Klagen

Klaag jij snel?

Bij mij ligt het eraan waar het over gaat. Maar als ik bijvoorbeeld ziek ben, dan zeg ik zeker wel tegen iedereen die bij mij langs komt waar ik last van heb

Ja, ik klaag snel, maar meer over onbelangrijke zaken en met een lach en vaak in een grapje.

Nee, ik klaag niet snel

Nee, nooit. Al zeg ik soms wel dat ik het druk heb.

Soms, en soms ben ik heel positief.

De ene keer wel, de andere keer niet. Als ik me super goed voel klaag ik nergens over, en kan ik ook niet goed tegen mensen die over van alles en nog wat klagen Maar als ik minder goed in mijn vel zit kan ik wel klagen, maar daar probeer ik anderen zo weinig mogelijk mee lastig te vallen.

Ik klaag soms denk ik te veel over pijntjes, maar ik probeer er altijd wel op te letten. Ik klaag denk ik over zinloze dingen, maar dingen waar ik best over 'mag' klagen, daar hoor je me niet over. Slecht georganiseerd dus.

Overigens weet ik niet zo goed wat klagen is. Als iemand steeds over iets begint waar verandering in gebracht kan worden zie ik het als klagen en ook bij dingen als iemand die jij hebt gedumpt en daar na 3 jaar nog steeds over mekkert.

Nee, ik zat net te denken dat ik eigenlijk ook niet zo goed weet wanneer iets klagen is. En ook niet wanneer je iemand ermee lastigvalt en wanneer je mag verwachten dat een ander even de tijd neemt om naar je te luisteren.

Ik weet het ook niet zo goed. Bij een ander vind ik het minder snel klagen dan bij mezelf denk ik. Ik kan wel voorbeelden noemen van wat ik klagen vind, maar ik zou niet echt een definitie kunnen geven. Ik vind het in ieder geval vervelend als iemand blijft klagen over iets wat gemakkelijk op te lossen is, terwijl hij/zij er niets aan wil doen.

Ja, ik klaag wel snel. Moet ik wel op letten, vind ik. Maar ik weet het ook snel weg te wuiven en dingen positief te benaderen.

Ik weet niet of het echt onder klagen valt, maar ik heb bijvoorbeeld best wel de behoefte om te praten over de zorgen die ik heb rondom Ezra. Ik begin te merken dat sommige mensen daar niet altijd zo op zitten te wachten. Natuurlijk heb ik ook nog wel andere gespreksonderwerpen en is het niet dat de wereld verder stilstaat of dat ik niet geïnteresseerd ben in al het andere buiten autisme om, maar dit maakt zo'n groot deel van mijn leven uit dat ik het toch wel nodig heb om het erover te hebben, ook al val ik soms in herhaling of is het af en toe even geen vrolijk kletspraatje dat ik voer.

Klagen is denk ik steeds iets herhalen tot in den treure terwijl er verandering mogelijk is bij dat onderwerp. Blijft persoonlijk denk ik.

Klagen heeft voor mij wel een negatieve klank. Ergens over praten omdat je dat bezighoudt of dat je daar problemen mee hebt valt voor mij niet onder klagen. Klagen is meer een soort zeuren voor mij. Maar dat is voor iedereen persoonlijk

Susan schreef:Ik weet niet of het echt onder klagen valt, maar ik heb bijvoorbeeld best wel de behoefte om te praten over de zorgen die ik heb rondom Ezra. Ik begin te merken dat sommige mensen daar niet altijd zo op zitten te wachten. Natuurlijk heb ik ook nog wel andere gespreksonderwerpen en is het niet dat de wereld verder stilstaat of dat ik niet geïnteresseerd ben in al het andere buiten autisme om, maar dit maakt zo'n groot deel van mijn leven uit dat ik het toch wel nodig heb om het erover te hebben, ook al val ik soms in herhaling of is het af en toe even geen vrolijk kletspraatje dat ik voer.

dat vind ik geen klagen maar je hart luchten. Het is rouw en onzekerheid. Uiteindelijk heb je het vaak over E maar wel ook over steeds iets anders dat op je afkomt lijkt me.

Dat klopt. En ik heb ook genoeg gelukkige momenten te delen. Als iets goed gaat dan gaat het ook echt GOED, dan voel je dat zo intens.

Dat kan ik me voorstellen. En JEUJJ-momenten trekken je door de rest!

Ja ik klaag snel . Maar dan na het klagen is het ook heel snel goed en draai ik de knop weer om.

Ik kan soms wel even klagen ja, maar nooit echt lang. Heb zelf ook echt zo'n hekel aan zulke mensen, sommige kunnen echt maar door blijven zagen

Lorna mercedez schreef:Klagen is denk ik steeds iets herhalen tot in den treure terwijl er verandering mogelijk is bij dat onderwerp. Blijft persoonlijk denk ik.

Dit valt voor mij ook onder klagen. Verder moet elk mens zijn hart een keer luchten, dus daar is dan ook de mogelijkheid ook wel voor.

susan, ik denk dat dat voor jou ook een manier is om ermee om te gaan. Als blijkt dat je kindje autisme heeft, dan vind ik het logisch dat je daar vaak over praat. Want het houd je bezig, het gaat om je kleine ventje. Je praat niet over een griepje ofzo. Ik denk namelijk ook dat het wel goed is voor de mensen om je heen dat je er met hun over praat. Aangezien lang niet iedereen op de hoogte is van autisme enzo. En door er over te praten blijft het niet in je hoofd zitten. Ik weet ook niet dat ik dit onder klagen laat vallen.

Ik denk dat ik wel kan klagen ja..over nutteloze dingen. Daar waar ik over zou mogen klagen, heb ik het juist weer niet zo.
Het ligt er ook aan bij wie ik ben, waar ik over klaag.

Nee volgens mij klaag ik niet veel, vriend vraagt vaak "ben je weer moe" maar ik zeg het niet. Dus ik denk dat ik niet veel klaag.

Lorna mercedez schreef:Klagen is denk ik steeds iets herhalen tot in den treure terwijl er verandering mogelijk is bij dat onderwerp. Blijft persoonlijk denk ik.

Dat, maar ook doorgaan over dingen waar juist niks aan veranderd kan worden en die je beter kunt accepteren vind ik klagen.

Ik uit het snel naar mijn vriend als ik ergens last van heb (moe ben, hoofdpijn heb) maar heb geleerd dat niet meer zo naar vriendinnen te doen. Wel lucht ik graag mijn hart bij vrienden maar dat doen ze ook ook bij mij. Vind ik niet onder klagen vallen!

Zo ver als ik weet klaag ik haast nooit.