Samenwonen

Mijn vriend en ik zijn nu sinds een week bezig met klussen in ons nieuwe huisje. We hebben zijn soms best wel wat bot en geirriteerd tegen elkaar. Ik denk zelf dat dit door de vermoeidheid komt omdat we beide nu lange dagen maken. Ik kijk wel heel erg naar het samenwonen uit, maar ben ineens zo bang omdat het nu even minder gaat.

Herkennen jullie deze gevoelens tijdens het klussen?

Ik herken het helemaal! Wij hadden echt constant ruzie tijdens het klussen, en ook toen we net gingen samenwonen was het niet altijd even gezellig. Na een paar maanden hadden we allebei onze draai gevonden en nu gaat het al een paar jaar super

Jahoor, don't worry Die hoort thuis in het rijtje 'samen kamperen en de tent opzetten'.

Wij zijn 2,5 maanden bezig geweest met opknappen en hadden ook behoorlijk wat irritaties naar elkaar toe. Als ik het nu weer zou doen, zou ik na het verbouwen echt even een paar daagjes weggaan. Wij gingen maar door en waren echt helemaal op aan het einde.

Hoort er allemaal bij Hier was het ook zo, en de eerste paar maanden samenwonen waren ook niet altijd even gezellig & leuk... Maar dat is allemaal goedgekomen!

Ik was vorige week aan het helpen bij een vriendin. Zij was aan het verhuizen. Haar ouders hadden het heel gezellig. Dus het hoort een beetje bij klussen.

Heel herkenbaar! Ik ben 1,5 maand geleden gaan samenwonen. En aangezien nog steeds niet alles klaar is, komt het af en toe nog steeds voor

oh en als het klussen over is, dan erger je je aan het feit dat ie z'n sokken niet in de wasmand gooit, de afwas niet doet, etc. en heb je daar onenigheid over.

(ik had, voordat we gingen samenwonen, letterlijk nog nóóit ruzie gehad met m'n vriend, nou... Nu wel )

Dat hoort er gewoon bij, wij hebben nog ruzie als we alleen al een plankje aan de muur willen hebben
En wat Jerry zegt.

Pff... zeer herkenbaar. Wij hebben de sleutel sinds eind augustus, maar het is nog niet klaar. We zijn afhankelijk van veel in de avonduren en in de weekenden doen, maar helaas breekt mij dit op, maar mijn vriend ook. Beide werken we, hij 2 dagen in zijn eigen zaak en 3 dagen voor een baas en ik heb 2 banen en een deeltijdstudie, erg veel. Ik merk dat ik snel huilbuien heb nu, gewoon doordat oververmoeid ben, hij toont hier weinig tot geen begrip voor. Ik hoop zo dat dit dalijk allemaal over is, wat zal ik blij zijn als we er met de Kerst in kunnen gaan ruimen...

Ook hier heel herkenbaar! Zelfs met de verhuizing van mijn mama, lagen ik en mijn broers en zussen elkaar totaal niet.. Terwijl we normaal altijd erg lief voor elkaar zijn

Heel herkenbaar. Wij zijn 10 maanden bezig geweest in ons huis. In het begin is het allemaal leuk, maar later wordt je het echt zat en dat ga je dan afreageren op elkaar.

[quote="Jerry"]oh en als het klussen over is, dan erger je je aan het feit dat ie z'n sokken niet in de wasmand gooit, de afwas niet doet, etc. en heb je daar onenigheid over.

+1

hoort er allemaal bij....

Mensen die t dichtste bij je staan en waar je t meest om geeft moete het ook het vaakst ontgelden...

Wij hadden dat vroeger ook.. Nu niet meer.. Ik mag alles klussen wat ik wil.. mijn vriend bemoeit zich er niet meer mee.. Zoo makkelijk

Wij krijgen ook standaard irritaties tijdens het klussen. Eerder ook tijdens het rijden naar de vakantiebestemming, maar nu hebben we gelukkig navigatie.

Ook wij hebben altijd ruzie met het klussen! Zijn in de afgelopen jaren 4 keer verhuisd en weten nu precies wat we wel en niet moeten doen tijdens het klussen. We hebben een soort van taakverdeling. Hij is goed in de praktische dingen, ik ben goed in het passen en meten. Zolang we ons houden bij de dingen die we zelf goed kunnen, gaat het perfect. Bemoeit een van ons zich met de taak van de ander? Dan gaat het mis. We weten het dondersgoed en toch gaat het soms nog mis omdat we het niet kunnen laten.. haha! Maar na even te knallen tegen elkaar is de boel snel weer opgelost .

oh, oooohhh...

Er staat ons (vriend + ik) nog wat te wachten dus!

Wow, dit had ik twee jaar terug moeten lezen! Ik vond het toen echt verschrikkelijk en vroeg mij af wat er met onze relatie gebeurde.

Terwijl ik er nu onwijs veel van geniet!

Wij hebben het ook gehad ondanks dat mijn vader het meeste deed met de verbouwing.

En dit is nu het 2e jaar dat wij een echte kerstboom opzetten en dat levert ook irritaties op Vooral omdat er een gat in het midden in moet die ook in het midden van de waterbak moet op zo'n pen. En ik zie het gewoon niet en kan die boom niet tillen, dus dat is ook altijd gezellig

Maar inmiddels wonen we al één jaar en 4 maanden gelukkig samen

Toen ik voor het eerst ging samenwonen ging de relatie uit toen het huis amper een paar maanden klaar was...
Maar goed dat had andere redenen. Het verbouwen op zich ging nog wel, maar wij hadden ook echt irritaties. Echt ruzie maakten we bijna nooit, maar we waren alletwee ook helemaal op. En je bent het ook niet gewend om zo veel bij elkaar te zijn. Dat heb ik zelfs nu al, mijn vriend en ik zien elkaar meestal 2 dagen per week (zaterdag en zondag) en als we elkaar dan eens een heel weekend zien, dan snak ik er op een gegeven moment denk ik naar om evebn alleen te zijn en dan ga ik kattig lopen doen. Nu heb ik inmiddels ook wel geleerd dat ik gewoon mijn ding kan gaan doen en hij iets anders, maar in het begin lukte dat niet omdat ik dacht elk uur te moeten benutten,omdat we maar zo weinig samen zijn.
Dus no worries, komt allemaal goed!

Haha ja dat heb je bij verbouwingen en verhuizingen... Komt wel goed joh .

Fijn dat het herkenbaar is haha!
Ik merk dat het nu wel even bezig zijn wel iets beter gaat.
We hebben beiden toegegeven ook gewoon erg moe te zijn en dat toegeven was ook wel goed. We zijn van het weekend dan ook heerlijk naar de Kerstmarkt in Dörtmund geweest. Morgen weer aan de slag met de kozijnen..

Ik ben van mening dat ik geen vrouw ben om mee samen te gaan wonen, ik ben ontzettend precies en als dingen niet op mijn manier gebeuren (schoonmaken, was vrouwen, iets wegzetten noem het maar) dan word ik onrustig en dan ben ik best geirriteerd haha.

Heb het gemerkt met bepaalde dingen in elkaar zetten, ik zeg continu: moet dit wel zo? Zou je dit niet eerst zo doen? Vind het zelf ook wel irritant maar kan er niks aan doen

Serpentijn schreef:oh, oooohhh...

Er staat ons (vriend + ik) nog wat te wachten dus!

Ach, hoeft niet hoor. Wij hebben hier in huis ook nog wel wat gedaan en nooit ruzie gehad.

Moonlight schreef:Ik ben van mening dat ik geen vrouw ben om mee samen te gaan wonen, ik ben ontzettend precies en als dingen niet op mijn manier gebeuren (schoonmaken, was vrouwen, iets wegzetten noem het maar) dan word ik onrustig en dan ben ik best geirriteerd haha.

Heb het gemerkt met bepaalde dingen in elkaar zetten, ik zeg continu: moet dit wel zo? Zou je dit niet eerst zo doen? Vind het zelf ook wel irritant maar kan er niks aan doen

Haha hier nog zo eentje! Voorbeeld: Wij gingen een kastje in elkaar zetten, zo'n expedit kastje van ikea, de kleine met 2x2 vakjes. We hebben ook een grote, dus daar hadden we kunnen zien dat de lange plank van het midden-kruis horizontaal moest en de kleine plankjes verticaal... niet naar gekeken, het kruis zat dus verkeerd en dat merkten we toen we de bovenplank er niet tegenaan kregen. Ik was de eerste die het opmerkte, maar volgens mijn vriend moest het niet uitmaken, dus hij met veel gedoe die plank ertegen geschroefd, maar toen zat er dus een kier aan de zijkant. Hij vond het goed zo, ik vond dat het anders moest. Toen heb ik in mijn eentje het ding uit elkaar geschroefd en goed in elkaar gezet, vriendlief was beledigd. Het kastje ging ineens een stuk makkelijker in elkaar en daarna moest hij toegeven dat het er inderdaad wel beter uitzag zonder kier