Wel of niet laten gaan

Oke, ik zal bij het begin beginnen. In december heb ik in Amsterdam een man leren kennen. Een Ier die in Frankrijk woont. Vanaf het moment dat ik hem zag was ik verliefd, hij kwam lachend op mij af en het leek wel in slowmotion te gaan. Die avond gegevens uitgewisseld en eigenlijk niks meer van hem verwacht. Maar zodra hij thuis was, stuurde hij mij een mailtje. En zo is mailcontact ontstaan. In februari is hij naar Nederland gekomen, hij bleef een weekend bij mij. Het was een heel leuk weekend, maar toen hij wegging wist ik niet waar wij nou stonden. Uiteindelijk via een mailtje uitgelegd dat ik hem leuk begon te vinden, maar ik niet wist wat ik met deze situatie aanmoest (ik bedoel de lange afstand) Hij daarin tegen, is nog heel erg met zijn ex bezig, hij is gewoon nog niet over haar heen, terwijl het echt al een tijdje uit is. Nou is hij hier afgelopen weekend weer geweest en zijn we samen naar het strand gefietst en hebben we goede gesprekken gehad. Maar daar kwam voor mij uit, dat wat hij zoekt in een relatie ik dat niet kan bieden. Nou zou je denken oke einde van dit alles en stoppen maar. Maar dat is juist het probleem! Ik kan, maar ik weet niet of ik hem wil laten gaan. Soms word ik smorgens wakker en dan is alles zo helder voor mij en dan denk ik, dat het gewoon niet kan en ik hem uit mijn hoofd moeten zetten en dan overtuig ik mezelf. En halverwege de middag, gaat het alweer mis. Nou goed, deze week had ik op maandag na niks van hem gehoord en ik dacht oke mooi geen contact, houden zo! Todat ik net mijn inbox opende en een mail van hem zag, of ik zijn smsjes wel ontvang? En dat hij misschien vanmiddag langs komt (hij wilt naar NL fietsen) Hij werkt op dit moment vlakbij in Duitsland.

Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, laten gaan en niet reageren of wel en dan zit ik weer in de situatie die mij niet heel erg gelukkig maakt.

Het ligt eraan wat je wil. Wil je gewoon een leuke middag met een leuke man, gewoon doen. Je moet alleen niks verwachten, hoe moeilijk het ook is om dat gevoel tegen te houden. Maar zolang je je verwachtingen niet te hoog laat oplopen, kan een date geen kwaad. Niet iedere date hoeft natuurlijk een lange relatie te betekenen :-).

Als je dat niet kan, en stiekem toch meer verwacht/ wil van hem en je uiteindelijk meer verdriet krijgt, dan moet je het niet doen.

Mijn gevoel voor hem is heel sterk. Ik kan van tevoren wel denken oke geen verwachtingen en dat gaat ook op zekere hoogte heel goed. Maar als hij weg is, dan krijg ik zo'n leeg gevoel en ben ik de hele week onrustig. Ik droom over hem, ik denk bijna continu aan hem. De bekende verliefdheid verschijnselen dus. Als ik hem niet zie, denk ik, dat het gevoel vanzelf wel een keer over zal moeten gaan. Maar dan vraag ik me af, hoe groot is de kans dat het wel tussen ons gaat lukken? En ik blijf die hoop houden.

Als je gevoel zó sterk is en de hoop niet weggaat kun je voor jezelf de veilige weg kiezen en hem niet meer zien. Maar ik snap wel dat dat een hele moeilijke keuze is! Die je dan maakt met je verstand, en wellicht zou je soms je gevoel achterna moeten gaan. Maar dat kan alleen jij beslissen :-)

Ja daar heb je gelijk in : ) Ik denk dat ik de beslissing uit ga stellen. Het is duidelijk dat ik nu de knoop nog niet door kan hakken. Als ik voor mijn gevoel ga, ga ik voor hem en als ik voor verstand kies, dan laat ik hem gaan. Maar ik hou van uitdagingen en niet voor de easyway. Maar ik ben 29 en dat speelt ook een grote rol, ik heb geen zin om maandenlang met iemand bezig te zijn, waarvan het misschien op niks uitloopt, maarja aan de andere kant, kan dat ook gewoon met normale relatie. *zucht* verliefd zijn is niet altijd het leukste gevoel wat er is.

Wat bedoel je met: wat hij wil kun jij hem niet bieden?

Hij zoekt een zelfstandige vrouw die haar eigen weg gaat, en daarmee bedoeld ie niet dat ze een baan heeft enz, want dat snap ik wel. Maar hij bedoeld, echt haar eigen leven leid en hem ook zijn eigen leven laat leiden. En zo zie ik een relatie niet voor me. Volgens mij werkt een relatie op die basis ook niet, dan leef je toch langs elkaar heen?

Niet negeren maar wel laten gaan. Hem zeggen dat dit niet goed genoeg is voor jou en hij je beter met rust kan laten.

Zusje schreef:Niet negeren maar wel laten gaan. Hem zeggen dat dit niet goed genoeg is voor jou en hij je beter met rust kan laten.

Heb jij ervaring met een soortgelijke situatie?

Ik heb 'm net een kort mailtje gestuurd dat ik er vanavond niet ben (is ook zo) en fijne dag gewenst. Ik denk dat ik, als ik vanaaf terug kom, een mailtje stuur waarin ik open kaart speel en om afstand ga vragen.

Genoeg ervaring met mannen die het niet waard zijn je leven stop te zetten ja. Dat moet je gewoon niet doen. Blijkbaar ben je niet leuk genoeg voor hem op dit moment. Waarom zou jij je leven stil zetten en op hem gaan zitten wachten? Als hij jou compleet geweldig zou vinden zou hij niet eens meer aan zijn ex denken. En ja, mss vindt hij je over een jaar wel leuk genoeg maar mss ook niet. En wat als er in dat jaar mss nou wel een nog veel leukere man in je leven komt? Ik zou vragen of hij afstand wil nemen, jou met rust wil laten. Tot hij weet wat hij wil. Mocht hij je toch willen dan zie je dan wel weer. Mss wil jij hem dan niet eens meer omdat je een veel leuker persoon bent tegen gekomen. Maar wachten? Neuh, daar moet je niet aan beginnen.

Ja je hebt gelijk! Ik zeg dit ook zo vaak tegen mezelf, dan denk ik fuck you ik ben echt een leuke vrouw (vind ik zelf) en hij zou blij met mij moeten zijn. En ik heb al een keer om afstand gevraagd en dat begreep hij toen. En toen heb ik hem in een stomme bui weer een mail gestuurd! Why! Ik heb ondertussen ook gedate met een andere man, maar dat liep op niks uit. Ik moet gewoon de hoop dat hij morgen beseft dat ik het wel ben, laten varen. Ik moet mezelf niet meer voor de gek houden, alleen is dat makkelijker gezegd dan gedaan...

Precies . Natuurlijk ben jij leuk! Veels te leuk voor dit. 'Never make someone a priority when they're only willing to make you an option'. En zo is het. Verbreek het contact en neem dat niet meer met hem op. Ik bedoel, als je dat straks weer gaat doen neemt hij je de 3e keer echt niet meer serieus als je weer contact zoekt... En ja, er zullen nog wel meer dates komen die nergens op uitlopen maar dat maakt hem natuurlijk geen haar beter. Gewoon lekker je eigen leven gaan leiden zonder hem. Wie weet wat voor leuke vent je wél tegen komt uiteindelijk.

Wat kun jij toch altijd goed reageren Zusje!! :-)

Inderdaad! Heel duidelijk en helder en zooooo gelijk! Ik heb inmiddels het contact verbroken en heel gek, maar op dit moment voelt het als een opluchting. Vandaag zat ik in de bios (Intouchables echt een aanrader) en in dat voorstukje zat er een liefdesscene en die man zei tegen haar; Je verdiend iemand die jou elke minuut wil kussen en van je houd. Lekker cliché, maar zo waar. Dat verdien ik ook! Iemand die 100% voor mij gaat en niet zoals hij mij nu behandeld. Wat dat betreft ben ik wel aardig back to earth en besef ik nu ook dat ik veel meer waard ben dan dit, hoe cliché dit allemaal mag klinken, het is wel iets waar ik vanuit moet gaan!

Inderdaad Lima, in de meeste clichés zit toch een kern van waarheid . Wellicht heb je er nu wat meer vrede mee omdat je het contact met een andere insteek hebt verbroken.

Jip, dank je wel. Das lief van je

Ja ik sta er eigenlijk helemaal achter en weet dat dit de juiste beslissing is. Dank voor je reacties! : )

Fijn om te horen en graag gedaan .

Zusje schreef:
Jip, dank je wel. Das lief van je

Ik ben ook heel lief, helaas heeft alleen niet iedereen dat door ;-)

Ik vind ook in een nieuwe relatie: Je kiest/wil me helemaal of anders heel niet. Hij moet 100% voor je gaan en niet een beetje!

Stoere sterke beslissing! Ik denk dat veel meiden zichzelf heel veel onnodige pijn zouden doen door hun gevoel de overhand te laten nemen!

Dankje.

Ja dat snap ik heel goed. Ik ben zelf ook zo'n romanticus die de realiteit uit het oog kan verliezen, omdat ik gewoon zo graag wil dat het werkt en ik daar zelf voor kan zorgen. Als ik dit doe of zeg dan gaat hij wel voor mij. Maar nu besef ik wel dat er twee mensen voor nodig zijn. Al mis ik hem nu wel, ik kijk er wel nu wel anders tegen aan. Ik verheug me op mijn vakantie, en probeer niet te veel aan hem te denken of te zwelgen in zelfmedelijden haha.

Toen ik vrijgezel was bedacht ik me altijd dat er ergens, misschien niet eens heel ver weg een leuke man rondliep die over een paar jaar met me zou samenwonen en de papa van mijn kindjes zou worden...en kijk eens...het bleek ook nog waar te zijn

Je gevoelens voor hem zullen vanzelf slijten, al kun je wel altijd een zwak voor iemand blijven houden.

Haha. Het bewijs dat een romanticus zijn ook zijn goede kanten heeft : )

Lima schreef:Haha. Het bewijs dat een romanticus zijn ook zijn goede kanten heeft : )

Ik noem t meer wanhoop haha