Voor jezelf opkomen

Kom jij voor jezelf op?

Ik wel steeds meer Eerder helemaal niet, en daar werd ik niet echt gelukkiger van. De laatste tijd kom ik wel steeds meer voor mezelf op. En dat voelt echt super goed. Ik kan dat moment dan ook beter af sluiten ipv dat ik ermee blijf lopen omdat ik er onvrede over voel.

Nee eigenlijk nog steeds te weinig. Moet wel zeggen dat het steeds beter gaat en ik steeds meer voor mezelf op kom. Maar dat heeft wel een aantal jaren moeten duren.

Super dat het al wel begint te komen!
Alle ervaringen die je dan op doet tijdens het opkomen voor jezelf, geven je misschien weer meer 'kracht' om het te blijven doen.

Ligt eraan of ik het op dat moment de moeite waard vind. Soms heb ik er gewoon geen zin in en denk ik naja laat maar.

Mij lukt het ook steeds beter, soms laat ik het een beetje, maar het gaat wel steeds beter

Vroeger nooit, ik liet altijd over me heen lopen en durfde nooit voor mezelf op tekomen of ergens wat van te zeggen.
Tegenwoordig heb ik er geen enkele moeite mee, ik kom voor mezelf op en voor anderen wanneer dat nodig is of ik dat nodig vind.

Ik overweeg of het de moeite waard is. Ik had een collega die de ene dag mijn beste vriendin wilde zijn en de andere dag mijn grootste aardsrivaal. Met zo iemand valt ook niet te praten. Op het einde lachtte ik haar gewoon uit en nam ik haar niet serieus meer. Helemaal op het laatst ben ik gewoon om kwart over tien naar huis gegaan. Ik laat me niet behandelen alsof ik een idioot ben en zeker niet door haar. Niemand heeft er ook iets over gezegd trouwens. Waarschijnlijk verwachtten ze al weinig van me omdat het mijn laatste weken waren ofzo.

Ja gelukkig wel

Nee helaas niet.
Zou dat wel echt moeten gaan leren.

Ja hoor, daar heb ik geen moeite mee. En ook voor anderen.

Voordat ik mijn vriend leerde kennen, zei ik nooit wat en kwam ik nooit voor mezelf op. Sinds dat we samen zijn, heb ik geleerd voor mezelf op te komen. Moet zeggen dat het steeds beter gaat, alleen tegen mijn ouders echt zeggen wat ik denk en vind, durf ik toch nog steeds niet. Bij de rest van de mensen zeg ik gewoon direct en eerlijk wat mijn mening is of als me iets niet aanstaat.

Gekje schreef:Kom jij voor jezelf op?

Ik wel steeds meer Eerder helemaal niet, en daar werd ik niet echt gelukkiger van. De laatste tijd kom ik wel steeds meer voor mezelf op. En dat voelt echt super goed. Ik kan dat moment dan ook beter af sluiten ipv dat ik ermee blijf lopen omdat ik er onvrede over voel.

Ja, ik doe t ook steeds meer. Ben nog altijd heel onzeker en verlegen al denken veel mensen van niet, maar mijn mond gooi ik wel los haha.
Dat voelt inderdaad goed, dan kan je dingen uiteindelijk sneller loslaten. Al is dat een ding waar ik altijd moeite mee zal hebben, loslaten.

Soms wel en soms niet. Het hangt er vaak van af hoe ik me voel.

Tea-Leaf schreef:

Gekje schreef:Kom jij voor jezelf op?

Ik wel steeds meer Eerder helemaal niet, en daar werd ik niet echt gelukkiger van. De laatste tijd kom ik wel steeds meer voor mezelf op. En dat voelt echt super goed. Ik kan dat moment dan ook beter af sluiten ipv dat ik ermee blijf lopen omdat ik er onvrede over voel.

Ja, ik doe t ook steeds meer. Ben nog altijd heel onzeker en verlegen al denken veel mensen van niet, maar mijn mond gooi ik wel los haha.
Dat voelt inderdaad goed, dan kan je dingen uiteindelijk sneller loslaten. Al is dat een ding waar ik altijd moeite mee zal hebben, loslaten.

Past allebei wel bij me. Een aantal jaren geleden kwam ik nauwelijks voor mezelf op. Dat zagen mensen ook. Nu ben ik een stuk zekerder en kom ik ook steeds meer voor mezelf op. Mensen vinden me altijd heel spontaan en zeker, maar toch kan dat soms schijn zijn. Ik ben best nog een beetje onzeker maar weet dat altijd goed te verbergen en blijkbaar lukt dat goed. . Dus ik heb zeker niet te klagen.

Daar heb ik geen moeite mee. Ik heb dit ook wel mee gekregen vanuit mijn werk en opleiding. Vroeger vond ik het ook weleens 'eng' vanwege de reacties, maar nu heb ik er geen problemen mee om feedback te geven. Ook al kan dit bij mensen weleens hard aankomen, maar ik krijg wel te horen dat ze het van mij waarderen dat ik het gewoon doe.

Ja, dat doe ik de laatste maanden meer en meer, en het heeft zeker geholpen.
Ik heb er ten eerste wat mee bereikt (qua werkgebied) en ten tweede voel ik mij er ook veel beter bij. Ik loop nu niet meer rond met ergernissen en onvrede, heerlijk!

Ik kom nog niet genoeg voor mezelf op. Ik ben veel te megaand en als er iets is, wil ik niet moeilijk doen, niet andere mensen tot last zijn zeg maar. Daarbij heb ik de neiging mijn eigen grenzen te overschrijden. Dit gaat natuurlijk ten koste van mezelf en de laatste tijd baal ik daar steeds meer van. Het zit ook zo diep ingebakken. Er moet iets gebeuren, dus ik heb besloten dat ik binnenkort een assertiviteitscursus ga volgen. Ik ben benieuwd of dat gaat helpen. Als dat nog niet genoeg blijkt te zijn, ga ik andere hulp zoeken.

Steeds meer

Ik moet echt leren om meer voor mezelf op te komen. Ik vind het moeilijk dat op een goede manier te doen.

Ligt een beetje aan de situatie. Ik vind het makkelijker om voor mezelf op te komen bij mensen die ik niet goed ken. Als iemand bijvoorbeeld probeert voor te kruipen zou ik daar zeker wat van zeggen.

Daarentegen heeft een naast familielid mij deze week onbedoeld erg gekwetst, maar ik durf niet te zeggen wat mij daaraan dwars zit en dat ik het niet eerlijk geregeld vind.

BurnedFlower schreef:Ik liet altijd over me heen walsen toen ik veel jonger was. En bij mijn vorige stage gebeurde dat ook, omdat ik me heel erg onzeker voelde.
Maar nu is dat 180% gedraaid, en zeg duidelijk nee als ik ook nee bedoel, en ja als ik ja bedoel, maar geen ja als ik eigenlijk niet wil. Gelukkig maar, dat levert ook zo'n goed gevoel op

Hoe ben je tot die draai gekomen dat je het nu wel doet?