Het moment van: we gaan ervoor!

Mijn vriend en ik hebben een grote kinderwegs en zouden het nu al wel willen. Maar ik studeer nog een master en die rond ik af in juni 2013 en ik zou graag nog wat af willen vallen. Dus we hebben nu besloten om er vanaf janauri 2013 voor te gaan. Ons gevoel zegt: Nu nu nu!!! Maar ons verstand zegt: Eerst afstuderen en afvallen....

Hoe ging dat bij jullie?

Wij hadden geen keus. Mijn zwangerschap is 1 grote verrassing (dus niet gepland), maar we zijn er super blij mee.
Ik werk al, mijn vriend zit nog op school en rond in september zijn opleiding af.
Eerst was het wel even schrikken, maar nu zijn we heel blij dat ik zo zwanger ben geraakt. Alles gaat eigenlijk vanzelf.
Voor ons is het echt een cadeau en een wondertje dat het zo gegaan is en misschien wel het beste zo voor ons .

Succes!!

bij ons was het zo dat mijn man eerst wilde trouwen voordat we aan kinderen begonnen. Vorig jaar getrouwd en besloten dat ik na de huwelijksreis met de pil zou stoppen (zodat ik zeker op vakantie niet ongesteld zou zijn) Gestopt met de pil en we hadden zoiets van we zien het wel (gingen er eigenlijk vanuit dat het zeker wel een paar maanden zou duren maar eigenlijk was het meteen raak )

Wij hadden afgesproken ervoor te gaan als we getrouwd waren. Mei 2009 is dat geweest! Juni was ik al zwanger dat was toch wel even schrikken!

Nu voor de tweede gaan we eind 2012 weer proberen zwanger te raken! Maar eigenlijk wil ik ook NU NU NU hahaha

Wij hadden al snel een kinderwens samen maar we wouden graag eerst een huis en toen we die hadden en alles was af zijn we er ook voor gegaan.

Lily schreef:bij ons was het zo dat mijn man eerst wilde trouwen voordat we aan kinderen begonnen. Vorig jaar getrouwd en besloten dat ik na de huwelijksreis met de pil zou stoppen (zodat ik zeker op vakantie niet ongesteld zou zijn) Gestopt met de pil en we hadden zoiets van we zien het wel (gingen er eigenlijk vanuit dat het zeker wel een paar maanden zou duren maar eigenlijk was het meteen raak )

Hier ook een man die eerst wou trouwen. En na ons huwelijks was hij er helemaal voor.
Daarvoor was ik om medische redenen al met de pil gestopt.
Alleen hier was het niet meteen raak, dat is ons verschilletje.

gevoel heeft het gewonnen van verstand. Uiteindelijk helemaal goed gekomen.


voor de beeldvorming:

1e zwangerschap: niet getrouwd, nog studerende, man niet zeker van baan door crisis, klein huis.
2e zwangerschap: nog studerende, man eigen bedrijf, midden in een grote verbouwing (maar niet in ons huidige huis gelukkig) en verhuizing.

Mijn gevoel roept ook; 'NU!!!' Gelukkig luister ik niet alleen naar gevoel ;-) Maar wel irritant is dat.
Januari '13 is ook nog best even wachten...

Gevoel heeft het gedeeltelijk gewonnen van verstand . Onze prioriteiten: een groot genoeg huis, spaargeld, studies afgerond, allebei een vaste baan, goede relatie (in willekeurige volgorde ). Alles hebben we, ik heb alleen mijn studie nog niet helemaal afgerond. Toen we besloten dat het moment daar was, was ik meteen zwanger. Toch wel ff schrikken, zo snel hadden we het niet verwacht. Ik heb mijn studie op een laag pitje gezet en rond deze volgend jaar af.

Mijn gevoel zegt ook nu, maar eerst trouwen en huwelijksreis.
Waarschijnlijk tussen na onze huwelijksreis in september en januari dat ik zal stoppen met de pil en hopen dat het ons gegund is

Mijn gevoel zei ook steeds 'NU NU NU', maar mijn verstand heeft het toch wel gewonnen. Een baan had ik al, maar ik wilde mijn studie (master) toch wel eerst afmaken. Een week na mijn afstuderen, hebben vriend en ik ons gevoel laten winnen haha en toen was ik ook nog in één ronde zwanger.

Leuk om te lezen,dames!:-)

Hier hadden we alles op orde (huis, vaste baan, goede relatie etc), maar wilde ik eerst mijn opleiding afmaken (fulltime werken en daarnaast de opleiding, dat leek me met een kind/zwanger best pittig) en die was klaar was in sept '10. We besloten toen om 1 jan '11 de pil eruit te doen en te gaan voor een kindje. Het duurde ruim een jaar voodat ik (blijvend) zwanger raakte, je kan het helaas echt niet plannen. Achteraf hadden we misschien wel eerder willen stoppen met de pil, maar je weet niet hoe het dan gelopen was haha.

lente schreef:Hier hadden we alles op orde (huis, vaste baan, goede relatie etc), maar wilde ik eerst mijn opleiding afmaken (fulltime werken en daarnaast de opleiding, dat leek me met een kind/zwanger best pittig) en die was klaar was in sept '10. We besloten toen om 1 jan '11 de pil eruit te doen en te gaan voor een kindje. Het duurde ruim een jaar voodat ik (blijvend) zwanger raakte, je kan het helaas echt niet plannen. Achteraf hadden we misschien wel eerder willen stoppen met de pil, maar je weet niet hoe het dan gelopen was haha.

Wat je zegt is ook zo mijn gevoel! Je kan het gewoon niet plannen, je kunt zo zwanger zijn, maar het kan ook een lange weg worden. Het is gewoon domweg niet te plannen, al kun je wel rekening houden met bepaalde factoren natuurlijk. Ik werk fulltime in het speciaal onderwijs en ik doe de master er ook naast en het wordt gewoon te zwaar met een kindje, het is nu al aanpoten, dus nog ff geduld hebben dus;-)

Wij hadden eigenlijk zoiets van we gaan er in mei voor, voor een 2e. Dan wist ik zeker of mijn contract verlengd zou worden. Maar nu bleek ik toch eerder zwanger te zijn, had wederom niet verwacht dat het net als bij de 1e al zo snel raak zou zijn, maargoed. Mijn contract is niet verlengd en wederom zit ik nu in de ziektewet ivm rug- bekken klachten.

Mijn gevoel zegt dat het NU moet

Pippa schreef:Mijn gevoel zegt dat het NU moet

+1! Maar ik blijf nog even verstandig

Het gevoel hadden we al heel lang. Maar omdat ik medicijnen gebruikte waarbij je niet zwanger mocht worden hebben we eerst een tijdje moeten wachten. En dan nog waren er genoeg redenen om te wachten (oa studie) maar dat hebben we niet gedaan. Op het moment dat het medisch kon was het ook echt NU NU NU
Voor een tweede kijken we wel wat praktischer. Ons gevoel zegt al wel nu, maar ons verstand zegt nog eventjes wachten. Al hebben we al wel besloten om er eind van het jaar weer voor te gaan. Dus zo lang wachten is het ook weer niet

Ik wilde er ook wel eerder voor gaan, maar ik vond praktische overwegingen toch wel belangrijk. Zoals een groter huis, mijn man wilde graag eerst trouwen en mijn studie afronden vond ik ook wel belangrijk.

M@niek schreef:

Pippa schreef:Mijn gevoel zegt dat het NU moet

+1! Maar ik blijf nog even verstandig

Haha, ik ook! Eerst hogerop komen op mijn werk dit jaar, volgend jaar trouwen & daarna ga ik naar mijn gevoel luisteren

Wij zijn na onze reis door Amerika gestopt met de pil. Dit hadden we van te voren al bedacht.

Wat ik heel bijzonder vind, is dat J. op dezelfde dag is geboren, dan we een jaar eerder in het vliegtuig naar Amerika stapten! Eigenlijk zijn twee dromen op dezelfde dag (maar dan een jaar later) uitgekomen.

Hier bijna net als yes1984. Ik ben op 15 mei 2008 gestopt met de pil, en 15 mei 2009 was de uitgerekende datum van L.aurens.

Wij hebben ons laten leiden door ons gevoel.

Wij hebben wel gewacht tot ik was afgestudeerd, ik had al een baan. Op de dag dat ik geslaagd was ben ik meteen gestopt met de pil en eind van het jaar (9 december) was ik zwanger

Wij wilden een koophuis hebben en beiden een vast contract. Januari 2011 hebben we ons huis gekocht en toen ben ik ook met de pil gestopt.

Wij wilden nog een keertje heel lekker luxe op vakantie en dan daar de pil in de zee mikken. We hebben allebei overgewicht dus het plan was eerst ( voor mij) om zonder de hormonen aan een nieuwe afvalpoging te beginnen, als je de media moet geloven dan ben je zo goed als onvruchtbaar als je 15 jaar de pil hebt geslikt én overgewicht hebt. Twee maanden later was ik zwanger en pas 4 kilo lichter...