Weet het ff niet meer

Ben op dit moment stage aan het lopen en loop helemaal vast. Elke keer als er wat fout gaat krijg ik hetzelfde te horen :'s moet kijken of ik het wel wat vond en of het wel wat voor mij is. Blijkbaar straal ik dat niet uit terwijl ik het echt heel erg leuk vind. Ik kan er alleen niet tegen als ze me op mijn vingers kijken en dan gaat het mis. Ik blokkeer enz enz. Zit er dan ook helemaal door en wil naast stage het liefst geen verplichtingen hebben. Dit ff met tel gepost dus mss wat warrig. Zijn er mensen met dezelfde ervaring met stages?? Of werk

Heel vervelend zoiets Heb helaas hier ervaring mee gehad en het toen achteraf niet goed opgelost. Had opzich een hele leuke stage met ook leuke collega's maar net met de collega die mijn begeleider was kon ik totaal niet mee overweg. Ze had altijd negatieve feedback en kon voor mijn gevoel niks goed doen. Op gegeven moment raakte ik ook alleen maar gestresst als ik samen met haar moest werken en ging het daardoor ook minder goed dan wanneer ik met andere collega's werkte.. Die waren ook allemaal wel echt tevreden over mij en hebben ook met mijn begeleidster gepraat maar die bleef bij haar standpunt..en heb uiteindelijk stage niet gehaald..

Ik zou het zo snel mogelijk aangeven bij je begeleider/docent vanuit school of bij iemand anders op je stage dat je vind dat het niet goed gaat en ook aangeven wat er dan niet goed gaat maar dat je het wel heel leuk vind. Dan kan er misschien iets aan veranderd worden en kun je echt weer met plezier naar stage gaan en het gewoon goed afronden!

Ik heb dit met mn eerste stage in de kindeorpvang gehad. Heb nu ff geen tijd om uitgebreid te reageren, maar dat doe ik straks even!

Heel herkenbaar.

Ik liep ooit stage en ik vond de omgeving niet fijn. De collega's waren niet leuk, en mijn begeleider ook niet. Hoewel ik het werk wel leuk vond, werd ik erg onzeker door mijn begeleider. Zij vond toen dat ik niet enthousiast genoeg was, en ik haalde mijn stage ook niet. Ik kreeg toen trouwens ook geen prettige begeleiding vanuit mijn opleiding.

Ik zou dit snel aankaarten bij je opleiding. En ga een goed gesprek aan bij je begeleider van je stage. Leg uit dat je het erg leuk vindt, maar onzeker wordt als er steeds iemand meekijkt. En dat je onzekerheid dan de overhand krijgt, terwijl je het werk ECHT leuk vindt.

Succes!

Dat is het probleem, ik kan dus wel goed met mijn begeleider. Heb in het begin ook al verteld dat ik er heel veel moeite mee heb. Op de een of andere manier heb ik voor mezelf de lat zo hoog gelegd, dat ik het gelijk vanaf het begin verknal. Ik kan daar zo slecht tegen.

Vooral het steeds te horen krijgen ja de druk is weg en het verbeterd nog niet erg. Terwijl het voor mijn gevoel echt een enorme verbetering al is. Gelukkgi nog 5,5 week en daarna 2 weken vrij voor ik aan de herkansing begin.

Ik ben in het begin zo in een stress periode geraakt dat ik er nu heel veel moeite mee heb om dat te doorbreken. Net ook besloten om tijdelijk even te stoppen met sporten en alles er om heen.

Op dit moment begint hij zelfs te twijfelen aan mijn kennis. Terwijl die er zeker wel is. Hoe kan ik anders mijn andere stage's ruim voldoende hebben gehaald. Dat waren echt geen rare adressen. Het is puur de stress die rare dingen met een mens doet.