N.a.v kind 'kwijt'

Mijn eigen zoon gelukkig (nog?) niet.

Wel op het werk een keer een kindje kwijt geweest. Was een kindje van de BSO, die met een taxi-busje van school naar de BSO werd gebracht. Bij binnenkomst worden de namen meteen genoteerd, toen kwamen we erachter dat zij er niet bij was. School gebeld: ja ze was in de taxi gestapt. Hele omgeving afgezocht, langs haar huis gereden, naar school gereden, taxi gebeld. Niemand wist het. Ouders en politie inmiddels ook geinformeerd. En toen kwam daar, na een paar uur eindelijk het telefoontje dat ze nog in de taxi zat... De chauffer was nog niet lang aan het werk daar en had de bus niet goed nagekeken, bovendien kende ze de kinderen nog niet allemaal bij naam. Ze was na haar rit naar huis gegaan, had de bus voor het huis geparkeerd, was gaan douchen (ofzo, weet ik niet zeker). En op een gegeven moment kwam ze er dus achter dat het kind nog in de bus zat.

Hier heb ik het nog niet gehad, maar ze is ook nog wel erg jong natuurlijk. Lijkt me in elk geval wel ontzettend beangstigend om even niet te weten waar je kindje gebleven is!

Ik heb het een keer gehad bij de kwantum. Was daar aan het rondkijken en mijn zoontje liep steeds weg, maar kwam dan als ik hem riep wel terug. Tot hij dus niet terug kwam. Ik zoeken en zoeken in de winkel. Ik kwam nog de buren van mn ouders tegen, die hielpen ook mee.
Ik was echt bang dat hij naar buiten was gegaan, dat was nl meteen een drukke weg.

Na een tijdje hoorde ik ineens geluid uit een kledingkast komen, had hij zich daar dus verstopt! Wat wad ik blij dat ik hem gevonden had. Hij was toen denk ik net 2 ongeveer.

Oh nee gelukkig niet!

een keertje in de prenatal. Stond ik bij een tafel naar wat boekjes te kijken, was hij ineens onder de tafel gekropen zonder ik het dor had. ik had het niet meer. Maar toen ik hem riep begon hij gelukkig meteen heel hard te lachen! Dus was ook maar heel kort, maar heel naar!

Oh, gelukkig ben ik N. nog nooit kwijt geweest! Ik houd N. ook zo lang mogelijk in de kinderwagen als we in winkels zijn. Ik weet gewoon dat ik haar zo kwijt zal zijn..

Gelukkig niet, volgens mij zou ik volledig in paniek raken.

Mas 2 weken geleden in de Efteling zonder dat ik er erg in had... Lise ging met P en opa in het doolhof en Mas rende er achteraan. Nou prima, wij stonden te wachten, maar omdat we in de wind stonden gingen we een stukje verder staan. 5 minuten later komt Mas op zijn dooie gemak aangelopen naar ons en pas een paar minuten later kwam de rest. Dus ik zeg, was Mas voor jullie uit gelopen? Mas? Die was helemaal niet mee!
Die heeft dus ergens gestaan, maar waar? Geen idee! Ik kreeg wel even een paniek momentje, wat als!

Ja in huis nog wel! Wij hebben nog een vlizo trap en die stond toevallig open, ze was in dr uppie naar boven geklommen en wij hadden ondertussen die trap weer naar boven gedaan in de veronderstelling dat ze in haar kamertje aan het spelen was. Toen kwamen we erachter dat ze kwijt was en wij maar roepen en roepen. Ineens bedacht in me ineens dat de trap open stond en ja hoor mevrouw had speelgoed op zolder gevonden...ook doodsangsten en dat te bedenken dat er gisteren een jongentje van 5 van de vlizotrap is gevallen en overleden