Niet altijd makkelijk

Ik weet niet zo goed wat ik met het topic wil, maar moet even iets van mij afschrijven.

Ch.ristians vader en ik zijn uit elkaar gegaan toen C. 1,5 was. Zijn vader is hem erna nog twee keer komen ophalen en daarna is hij geloof ik nog twee keer hier thuis geweest. Een bezoekregeling hadden we niet, we zouden het zo doen hoe het uit komt, want hij is de weekenden vaak weg, dus om het weekend zou al niet gaan. Nou goed, dat is dus spaak gelopen, ik heb ook niet heel veel moeite gedaan om het te herstellen, of om mijn ex over te halen om toch te komen, maar heb hem wel steeds mailtjes gestuurd om hem er aan te herinneren of om te vragen of hij C. misschien mee wilde nemen naar zijn ouders als die jarig waren. Maar dat ging allemaal niet, of er kwam iets tussen.


Ondertussen liep de scheiding niet, mee werken wilde hij niet, hij wilde wel scheiden maar niet naar afspraken gaan of de desbetreffende papieren leveren. Ondertussen heb ik met de advocaat besproken dat ik alleen ouderlijk gezag wilde heben, aangezien ik mijn ex adres en telefoon nummer niet weet zou ik hem nooit kunnen bereiken als er iets met C. zou zijn waar een handtekening van beide ouders voor nodig is, advocaat vond het een goed idee en mijn ex ook. Hij heeft dus geen ouderlijk gezag meer.
Uiteindelijk is de scheiding rond, en dat vind ik ook allemaal prima, ik red me goed alleen en met C. gaat het ook goed.
Alleen C. gaat vragen stellen over zijn vader, hij is naar Duitsland verhuisd, dat weet hij. En nu iedere keer als hij iets hoort over Duitsland zegt hij " Daar woont mijn vader he?" En ik vertel hem heel vaak hoe gek ik op hem ben, en dat er zoveel mensen gek op hem zijn, en laatst zei hij toen " En mijn vader ook he?" Pff.. Ik reageer er heel luchtig op, dat hij vast heel gek op hem is, en dan vraagt C. waarom komt ie dan nooit op bezoek, en dat hij dat zo leuk zou vinden... En ik vind het zo moeilijk om daarop te reageren.
Ik wil het niet beter brengen dan hoe het is, maar ik kan toch ook niet zeggen dat zijn vader een slappe zak is die zo' n lief jongetje niet eens verdient? Dus ik maak er iedere keer iets van, en voor C. is het dan goed.

Ik zou zijn vader kunnen mailen met het hele verhaal, maar heb eind vorig jaar al eens gemaild met dat C. naar hem vroeg en daar heb ik niet eens reactie op gekregen. Ik vind het nu zo moeilijk, als hij stuurt er geen behoefte aan te hebben is dat zo'n klap, ook voor mij. Ik hou nu meer de deur op een kiertje voor C. Dat hij later zelf contact zou kunnen zoeken maar als zijn vader zou zeggen er geen behoefte aan te hebben is die deur definitief dicht.. Ik zit er nu een tijdje mee in mijn maag, en weet echt niet hoe ik dit aan moet pakken, of ik actie moet ondernemen enzovoorts..

Bedankt voor het lezen, het is een lap tekst geworden

Pff wat een verhaal meis! Ik snap dat de vragen van je mannetje heel lastig zijn,maar ik vind dat je het knap doet

Dikke knuffel.

Toen we nog in dezelfde topic schreven, vertelde je al het een en ander maar dat hij nog steeds geen contact heeft gezocht met C. is echt heel erg. C. wordt nu steeds groter en de vragen gaan nu komen, ik denk wel dat je goed reageer en zijn vader niet afvalt tegen over C. Misschien wil hij ooit zelf contact met hem zoeken. Maar ik denk toch dat het duidelijk een teken is dat je ex C. niet meer wil zien, anders geeft die niet zomaar het ouderlijke gezag op en kom hij hem ook niet meer bezoeken. Hopelijk verwater de vragen van C. over zijn vader wel. Heel veel sterkte in ieder geval.

Wat een zak hooi zeg, zo'n vent. Hoe was hij tijdens jullie huwelijk dan?

Printje, dankjewel!

Lindsya, ik geef zo min mogelijk antwoord als C. zoiets zegt, zeg iets algemeens en laat het erna rusten. Ik denk wel dat je gelijk hebt inderdaad dat mijn ex geen contact wil, al had dat ouderlijk gezag opgeven (voor mij) een functionele functie, mijn ex heeft dat misschien anders gezien.. En dit helemaal zo opschrijven heeft ook al goed gedaan

Jolicious schreef:Wat een zak hooi zeg, zo'n vent. Hoe was hij tijdens jullie huwelijk dan?

Een sukkel, maar wel lief voor C. Hij was vaak weg, van ' s middags tot ' s nachts, door zijn werk dus de opvoeding en verzorging kwam wel op mij neer. Maar hij was wel gek op C. Had toen niet kunnen bedenken dat het zo zou gaan na de scheiding.

Lastig hoor. Uit je verhaal op te maken probeer je het goed te doen zonder zijn vader zwart te maken, maar het wordt je niet makkelijk gemaakt.

Kun je C niet uitleggen dat hij ver weg woont in Duitsland, het erg druk heeft, etc. etc. Dat hij daarom niet bezoek komt. Ik weet niet hoever C doorvraagt als het erover gaat. Als ie vraagt of zijn vader hem lief vind kun je hem misschien vertellen hoe leuk hij vroeger met hem was. En dat het nu niet meer zo makkelijk kan omdat ie in Duitsland woont. Maar dat ie daardoor natuurlijk ook zijn zoon niet meer zo goed kent. Net zo min als hij zijn vader kent. Het is begrijpelijk dat ie graag een vader wil in zijn leven, maar soms is dat niet zo, en kan mama dat niet voor hem veranderen, en ook niet overal antwoord op geven. maar wat mama wel weet is dat zij heel dol is op C, en ... ... ... ook die hem wel vaak zien. En wie weet komt er een tijd waarin papa wel weer vaker op bezoek kan komen, maar dat je dat nu ook niet weet.

Zoiets is het eerst wat in mij opkomt, maar ik heb helemaaaaaaal geen ervaring hiermee. Dus misschien denk ik te simpel.

LMCurious schreef:Lastig hoor. Uit je verhaal op te maken probeer je het goed te doen zonder zijn vader zwart te maken, maar het wordt je niet makkelijk gemaakt.

Kun je C niet uitleggen dat hij ver weg woont in Duitsland, het erg druk heeft, etc. etc. Dat hij daarom niet bezoek komt. Ik weet niet hoever C doorvraagt als het erover gaat. Als ie vraagt of zijn vader hem lief vind kun je hem misschien vertellen hoe leuk hij vroeger met hem was. En dat het nu niet meer zo makkelijk kan omdat ie in Duitsland woont. Maar dat ie daardoor natuurlijk ook zijn zoon niet meer zo goed kent. Net zo min als hij zijn vader kent. Het is begrijpelijk dat ie graag een vader wil in zijn leven, maar soms is dat niet zo, en kan mama dat niet voor hem veranderen, en ook niet overal antwoord op geven. maar wat mama wel weet is dat zij heel dol is op C, en ... ... ... ook die hem wel vaak zien. En wie weet komt er een tijd waarin papa wel weer vaker op bezoek kan komen, maar dat je dat nu ook niet weet.

Zoiets is het eerst wat in mij opkomt, maar ik heb helemaaaaaaal geen ervaring hiermee. Dus misschien denk ik te simpel.

Het is niet zo dat het dagelijks terug komt, maar nu de laatste tijd hebben we er wel 2 keer per week een kort gesprekje over. Ik heb wel iets aan je tips om toch iets meer concreter te zijn en zeggen dat het er niet in zit dat zijn vader hem bezoekt en dat ze elkaar ook niet meer goed kennen. C. heeft niet eens herrinneringen aan zijn vader, maar ik snap wel waar de vragen vandaan komen. Zoveel kinderen hebben gescheiden ouders en die hebben wel allemaal contact met hun vader.
De volgende keer zal ik duidelijker zijn. Dat ik dol op hem ben dat vertel ik heel vaak, en geef dan ook juist aan dat er nog heeeel veel mensen zijn die gek op hem zijn, maar ja, ik snap wel dat hij nieuwsgierig is.
ik heb ook altijd gedacht dat het allemaal wel goed komt, en dat als ik een goede moeder voor hem ben dat hij dan niets mist, maar als hij dan zulke dingen zegt voel ik het toch af en toe als falen..

Ik weet niet precies hoe oud C. is, maar het eerste dat in mij opkomt is op zo tactisch mogelijke wijze zo eerlijk mogelijk zijn. Dus niet benadrukken hoe lief en zorgzaam zijn papa is, ondanks dat hij hem nooit ziet. Want dat roept allerlei vragen op, zoals: waarom zie ik hem dan nooit? En hoe verder een kind doorvraagt, hoe onwaarschijnlijker de antwoorden worden en hoe gecompliceerder het wordt.

Ik zou persoonlijk iets zeggen in de trant van dat er allerlei verschillende soorten papa's zijn. Sommige zijn er altijd voor hun kinderen en sommige niet. Dat ligt nooit aan het kindje. Hij heeft er helaas een getroffen die veel weg is en dat dat ook wel zo zou kunnen blijven.

Ben toch blij dat ik het topic geopend heb, ik heb wel iets aan de visie van mensen die er ver af staan.
Twellie, dat is een goed idee. Maar hij vroeg laatst expliciet of zijn vader ook gek op hem was, we hadden het er over en toen zei ik dat ik gek op hem was en toen vroeg hij dat. Toen had ik geen passend antwoord klaar. Nu zal ik inderdaad iets zeggen in de trant van dat er verschillende papa' s zijn.

Ik begin er sowieso zelf nooit over, en voorheen waren hele simpele antwoorden genoeg, maar de laatste tijd nu hij ouder is vraagt hij toch meer door, en dat vind ik moeilijk omdat ik hem ook niet wil kwetsen, maar het ook niet beter wil maken dan het is.