ik trek dit niet meer!

Ik heb net een jaarcontract gekregen voor 4x9. Behoorlijk veel (te veel naar mijn zin) maar goed is al moeilijk genoeg om werk te vinden. Mijn man werkt dit jaar 4x8 dmv ouderschapsverlof. Hierdoor vond ik het nog acceptabel voor mezelf om 4 dagen te werken. Mijn man wil echt nu, na 2 maanden, alweer stoppen met zijn papadag omdat hij kennelijk niet in staat is 1 hele dag per week voor F te zorgen. Iedere week weer is et gezeik op zijn papadag. Krijg ik weer smsjes dat hij het zat is enzo omdat F zoveel huilt.En dat terwijl F bij mij gewoon harstikke gezellig is en natuurlijk ook wel eens even huilt. Tja dat hoort erbij.

Maar wat moet ik nu? Ik heb net een baan, begin net mijn loopbaan. Moet ik nu al op mn werk gaan vragen of ik niet terugkan naar 3x9 zodat mn man weer full time kan gaan werken? Denk niet dat ze daar blij mee zijn en akkoord zullen gaan. F 3 dagen per week naar de opvang (en 1 dag opa en oma) vind ik gewoon te zielig. Dat wil ik niet.

Ben mn man echt zo ontzettend zat! Eerst jaren zeuren en zaniken dat ik niets verdien, nu ben ik eindelijk aan het werk, krijgen we dit weer. Zou zo een punt achter mn huwelijk kunnen zetten op dit moment. Maar tegenover F vind ik dat we ervoor moeten knokken.

Beetje warrig verhaal misschien, maar moest het echt even van me afschrijven. Ben zo verdrietig dat papa niet eens 1 dag voor zijn zoon kan zorgen.

O wat rot voor je meid!

Echt iets contructiefs weet ik niet te verzinnen, sorry. Maar let wel echt op jezelf.

Wat naar Chipa En wat verdrietig dat het hem niet eens 1 dag lukt

Ik heb echt geen zinnig woord te zeggen verder, of tips of iets, maar wil je wel veel sterkte wensen!

waarop gaat het mis dan als je man alleen is met jullie zoon, wat zijn verwachtingen van zo'n dag? Ik ken een man die het helemaal voor zich zag: lekker knooien in de schuur, kind in de box ernaast, mooi uitslapen, lekker rustig aan en toen hij een paar van zulke dagen had gehad, bleek dus dat het 'm vies tegenviel. Staat je man open om tips van je te krijgen hoe jij met F om gaat?

Ik zou er niet zomaar mee akkoord gaan als hij z'n dag in zou willen leveren en van mij zou verwachten dat ik dan maar een dag minder zou gaan werken. We zijn samen ouders van onze dochter en als we zoiets in overleg besloten hebben, dan doet ie ook maar z'n best ervoor en vind ik het niet kunnen dat ie er na een paar weken al mee wil kappen.

Oh ik vind dat ook best zielig naar F toe. Papa kan niet alleen een dag voor hem zorgen. Ja baby's huilen idd heus wel eens op een dag, dat hoort er bij.
Op zich ook wel goed dat hij aangeeft het niet meer langer te willen. Straks zou hij F het nog kwalijk gaan namen omdat hij een papa dag niet leuk vind. (Ik vind papadag zo'n vreselijke term, moeders hebben toch ook geen mamadag)

Ik zou er niet zomaar mee instemmen, misschien is het ook een kwestie van wennen en moet hij even ondervinden hoe een baby eigenlijk is overdag.

(hier zou mijn man ook even slikken denk ik als hij opeens een hele dag alleen is met zijn kind)

Zijn verwachtingen was idd ook een lekker relaxed dagje. Al hebben we echt
geen lastg kind. Hij slaap alleen slecht de laatste 3 maanden door ooronstekingen. Tja, ik Ben Dan ook moe na zo n nacht. Heb mn man al tips en een boekje gegeven maar iedere donderdag hoor ik gezeur. Lijkt wel of alles op mij aankomt.

Ik weet niet zo goed wat erop te zeggen

Misschien praten met je man, wat had hij dan verwacht? Gaat hij leuke dingen doen, mijn vriend heeft 2 weekenden per maand papadag en hij gaat gewoon langs bij zijn ouders, bij zijn broer etc.

He wat naar Chipa... Kan me voorstellen dat je dit niet trekt op deze manier, ik zou er echt goed over praten met je man... Want jullie hebben beide verplichtingen en natuurlijk is een kindje zwaar, vooral als je slecht slaapt de afgelopen tijd... Maar daar moeten jullie samen doorheen komen.

Wat een vervelende situatie zeg! Misschien dat je aan je man kan vragen wat hij van een dag alleen met jullie zoontje eigenlijk verwacht had? Hem mogelijkheden aanbieden wat jijzelf bv zou doen als je een dag alleen bent met hem. Voorbeelden geven? Zijn verwachtingen waren blijkbaar anders dan de werkelijkheid.

Mijn vriend is op donderdag en vrijdag samen met Y. en die vindt het geweldig! Zeker vanaf het moment dat hij ging kruipen en daarna lopen. Nu helemaal, want ze zijn hele dagen samen bezig met de treinbaan, garage enzo of ze gaan als het droog is gezellig bootjes kijken in de haven en/of lopen langs de kinderboerderij om beestjes te kijken.

Misschien dat jouw man het ook leuker vindt als jullie zoontje straks baby-af is en meer kan?

En dan nog: al zóu hij hele dagen huilen, dan zit jij er toch ook mee? Jij verwacht dan toch ook niet van hem dat hij een dag in gaat leveren zodat jij meer kunt werken?

Eerlijk gezegd vind ik het overkomen of je man heel weinig respect voor je heeft....Sterkte

Je hebt nu samen werk en opvang geregeld, ik vind niet dat hij nu eenzijdig kan beslissen dat hij weer vijf dagen gaat werken. Dat hoort in overleg te gaan, en met jouw werk lukt dat nu gewoon niet. Het is erg jammer voor hem dat hij een relaxdagje had verwacht en dat nu niet krijgt, maar hij zou ook gewoon kunnen accepteren dat het helaas niet zo makkelijk is als hij dacht en er toch het beste van maken. Waarom zou hij meteen zijn zin moeten krijgen als hij even tussen neus en lippen door besluit toch geen papadag te hebben? Het is toch ook zijn kind, toch niet een hobby die hij erbij doet terwijl jij de echte verantwoordelijke bent?

Ik snap wel dat het niet zo simpel is en dat je ook niet met een lekker gevoel naar je werk gaat als je het idee hebt dat hij daar met tegenzin zit, maar eigenlijk vind ik in dit geval gewoon: afspraak is afspraak.

Rejoy. schreef:En dan nog: al zóu hij hele dagen huilen, dan zit jij er toch ook mee? Jij verwacht dan toch ook niet van hem dat hij een dag in gaat leveren zodat jij meer kunt werken?

Eens, jullie hebben besloten om hiervoor te kiezen. Dan vind ik het erg gemakkelijk van je man dat hij verwacht dat jij zijn papa dag overneemt en een dag op je werk op moet zeggen. Dan doet hij zijn best er maar voor, het is toch ook zijn kind?
Wat zegt hij zelf hierover dan?

Wat ontzettend vervelend Chipa.
Hopelijk kunnen jullie er met zijn tweeën toch over praten en lukt het papa om zijn verwachtingen wat bij te stellen.
Ja, een baby huilt wel eens, en ja, er komt misschien minder van de leuke dingen die je voor jezelf in gedachten had om te doen, maar het is toch ook zijn kind!

Allereerst;

Ik vind je man vrij bot overkomen. Het is geen dagje waarop je kan relaxen maar wél een dag waarop je een band kan opbouwen met je kindje.
En net als wat Rejoy zegt; "En dan nog: al zóu hij hele dagen huilen, dan zit jij er toch ook mee?"

Twee weken geleden was ik er al boos om geworden dat hij dacht zomaar te kunnen beslissen te stoppen met zijn papadag. Vind het erg egoistisch. Zijn redenering dat ik er voor moet opdraaien is omdat ik een kind wilde. Toen werd ik woedend en heb gezegd dat f daar niets mee te maken heeft. Hij is er zelf bij geweest. Ben immers niet de maagd maria. Bleg, ben hem echt zat. Tijdens mn zwangerschap en daarna deed hij ook al naar tegen me. Als we f niet hadden gehad was ik opgestapt

Jeetje.. weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen. Ik kan me voorstellen dat papa zo'n dag wel eens zwaar kan vinden. Maar het is toch ook zijn kind! Je kunt niet verwachten dat iedereen het kind verzorgt/opvoedt etc behalve hijzelf. Ik denk dat het ook een kwestie is van verwachtingen van zo'n dag. Wat voor rol speelt hij in de verzorging van zijn kind tijdens bijv. het weekend? Laat hij dan ook alles aan jou over?

Jeetje zeg, Chipa, ik vind dit niet echt als een gezonde, stabiele en gelijkwaardige relatie klinken als ik heel eerlijk ben.

Ja, zeker in het weekend doe ik bijna alles terwijl ik hem echt overal probeer bij te betrekken. Meneer gaat liever sporten of achter de laptop zitten

Ik snap dat je wilt vechten Chipa, maar F verdient ook 2 ouders die gelukkig zijn he.
Bij elkaar blijven voor de kinderen is niet altijd de beste optie.

En lekker simpek gezegd 'jij wilde een kind'...
Hij heeft m erin gehangen!

Ik ben het eens met Rejoy, ook nav je eerdere topics. En ook met Lejow.

Hij was er zelf bij toen je zwanger raakte en hij was er ook zelf bij toen hij instemde met een papadag. Dat het nu niet de lekkere vrije dag had die hij in zijn hoofd had is heel jammer voor hem, maar suck it up.

Dus omdat de relaxte papadag die hij in gedachten had hem niet bevalt
schuift hij alles maar op jouw af omdat jij een kind wilde?
Hij was er toch zelf ook bij toen hij je zwanger maakte?
Ik vind dit erg gemakkelijk van je man.
Geeft hij eigenlijk wel veel om jullie kindje en om jouw?
Ook ik vind dit niet gezond en gelijkwaardig klinken.
Sorry, maar dit klinkt alsof hij alleen maar aan zichzelf denkt.

Jeetje chipa, wat een klote situatie en wat moet jij je ongelukkig voelen.

Ik denk dat dit ook niet de manier is hoe jullie verder kunnen gaan, je gaat eraan onderdoor en F. zal dit ook gaan voelen. Ik ben van mening dat je absoluut voor je relatie moet knokken, zeker als er een kind in het spel is. Maar op den duur is de koek op en zul je toch een keuze moeten gaan maken. Is het een optie om samenmet F een weekje naar je ouders te gaan? Wellicht realiseert hij zich dan wat jij allemaal voor hem doet?

Jeetje Chipa... dit kan niet zo verder gaan... Denk aan jezelf hoor!