Twijfel uitmaken of niet

Ik zit erover na te denken om het uit te maken met me vriend. We hebben nu ongeveer 2 jaar iets samen. Het is wat ingewikkeld omdat we niet altijd in het zelfde land woonde. Nu zijn we sinds 5 maanden weer bij elkaar dus en de eerste maanden ging het super maar nu niet meer.
De afgelopen 3 weken is hij zo super veranderd. Vroeger smste we de hele dag door en nu hoor ik niks meer van hem. Hij vertelde me elke dag wel dat hij van me houd, de laatste keer is zeker 1 maand geleden nu.
Ook als ik hem zie dan is hij heel raar, geeft me nooit een zoen uit zichzelf ik moet er altijd om vragen.
Het gekke is dat toen we niet in hetzelfde land woonde we elkaar elke dag 3 uur spraken en we nooit ruzie hadden.

Nu heb ik vorige week met hem gepraat en gezegt dat hij raar doet en toen zei hij ja ik heb het heel erg druk etc maar er is niks. Maargoed gister deed hij weer raar. Hij gaat vandaag op vakantie met een kennis, hij heeft me dit even snel meegedeeld. Niet hoelang of hoe hij gaat ofzo nee alleen morgen ga ik daarheen. Toen hij savonds me een heel normaal smsje stuurde met ooh ik ben me koffers nu aan het inpakken ik bel je zo! ben ik zo pissig geworden omdat hij me de hele dag negeerde en daarna opeens heel vrolijk smste. ( We werken samen op dezelfde plek) Ik heb hem gezegt dat hij moet veranderen en dat ik niet zo door kan gaan omdat hij me als shit behandeld.

Nu voel ik me dus kut. Heb vannacht bijna niet geslapen en hij heeft niet geantwoord. Eigenlijk heb ik hier geen zin meer in en heb ik zoiets van misschien ben ik wel beter af zonder hem. Aan de andere kant ben ik heel bang om hier in een zwart gat te vallen. Ik ben naar spanje verhuist voor hem en ik heb hier wel een aantal kennissen maar niet heel veel. Teruggaan naar Nederland is sowieso geen optie.

Ik denk dat het handig is om als hij terug is te proberen een goed gesprek aan te gaan. Face to face over hoe het voelt voor jou en dat er dingen zijn die jij graag anders zou zien. Dan kun je aan de hand daarvan bepalen of je nog verder wilt met de relatie of niet.

Hoe zijn jouw gevoelens voor hem?

Bij hem blijven omdat je anders alleen bent, vind ik echt geen goede reden om de relatie in stand te houden.

Ik zou nogmaals met hem praten (zonder verwijten te maken ook al is dat misschien moeilijk). En praten van uit de ik-boodschap. Daarin duidelijk aangeven wat zijn gedrag met jou doet en dat dit zo niet werkt (en wat de consequenties zijn als hij toch zo doorgaat).

MADDIE schreef:Ik denk dat het handig is om als hij terug is te proberen een goed gesprek aan te gaan. Face to face over hoe het voelt voor jou en dat er dingen zijn die jij graag anders zou zien. Dan kun je aan de hand daarvan bepalen of je nog verder wilt met de relatie of niet.

Hoe zijn jouw gevoelens voor hem?

Ja dat probeer ik al een tijd maar hij heeft nooit tijd. De afgelopen 3 weken heeft hij geen 1x tijd vrij gemaakt om met mij te praten. We zouden vandaag of morgen afspreken en lekker uit eten gaan. Die afspraak stond al 2 weken omdat hij het steeds te druk had. En zondag vroeg ik dus wanneer we gingen en toen zei hij ik ben er niet want ik ga weg.

Ik hou wel van hem maar gister ergerde ik me vooral aan hem. Vooral de laatste weken erger ik me heel veel aan hem.

Nou wat vreemd dat hij je zo respectloos behandeld ineens.
Ik zou van hem eisen dat jullie een goed besprek gaan voeren en anders is het inderdaad klaar. Hij moet ook energie in jullie relatie steken.

Caresses schreef:Nou wat vreemd dat hij je zo respectloos behandeld ineens.
Ik zou van hem eisen dat jullie een goed besprek gaan voeren en anders is het inderdaad klaar. Hij moet ook energie in jullie relatie steken.

Ja dit heb ik ook via de telefoon gezegt. En dat draait hij het op en ligt het aan mij omdat hij het druk heeft en ik dat maar moet begrijpen.

Ik zou dan inderdaad een ultimatum geven. Nadat hij terug is gelijk een gesprek plannen. Als hij weer af zegt met wat voor reden dan zou ik mijn conclusies wel trekken.

inderdaad een gesprek plannen zodra hij terug is.. heeft hij geen tijd? tja dan zou ik denk ik toch mijn conclusies gaan trekken. En bij iemand blijven uit angst voor een zwart gat is geen goede keuze is mijn ervaring.

Ik voel me gewoon zo kut. Ik heb hele erge buikpijn en de hele dag al niks gegeten. Ik snap gewoon niet waarom hij zo doet. Ik moet mezelf echt zo inhouden om hem niet te gaan bellen.

Bah wat naar zeg! Uit ervaring weet ik dat het belangrijk is om duidelijk aan te geven hoe je je voelt en ik zou dan ook zeker 'eisen' dat hij een gesprek met je aangaat. Als hij hier geen tijd voor vrij wil maken dan weet je ook genoeg toch?