Bezwaren 2e kindje?

Fijn zoveel reacties!

@Supertalentje: Ook jij hebt wel een goed punt. Het lijkt me inderdaad een beetje zielig als ik nog een kindje zou krijgen en dan bijvoorbeeld van een zo anoniem mogelijke donor. Dan is er geen vader in het spel en dat lijkt me inderdaad dat het kan zorgen voor scheve verhoudingen. Het ene kindje leuk met papa op stap, en het andere kindje zonder vader. Dit is ook zeker iets wat ik wil meenemen in mijn overwegingen, al weet ik nog niet zo goed hoe ik dit op zou kunnen lossen. En het idee om meerdere kinderen van verschillende vaders te hebben staat me ook wel wat tegen, het is in elk geval niet hoe ik mijn leven vroeger voorgesteld had. Maar aan de andere kant ben ik nu eenmaal niet meer met de vader van A. samen en vraag ik me af of ik me daardoor moet laten tegenhouden bij het willen van gezinsuitbreiding. Dilemma's

@Twellie: Dat vind ik inderdaad ook lastig, om dan het volgende kindje een soort van achter te stellen door het geen vader te gunnen. Dat is voor mij ook wel iets om goed over na te denken, of ik dat wel wil en hoe ik daar mee om denk te gaan als ik dat zou besluiten. Wel fijn om te horen dat de eerste tijd met twee kindjes jou best is meegevallen, dat geeft weer hoop. En ik overweeg nu nog niet echt bepaalde manieren, wil eerst eens voor mezelf bedenken of ik er echt voor kan en wil gaan. Maar wat ik zo gauw kan bedenken zijn verschillende varianten van donorschap, maar daar moet ik me nog goed in gaan verdiepen.

@Elodie: albert laten komen lijkt me geen slecht idee Je hebt trouwens wel een goed punt, als de situatie wel beter zou kunnen zijn als in met een partner en alles wat dat betreft helemaal op een rijtje, dan is wat meer leeftijdsverschil ook zo'n probleem niet. Al lijkt het me dus wel leuk om er niet meer dan een jaar of 4 tussen te hebben. Maar dat is ook geen harde eis, als het door langer te wachten een betere situatie op zou leveren dan is dat ook zeker een optie. Hoewel ik 10 jaar of meer aan leeftijdsverschil dan weer erg veel zou vinden, maar zover is het nog lang niet natuurlijk.

@Loesje: Dat is zeker waar, je weet nooit hoe de zwangerschap en bevalling zouden lopen, en hoe het met het kindje zou gaan. Als in een of meerdere van die dingen iets niet goed loopt, dan zal het een stuk zwaarder worden. Het lastige is alleen dat je dit soort dingen nooit kunt voorspellen, en ik daardoor ook niet zo goed weet of ik me daar dan wel of niet door moet laten tegenhouden.

@Annie24: Haha, ja dan zal je net zien dat het dan meteen een tweeling zou worden. Wat dat betreft weet je nooit hoe iets gaat lopen, het kan allemaal. Aan de ene kant vind ik dat ook wel eng, maar aan de andere kant vind ik het ook weer lastig om me tegen te laten houden door iets wat niet te voorspellen is. Wie weet laat je je door angsten tegenhouden die nooit uit zullen komen.. Maar het omgekeerde kan ook, dat je denkt dat het allemaal wel los zal lopen en je ineens voor een zware situatie komt te staan. Moeilijk..

@Parisienne: Leuk om te lezen dat ik niet de enige ben met deze gedachtengang, al zal het bij jou hopelijk niet nodig zijn om alleen nog een kindje te krijgen. Ik vind het inderdaad lastig om te bedenken of ik me zou laten tegenhouden door iets waar je toch geen invloed op hebt, je kunt niet voorspellen hoe dingen gaan lopen. Zoals ik er nu over denk zou ik me daar niet door laten tegenhouden, want je hebt er toch geen grip op.

@Petra: Fijn om te horen dat het in je eentje best te redden is. Lijkt me inderdaad wel anders, als je toch een partner hebt ook al is hij dan langere tijd weg. Dan heb je toch het idee en het gevoel dat die ander er wel voor je zal zijn als het nodig is. Dit mis ik dan inderdaad minder, omdat ik weet dat ik niet zo iemand heb om op terug te vallen en daardoor denk ik daar ook niet zo aan. Wel heb ik gelukkig lieve mensen om mij heen waar ik ook nu al af en toe op terug kan vallen als het nodig is. Dus ik hoop dat dit zo blijft als ik besluit hiervoor te gaan, ik zal ook geen beslissing nemen zonder eerst te overleggen met de achterban, of ze me dan ook nog steunen.

@Studiebol: Fijn dat je je ervaring wilde delen. Ik kan me ook best indenken dat het soms wel even pittig zal zijn met twee kindjes. Zulke momenten heb ik er nu soms ook bij, ik heb ook weleens een drukke dag en ben moe en dan zal je net zien dat A. ook haar dag niet heeft om het nog maar even moeilijker te maken. Gelukkig vallen deze momenten hier tot nu toe nog wel mee, en daarom kan ik er best wel tegen dat er nu eenmaal soms zo'n dag tussen zit waarop alles tegen lijkt te zitten. Al kan ik me indenken dat het misschien vaker voor zou komen wanneer er nog een kindje bij is, dat je dan nog sneller moe bent of je grens bereikt zou zijn. Het is wel zo dat ik nu ook al gewend ben alles alleen te doen, dus in die zin verandert er niet zo veel. En ik kan ook wel terugvallen op hulp van anderen, maar wat jij al zegt is het vaak wel zo dat dit niet tijdens de drukste momenten van de dag is. Tot nu toe heb ik dat nog niet erg gevonden. Maar het is wel iets wat ik mee zal nemen bij het bedenken of het wel of niet realistisch is om een tweede te willen. En ik kan me helemaal vinden in je gedachte over kinderen van verschillende vaders, daar zit ik ook echt niet om te springen. Maar soms lopen dingen nu eenmaal zo (de vader van A. en ik zijn nu eenmaal uitelkaar) en ondanks dat ik het idee van verschillende vaders niet toejuich, is mijn kinderwens wel zo groot dat ik me daar overheen kan zetten. Je hebt trouwens gelijk, ik ben ook nog jong genoeg om een tijdje te kunnen wachten. Ik weet alleen niet hoe lang ik kan wachten. Niet dat het nu meteen moet, maar het idee nog 5 jaar te 'moeten' wachten vind ik bijvoorbeeld al best een lange tijd.

@Snoezel: Leuk om te lezen dat ik niet de enige ben met deze gedachtengang. Gelukkig is het bij jou niet aan de orde. Ik heb gelukkig nu ook al aardig wat lieve mensen waar ik op kan terugvallen als het echt nodig is. Ik hoop dat ze me hierin ook zouden steunen als ik ervoor zou gaan. Dat wil ik dan ook eerst goed bespreken, want ik wil niemand iets opdringen natuurlijk. Maar als ik op dezelfde mensen zou kunnen rekenen als ik nu soms doe, dan heb ik hulp genoeg achter de hand.

Eens met bovenstaande reacties! Ik zit ook een in dezelfde situatie als jij. Wil heel graag een tweede kindje, maar heb ook geen partner en zie dat ook niet gebeuren voorlopig.

Hoe ik dit ga aanpakken weet ik nog niet, maar het feit dat ik geen partner heb zal mij ook niet tegenhouden in de toekomst. Al heb ik nu besloten er voorlopig niets mee te doen, want daar is het nog te vroeg voor ivm bepaalde dingen.