Dikker worden

Oke, ik vind het echt heel erg, maar tot nu toe vind ik het dikker worden echt vréselijk..

Toen ik nog niet in verwachting was vond ik zwangere buiken echt prachtig, ik kon niet wachten tot het voor mij ook zover was. Maar nu het dan zover is heb ik er voor mezelf echt moeite mee dat ik dik(ker) word. Misschien komt het omdat ik nu vooral nog een 'zij heeft iets te veel gegeten' buik heb, en nog geen échte zwangerschapsbuik (vat je 'm nog?), maar ik vind er tot nu toe niks aan. En ik ben ook zo bang dat ik na de zwangerschap een blubberbuik vol striae heb. Echt, wat een aanstelster ben ik he! Ik snap gewoon niet waar het ineens vandaan komt. Ik hoop echt dat ik nog bijdraai haha.

Herkenbaar?

Bij mijn eerste twee had ik er niet zo'n last van maar ik vind het nu vreselijk. Ik sta minstens vier keer in de week op de weegschaal en ik haat dat dat nummer steeds hoger wordt. Tegelijk vind ik het heel jammer om er zo mee bezig te zijn. Ik heb een verleden van eetproblemen dus voor mij is het niet nieuw, maar in de andere zwangerschappen was ik juist relaxter dan nu. En het gaat eigenlijk nergens over, want ik kom wel aan maar vooral buik en borsten (dat was de vorige keer wel anders) en dat zie ik zelf ook wel. En ik weet dat ik meestal normaal eet, niet teveel of ongezond. En ik weet ook dat ik de vorige keren weer in vorm ben gekomen, dus waarom zou dat nu niet zijn... Ja ik vind het erg vermoeiend moet ik zeggen.

Ik herken het ook. Ik dacht dat ik een strak buikje zou krijgen, heel anders dan een 'vet'buikje. Maar 't is gewoon een vetbuikje, kan net zo goed doorgaan voor teveel gegeten, niks straks aan! Vind het ook niet leuk dat ik elke dag aankom en tegelijkertijd vind ik dat zó stom en raar van mezelf, maar ik voel me nergens echt prettig meer in, en ik sta pas aan 't begin.

Voor mij is het wel herkenbaar, maar ik heb het idee dat het bij mij komt omdat ik 6 jaar geleden 30 kilo meer heb gewogen en ben ontzettend bang dat ik weer op dat gewicht uitkom. Ik weet nl. hoe het is om dat eraf te krijgen en daar zie ik wel tegenop. Vooral in het begin vond ik het erg moeilijk, maar moet zeggen dat ik er nu wat minder moeite mee heb, mijn buik word wat ronder en ja het komt ook op andere plaatsen. Maar goed... nu doe ik ook helemaal niks meer aan lichaamsbeweging wat ik voorheen wel deed, dus heb het vertrouwen een beetje gekregen dat ik straks na de bevalling weer lekker ga sporten het dan allemaal vast wel goedkomt. Ook eet ik trouwens wel gewoon nog, probeer wel op mijn voeding te letten en gewoon zoveel mogelijk gezond te eten. Natuurlijk heb ik ook wel mijn snackavonden ed. maar probeer dit met mate te doen.

Ik had er helemaal geen problemen mee, ik vond het juist heel leuk dat ik het ging zien en aan mijn kleren kon merken. Sowieso wist iedereen in mijn omgeving dat ik zwanger was, dus niemand dacht dat ik 'gewoon' een buikje kreeg, iedereen snapte wel dat het door een zwangerschap kwam.

Overigens ben ik twee keer zwanger geweest, heb twee keer een flink grote buik gehad, maar geen striae. Ook niet echt een ontzettende flubberbuik, ik heb wel een tijdje een beetje een buikje gehad, maar dat kwam meer door verkeerd eetgedrag en dat ben ik er nu ook af aan het trainen.

Charlie schreef:Ik herken het ook. Ik dacht dat ik een strak buikje zou krijgen, heel anders dan een 'vet'buikje. Maar 't is gewoon een vetbuikje, kan net zo goed doorgaan voor teveel gegeten, niks straks aan! Vind het ook niet leuk dat ik elke dag aankom en tegelijkertijd vind ik dat zó stom en raar van mezelf, maar ik voel me nergens echt prettig meer in, en ik sta pas aan 't begin.

Het wordt vanzelf wel een mooi rond buikje. Ik heb wel eens zwangere buiken gezien die ik echt niet mooi vond en die inderdaad meer op een buik van overgewicht leken, maar ten eerste is dat misschien twee keer gebeurd dat ik dat vond en ten tweede was dat ook bij vrouwen die van zichzelf al aan de dikke kant waren.

Susan schreef:

Charlie schreef:Ik herken het ook. Ik dacht dat ik een strak buikje zou krijgen, heel anders dan een 'vet'buikje. Maar 't is gewoon een vetbuikje, kan net zo goed doorgaan voor teveel gegeten, niks straks aan! Vind het ook niet leuk dat ik elke dag aankom en tegelijkertijd vind ik dat zó stom en raar van mezelf, maar ik voel me nergens echt prettig meer in, en ik sta pas aan 't begin.

Het wordt vanzelf wel een mooi rond buikje. Ik heb wel eens zwangere buiken gezien die ik echt niet mooi vond en die inderdaad meer op een buik van overgewicht leken, maar ten eerste is dat misschien twee keer gebeurd dat ik dat vond en ten tweede was dat ook bij vrouwen die van zichzelf al aan de dikke kant waren.

Ik ben eigenlijk niet aan de dikke kant, ik ben het wel geweest en misschien dat ik het daarom ook eng vind te zien dat het zo stijgt. Maar like I said, ik vind het tegelijkertijd compleet belachelijk van mezelf. Gelukkig kan ik hier op het forum dat soort dingen wel gewoon zeggen.

Ooh wel goed om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik vind het ook echt belachelijk van mezelf. En ik vind het vreselijk dat ik daar zo mee kan zitten want het slaat natuurlijk neeeergens op. Maar het is gewoon net wat Charlie zegt echt nog een vetbuik. Zo lijkt het. Blegh haha. En dan zit ik te bedenken dat ik zo'n goed figuur had en dat dat nu misschien wel voorgoed over is hahahaha ooooh wat erg. Fijn dat ik ff kan spuien hier.

Er zijn zat vrouwen met kinderen die een goed figuur hebben en als je straks niet tevreden bent dan kun je toch gewoon gericht gaan trainen?

I know! Maar dan ben ik gewoon bang dat ik niet bij die vrouwen hoor en dus met een blubberbuik vol striae zit zometeen. En sporten kan idd.. Denk alleen niet dat ik er de discipline voor heb als er straks een kindje is. Goh, lekker positief he. Terwijl ik helemaal niet mag klagen want ik voel me verder echt super. Maar ja.

Toen ik nét had gehoord dat ik tweelingen kreeg riep ik in paniek (ja waar je op zon moment aan denkt) 'dat past nooit!'. Toen zei de dokter: het past wel hoor, maak je maar geen zorgen. Het komt alleen daarna nooit meer goed .

Maar goed, er zijn belangrijkere zaken. Voel me alleen niet bepaald begeerlijk en sexy.

Het wordt vanzelf een mooie ronde buik! En al heb je straks een buik vol met striae, daar kom je dan ook wel weer overheen ;-) Helaas kun je er niet veel aan doen. Probeer gewoon op je eten te letten, zodat je niet heel veel aankomt en de rest zie je na de zwangerschap wel weer.

Charlie schreef:Toen ik nét had gehoord dat ik tweelingen kreeg riep ik in paniek (ja waar je op zon moment aan denkt) 'dat past nooit!'. Toen zei de dokter: het past wel hoor, maak je maar geen zorgen. Het komt alleen daarna nooit meer goed .

Maar goed, er zijn belangrijkere zaken. Voel me alleen niet bepaald begeerlijk en sexy.

Whahahaha, geweldige eerste reactie.

Troost je, ik pas nog in maat 36, maar heb wel een blubberbuik vol striae. En hangtieten nu de borstvoeding terug loopt, na het kolven zijn het lege theezakjes.

Maar met kleren aan lijkt het nog wel aardig

Dat had ik ook toen ik net zwanger was, wilde het liefst alle onbekende mensen die mijn kant opkeken vertellen dat ik echt niet dik was maar zwanger ;-) Uiteindelijk wordt het echt wel een mooie buik!

Ik vond mijn buik in het begin ook niet echt mooi, maarja ik wist dat het van de zwangerschap kwam, dus vond ik het niet erg, hij werd vanzelf ronder. Alleen mijn buik is nu echt verschrikkelijk, allemaal strepen, en blubbert echt over mijn litteken heen van de keizersnede, geen gezicht, mocht ik een tweede kindje krijgen en daarna nog zo'n buik hebben of misschien wel erger.. tja misschien dat ik er dan wel wat aan laat doen, want het lijkt echt helemaal nergens op.

Sylvana schreef:Oke, ik vind het echt heel erg, maar tot nu toe vind ik het dikker worden echt vréselijk..

Toen ik nog niet in verwachting was vond ik zwangere buiken echt prachtig, ik kon niet wachten tot het voor mij ook zover was. Maar nu het dan zover is heb ik er voor mezelf echt moeite mee dat ik dik(ker) word. Misschien komt het omdat ik nu vooral nog een 'zij heeft iets te veel gegeten' buik heb, en nog geen échte zwangerschapsbuik (vat je 'm nog?), maar ik vind er tot nu toe niks aan. En ik ben ook zo bang dat ik na de zwangerschap een blubberbuik vol striae heb. Echt, wat een aanstelster ben ik he! Ik snap gewoon niet waar het ineens vandaan komt. Ik hoop echt dat ik nog bijdraai haha.

Herkenbaar?

owja hoor heel herkenbaar, ik vond en vind zwangere vrouwen/buiken altijd prachtig! Behalve bij mezelf, ik vond het vreselijk zo'n dik lijf, ik was ook aan alle kanten dik en opgezwollen, er was gewoon niks moois aan. Uiteindelijk een ruime 21 kilo zwaarder en overal striae (en nee niet alleen op m'n buik maar letterlijk overal behalve op mijn armen en gezicht). Nu ben ik nog steeds monsterlijk, nog 5 kilo te zwaar, overal striae en theezakjes als borsten. Ik moet een compleet nieuwe garderobe aanschaffen ik pas echt niks meer uit m'n kast bleh, ik vind onze zoon echt geweldig maar wat er met mijn lijf gebeurt is

Ik vind het eigenlijk helemaal niet raar om daar bang voor te zijn. Het is toch helemaal niet leuk om daarna met een lelijke buik te zitten? Ondanks dat je er een of meerdere prachtige kinderen voor terug hebt.
Die straie die ik eraan heb overgehouden interesseert me niet. Maar die huidoverschot wel. Zelfs zo erg dat ik overweeg om een correctie uit te voeren na mijn volgende zwangerschap en dan nog een paar jaar te wachten op een nieuwe zwangerschap, of onze grote kinderwens opzij te zetten.

Ik vond het dikker worden niet erg. Zo rond de 30 weken vond ik mijn zwangere buik het mooist.

Ik vond het niet meer leuk toen ik met 36 weken striae op m'n buik kreeg, maarja... wat doe je er aan? Niets...

Nois schreef:Ik vind het eigenlijk helemaal niet raar om daar bang voor te zijn. Het is toch helemaal niet leuk om daarna met een lelijke buik te zitten? Ondanks dat je er een of meerdere prachtige kinderen voor terug hebt.
Die straie die ik eraan heb overgehouden interesseert me niet. Maar die huidoverschot wel. Zelfs zo erg dat ik overweeg om een correctie uit te voeren na mijn volgende zwangerschap en dan nog een paar jaar te wachten op een nieuwe zwangerschap, of onze grote kinderwens opzij te zetten.

Kun je dan niet eerst je kinderwens vervullen en daarna voor een correctie gaan? Dus niet na de eerstvolgende zwangerschap, maar pas als je het gevoel hebt dat het klaar is?

Ik herken het helaas ook. Ben niet goed in zwanger zijn , maar ik vind het ook nog eens niet zo leuk. Het resultaat dat wel :-)

Ik kan ookniet denken, ach lekker snoepen dat mag nu.. Nee hoor :-) goedkomendoet het na de bevalling hopelijk wel haha

Floor schreef:

Sylvana schreef:Oke, ik vind het echt heel erg, maar tot nu toe vind ik het dikker worden echt vréselijk..

Toen ik nog niet in verwachting was vond ik zwangere buiken echt prachtig, ik kon niet wachten tot het voor mij ook zover was. Maar nu het dan zover is heb ik er voor mezelf echt moeite mee dat ik dik(ker) word. Misschien komt het omdat ik nu vooral nog een 'zij heeft iets te veel gegeten' buik heb, en nog geen échte zwangerschapsbuik (vat je 'm nog?), maar ik vind er tot nu toe niks aan. En ik ben ook zo bang dat ik na de zwangerschap een blubberbuik vol striae heb. Echt, wat een aanstelster ben ik he! Ik snap gewoon niet waar het ineens vandaan komt. Ik hoop echt dat ik nog bijdraai haha.

Herkenbaar?

owja hoor heel herkenbaar, ik vond en vind zwangere vrouwen/buiken altijd prachtig! Behalve bij mezelf, ik vond het vreselijk zo'n dik lijf, ik was ook aan alle kanten dik en opgezwollen, er was gewoon niks moois aan. Uiteindelijk een ruime 21 kilo zwaarder en overal striae (en nee niet alleen op m'n buik maar letterlijk overal behalve op mijn armen en gezicht). Nu ben ik nog steeds monsterlijk, nog 5 kilo te zwaar, overal striae en theezakjes als borsten. Ik moet een compleet nieuwe garderobe aanschaffen ik pas echt niks meer uit m'n kast bleh, ik vind onze zoon echt geweldig maar wat er met mijn lijf gebeurt is

Nouja, daar ben ik dus ook bang voor idd. En dat terwijl mijn lijf voor mij wel een soort trots van me was. (Ok, klinkt echt heel stom dit)

@Nois. Eigenlijk heb je gelijk, en is het misschien ook niet gek om het niet leuk te vinden of om er bang voor te zijn. Maar toch, het voelt alsof je daarover niet mag klagen, je bent tenslotte zwanger en krijgt er toch iets heel moois voor terug??

Ik maakte me daar de eerste weken van de zwangerschap ook wel druk over, en blijkt dat dat terrecht was helaas. Ik had voor de zwangerschap maat 38 , ik denk dus een prima figuur. Tijdens de zwangerschap 13 kilo aangekomen, was er na 2 weken weer af.Maar tevreden..nee echt niet: borsten zitten helemaal onder de striae en zijn net 2 slappeakjes sinds ik met de bv was gestopt. Ik heb striae op mijn buik, heupen en billen en heb een flubberbuik en lelijk litteken van de ks. Maargoed heb er gelukkig een geweldig lief meisje voor terug, en met kleding kan ik een hoop verbloemen haha.
Las hier ook over het sporten, nou daar krijg ik echr geen mooier lichaam van, helaas kan ik striae er niet af sporten

Stofzuiger schreef:Whahahaha, geweldige eerste reactie.

Troost je, ik pas nog in maat 36, maar heb wel een blubberbuik vol striae. En hangtieten nu de borstvoeding terug loopt, na het kolven zijn het lege theezakjes.

Maar met kleren aan lijkt het nog wel aardig

Ik vind jou heel mooi

En je dikwangen ook