Ik kan niet meer...

*weg*

Wat een rotsituatie zeg! Ik weet ook niet wat wijsheid is, dat zal de toekomst moeten uitwijzen. Blijf op je grenzen letten en hopelijk levert het gesprek volgende week iets op. Succes met je keuze!

Och meis, het zit je niet mee Ik hoop dat het gesprek je een oplossing kan bieden die voor iedereen aanvaardbaar is. En dat je met trots op deze periode terug kan kijken, wat je allemaal kan en bereikt hebt, wat er ook gebeurd! Als er iets is, kan je altijd bellen he!
Nogmaals dikke voor jou!!

Wat een nare situatie . Ik vind het echt rot voor je.. Ik kan me heel goed voorstellen dat het je enorm veel energie kost op deze manier. Ik heb vorig jaar stage gelopen en daar had ik ook een begeleidster waarvan ik me afvroeg of ze van Mars kwam. Maar dat was maar 8 maanden en dat was wel uit te zingen.

Ik zou je ook geen loser vinden als je moest stoppen, maar wel heel zonde van die drie jaar werk en bergen energie (maar dat vind je zelf ook denk ik). Succes komende week!!

Wat een stress zeg en wat rot dat je je niet gesteund voelt door je prof. En om een van je praktische vragen te antwoorden: ik ken een aantal mensen die ook niet zijn gepromoveerd omdat ze het zelf hebben afgebroken. Geeneen heeft er problemen gehad met vinden van een baan / verklaren van cv. Soms werd er niet eens naar gevraagd in solliciatiegesprekken en andere keren was het nu uitleg gewoon duidelijk. Waar ben je eigenlijk aan het promoveren? (Dit klinkt heel erg als de prof uit de verhalen van een vriendin).

Wat een rot situatie. Ik vind wat je beschrijft heel herkenbaar. Promoveren is een zwaar traject waarin de juiste steun onontbeerlijk is. Daarnaast is het heel erg zoeken naar de balans tussen zelfstandig werken en begeleiding krijgen. Het is een proces, je hoeft het niet allemaal direct te kunnen.
Het lijkt mij dat jij echt een copromotor nodig hebt. Is er iemand in jullie vakgroep, een U(H)D, waar je het goed mee kan vinden? Die zou je in vertrouwen kunnen nemen. Je hoeft dit nl niet alleen op te lossen. Wie weet is de steun van een paar gesprekken voldoende, misschien kan die persoon als copromotor worden aangesteld.
Stoppen kan altijd, maar probeer eerst je mogelijkheden na te gaan - en bedenk je dat je prof ook niet wil dat je stopt. Sterkte!

Wat een moeilijke situatie! Ik kan me heel goed voorstellen dat je in een soort tweestrijd zit. Advies kan ik je niet geven, maar ik wil je veel succes wensen en ik hoop dat de situatie snel verbeterd, of dat nou door stoppen is of door op een andere manier door te gaan!

Dankjewel voor jullie reacties! Ik heb alels even laten bezinken en dit weekend bewust niks aan mijn werk gedaan. Morgen is het gesprek met mijn prof en de HR adviseur...

Er werd hier (en in mijn omgeving) veel gezegd 'nog één jaartje bikkelen' en 'wel zonde van die drie jaar'. Het punt is wel dat het na vier jaar niet automatisch af is. Ik weet niet wat de 'normale' gang van zaken is, maar wat ik hier om mij heen zie, is dat het eerder regel dan uitzondering is dat mensen ongeveer een jaar uitlopen. En dat is dan onbetaald... je mag van geluk spreken als je binnen 4 jaar je experimenten allemaal gedaan hebt. Daarna moet er nog geanalyseerd worden, geschreven, zorgen dat er stukken worden gepulbliceerd in een wetenschappelijk tijdschrift, etc etc... voordat je je thesis naar de beoordelingscommissie kan sturen, ben je zo ruim een driekwart jaar verder. En veel mensen gaan natuurlijk meteen verder in een volgende baan, dus daar blijft de afronding nog langer liggen. Dus daar ligt voor mij ook knelpunt. Ik weet zeker dat het na vier jaar niet af is, en ik heb gewoon het geld niet om daarna nog door te gaan, zeker niet als ik gewoon niet weet voor hoe lang het nog zal zijn.

Nogmaals super bedankt voor jullie reacties, ik ga het gesprek van morgen maar gewoon afwachten...

Conclusie na 4 jaar kan je niet (onbetaald) doorgaan om het af te maken. Nu klinkt het ook als een vervolgtraject in hetzelfde gebied ook niet echt je ding is.

Wat voor negatieve effecten zou nu stoppen op je CV hebben? Je kan in ieder geval je keuze dan wel goed onderbouwen (gebrek aan begeleiding).

hoe is het gesprek vandaag gegaan???

Daar heb ik inderdaad ook benieuwd naar.

Pfff heftig gesprek was het. Mijn prof zag wel dat er probleen waren, maar de reden dat hij het altijd negeerde, was dat hij zelf ook niet wist wat hij ermee aan moest :S dat was ook de reden dat ik nog steeds geen functioneringsgesprek had gehad (had in februari al gemoeten) hij hoopte nog steeds op een omslagpunt ofzo, maar dat had dan helemaal uit mezelf moeten komen, terwijl het wel duidelijk was dat mijn motivatie al ver beneden het nulpunt was gedaald.

Concreet zag hij het nog steeds wel gebeuren, dat ik zou kunnen promoveren. Het is niet meer haalbaar in de 10 maanden die ik nog volgens het contract heb, maar hij wil me wel de mogelijkheid bieden om het bij hem daarna af te maken. Onbetaald... betaalde verlenging vind hij niet eerlijk tegenover de rest van de groep. Ik moet dan wel ongeveer mijn hele sociale leven zo'n 1,5 jaar op stop zetten en eigenlijk een jaar lang dus enkel werken-eten-slapen. (Plus geen idee waar ik over 10 maanden het geld vandaan moet halen....) Ik heb gezegd dat ik dat echt niet kan. Ik baal al genoeg dat ik al een jaar niet meer kan handballen en ik moet gewoon af en toe wel even eruit kunnen, een avondje op stap of een dagje weg. En sporten! Dat mijn prof zo'n workaholic is... ik geloof niet dat iemand dat zo lang kan opbrengen om echt je 100% op je werk te focussen. Daarbij heb ik dat er gewoon niet voor over. Ik wil gewoon lekker in mijn vel zitten bij wat ik doe. Mijn prof zag ook nog een tussenoplossing, niet meer voor de promotie gaan, maar de projecten die nu nog lopen afronden en daar waar mogelijk dan toch een paar wetenschappelijke publicaties binnenhalen. Dus een paar kleinere projectjes ervan maken in plaats van dat ene grote promotie-project. Aan het einde van de maand hebben we weer een gesprek met de HR adviseur en dan moet ik een beslising maken. In de tussentijd gaan we inhoudelijk kijken wat ik verwacht van mijn prof en mijn projecten en we gaan kijken of dat allemaal realistisch is. En ik moet gaan nadenken.... ik zit vandaag thuis, morgen ga ik wel naar mijn werk om daar even alles op orde te maken en dan neem ik volgende week vrij tot mijn knie-operatie op woensdag. Was anders toch maar één dagje werken vanwege pasen. Dat geeft me wel de gelegenheid om goed na te denken en met wat mensen erover te praten. Sowieso met de psycholoog en mijn schoonzusje is na 2 jaar met haar promotie gestopt, ik wil haar ook og eens vragen naar haar ervaringen. Maar vandaag probeer ik even mijn hoofd leeg te maken. Poetsen, fitnessen, boodschappen... even lekker me-time en verder, ja ik hoop dat ik snel een besluit kan nemen, maar ik vind het echt vreselijk moeilijk...

Maar het is toch ook niet eerlijk ten opzichte van jou dat de rest van de groep goede begeleiding heeft en jij niet? Ik zou extra tijd dan juist een redelijke compensatie vinden.

Het klinkt eigenlijk alsof afronden en dan stoppen zowel financieel, sociaal en psychisch het beste voor je zou zijn. Het lijkt me ook dat als je nu wat artikelen kan publiceren en projecten kan afronden, het ook een mooi einde zou kunnen geven. Iets wat uiteindelijk ook een nuttige bijdrage geeft en geen gat in je CV.

GreenGrass schreef:Het klinkt eigenlijk alsof afronden en dan stoppen zowel financieel, sociaal en psychisch het beste voor je zou zijn. Het lijkt me ook dat als je nu wat artikelen kan publiceren en projecten kan afronden, het ook een mooi einde zou kunnen geven. Iets wat uiteindelijk ook een nuttige bijdrage geeft en geen gat in je CV.

+1

Ik kan me ook wel vinden in de reactie van Greengrass. Ik vind het wel raar dat je begeleider aangaf wel in de gaten te hebben dat het niet zo lekker ging, maar je geen hulp of zo heeft aangeboden.

Eens met alle bovenstaande reacties. Vind het ook raar dat je begeleider zich zo simpel er onder uit lult en dat daar dan niets tegenover staat. Maar miss is idd de optie zoals Greengrass hem benoemd wel het beste? Rot situatie hoor! Hoe sta je er inmiddels zelf in?

Heel erg bedankt voor jullie reacties allemaal! Doet me wel goed om mijn verhaal hier kwijt te kunnen

Ik kreeg het idee dat mijn prof niet zo inziet dat hij ook dingen fout gedaan heeft. Over betaalde verlenging was geen discussie mogelijk, daar was hij meteen erg resoluut over. Dat zou gewoon niet gebeuren. Tijdens het gesprek had hij ook verslagen erbij genomen van de gesprekken die wij gehad hadden. Daar stonden dingen in waar ik het gewoon niet mee eens was. Dat heb ik toen ook aangegeven, maar daar heeft hij nooit meer iets mee gedaan. Hij bekijkt me eigenlijk als een machine ofzo die resultaten moet produceren. Nou en dat gebeurt niet goed genoeg, dus ik ben een slechte promovendus. Wat er verder aan ten grondslag ligt, doet niet ter zake ofzo. In één van de verslagen stond ook dat je begeleiding moet 'verdienen'. De mensen die hard werken, veel inzet tonen, krijgen de meeste begeleiding. De mensen waar het niet zo lekker gaat, wordt geen energie ingestoken. Ik vind dat zo ontzettend krom! Ik denk dat de tussenoplissing, dus inderdaad wat greengrass zegt, het beste voor me is nu. Maar eerst mijn knie-operatie! Daarna heb ik genoeg tijd om alles rustig op een rijtje te zetten.

Wat een achterlijke opmerking zeg, dat je begeleiding moet verdienen. Hoezo, hun eigen tekortkomingen afschuiven op een ander. Bah.

Na je laatste berichten kan ik me wel heel goed voorstellen dat je er klaar mee bent.

Vind jou prof echt een ***!! Wat een onzin, begeleiding moet je verdienen. En nog belachelijker dat hij jou opmerkingen over de verslagen niet heeft meegenomen, dat lijkt me meer dan normaal. Desnoods veranderd hij zijn verslag niet,maar noteert hij wel dat jij het met dit en dat niet eens bent en hoe je dat ziet.

Maar inderdaad, eerst je knie operatie maar! Wel behoorlijk jammer dat dit zo allemaal moet gaan, dit motiveert niet bepaald! Sterkte!