Gereformeerde organisatie

Ik ben uitgezonden naar een organisatie die gereformeerd werkt.
Er is aan mij gevraagd om in rok te komen werken, prima.
Maar toch merk ik dat sommige gebruiken botsen bij mij.
Ik heb ook het idee dat ik niet openlijk over mijn leven mag praten.
Ik pas niet binnen het straatje 'gebruikelijk' zoals daar gezien wordt.
Ik woon bijvoorbeeld ongetrouwd samen met mijn vriend.
Ben zelf katholiek opgevoed maar ben daarin niet praktiserend.
Mijn idee is dat ik mijn geloof liever voor mij houdt.

Zijn er hier meiden op het forum met een gereformeerde achtergrond?
Kunnen jullie mij iets vertellen in hoeverre ik mijn achtergrond beter
voor mij kan houden of kan ik hier wel over spreken?
En zijn er meer meiden in een situatie als ik, dus werken
in een gereformeerde organisatie zonder zelf gereformeerd te zijn?

Je zegt dat je uitgezonden bent. Door wie? En kun je het niet met hen bespreken hoe jij je hierbij voelt?

Je werkt in de thuiszorg toch? Bij welke organisatie werk je? RST? Mag ook per pm, ben wel benieuwd...

Je moet persé in rok komen werken?

Jolicious schreef:Je moet persé in rok komen werken?

Dat klopt bij die organisaties hoor. Kledingvoorschrift.

Waarom is dat?

In de bijbel staat dan een vrouw zich hoort te kleden als een vrouw. En dat wordt vertaald naar een rok. Zo ben ik ook opgevoed.

Stofzuiger schreef:In de bijbel staat dan een vrouw zich hoort te kleden als een vrouw. En dat wordt vertaald naar een rok

Dat is natuurlijk ook de interpretatie die de gereformeerden ervan maken, niet alle christenen interpreteren de bijbel op deze manier(vele christenen zelfs niet)

Draag jij nu eigenlijk wel broeken stofzuiger? En wat vinden je ouders ervan?

Monte schreef:

Stofzuiger schreef:In de bijbel staat dan een vrouw zich hoort te kleden als een vrouw. En dat wordt vertaald naar een rok

Dat is natuurlijk ook de interpretatie die de gereformeerden ervan maken, niet alle christenen interpreteren de bijbel op deze manier(vele christenen zelfs niet)

Draag jij nu eigenlijk wel broeken stofzuiger? En wat vinden je ouders ervan?

Vertaald door de gereformeerde gezinte bedoel ik dan ook he?

Ja, ik draag wel broeken. Werk altijd in broek. In mijn vrije tijd trek ik meestal wel een rokje aan, voel ik me lekkerder in.

Ik zal niet in een broek naar mijn ouders gaan, in mijn uniform met broek doe ik dat wel hoor. Daar zeggen ze nooit iets van. Ik heb nu mijn eigen leven en gewoontes, daar bemoeien ze zich eigenlijk nooit mee.

Stofzuiger schreef:

Monte schreef:

Stofzuiger schreef:In de bijbel staat dan een vrouw zich hoort te kleden als een vrouw. En dat wordt vertaald naar een rok

Dat is natuurlijk ook de interpretatie die de gereformeerden ervan maken, niet alle christenen interpreteren de bijbel op deze manier(vele christenen zelfs niet)

Draag jij nu eigenlijk wel broeken stofzuiger? En wat vinden je ouders ervan?

Vertaald door de gereformeerde gezinte bedoel ik dan ook he?

Ja, ik draag wel broeken. Werk altijd in broek. In mijn vrije tijd trek ik meestal wel een rokje aan, voel ik me lekkerder in.

Ik zal niet in een broek naar mijn ouders gaan, in mijn uniform met broek doe ik dat wel hoor. Daar zeggen ze nooit iets van. Ik heb nu mijn eigen leven en gewoontes, daar bemoeien ze zich eigenlijk nooit mee.

Oh dat vatte ik het misschien verkeerd op, maar inderdaad door de gereformeerden vertaald. Ik vind het dan wel knap van je ouders dat ze zich nooit bemoeien met jouw leven. Als je ergens zo sterk in gelooft kan dat best moeilijk zijn het los te laten.

Mijn ouders zijn daarin ook niet zo streng. Mijn schoonouders hebben er bijv moeite mee dat ik leggings draag, mijn ouders niet. Mijn moeder koopt ze ook voor mijn zusjes.

Al zeggen mijn schoonouders er niks van hoor, maar de blik zegt genoeg. Zijn overigens hele lieve mensen en ze zullen de confrontatie niet aangaan. Die hebben erg aan mij moeten wennen met mijn kortere rokjes, make up etc.

Gaan jullie de kinderen op dezelfde manier opvoeden?

Ik ben zelf trouwens ook Gereformeerd opgevoed.

Nee ik werkte voorheen in de thuiszorg. Nu werk ik via een detacheringsbureau op een opdracht voor tot waarschijnlijk eind april misschien eind mei maar niet langer. Daarna begint voor mij een nieuwe opdracht. Het is dus ook geen big deal. Ik zit niet voor langere tijd aan deze organisatie vast. Toch was ik wel benieuwd naar ervaringen van andere meiden. Ook al is het maar een paar maanden, het waren wel maanden waarin ik toch een levenswijze tegen ben gekomen waar ik nog niet eerder mee in aanraking ben geweest. Wel eens een collega gehad die gereformeerd opgevoed was maar dat staat toch verder van je af dan wanneer je zelf je behoord te gedragen naar die idealen. Ik merk vooral van bewoners dat zij toch moeite hebben met een verpleegkundige van niet gereformeerde afkomst. Wat ik overigens kan begrijpen, het is niet voor niets een gereformeerde instelling maar ook bij collega's merk ik dat zij niet altijd open staan voor andere levenswijzen en geloven. Vooral dit vind ik moeilijk omdat ik totaal geen problemen heb met andere gebruiken en idealen maar verwacht dit eigenlijk ook van een ander.
Overigens kan ik het ook moeilijk verbergen dat ik niet van gereformeerde afkomst ben. Ik wil veel leren over de gebruiken maar bepaalde dingen vanuit de kerk heb ik gewoon nog nooit van gehoord dus kan er niet echt over mee praten. En ja als je het dan vraagt weten de meeste mensen al genoeg natuurlijk.

Waar ik dus wel benieuwd naar ben is hoe andere meiden die gereformeerd opgevoed zijn kijken naar anderen die dat niet zijn.

Stofzuiger schreef:Mijn ouders zijn daarin ook niet zo streng. Mijn schoonouders hebben er bijv moeite mee dat ik leggings draag, mijn ouders niet. Mijn moeder koopt ze ook voor mijn zusjes.

Al zeggen mijn schoonouders er niks van hoor, maar de blik zegt genoeg. Zijn overigens hele lieve mensen en ze zullen de confrontatie niet aangaan. Die hebben erg aan mij moeten wennen met mijn kortere rokjes, make up etc.

Ik hoop niet dat mijn vraag verkeerd valt maar is dit gebruikelijk binnen een gereformeerde gemeenschappen dat confrontaties uit de weg gegaan worden? Ik merk dit bijvoorbeeld binnen de organisatie waar ik nu dus werk dat er een heleboel frustratie leeft maar dat het nooit met diegene uitgesproken wordt waar de frustratie over gaat. Wel wordt er onderling veel geroddeld maar een gesprek aan gaan gebeurd nauwelijks. Pas als de bom barst wordt er gesproken maar dan vooral in verwijten en ja als iets al maanden leeft en het wordt dan pas uitgesproken is het ook moeilijk op te lossen.

Marcellah89 schreef:

Stofzuiger schreef:Mijn ouders zijn daarin ook niet zo streng. Mijn schoonouders hebben er bijv moeite mee dat ik leggings draag, mijn ouders niet. Mijn moeder koopt ze ook voor mijn zusjes.

Al zeggen mijn schoonouders er niks van hoor, maar de blik zegt genoeg. Zijn overigens hele lieve mensen en ze zullen de confrontatie niet aangaan. Die hebben erg aan mij moeten wennen met mijn kortere rokjes, make up etc.

Ik hoop niet dat mijn vraag verkeerd valt maar is dit gebruikelijk binnen een gereformeerde gemeenschappen dat confrontaties uit de weg gegaan worden? Ik merk dit bijvoorbeeld binnen de organisatie waar ik nu dus werk dat er een heleboel frustratie leeft maar dat het nooit met diegene uitgesproken wordt waar de frustratie over gaat. Wel wordt er onderling veel geroddeld maar een gesprek aan gaan gebeurd nauwelijks. Pas als de bom barst wordt er gesproken maar dan vooral in verwijten en ja als iets al maanden leeft en het wordt dan pas uitgesproken is het ook moeilijk op te lossen.

Nee hoor, dat heeft meer met het verleden van mijn schoonouders te maken. Mijn ouders gaan een confrontatie echt niet uit de weg! Mijn man ook niet. Ik wel, ben niet zo goed in confrontaties, maar dat heeft meer met karakter te maken en niks met geloof.

Ik werk zelf bij een katholieke instelling, maar de eerste katholiek moet ik nog tegen komen hoor, is alleen in naam katholiek.
Ik kijk echt niet anders naar niet refo vriendinnen/ collega's als naar wel refo's.