Laten jullie je kleintje huilen in een restaurant etc?

Thuis laat ik ze soms wel wat wenen, omdat ze op sommige momenten echt huilt om aandacht (wanneer we aan het eten zijn bijvoorbeeld).

In het openbaar laat ik ze alleen huilen als we op straat zelf zijn, maar dat gebeurd eigenlijk heel zelden, dan is het meestal omdat ze honger heeft, dan ga ik ook zo snel mogelijk ergens een flesje geven, maar dan huilt ze ondertussen wel.

Ergens anders (op de bus, restaurant, ...) nemen we haar wel meteen bij ons en troosten we haar.

Rejoy. schreef:

tweeling schreef:

Zelda schreef:

Susan schreef:

Zelda schreef:
Nee, waarom zou je? Je kan er toch niks aan doen dat je kindje huilt?

Ik vind het een rare vraag eigenlijk.

Ja, daar ben ik het wel mee eens, ik proef ook een beetje dat ik me verplicht bezwaard moet voelen.

Ik moest er een beetje om lachen. Alsof de mensen met kinderen rekening moeten houden met mensen die -al dan niet- hard gespaard hebben om rustig uit eten te kunnen.

Sorry, maar zo ver denk ik niet door.

Haha nou natuurlijk hoef je je niet bezwaard te voelen, als het voor jou goed voelt is het toch geen probleem? Ik zou het zelf persoonlijk niet doen, zou me wel bezwaard voelen tegenover andere mensen die niet om het gehuil van mijn kindje gevraagd hebben. Maar goed, discussiepuntje Was gewoon benieuwd hoe andere moeders ermee om gaan, niks aanvallends verder hoor

ik zou me wel lichtelijk bezwaard voelen, maar inderdaad niet alles uit m'n handen laten vallen om te vertrekken. Ik zou wel proberen om haar weer tevreden te krijgen. Als ik er niet zeker van zou zijn dat ze het de hele tijd vol zou houden, zou ik ook niet naar de wat sjiekere restaurants gaan, maar een ander kindvriendelijker restaurant zoeken.

andersom vind ik trouwens ook dat als je er zeker van wilt zijn dat je rustig uit eten kunt, dan moet je daar ook het restaurant op uit zoeken.

Eens

Nou ja ik denk eigenlijk wel zo. Als ik in een restaurant zit met mijn kleintje (wat normaal gesproken niet voorkomt, want wij gaan net zoals Susan naar kindvriendelijke restaurants) en mijn kindje huilt, dan zal ik hem/haar natuurlijk eerst proberen te troosten. Lukt dat niet en mensen beginnen te klagen, dan hebben zij even pech, een baby is geen pop met een uitknop.
Ik zal als mijn baby niet stopt met huilen wel de ruimte verlaten, maar tot die tijd moeten mensen er maar even mee dealen. Dan maar egoïstisch.

Rejoy. schreef:

tweeling schreef:

Zelda schreef:

Susan schreef:

Zelda schreef:
Nee, waarom zou je? Je kan er toch niks aan doen dat je kindje huilt?

Ik vind het een rare vraag eigenlijk.

Ja, daar ben ik het wel mee eens, ik proef ook een beetje dat ik me verplicht bezwaard moet voelen.

Ik moest er een beetje om lachen. Alsof de mensen met kinderen rekening moeten houden met mensen die -al dan niet- hard gespaard hebben om rustig uit eten te kunnen.

Sorry, maar zo ver denk ik niet door.

Haha nou natuurlijk hoef je je niet bezwaard te voelen, als het voor jou goed voelt is het toch geen probleem? Ik zou het zelf persoonlijk niet doen, zou me wel bezwaard voelen tegenover andere mensen die niet om het gehuil van mijn kindje gevraagd hebben. Maar goed, discussiepuntje Was gewoon benieuwd hoe andere moeders ermee om gaan, niks aanvallends verder hoor

ik zou me wel lichtelijk bezwaard voelen, maar inderdaad niet alles uit m'n handen laten vallen om te vertrekken. Ik zou wel proberen om haar weer tevreden te krijgen. Als ik er niet zeker van zou zijn dat ze het de hele tijd vol zou houden, zou ik ook niet naar de wat sjiekere restaurants gaan, maar een ander kindvriendelijker restaurant zoeken.

andersom vind ik trouwens ook dat als je er zeker van wilt zijn dat je rustig uit eten kunt, dan moet je daar ook het restaurant op uit zoeken.

Ja, want je weet natuurlijk altijd op voorhand of er in dat bepaald restaurant kinderen gaan zitten of niet... Beetje dom dit.

Waarom is dat gelijk dom Slakje? Ik vind het eerder een vreemde uitspraak van jou. In sommige, meestal duurdere restaurants heb je eenmaal meer kans op 'rustig kunnen eten' dan bijvoorbeeld in de MacDonalds. Je kunt er dus zeker wel op inspelen.

Je weet wel dat je je in de samenleving begeeft als je uit eten bent, en dat je met andere, onbekende mensen in een ruimte zal zitten. En dan kan het zomaar gebeuren dat die mensen kinderen bij zich hebben. Dat kan je ook van te voren bedenken, natuurlijk.

Ik zou proberen ze rustig te krijgen, maar ik zou ook niet mezelf en mijn gezin compleet wegcijferen voor andere mensen of me enorm bezwaard voelen.

ik noem een mcdonalds dan ook niet uit eten gaan. Als ik naar een restaurant ga verwacht ik rustig te kunnen eten ja. Een friettent of een pannenkoeken huis .. so be it. Vol met kinderen. Maar een restaurant netjes met een 3 of 5 gangenmenu... Daar moeten kinderen niet heel de tijd huilen.. Ik neem mijn kinderen ook nooit mee naar zoiets, dat is toch helemaal niet leuk voor ze. Veel leuker als ze dan bij opa en oma kunnen gek doen!

Slakje schreef:

Rejoy. schreef:

tweeling schreef:

Zelda schreef:

Susan schreef:

Zelda schreef:
Nee, waarom zou je? Je kan er toch niks aan doen dat je kindje huilt?

Ik vind het een rare vraag eigenlijk.

Ja, daar ben ik het wel mee eens, ik proef ook een beetje dat ik me verplicht bezwaard moet voelen.

Ik moest er een beetje om lachen. Alsof de mensen met kinderen rekening moeten houden met mensen die -al dan niet- hard gespaard hebben om rustig uit eten te kunnen.

Sorry, maar zo ver denk ik niet door.

Haha nou natuurlijk hoef je je niet bezwaard te voelen, als het voor jou goed voelt is het toch geen probleem? Ik zou het zelf persoonlijk niet doen, zou me wel bezwaard voelen tegenover andere mensen die niet om het gehuil van mijn kindje gevraagd hebben. Maar goed, discussiepuntje Was gewoon benieuwd hoe andere moeders ermee om gaan, niks aanvallends verder hoor

ik zou me wel lichtelijk bezwaard voelen, maar inderdaad niet alles uit m'n handen laten vallen om te vertrekken. Ik zou wel proberen om haar weer tevreden te krijgen. Als ik er niet zeker van zou zijn dat ze het de hele tijd vol zou houden, zou ik ook niet naar de wat sjiekere restaurants gaan, maar een ander kindvriendelijker restaurant zoeken.

andersom vind ik trouwens ook dat als je er zeker van wilt zijn dat je rustig uit eten kunt, dan moet je daar ook het restaurant op uit zoeken.

Ja, want je weet natuurlijk altijd op voorhand of er in dat bepaald restaurant kinderen gaan zitten of niet... Beetje dom dit.

dom? Lijkt me toch dat je in een brasserie, pannekoekenhuis of café-restaurant eerder kinderen verwacht dan in een sterrenrestaurant, nietwaar?

wie maakt er hier nou domme opmerkingen

Slakje schreef:
Ja, want je weet natuurlijk altijd op voorhand of er in dat bepaald restaurant kinderen gaan zitten of niet... Beetje dom dit.

Als jij naar een restaurant gaat waar ze een speeltuin en een kinderhoek hebben en waar heel veel pannenkoeken op de kaart staan dan verwacht jij daar vooral kinderloze stelletjes die romantisch komen dineren?

Slakje wat kan jij lomp uit de hoek komen zeg. Niet alleen hier maar het valt me al vaker op.

Ik ben het verder eens met de laatste post van Jazzlynn. Ik zou me heel bezwaard voelen ook als we in een restaurant zijn en mijn kinderen huilen de hele tijd. Niet in een pannenkoekenhuis of een McDonalds of iets anders dat op kinderen gericht is, maar wel in een restaurant waar mensen komen om een prettige avond te hebben. Dan vind ik het zelf ook niet fijn om met huilende kinderen geconfronteerd te worden, ook al weet ik dat het voor de ouders ws ook vervelend is.

Rejoy. schreef:

Slakje schreef:

Rejoy. schreef:

tweeling schreef:

Zelda schreef:

Susan schreef:

Zelda schreef:
Nee, waarom zou je? Je kan er toch niks aan doen dat je kindje huilt?

Ik vind het een rare vraag eigenlijk.

Ja, daar ben ik het wel mee eens, ik proef ook een beetje dat ik me verplicht bezwaard moet voelen.

Ik moest er een beetje om lachen. Alsof de mensen met kinderen rekening moeten houden met mensen die -al dan niet- hard gespaard hebben om rustig uit eten te kunnen.

Sorry, maar zo ver denk ik niet door.

Haha nou natuurlijk hoef je je niet bezwaard te voelen, als het voor jou goed voelt is het toch geen probleem? Ik zou het zelf persoonlijk niet doen, zou me wel bezwaard voelen tegenover andere mensen die niet om het gehuil van mijn kindje gevraagd hebben. Maar goed, discussiepuntje Was gewoon benieuwd hoe andere moeders ermee om gaan, niks aanvallends verder hoor

ik zou me wel lichtelijk bezwaard voelen, maar inderdaad niet alles uit m'n handen laten vallen om te vertrekken. Ik zou wel proberen om haar weer tevreden te krijgen. Als ik er niet zeker van zou zijn dat ze het de hele tijd vol zou houden, zou ik ook niet naar de wat sjiekere restaurants gaan, maar een ander kindvriendelijker restaurant zoeken.

andersom vind ik trouwens ook dat als je er zeker van wilt zijn dat je rustig uit eten kunt, dan moet je daar ook het restaurant op uit zoeken.

Ja, want je weet natuurlijk altijd op voorhand of er in dat bepaald restaurant kinderen gaan zitten of niet... Beetje dom dit.

dom? Lijkt me toch dat je in een brasserie, pannekoekenhuis of café-restaurant eerder kinderen verwacht dan in een sterrenrestaurant, nietwaar?

wie maakt er hier nou domme opmerkingen

Dat is zo inderdaad, denk dat Slakje bedoeld dat sommige mensen tegenwoordig overal hun kinderen/babies mee naar toe nemen zelfs naar een luxe restaurant

Haha Susan

Maar ja, wat ik dan best vaak heb, dan ga ik uit eten met een vriendin om bij te kletsen en dan zitten er aan de tafels om ons heen van die grote groepen mensen die keihard praten en lachen. Als we echt geluk hebben dan zijn het heel grote gezelschappen waarvan er eentje jarig is en dan gaan ze ook nog eens met z'n allen zingen voor de jarige, waardoor we ons gesprek helemaal moeten staken. Die mensen lijken zich nou nooit ook maar voor een meter bezwaard te voelen dat ze ons onderbreken in ons etentje. Blijkbaar moeten alleen mensen met kinderen dat. Baby's en kleine kinderen worden als hinderlijk gezien, maar grote, rumoerige groepen als leuk en gezellig en sociaal. Terwijl ik ook geen enkel voordeel heb aan hun herrie.

Ja daar heb je wel een punt. Sommige mensen trekken zich niks aan van anderen Ik moet zeggen dat ik het lawaai van spelende kinderen of lawaaiige volwassenen niet echt storend vind, een huilende baby is wel een heel overheersend geluid vind ik waar ik me sneller aan zou iriteren.

Ik stoor me nooit zo aan huilende baby's, ik denk dan eerder: zo, wat lekker zeg, dat ik nu niks hoef te doen hieraan.

Susan schreef:Ik stoor me nooit zo aan huilende baby's, ik denk dan eerder: zo, wat lekker zeg, dat ik nu niks hoef te doen hieraan.

Erg fijn lijkt me dat! Ik word er zenuwachtig en wiebelig van, dat wordt nog wat straks

Susan schreef:Maar ja, wat ik dan best vaak heb, dan ga ik uit eten met een vriendin om bij te kletsen en dan zitten er aan de tafels om ons heen van die grote groepen mensen die keihard praten en lachen. Als we echt geluk hebben dan zijn het heel grote gezelschappen waarvan er eentje jarig is en dan gaan ze ook nog eens met z'n allen zingen voor de jarige, waardoor we ons gesprek helemaal moeten staken. Die mensen lijken zich nou nooit ook maar voor een meter bezwaard te voelen dat ze ons onderbreken in ons etentje. Blijkbaar moeten alleen mensen met kinderen dat. Baby's en kleine kinderen worden als hinderlijk gezien, maar grote, rumoerige groepen als leuk en gezellig en sociaal. Terwijl ik ook geen enkel voordeel heb aan hun herrie.

Precies. Als je zeker wil zijn van volledige rust en stilte moet je niet uit eten gaan, ongeacht de bron van het lawaai.

tweeling schreef:

Susan schreef:Ik stoor me nooit zo aan huilende baby's, ik denk dan eerder: zo, wat lekker zeg, dat ik nu niks hoef te doen hieraan.

Erg fijn lijkt me dat! Ik word er zenuwachtig en wiebelig van, dat wordt nog wat straks

Als mijn eigen kinderen huilen vind ik dat natuurlijk wel rot, ik bedoel dus andermans baby's.

Ja, je hebt natuurlijk wel restaurants waar sowieso kinderen zitten, maar in duurdere restaurants kunnen evengoed kinderen zitten die huilen of roepen, waarschijnlijk niet zoveel als in een pannenkoekenhuis, maar ze kunnen er ook zitten. Of het nu een duur restaurant is of niet.

Dan vind ik het overigens ook wel zielig voor die baby hoor, maar dan vind ik het dus voor mezelf niet storend.

Niet in elk restaurant zijn kinderen. Wij zijn al genoeg uit eten geweest waar jonge kinderen niet eens komen/mogen komen. Kerstdiner bijv. pas vanaf oudere leeftijd. En als ouders zijnde moet je ook inschatten of het te doen is met je kind.

RYW schreef:Je weet wel dat je je in de samenleving begeeft als je uit eten bent, en dat je met andere, onbekende mensen in een ruimte zal zitten. En dan kan het zomaar gebeuren dat die mensen kinderen bij zich hebben. Dat kan je ook van te voren bedenken, natuurlijk.

Ik zou proberen ze rustig te krijgen, maar ik zou ook niet mezelf en mijn gezin compleet wegcijferen voor andere mensen of me enorm bezwaard voelen.

+1

Wij gaan regelamtig uit eten en de kinderen gaan ook vaak mee, zo'n 2 tot 3 keer in de maand. Als ze mee gaan, gaan we idd niet naar een sjiek restauant, maar wel naar een Italiaan, een Griek, eetcafeetjes, pannenkoekenhuis en dergelijke. Mocht een van de kinderen huilen of jammeren, dan troosten we ze uiteraard (laten ze nooit huilen, dus ook in een restaurant niet) en proberen we ze rustig te krijgen, eventueel door even naar buiten te gaan, maar mochten ze blijven mopperen dan laat ik ook niet mijn eten staan om dan maar naar huis te gaan, ik zal dan niet nog een nagerecht bestellen. Ik probeer altijd wel om ervoor te zorgen dat er genoeg vermaak mee is naar het restaurant en we gaan alleen maar als ze ook goed gehumeurd zijn en niet moe zijn. Over het algemeen gaat het bij ons ook altijd goed en heb ik nog nooit meegemaakt dat ze andere mensen tot last waren.

Nee want dat is niet leuk voor mezelf en voor de mensen die in hetzelfde restaurant zitten. Ik zou 'm dan gewoon lekker op schoot pakken of een stukje gaan lopen met de kinderwagen