(laten) huilen

Ik worstel iedere keer met het huilen van m'n zoon. Ik weet dat er mensen zijn die geen moeite hebben om hun baby te laten huilen en ik weet ook dat er mensen zijn die hun baby niet laten huilen. 
Ik behoor eigenlijk tot die laatste groep. Maar bij m'n zoon werkt dat gewoon niet zo. En daar heb ik heel veel moeite mee. 

Tegenwoordig is hij 's ochtends heel onrustig. Hij is rond 06.00 uur klaar wakker en de rest van de ochtend lukt het niet om hem te laten slapen. 
Zo ook daar net. Hij was volgens mij gewoon moe. Hij wilde niet in de box, niet in m'n armen, niet in de draagdoek. Hij was alleen maar aan het huilen. M'n dochter wordt er ook heel erg onrustig van. Dus ik heb hem maar in z'n slaapzak gehesen en in boven in z'n bed gelegd en ben ik weer naar beneden gegaan. Hij begon echt vreselijk hard te brullen. Dat heeft exact 5 minuten geduurd en toen sliep hij. 
Heel erg fijn dat hij even kan slapen, maar toch voel ik me bijna schuldig dat ik hem zo hard in z'n eentje heb laten brullen...

Ik lees ook wel eens dat mensen hun baby alleen even laten rommelen, maar dat ze hun baby niet overstuur laten worden. Ook dat is niet hier zo, het is echt keihard, oorverdovend brullen. En dan is het stil. 

Ben ik nou zo'n muts? Stel ik me aan? Of breng ik m'n zoon echt schade toe?
Klinkt misschien allemaal heel overdreven, maar ik zit er echt mee.

Ik heb het volgende vastgesteld: je kan nog zoveel principes hebben, wacht eerst maar eens af hoe je kindje is. Misschien dat ik dit duidelijk zie doordat ik een tweeling heb die ik aanvankelijk hetzelfde behandelde, maar beide totáál anders reageren.

Probeer je voornemens van je af te zetten en met een open blik naar de behoeften van je kindje te kijken en schud van je af of je hierdoor een goede of minder goede moeder bent. 

Sommige kindjes huilen alleen als er écht iets is, die laat je niet huilen nee. Sommige kindjes die huilen gewoon eventjes om in slaap te vallen. Dat hebben ze dan blijkbaar nodig. Ik heb er van allebei ééntje. 

Maak met jezelf een afspraak, bijv. maximaal 15 minuten laten huilen. Dan heb je ook een bepaalde houvast.

Ik behoor ook tot de laatste groep, maar ik denk dat je nu t beste voor je zoontje doet, hij geeft duidelijk aan dat hij naar bed wil en slaapt met 5 min. 

Je kan voor je eigen gevoel erbij blijven of in de buurt maar je moet je niet schuldig voelen hoor!

Dat wat Charlie zegt vind ik een hele goede!

Wat hier helpt (ik ben ook een moeder die moeilijk kan laten huilen) op het moment dat hij blijft huilen, is met hem afspreken dat je na vijf of zeven minuten weer komt kijken. Ik pak hem meestal even op uit zijn bedje, knuffel hem, praat rustig tegen hem en "spreek met hem af" dat hij best even mag huilen, maar dat mama niet op elk huiltje kan reageren, omdat dat voor ons beiden niet goed is. En dat ik vijf minuten later dus nog eens kom kijken, of hij nou stil is of niet. Hier helpt het. Dit doe ik overigens niet al ik hoor dat hij pijn heeft!
Voel je geen slechte moeder, iedere baby moet kwijt wat hij de dag heeft meegemaakt, dat doen ze vaak op het moment dat ze moeten gaan slapen, omdat ze dan juist de rust vinden. En dat doen ze dmv huilen.

Ik was (en ben haha) een echte huilebalk, ik had een fles gehad, gespeeld, geslapen, alles was gedaan en toch begon ik weer te huilen. L. had hetzelfde, en ook al vind ik het niet fijn haar te laten huilen soms heeft ze dat gewoon nodig. Zo heb ik haar een paar weken oud laten huilen en ben ik beneden gaan strijken, en sindsdien sliep ze savonds zo in zonder huilen.

Vervelend hoor! Maar je hebt er 2, en soms moet je even kiezen tussen 2 kwaden, je kan nu eenmaal niet allebei je kindjes altijd tevreden stellen (al denk ik dat hij, nu hij slaapt, ook wel heel blij is!).

O, ik snap helemaal je dilemma!

Ik zou hem wel in bed leggen, slaapzak aan, gordijnen dicht, eventueel muziekje aan en dan de deur dicht. Spreek met jezelf echt af dat je na vijf minuten gaat kijken (kookwekker erbij). Sommige kinderen hebben het echt even nodig. En als jij het een week zo aanpakt, slaapt hij misschien wel zonder te huilen.

Het klinkt wel heel erg Ria Blom, maar ik denk dat ik het zo zou doen. Zo hebben we het namelijk wel gedaan bij onze kinderen.

Misschien helpt het om hem iets eerder in zn bedje te leggen zodat hij niet overmoe wordt. Geen idee of dit het geval is/was, maar ik merkte bij T. altijd dat als we hem in bed legden wanneer hij al te moe was, dan hij dan meer moeite had met in slaap vallen dan wanneer hij minder moe was maar wel al de eerste tekenen vertoonde.

Ik ben normaal ook niet van het laten huilen, maar dan heb ik het wel over situaties waarin er een beter alternatief is, of waarin het huilen echt lang duurt. Als ik van mijn kind zou weten dat hij of zij altijd standaard vijf minuten huilt en daarna uit zichzelf in slaap valt dan zou ik daar minder moeite mee hebben. Het laten huilen van Ria Blom mag geloof ik wel een half uur duren en dat vind ik een totaal ander verhaal. Ik vind het ook anders als je kind zomaar opeens huilt terwijl dat anders niet zo is en je laat het gaan. Maar in dit geval zou ik me er niet zo schuldig om voelen en ook niet te principieel blijven. Daarin ben ik het wel met Charlie eens. Je kunt best bepaalde principes hebben, maar jezelf daar teveel op vastpinnen kan ook averechts werken.

Wij hadden trouwens een projector, daar viel ze op den duur ook mee in slaap zonder huilen. Nu nog gaat ze slapen met het muziekje vd babyfoon.

Ik heb de oudste nooit laten huilen, maar zij huilde dan ook alleen als er echt iets was. De jongste liet ik eerst ook nooit huilen, maar uiteindelijk werd ze daar zo moe van, dat ze helemaal niet meer in slaap kwam en we de hele middag/avond met een huilend kind zaten. Dat werkte dus niet... Toen dus ook maar besloten om haar gewoon even te laten huilen en dat doet ze nu nog steeds als ik haar naar bed breng. Alsof ze het even nodig heeft om alle opgedane indrukken te verwerken/van zich af te huilen. Als ze na 5 minuten niet stil is, ga ik ernaartoe. Maar 9 van de 10 keer valt ze binnen die 5 minuten na even huilen in slaap. En dat huilen is soms ook echt krijsen, vooral als ik wat lang gewacht heb om haar naar bed te brengen.
Als jij merkt dat hij echt moe is, zou ik hem ook proberen in bed te leggen, net zoals je nu gedaan hebt. Volg gewoon je gevoel daarin, zoals Charles zegt, het is voor ieder kindje weer anders.

Bedankt, dat helpt me weer wat relativeren. Jullie hebben ook zeker gelijk wat betreft het hebben van principes. En er is inderdaad geen goed alternatief. Want van hem niet laten huilen en hem maar bij me houden wordt hij alleen maar nog onrustiger. Hij ligt inmiddels al een uur heerlijk te slapen. 

Ik zal ook eens proberen om hem eerder naar bed te brengen, kijken of dat helpt. 

Vijf minuten is trouwens wel m'n max. Dan ga ik hem gewoon even troosten. 

Stom hè, dat je zo onzeker gemaakt kan worden. Als ik sommige dingen op internet lees dan moet ik geloven dat ik hem hier al mee beschadig. 
Ik kan normaal gesproken heel goed m'n gezonde verstand gebruiken, maar met dit onderwerp heb ik daar echt veel moeite mee.

Het ligt idd ook aan het soort huiltje.
Ik kan E ook 5 min laten huilen als ze ik haar in bed heb gelegd, odat ik weet dat t dan ook wel over is. 10 min kan ik het aankijken, als het huilen dan minder wordt in die tijd (dus niet meer zo heftig blijft), omdat het dan ook snel ophoudt

Als je een kind hebt dat moeilijk in slaap komt, dan is dat niet laten huilen inderdaad niet meer zo effectief. Dat merkte ik ook bij de jongste. Leuke methode, maar dat werkt gewoon niet bij elk kind. 

Hoe je het nu aangepakt hebt lijkt mij prima hoor. Hij geeft aan moe te zijn, je geeft hem even de ruimte en hij slaapt. Prima toch? Op den duur went hij er ook aan en zal hij niet meer zo hard huilen. Ik denk dat het voor hem minder erg is om even te huilen dan maar niet in slaap kunnen komen en dus gewoon heel moe zijn de hele dag.

Ik heb mijn jongste tot 8,5 maand niet laten huilen. Hij sliep bijna niet overdag en 's nachts was het helemaal een drama (4/5 keer per nacht wakker en dan niet alleen in slaap kunnen komen). Toen waren we zo moe dat we hem wel hebben 'laten huilen' elke keer als hij wakker werd. Na 3 nachten sliep hij door en overdag sliep hij ook veel beter. Ik had gewild dat ik het veel eerder had gedaan.

Het ene kind is het andere niet. Kijk naar je eigen kind.

Ach welnee joh. Zo breng je hem echt geen schade toe hoor. Dat gaat over kinderen die hartstikke lang huilen. 5-10 minuten is niet lang. Het voelt lang misschien .

5 tot 10 minuten laten huilen voelt echt heel lang (als Louise huilt in bed, kijk ik altijd naar de klok), maar kan geen kwaad (bij langer huilen zou ik wel gaan kijken). Soms hebben kindjes dat nu eenmaal nodig om eventjes te huilen. Ik heb het soms ook nodig om gewoon even keihard te gaan snikken om helemaal niks.

Louise huilde vroeger ook als we haar in bed legden, ondertussen al lang niet meer. Speen in d'r mond, knuffel bij haar, muziekje op, de deur gaat dicht en meestal is het stil. 

En mocht hij toch nog niet slapen na die 5-10 minuten, kan je eventueel buiten wandelen? Louise viel heel gemakkelijk in slaap als we buiten gingen wandelen (in de draagdoek of de wandelwagen, wandelwagen vond ik praktischer want dan kon ik haar laten liggen als ze in slaap was gevallen, bij de draagdoek werd ze weer wakker als ik haar eruit haalde).

Bij J. was ik ook heel erg tegen laten huilen, bij hem werkte het ook niet. Hij huilde en sliep slecht maar laten huilen was gewoon geen oplossing.
Bij M. is het anders, zij huilt soms wel even voordat ze gaat slapen. Dat duurt meestal max 10 minuutjes en in die tijd ga ik ook nog 1 of 2 keer terug om haar speentje te geven en haar even gerust te stellen.

Doe wat je denkt dat bij je kindje past. Laten huilen is niet altijd de oplossing maar niet laten huilen is ook niet altijd het beste. Jij voelt waarschijnlijk het beste aan wat het beste is dus voel je niet schuldig als je toch besluit om te proberen hem even te laten huilen.

Ik ben ook niet zo van het laten huilen normaal gesproken. Maar ook hier heb ik het gehad dat ze na een paar minuten laten huilen vervolgens gewoon stil was. Dat moet kunnen vind ik, zeker als een andere aanpak niet werkt.

Inderdaad gewoon de tijd bijhouden, en vind je het te lang duren dan ga je toch gewoon naar hem toe? Ik doe dat hier nog steeds, A. wordt in de avonduren nog wel eens wakker en gaat dan soms huilen. Ik wacht dan altijd een paar minuutjes en meestal slaapt ze dan verder. Is er echt wat aan de hand, dan blijft ze huilen en klinkt het vaak ook al anders. Dan ga ik wel naar haar toe en kijk wat er is.

Hij heeft 2,5 uur heerlijk geslapen en werd wakker met een lach!

Kan me voorstellen dat het ontzettend moeilijk is. Ik word er ook heel naar van als de kinderen huilen en ik kan het ook bijna niet over mijn moederhart verkrijgen om ze te laten huilen. Maar uiteindelijk is ieder kind anders en blijkbaar werkt er wat anders het beste voor je zoon dan gelijk troosten. Dan is hij daar het beste bij gebaat.

Maar ik snap je gevoel helemaal, ik ben ook altijd gelijk 'bang' dat ze er beschadigd van raken als ik ze ook maar even laat huilen. Maar ik lees hier op het forum vaak genoeg dat moeders het wel doen en ook wel veel langer dan vijf minuten en ik geloof ook niet dat die kinderen er massaal wat aan over houden.

Linda schreef:Hij heeft 2,5 uur heerlijk geslapen en werd wakker met een lach!

Wat fijn!!!

Vervelend Linda. Wij willen onze dochter ook niet laten huilen.
Als we haar naar bed brengen(na 1,5uur wakker of oogjes wrijven of geeuwen ) gaat ze naar bed. 9 van de 10 x zonder mopperen. En heel soms met mopperen. Ik laat haar dan 2 a 3 minuten huilen(is nooit overstuur huilen) en dan loop ik terug, speen erin en ze slaapt.

Je hebt er nu toch hartstikke goed aan  gedaan door hem naar bed te brengen. (ookal wist je het eigenlijk even niet meer) en hij ligt heerlijk te slapen. Fijn voor jullie.

Hier is het probleem altijd dat ze overdag 45minuten slaapt....en dan gaat huilen. Nu heb ik haar net echt even laten huilen (ipv uit bed halen gelijk) en 3 x terug gelopen om de speen erin te doen....en ze slaapt weer!

Soms is even huilen echt niet erg, maar als ze echt zo overstuur zijn zoals jij beschrijft....zou ik ook troosten en uitzoeken wat er is. Kan je niks ontdekken dan hup naar bed.

2,5 uur geslapen wat goed van hem en jou!!

Wat fijn dat hij 2,5 uur geslapen heeft!!
Hij was er dus wel aan toe. Misschien werkt het bij je zoontje wel zo dat hij eerst huilt en dan in slaapt valt. Ik kan me voorstellen dat je dat huilen vreselijk vind, ik hou er ook niet van. Maar super dat hij met een lach wakker werd!!

Dat is lekker, dat hij zo goed geslapen heeft. Ik denk dat dat heel wat waard is, ook voor hem.