Frustraties spuien :)

Het is nu 5 weken sinds het uit is met mijn vriend, en ik heb hem sindsdien 1 keer gezien. Toen heb ik hem gezegd hoe ik erover denk en dat als hij zich bedenkt hij kan bellen en dat ik dan wel zie hoe ik erover denk.
Ik wil niet blijven hangen hierin, ik wil verder en dit kunnen afsluiten.
Toen ik hem zag was het om spullen van elkaar uit te wisselen die nog bij de ander stonden. Ik had al zijn spullen netjes verzameld, hij kwam met een joggingbroek en wat ondergoed en de boodschap 'ik heb eigenlijk niet zo goed gezocht, de rest komt de volgende keer wel'.
Terwijl dat spullen uitwisselen voor mij een soort streep eronder had moeten zijn.
Afgelopen donderdag heb ik een jongen leren kennen via een vriend van mij. Aardige kerel, verder niks bijzonders wat mij betreft, maar daar heb ik een heel lang gesprek mee gehad, onder andere dus over mij ex. Volgens hem wil mijn ex geen afscheid nemen, vandaar dat hij de afspraak 3 keer heeft verzet en maar de helft van m'n spullen heeft meegenomen. Die jongen zei 'Ik weet niet waarom want ik ken jouw ex helemaal niet, maar ik denk dat ie zoiets nog een keer gaat doen zodat ie daarna nog een reden heeft om af te spreken want hij wil er niet klaar mee zijn'.
Naja, dat is niet de reden die ik erachter had gezocht, maar ik dacht ik ga m'n ex bellen om een datum af te spreken want dan kan ik het gewoon afsluiten.
Dus ik heb gisteren gebeld. Ik wilde natuurlijk heel stoer doen aan de telefoon, maar dat lukte niet.
Hij was aan het verhuizen, hij had een heel mooi appartement, waar we samen in zouden gaan wonen na de zomer. Hij gaat nu in een studio van 16 m² wonen in een andere woonplaats. En dat is volgens hem allemaal voor het 'goede doel'.
Want hij heeft z'n werk in die stad, dus hij laat letterlijk alles achter om iets nieuws op te bouwen.
Hij zegt dat ie nog veel aan me denkt. Ik vroeg hem, 'denk je dat er een kans is dat wij ooit nog bij elkaar komen?'
Ik dacht als ik hier nee op hoor, is dat natuurlijk kut maar dan weet ik het. Kreeg ik als antwoord 'Ik weet het niet, ik kan er geen ja op antwoorden maar ook geen nee. Ik weet niet hoe alles gaat lopen, ik moet aan mezelf werken en heb tijd nodig.' Mijn reactie daarop was 'het is toch een kwestie van willen, toch niet van zien hoe dingen lopen?' Maar blijkbaar werkt dat bij hem niet zo.
Een schijt-antwoord dus waar ik niks aan heb.
Gisteravond in de kroeg zei een vriend van me 'Ik denk dat ie weer bij je terugkomt. Hij was net zo gek op jou als jij op hem en jullie pasten zo goed bij elkaar. Dat gaat 'ie nog wel inzien.'
Aan de ene kant wil ik ook dat ie bij me terugkomt, maar aan de andere kant heeft hij me zoveel pijn gedaan, en wie zegt dat ie niet hetzelfde flikt na weer een paar maanden?
Bluhh ik baal gewoon van zijn antwoord, ik kan er nu alsnog niks mee. Misschien wilt ie de deur op een kier houden ofzo, voor als het niks wordt in die andere woonplaats, dat ie dan terugkomt.
Ik hoop gewoon dat ik dan sterk genoeg ben om nee te zeggen..

Het is een onsamenhangnd verhaal geworden, bedankt voor het lezen iig, ik ben blij dat ik het kwijt ben

Ik snap wel dat het moeilijk is om sterk te blijven omdat je gewoon nog veel om hem geeft maar misschien het wel beter dat je het afsluit. Ik denk dat hij nu beseft dat jij nog gewoon beschikbaar bent voor hem. Het is makkelijker gezegd dat gedaan maar ik zou gewoon m'n spullen ophalen en er een streep achter (onder?) zetten en het afsluiten. Mocht het ooit nog wat worden tussen jullie (dat was met mij en mijn vriend ook zo) dan beginnen jullie gewoon opnieuw en gaan jullie niet verder met wat er nu nog speelt. Het wordt toch sowieso anders aangezien hij jou ontzettend gekwetst heeft.

Ik wil heel graag m'n spullen ophalen, maar ik heb geen idee waar hij nu woont.
Gisteren belde ik om af te spreken voor die spullen. Hij heeft het nu te druk met zichzelf, over n week of 2 zou ie bellen en dan spreken we wat af. Ik ga er nu al vanuit dat ie niet belt, ik denk dat ik over 3 weken nog steeds niks heb gehoord.
Voor mijn gevoel kan ik het pas afsluiten als ik die spullen heb, dan hoef ik hem ook niet meer te zien. Nu zit ik daar nog tegenaan te hikken.
Het zijn geen superbelangrijke spullen, daar gaat het me ook niet om. Maar als ik zeg 'woensdag sta ik in U en geef me me spullen dan', dan denk ik niet dat we nog gezellig en normaal door 1 deur kunnen.
Misschien wil ik het aan de ene kant wel afsluiten maar toch die deur op een kier laten?

Ik snap wel dat je de deur op een kiertje wil houden, dat is niet zo gek. Maar stel nou dat die deur dicht gaat, dan betekend dat toch niet dat ie nooit meer op zou kunnen gaan? Toen mijn 'verkering' (we waren 17 en 18) uit ging, had ik ook nooit gedacht dat ik op m'n 22e met hem samen zou wonen. Misschien is het wel beter dat je het afsluit en verder gaat, want nu heb je misschien de hoop dat het in korte tijd nog goed komt, terwijl hij jou die zekerheid helemaal niet kan geven. Dan gaat die pijn ook niet weg..

Daar heb je helemaal gelijk in, die deur kan eventueel nog open natuurlijk.
Goed punt, you just gave me something to think about

Ik spui nog even verder.
Krijg net een mailtje met alle gegevens van onze vakantie. Waar ik 4 weken geleden al om heb gevraagd, en hem al heb laten weten dat het geannuleerd kan worden.
Er zat een begeleidend schrijven bij 'Hey K, Ik hoop dat je een leuke K-dag hebt gehad. Ik stuur je ff de gegevens van de vakantie, misschien dat je nog met een vriendinnetje kan gaan. Zo niet, annuleer jij m dan? Groeten J.'
Ik ben nu zó boos! Eindelijk misschien, ik heb al te veel dingen gepikt, zoals het telkens afzeggen van de afspraak om spullen uit te wisselen en niet al m'n spullen terugkrijgen.
Ik weet niet waarom ie ineens zo doet, maar ik zie nu wel eindelijk in dat ik dit niet verdien en dat hij zich gedraagt als een grote eikel.

Nou ja, dat van die vakantie vind ik ook echt raar!! Je had toch allang gezegd dat het geannuleerd kan worden? Hij komt erg laks op mij over en zou wel een flinke schop onder zn kont kunnen gebruiken volgens mij. Kan me voorstellen dat je pissed bent. Heb je al iets teruggestuurd?

Ik was nogal flabbergasted, heb gestuurd dat ik zou kijken of t door mij geannuleerd kan wordenm, hij is de hoofdboekee.
Maar ik annuleer niks. Dat zal ik m morgen ook sturen, hij zoekt t maar uit.

Als het niet spullen zijn die onvervangbaar zijn dan denk ik dat je beter gewoon kunt besluiten dat je die spullen niet meer terug hoeft en hem dat ook moet vertellen, zodat hij weet dat jij je niet meer aan het lijntje laat houden. Dan maar wat geld kwijt om een paar dingen nieuw te moeten aanschaffen, ik denk dat het gevoel dat je verder kunt en zelf de touwtjes in handen hebt méér waard is.

Zoals ik het lees kan hij je inderdaad niet helemaal loslaten. Niet zo eerlijk van hem, aangezien hij voor zichzelf wel alle ruimte en alle vrijheid opeist en jij dus op deze manier niet door kunt, terwijl jij niet eens om deze breuk hebt gevraagd.

Echt, eis die ruimte voor jezelf op, neem maar liever het materiële verlies dan dat je vast blijft zitten in het verwerkingsproces.
Ik gun je echt van harte dat je verder kunt.

Susan schreef:Als het niet spullen zijn die onvervangbaar zijn dan denk ik dat je beter gewoon kunt besluiten dat je die spullen niet meer terug hoeft en hem dat ook moet vertellen, zodat hij weet dat jij je niet meer aan het lijntje laat houden. Dan maar wat geld kwijt om een paar dingen nieuw te moeten aanschaffen, ik denk dat het gevoel dat je verder kunt en zelf de touwtjes in handen hebt méér waard is.

Zoals ik het lees kan hij je inderdaad niet helemaal loslaten. Niet zo eerlijk van hem, aangezien hij voor zichzelf wel alle ruimte en alle vrijheid opeist en jij dus op deze manier niet door kunt, terwijl jij niet eens om deze breuk hebt gevraagd.

Echt, eis die ruimte voor jezelf op, neem maar liever het materiële verlies dan dat je vast blijft zitten in het verwerkingsproces.
Ik gun je echt van harte dat je verder kunt.

+1!!!! en laat het annuleren zeker aan hem over. Hij is hoofdboeker en als hij de laks is het te annuleren zullen alle kosten hem worden toegerekend.

Roodkapje schreef:

Susan schreef:Als het niet spullen zijn die onvervangbaar zijn dan denk ik dat je beter gewoon kunt besluiten dat je die spullen niet meer terug hoeft en hem dat ook moet vertellen, zodat hij weet dat jij je niet meer aan het lijntje laat houden. Dan maar wat geld kwijt om een paar dingen nieuw te moeten aanschaffen, ik denk dat het gevoel dat je verder kunt en zelf de touwtjes in handen hebt méér waard is.

Zoals ik het lees kan hij je inderdaad niet helemaal loslaten. Niet zo eerlijk van hem, aangezien hij voor zichzelf wel alle ruimte en alle vrijheid opeist en jij dus op deze manier niet door kunt, terwijl jij niet eens om deze breuk hebt gevraagd.

Echt, eis die ruimte voor jezelf op, neem maar liever het materiële verlies dan dat je vast blijft zitten in het verwerkingsproces.
Ik gun je echt van harte dat je verder kunt.

+1!!!! en laat het annuleren zeker aan hem over. Hij is hoofdboeker en als hij de laks is het te annuleren zullen alle kosten hem worden toegerekend.

Nog een +1. Of je maakt geld aan hem over voor de verzendkosten zodat hij het op kan sturen, anders zou ik nieuwe spullen kopen.

Bedankt voor jullie reacties meiden.

Susan je hebt helemaal gelijk. Eigenlijk is het wel fijn dat hij dit zo aanpakt, dat maakt het voor mij iets makkelijker allemaal. Het nadeel van de spullen is dat ze niet alleen van mij zijn, maar ook van vriendinnen van mij.
Maar ik heb hen al verteld dat ik nieuwe dingen voor ze ga kopen en dat vinden ze gelukkig niet erg.
Het is zeker niet eerlijk van hem hoe hij dit alles aanpakt. En ik ben blij dat ik dat eindelijk inzie en er boos om kan worden.

Pixie, wat vervelend dat het allemaal zo loopt met je ex. Voor hem toch ook makkelijker als jij je spullen terug hebt? Zit hij daar ook niet meer mee en ook wel zo handig met zijn verhuizing lijkt mij. Jammer dat je ook zelf de vakantie moet regelen. Het is al geen leuke situatie voor jou en dan mag jij de nasleep ook nog gaan oplossen.

Sterkte!

Zilver* schreef:Pixie, wat vervelend dat het allemaal zo loopt met je ex. Voor hem toch ook makkelijker als jij je spullen terug hebt? Zit hij daar ook niet meer mee en ook wel zo handig met zijn verhuizing lijkt mij. Jammer dat je ook zelf de vakantie moet regelen. Het is al geen leuke situatie voor jou en dan mag jij de nasleep ook nog gaan oplossen.

Sterkte!

Dankjewel!
Ja ik had echt nooit verwacht dat het zo zou lopen.
Ik ga de vakantie niet annuleren, heb 'm dat ook laten weten. Verrassend genoeg krijg ik daar niks op terug..

Ik vind nog dat je veel te vriendelijk reageert. Ik had teruggemaild dat je 4 weken geleden al had laten weten dat hij het moet annuleren en dat hij het maar uitzoekt. Sorry hoor maar ik kan me nog zo goed herinneren dat je verteld dat je dat tegen hem had gezegd, dan is dit toch te gaar voor woorden?

Net als die spullen, die zijn van jou, je wilt ze terug. Stuur hem een brief met een dwangsom voor elke dag dat hij ze niet opstuurt/aan je geeft, haha!

Ik ben het verder helemaal eens met Susan, zo blijf je vastzitten. Dat is niet eerlijk en hoewel het vervelend is, als hij je je spullen niet teruggeeft dan zou ik er voor kiezen het dan maar nieuw te kopen inderdaad.

Ja klopt, ik ben te vriendelijk gebleven. Maar daar is het ook mee afgelopen.
Haha die dwangsom is wel een goede, hopen dat dat rechtsgeldig is .
Nah het zijn geen bijzondere spullen, vriendinnen gaan ermee akkoord dat ze nieuwe van me krijgen en mijn eigen spullen waren dingen die ik dubbel had gekocht om in zijn huis te hebben, dus die heb ik hier al.
Het idee dat ik het na die spullen pas kan afsluiten heb ik nu ook wel laten varen.

Powerbabe schreef:

Net als die spullen, die zijn van jou, je wilt ze terug. Stuur hem een brief met een dwangsom voor elke dag dat hij ze niet opstuurt/aan je geeft, haha!

Haha! Iedere rechtenstudent/jurist/advocaat adviseert dit. ;-) Sorry, het is natuurlijk helemaal niet grappig, maar mijn zus was destijds ook in alle staten toen mijn ex zo bijdehand deed over het teruggeven van mijn spullen, terwijl het nota bene door zijn vreemdgaan uit is gegaan.

Lieve Pixie, je afwisselende verdrietige gevoelens, twijfels, onzekerheid over al dan niet een toekomst samen, boosheid en frustraties zijn herkenbaar (denk ik voor een ieder die nog niet geheel los is gekomen van een ex).

Mag ik vragen waar jij zelf dan aan zat te denken wat betreft de wijze waarop hij telkens afspraken verzet en als hij er dan wel eentje nakomt, maar een paar dingen teruggeeft ipv al je spulletjes. Mijn ex deed dit ook; kwam 2 wk achter elkaar langs (in totaal 800 km reizen) voor hem. Eerste keer ging dat heel goed, tweede keer ruzie en hem eruit geschopt zo ongeveer. Uiteindelijk heeft hij toen nog steeds heel persoonlijke spullen (met emotionele waarde) achtergehouden. Woedend was ik toen ik erachterkwam. Maar ik kon eigenlijk niet anders concluderen dan dat hij dit dan altijd op kon voeren als reden om weer contact te zoeken. Als twee mensen echt klaar zijn met elkaar, willen ze niet meer dat er nog een reden overblijft om elkaar toch weer te gaan contacten.

Ik begrijp heel goed dat je zo graag meer duidelijkheid van hem wil, maar zoals ik het lees maakt het feitelijk niets uit wat hij zegt, zolang jij ergens nog wel hoop voelt. In dit geval is het zelfs zo dat er geen verschil zit in wat het met jou doet: in het antwoord 'we zien wel hoe het loopt' krijg je geen zekerheid en ga je wellicht zelf meer hopen dan gerechtvaardigd is en bij een antwoord van zijn kant op de vraag 'wil je dat het goedkomt?', kan hij wel ja zeggen, maar dan weet je nog niet hoe/wat/wanneer en zet je onbewust ook je leventje on hold. Feitelijk ga je dus in beide gevallen niet echt verder met je eigen leven, omdat bij het eerste voorbeeld er teveel in het midden wordt gelaten en hoop doet vaak leven en in het tweede geval zit je letterlijk op hem te wachten, wat per definitie al een ongelijkwaardige doorstart zou betekenen van de relatie. Snap je wat ik bedoel?

Ik vind het zo rot voor je dat hij zich idd laks gedraagt. Het is bijna feest der herkenning wat ik lees en daarom zou ik je ook willen adviseren om die spullen even te laten voor wat het is. Als er geen haast bij is, laat het dan maar eventjes zo. Uiteindelijk krijg je je spullen terug, maar nu kost het je eigenlijk alleen maar negatieve energie. Geloof me, die afsluiting is symbolisch wat je omschreef. Hij zat niet in je hoofd namelijk, maar in je hart en dat is niet inwisselbaar voor materiële bezittingen. Dat gevoel moet namelijk domweg slijten en het kan zelfs zo zijn dat je ze op een dag niet eens meer terug hoeft, omdat je merkt dat hij van je hart opeens wel is verschoven naar je hoofd. Lekker zweverige tekst, hè. ;-)

Bedankt voor je reactie, Nour!

Ik heb geen eigenlijk nooit echt nagedacht over waarom hij mijn spullen niet meteen in één keer heeft teruggegeven. Ik ben er denk ik vanuit gegaan dat hij het simpelweg niet belangrijk vond om het terug te geven oid.
Nu ik erover nadenk klinkt het natuurlijk wel bekend, het is bijna ‘the oldest trick in the book’ om iemand terug te zien.
Heb jij je spulletjes wel teruggekregen van je ex?

Toen ik hem belde en vroeg of wij ooit nog bij elkaar kwamen hoopte ik ook wel dat hij ‘nee’ zou zeggen. Dan was het klaar, hoefde ik die hoop niet meer te hebben.
En nu is dat door zijn antwoord nog steeds niet weg, al denk ik eigenlijk dat hij daar niet eerlijk over durfde te zijn.
Ik kan het nu wel wat meer loslaten, ik ben druk met vanalles, en zit niet meer op een telefoontje van hem te wachten. Omdat ik er vanuit ga dat hij toch niets van zich laat horen.
Van het weekend had ik het erover met m’n zwager, dat ik niet verwacht dat ‘ie belt, niet voor de spullen maar ook niet met de mededeling dat hij het weer wilt proberen. Mijn zwager vroeg me wat ik zou doen als ‘ie wel zou bellen als ‘ie me terug wilt. En ik weet niet wat ik dan zou zeggen. Want hij heeft me veel pijn gedaan.

Je laatste stukje vind ik niet zweverig hoor, het klopt eigenlijk wel wat je zegt.
Ik hoop maar dat die verhuizing van hart naar hoofd binnen afzienbare tijd plaatsvindt.

Ik spui hier vrolijk verder, wat word ik moe van die kerel zeg.
Ik heb hem niet meer gesproken sinds ik dit topic heb geopend.
Afgelopen vrijdag stuurde ik hem een berichtje, of hij kon laten weten wanneer hij tijd had om m'n spullen terug te geven. Kreeg ik geen reactie op.
Zondag stuurde ik hetzelfde berichtje. Toen kreeg ik meteen reactie, hij zou ze dinsdag (gisteren) komen brengen.
Ik ben gister de hele avond thuis geweest, maar hij is niet op komen dagen. Z'n telefoon stond gisteravond ook uit, m'n whatsapps kwamen ook niet aan.
Ik heb uiteindelijk gestuurd dat ie me z'n adres maar moet sturen (hij is verhuisd) omdat ik geen zin heb om nog een avond voor hem vrij te houden en voor niks te gaan zitten wachten.
Hier kreeg ik geen reactie op. Vancohtend zijn al m'n whatsapps aangekomen, niks op gehoord. Ik heb 'm geprobeerd te bellen, hij neemt niet op. Ik heb 'm een berichtje gestuurd of ie me wilt terugbellen, hoor ik niks op.
Ik vind het zo mega respectloos en kinderachtig van hem. Waar heb ik dit aan verdiend?

Wat onwijs irritant! Ken je geen familie of vrienden die zijn adres weten? Al zou ik dat ook niet zomaar vragen, op een gegeven moment zou ik het wel zat zijn en mijn spullen terug willen.

Ik kan het wel bij zijn ex-collega's proberen, als weet ik niet of hij daar nog contact mee heeft.
Het gaat me ook niet echt meer om die spullen, het is dat hij anderhalve maand geleden zegt 'ik bel je over 2 weken dan spreken we af, want ik heb je spullen hier staan.' en zich vervolgens zo gedraagt.

Ja, precies. Het is nu gewoon een principe kwestie. Stomme mannen zeg.

Jezus, wat belachelijk zeg! Het gaat idd om het principe nu, hij begon er immers zelf weer over.
Eén voordeel, door dit achterlijke gedrag is het voor jou denk ik wel een stuk makkelijker om het hoofdstuk af te sluiten en hem niet meer terug te willen...

Ik blijf bij mijn reactie van een aantal weken geleden, van mij mocht hij die spullen in zijn reet steken.

Laat het varen.
Ook al zou hij je op een gegeven moment terug willen, niet doen. Hij gedraagt zich verre van netjes naar jou toe en is het daarom al niet waard dat jij weer terug naar hem zou gaan.