Samenwonen.. Wat als hij niet wil?

Ja het is idd mijn vriend die Asperger heeft, maar ik wil niet alles daar steeds op afschuiven. Niet alles hoeft daar mee te maken te hebben toch.. Ik was een tijdje geleden idd niet zo blij omdat we elkaar heel weinig zagen, maar we hebben het daar over gehad en inmiddels zien we elkaar wat vaker, we spreken ook eerder af in het weekend en toen ik 2 weken terug vakantie had zijn we van de 9 dagen 7 dagen samen geweest (en dat ging hartstikke goed ).
Het is trouwens ook absoluut niet zo dat ik hem aan het pushen ben hoor, we hebben het er 1 keer serieus over gehad (en toen heeft hij gezegd dat hij het te snel vind) en that's it. Maar omdat ik het zelf zo graag wil vind ik het wel moeilijk om mn mond erover te houden. Ik mis hem echt op de dagen dat ik alleen thuis ben, tis zo stil in huis..

Nu ik dit lees, is het zeker wel een punt voor hem.
En als je samenwoont zul je ook nog een berg moeten overwinnen want dan is het helemaal wennen voor hem.
Misschien wil je er niet alles op afschuiven maar veranderen van levensruimte is wel een heel groot punt voor hem om te ondernemen.

Ik zou alles vertellen wat er staat te gebeuren, wat er zal veranderen en wat hij denkt wat er zal veranderen. Iig hier helpt het wel als alles van te voren goed besproken word zodat hij weet wat er staat te wachten.

Ik denk ook zeker niet dat je alles maar daarop moet schuiven, maar wel dat het iets bij hem is wat z'n hele leven terug zal komen en bij situaties als deze toch een rol kan spelen. Hij zal er als persoon an sich ook gewoon nog niet aan toe zijn, wat z'n goed recht is natuurlijk, maar misschien toch extra moeten wennen aan het idee van verandering.

Maar wat ik al zei: ik zou zeker niet je mond er over gaan houden omdat hij nu nee heeft gezegd. Stilzwijgen helpt niet, dan went ie alleen nog maar minder snel aan het idee. Je hoeft als je samenwonen noemt echt niet elke keer concreet te bespreken wanneer en hoe.
Wij kregen t op een gegeven moment ook steeds vaker over 'als we samenwonen dit en dat'. Zo lag het gesprek open en wisten we ok, dat komt. Ooit.
Op een gegeven moment vond ik t wel moeilijk worden want ik wilde ook graag concrete plannen maken en dat heeft ie goed opgepikt door echt over een datum te beginnen. Maar ook daar is maanden aan 'small talk' over samenwonen aan vooraf gegaan.

Wie weet helpt het hem met wennen.

Vaak helpt het ook wel als mensen in je omgeving gaan samenwonen, op feestjes gaan de gesprekken daar dan heel snel over. Ik zou overigens hem er niet mee dood gooien maar het onderwerp wel af en toe aanhalen. Zoals Marin zegt wat 'small talk' als wat vind jij van die of die bank voor als we ooit samenwonen etc. Hem een ultimatum stellen terwijl hij daar nog geen toezeggingen over kan doen lijkt mij onverstandig.

Atelier Madame schreef:Vaak helpt het ook wel als mensen in je omgeving gaan samenwonen, op feestjes gaan de gesprekken daar dan heel snel over.

Haha ja zo is het bij ons uiteindelijk ook gegaan. We hadden het er al maanden over, maar nooit concreet. Hadden we een feestje en kregen we constant de vraag van ´Zijn er al samenwoon plannen?' die we toen beantwoorden met 'Ja op zich wel, maar nog niet concreet ofzo'. De volgende dag vroeg ie het maar of ik wilde gaan samenwonen van de zomer, zodat we vervelende vragen konden vermijden op het volgende feestje

Maar het is nogal een verschil als je beide de intentie hebt om samen te wonen. Hij heeft duidelijk aangegeven dat hij er nog niet aan toe is, vind het nogal erg kinderachtig om constant te gaan hinten. Jullie zijn beide volwassen, ga gewoon om de tafel zitten vertel hoe jij er over denkt en geef hem de tijd die hij nodig heeft. Zoals ik al eerder heb gezegd en meerdere met mij, het is een verschil tussen 9 maanden en 5 jaar. Nu gaf hij aan dat hij geen termijn kan noemen, maar ik zou het met hem overleggen dat jullie zodra jullie wat langer samen zijn een gesprek aangaan waarinn hij kan benoemen op welke termijn hij denkt dat hij er klaar voor is om eens samen te gaan kijken naar de mogelijkheden om samen te gaan wonen en hoe hij dat voor zich ziet

Marin schreef:

Atelier Madame schreef:Vaak helpt het ook wel als mensen in je omgeving gaan samenwonen, op feestjes gaan de gesprekken daar dan heel snel over.

Haha ja zo is het bij ons uiteindelijk ook gegaan. We hadden het er al maanden over, maar nooit concreet. Hadden we een feestje en kregen we constant de vraag van ´Zijn er al samenwoon plannen?' die we toen beantwoorden met 'Ja op zich wel, maar nog niet concreet ofzo'. De volgende dag vroeg ie het maar of ik wilde gaan samenwonen van de zomer, zodat we vervelende vragen konden vermijden op het volgende feestje

En dan woon je samen dan word er gevraagd: Wanneer gaan jullie trouwen?
Dan ben je getrouwd dan word er gevraagd: en wanneer komt er een kind?
(dat vind ik de vervelendste vragen want ja dat kun je niet 'plannen')
En dan is er kind en dan krijg je de vraag: En wanneer kom er een tweede?
Enz enz

Oh ja Sarah, daar gaan de feestjes hier nu ook over inderdaad.
Van een deel van onze vriendengroep (4 stellen), woont iedereen nu al een tijdje samen. 3 van de 4 in een koopwoning, alleen wij niet. Dan is het dus ook steeds de vraag hoe lang wij hier nog blijven wonen, wanneer we gaan verhuizen, gaan we dan weer huren of kopen.. En omdat we de oudsten van de groep zijn, gaat het dan ook al snel over op: wanneer willen jullie dan gaan trouwen en wanneer komen de kindjes? Euh, zolang we allebei nog uitzendwerk doen, gebeurd dat allemaal dus nog maar even niet hè

Dat komt vanzelf. 9 maanden is ook niet zo ontzettend lang dat het echt nu moet, toch? Geef hem de tijd om aan het idee te wennen, begin er soms onbewust over, of als je wat leuks tegenkomt, voor in jullie huis, oid, en laat het verder even rusten. Hij wil het wel, maar nu even niet. Dat kan!

Hier waren we er beide zeker van na een aantal maanden en met 8 maanden woonde ik hier, maar ik woonde nog thuis en was toch meestal hier buiten werken om, dus de stap was heel logisch op dat moment en zijn we naartoe gegroeid. Dat komt vanzelf

Zelda schreef:

Lady4 schreef:Ik vind niet samen willen wonen of nog niet samen willen wonen wel een groot verschil. Als ik het goed begrijp wil je vriend in de toekomst wel samen gaan wonen maar vindt hij dat nu nog te vroeg. Na een relatie van negen maanden is dat zijn goed recht, denk ik.

Eens.

+1 !