Andermans opvoeding

Linda vr 20 apr 2012 - 2:38

Ik weet even niet hoe ik de titel anders kon noemen. Maar ik heb een vraag en ben benieuwd hoe jullie daar in staan.

1 van mijn beste vriendinnen heeft 2 kinderen. De jongste is bijna net zo oud als mijn dochter, het zou dus leuk zijn als we met elkaar afspraken. Maar wij spreken eigenlijk altijd zonder kinderen af. Haar manier van opvoeden past totaal niet bij die van ons en eerlijk gezegd kan ik me daar best wel aan irriteren, daarom spreek ik nooit af met de kinderen erbij.
Ik heb dit zelf niet met die vriendin zo besproken, ik vind het nogal een beladen onderwerp. En aan de andere kant denk ik ook eigenlijk wel dat het voornamelijk aan mij ligt. Toch vind ik het best jammer.
Ik heb dit ook wel eens met anderen in mijn omgeving.

Hoe gaan jullie om met mensen die dichtbij je staan en een heel andere manier van opvoeden hebben? Leg je dat gewoon naast je neer en doe je daar verder niets mee? Ik denk dat dit de beste oplossing is, maar dat lukt me vooralsnog niet zo goed. Nu mijd ik ze dus een beetje, maar dat voelt ook niet goed. Het is misschien een beetje een warrig verhaal geworden..

Gast vr 20 apr 2012 - 2:42

Ik leg dat naast me neer, mijn broer en schoonzusje hebben een totaal andere manier van opvoeden en denken heel anders over dingen. Als we ze zien probeer ik dat te negeren en me naast me neer te leggen, soms best lastig smile

Maar we zien ze ook niet zo vaak dus die keren dat we ze zien dan gaat dat wel goed en voor de kinderen is het wel leuk om samen te spelen.

Tania vr 20 apr 2012 - 2:45

Ik negeer dat ook, veel meer keus heb je denk ik ook niet.
Mensen voelen zich snel aangevallen wat betreft hun opvoedstijl en zullen waarschijnlijk alleen maar in de verdediging schieten als je daar iets over zegt. Als je het er toch over wil hebben zou ik het algemeen houden door bijvoorbeeld te vragen hoe zij iets doet of hoe ze ergens over denkt zodat je daar op in kan haken met jou visie daarop.

meisjesmama vr 20 apr 2012 - 2:46

Mijn vriendin en haar man hebben een andere opvoeding dan ons. Moet eerlijk zeggen dat het nu bijna 5 jaar verder steeds meer verwatert.
Ik kan in sommige dingen echt niet meegaan en snap soms ook de keuze niet.
Wil er niet te veel op ingaan maar merk dat we elkaar bijna niet meer zien.

Bolleke vr 20 apr 2012 - 2:51

Een vriendin van mij geeft ook een hele andere opvoeding, maar we spreken wel eigenlijk altijd met kinderen af. Ik corigeer haar dochter ook gewoon als ze dingen doet waarvan ik dat niet wil hebben, en ze vind dat allemaal prima.

Pussycat vr 20 apr 2012 - 2:51

Negeren inderdaad.
Ik kan me storen aan de mensen die dat niet doen.
De zus van mijn schoonmoeder moet altijd commentaar geven als ze ons ziet.
Maar dat is ze gewend om te doen bij d'r eigen dochter.

Wel lastig als het een goede vriendin is.
Lijkt me dat je sommige dingen best wel kan bespreken toch?

Viva vr 20 apr 2012 - 2:52

Mijn zus en zwager voeden hun kinderen heel anders op dan wij onze dochter.
Ik probeer er zo min mogelijk wat over te zeggen, maar soms corrigeer ik ze wel.
Dat laten ze ook gewoon toe.

(Zoals pas, toen hun dochter tijdens het uit-eten nananana ging roepen naar mensen achter haar)

Gast vr 20 apr 2012 - 2:54

Ik denk dat hoe je het nu hebt geregeld de beste optie is. Als je je alleen maar ergert als jullie met de kids erbij afspreken is er toch ook niets aan?

Ik heb dan geen vriendinnen met kinderen, maar herken het wel met mijn zus. Nou zal X. zijn neefje en nichtje uiteraard wel zien, maar hun opvoeding staat zo ver van de onze af dat ik hem daar toch minstens de eerste vijf jaar van z'n leven niet zal laten zonder mij of m'n man erbij. Dat vind ik uiteraard wel jammer, maar het welzijn van mijn zoon staat voorop.

Susan vr 20 apr 2012 - 3:01

Mijn vader en zijn zus hebben daar lang geleden een afspraak over gemaakt, namelijk: we bemoeien ons niet met elkaars opvoeding. Al zolang ik me kan herinneren gaan we enorm veel met die familie om, samen op vakantie, heel veel dingen samen doen. De opvoeding verschilt/verschilde (inmiddels zijn we allemaal al volwassen en hebben we zelf kinderen) op sommige punten best behoorlijk, maar omdat het gewoon heel duidelijk was dat ieder dat voor zich bepaalde, is daar nooit een probleem over gekomen.

Als andermans opvoeding een negatief effect heeft op mijn kinderen of op de vrijheid om mijn eigen opvoeding te handhaven, erger ik me er niet zo snel aan.

Supertalentje vr 20 apr 2012 - 3:03

Je kunt er niet zoveel mee denk ik...
Ik sta lijnrecht tegenover mijn zusjes qua opvoeding en dat is soms lastig, maar niet onoverkomelijk. Ik ga het gesprek met hen wel aan, maar zal anders zijn omdat het mijn zusjes zijn.
Bij vriendinnen negeer ik het of als het me echt interesseert vraag ik het. Niemand brengt zn kind met opzet grote schade toe, we doen het gewoon anders en daar kan ik me wel bij neerleggen.

Gast vr 20 apr 2012 - 3:09

Ik zou er verder geen aandacht aan besteden. Zoals jullie het nu doen vinden jullie allebei goed dan zou ik het zo laten, mocht je een ergerpuntje hebben zou ik `s avonds lekker tegen je man/vriend even aanklagen.
Iedereen heeft nu zijn/haar manier van opvoeden en tja die kunnen heel erg verschillen.

Liadan vr 20 apr 2012 - 4:17

Ik heb vriendinnen die anders met hun kinderen omgaan dan wij doen, ik vind dat geen probleem en kan dat goed naast me neerleggen. Zolang zij zich niet met de opvoeding van mijn kinderen gaan bemoeien vind ik het geen enkel probleem. Ik bemoei me ook niet met de opvoeding van hun kinderen. Wij spreken vrijwel altijd af met kinderen erbij trouwens.

Gast vr 20 apr 2012 - 4:53

ik heb wel vriendinnen met kinderen die hun kinderen op een andere manier opvoeden dan wij doen. We hebben het er wel eens over, maar ik heb niet het idee dat we elkaar veroordelen om hoe we het doen. Onze manier van opvoeden past bij ons, hun manier van opvoeden past bij hun. Gelukkig staan we niet mijlenver uit elkaar, maar dan hadden we qua persoonlijkheid denk ik ook niet goed bij elkaar gepast. Die verschillen die nu bestaan kan ik prima mee leven smile

Gast vr 20 apr 2012 - 5:10

Gewoon negeren en jouw kinderen opvoeden zoals je zelf wil. Ik vind iemand vermijden omdat diegene haar kinderen anders opvoed dan jij eerlijk gezegd belachelijk.

Gast vr 20 apr 2012 - 5:18

Eens met Zelda.

Til er niet te zwaar aan. Als zij zich zou ergeren aan jouw opvoeding. Zou je dat leuk vinden? Jouw manier is niet zaligmakend en ik zou haar manier gewoon respecteren. Verder zou ik jouw kinderen gewoon meenemen naar haar. Kinderen gaan er niet dood van als ze één dag in de zoveel tijd zien hoe het ergens anders gaat.

loesje vr 20 apr 2012 - 5:29

Snoepy87 schreef:Ik leg dat naast me neer mijn schoonzusje en mijn schoonmoeder hebben een totaal andere manier van opvoeden en denken heel anders over dingen. Als we ze zien probeer ik dat te negeren en me naast me neer te leggen, soms best lastig, als ze bv hun kindje vol proppen met chocolade en a mag dan op een soepstengeltje bijten wat hij overens lekker vind (de kinderen zijn bijna even oud)
Maar we zien ze daarom ook niet zo vaak dus die keren dat we ze zien dan gaat dat wel goed.

Slakje vr 20 apr 2012 - 5:42

Opvoeden doet ieder op zijn eigen manier. Jij hebt je daar niet mee te bemoeien net zoals zij met jou geen zaken hebben.

Ik vind je topic een klein beetje overkomen alsof je vindt dat zij haar kind slecht opvoedt en dat jouw dochter zo misschien dingen anders gaat doen dan dat jij wilt.

loesje vr 20 apr 2012 - 5:48

@linda waarin verschilt zei dan met opvoeden met jou?

Liadan vr 20 apr 2012 - 6:20

Slakje schreef:Opvoeden doet ieder op zijn eigen manier. Jij hebt je daar niet mee te bemoeien net zoals zij met jou geen zaken hebben.

Ik vind je topic een klein beetje overkomen alsof je vindt dat zij haar kind slecht opvoedt en dat jouw dochter zo misschien dingen anders gaat doen dan dat jij wilt.

Dit lees ik dan weer helemaal niet zo.

Annemie vr 20 apr 2012 - 7:33

Snoepy87 schreef:Ik leg dat naast me neer, mijn broer en schoonzusje hebben een totaal andere manier van opvoeden en denken heel anders over dingen. Als we ze zien probeer ik dat te negeren en me naast me neer te leggen, soms best lastig
Maar we zien ze ook niet zo vaak dus die keren dat we ze zien dan gaat dat wel goed en voor de kinderen is het wel leuk om samen te spelen.

+1 ...ik bemoei me niet met hun opvoeding en zij niet met de onze.. wij zien ze ook niet zo vaak. Dus ik leg het naast me neer.

Bruintje Beer vr 20 apr 2012 - 7:37

Snoepy87 schreef:Ik leg dat naast me neer, mijn broer en schoonzusje hebben een totaal andere manier van opvoeden en denken heel anders over dingen. Als we ze zien probeer ik dat te negeren en me naast me neer te leggen, soms best lastig
Maar we zien ze ook niet zo vaak dus die keren dat we ze zien dan gaat dat wel goed en voor de kinderen is het wel leuk om samen te spelen.

Hier precies hetzelfde met mijn broer en aanhang.
Verder spreek ik gewoon af met die vriendin en kinderen. Iedereen heeft een andere aanpak van opvoeden en dat probeer ik te respecteren.

Flip Fluitketel vr 20 apr 2012 - 7:43

Zelda schreef:Gewoon negeren en jouw kinderen opvoeden zoals je zelf wil. Ik vind iemand vermijden omdat diegene haar kinderen anders opvoed dan jij eerlijk gezegd belachelijk.

+1. Iedereen heeft een eigen manier van opvoeden en vind dat je een ieder moet respecteren ook al ben je het er niet mee eens.

Linda vr 20 apr 2012 - 8:42

Liadan schreef:
Slakje schreef:Opvoeden doet ieder op zijn eigen manier. Jij hebt je daar niet mee te bemoeien net zoals zij met jou geen zaken hebben.

Ik vind je topic een klein beetje overkomen alsof je vindt dat zij haar kind slecht opvoedt en dat jouw dochter zo misschien dingen anders gaat doen dan dat jij wilt.
Dit lees ik dan weer helemaal niet zo.

Nee, dat bedoelde ik zo inderdaad ook niet. Mijn dochter krijgt er niets van mee.

En misschien is het ook belachelijk, maar dat doet niets af aan mijn gevoel. Verstandelijk gezien moet ik het ook gewoon naast me neerleggen, maar gevoelsmatig lukt dat gewoon niet altijd.
Ik heb haar er nooit direct op aangesproken, dus wat dat betreft respecteer ik haar wel. Maar in onze gesprekken komt het wel naar boven. Ze zei laatst zelf ook tegen me dat we tegenwoordig in 2 verschillende werelden leven en dat klopt.
We kennen elkaar al bijna 10 jaar in de tijd dat we studeerden. Gezellig stappen, zuipen en lang leve de lol. We lagen altijd op 1 lijn, hebben zelfs samen onze scriptie gemaakt, maanden zijn we daarmee bezig geweest en dat is altijd goed gegaan. Maar sinds we beide moeder zijn is het heel erg veranderd.
Als zij opvoedadvies aan mij vraagt kan zij niks met mijn antwoord en idem andersom. Dat vind ik jammer.
Mijn neefje en nichtje staan bijvoorbeeld wat dat betreft verder van me af en dat kan ik ook veel beter loslaten.
Het is in ieder geval fijn om te lezen dat sommigen zich enigszins hierin herkennen.

Gast vr 20 apr 2012 - 8:45

Je zou eigenlijk na moeten gaan waar jóuw gevoel vandaan komt dat je haar andersoortige opvoeding niet naast je neer kunt leggen.

Aimee vr 20 apr 2012 - 8:53

Linda schreef:
Liadan schreef:
Slakje schreef:Opvoeden doet ieder op zijn eigen manier. Jij hebt je daar niet mee te bemoeien net zoals zij met jou geen zaken hebben.

Ik vind je topic een klein beetje overkomen alsof je vindt dat zij haar kind slecht opvoedt en dat jouw dochter zo misschien dingen anders gaat doen dan dat jij wilt.
Dit lees ik dan weer helemaal niet zo.

Nee, dat bedoelde ik zo inderdaad ook niet. Mijn dochter krijgt er niets van mee.

En misschien is het ook belachelijk, maar dat doet niets af aan mijn gevoel. Verstandelijk gezien moet ik het ook gewoon naast me neerleggen, maar gevoelsmatig lukt dat gewoon niet altijd.
Ik heb haar er nooit direct op aangesproken, dus wat dat betreft respecteer ik haar wel. Maar in onze gesprekken komt het wel naar boven. Ze zei laatst zelf ook tegen me dat we tegenwoordig in 2 verschillende werelden leven en dat klopt.
We kennen elkaar al bijna 10 jaar in de tijd dat we studeerden. Gezellig stappen, zuipen en lang leve de lol. We lagen altijd op 1 lijn, hebben zelfs samen onze scriptie gemaakt, maanden zijn we daarmee bezig geweest en dat is altijd goed gegaan. Maar sinds we beide moeder zijn is het heel erg veranderd.
Als zij opvoedadvies aan mij vraagt kan zij niks met mijn antwoord en idem andersom. Dat vind ik jammer.
Mijn neefje en nichtje staan bijvoorbeeld wat dat betreft verder van me af en dat kan ik ook veel beter loslaten.
Het is in ieder geval fijn om te lezen dat sommigen zich enigszins hierin herkennen.

Ik begrijp je gevoel wel. Je kindje is het allerbelangrijkste in je leven. Daar wil je over praten met je vriendinnen. Als je dan helemaal niet op één lijn zit qua ideeën over de opvoeding, kan dit voor veel onbegrip zorgen bij beide partijen.
Ik heb het niet met vriendinnen (allemaal nog kinderloos), maar wel met mijn schoonzusje. Als zij mij enthousiast verteld dat haar kindje met drie maanden al een potje fruithap kreeg en dat het zoooo lief was hoe ze daarvan zat te smullen, vind ik het heel lastig om daar net zo enthousiast op de reageren omdat ik het gewoon zielig vind voor een kindje van 3 maanden waarvan de darmpjes daar nog helemaal niet klaar voor zijn. Omdat je dit niet tegen elkaar kan zeggen, omdat opvoeding bij moeders toch een gevoelig punt is, zorgt dit wel eens voor ongemakkelijke situaties.

Gesponsorde inhoud

Andermans opvoeding

Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding

Re: Andermans opvoeding