weer te moeten bevallen eerlijk gezegd, ben veel te bang dat er iets mis gaat.

Wat ontzettend lief dat je dat zegt.
Ik probeer er ook op een positieve manier op terug te kijken. Ook omdat het gelukkig allemaal is goedgekomen.
Ik denk er wel heel veel aan terug, alsof ik er nu eindelijk de tijd voor heb gevonden.

Ik kan me je laatste stukje wel heel goed voorstellen. Ik ben niet bang om te bevallen, maar ik heb me maar al te goed beseft dat het een wonder is als alles goed mag gaan en je kindje gezond op de wereld komt.
Dat weet je wel, maar als er het nodige misgaat, ben je je daar nog iets meer bewust van.

kwak zo 13 mei 2012 - 8:58

yvonne schreef:Ik had een infuus omdat ik ingeleid werd en was nogal bezig met het feit dat ik niet zonder hulp naar de wc mocht van de zuster. Op een gegeven moment zei ze dat het wel ff kon duren voor ze kwam omdat ze ff koffie ging drinken. Om te pesten heb ik toen 3x op het knopje gedrukt zodat ze me moest komen helpen en haar koffie koud zou worden..

Ik had echt persoonlijk dat infuus er uit getrokken, die ctg af gedaan en zelf naar de wc gegaan zijn, of lekker in mijn bed plassen dan hadden die zusters mooi meer werk!

echt, wat een slechte zuster, eerst koffie drinken!Je werkt toch voor de mensen en niet voor je zelf!

Gast ma 4 jun 2012 - 2:36

Wat heftig al die verhalen!

Discordia ma 4 jun 2012 - 2:42

RYW schreef:Het bevallen is ook absoluut niet leuk en inderdaad erg pijnlijk. Ik ben er ook erg slecht in, in de zin van: de eerste keer werd ik platgespoten voordat ik al te agressief werd, en de tweede keer was daar geen tijd voor, zodat ik in volle glorie zoveel misbaar heb gemaakt dat de verloskundige naderhand zei dat ze in 30 jaar werkervaring nog niet zo'n natuurgeweld had gezien.

Maar manman, wat je ervoor terugkrijgt, daar heb je zoveel plezier van de eerste bevalling duurde 12 uur, en de 2e 5 uur. Dat is bij elkaar opgeteld nog niet eens een hele dag, terwijl je daarna nog zoveel tijd hebt om te genieten. Tuurlijk zit die angst er wel, bij iedereen denk ik. Maar naarmate je kinderwens sterker wordt ben je denk ik veel meer bereid om die bevalling op de koop toe te nemen.

toppertje

Gast ma 4 jun 2012 - 7:39

Als iemand tegen mij zou zeggen dat ik morgen zou mogen bevallen, dan zou ik dat zo doen. Mijn bevalling ging als een speer (binnen 2 uur was onze T. er). En natuurlijk deed het pijn, maar het was wel te behappen. Toen ik mocht meepersen, vond ik dat erg fijn, want toen kon ik de pijn wegpersen. En het is echt waar... je bent de pijn zo vergeten als je de kleine in je armen hebt. Veel erger vond ik de naweeën.

Toen ik net zwanger werd... was ik ook bang om te bevallen. Ik dacht geef mij maar een keizerssneede. Maar hoe dichterbij het moment komt... hoe meer je het allemaal zelf wil gaan ervaren waar al die vrouwen het over hebben. Ik wilde zelfs niet ingeleid worden... ik wilde alles zelf ervaren en gelukkig is alles nog heel spontaan begonnen (op het laatste nippertje).

Maar als je zo bang bent... waarom vraag je dan geen gespek aan met een VK. Zij kan jullie van het begin (zwangerschapswens) tot het einde van de zwangerschap hierin helemaal begeleiden.

Gesponsorde inhoud