Ziek melden

Ik voel me altijd zo enorm schuldig als ik me ziek meld op mijn werk. Ik ben helemaal niet vaak ziek en met een beetje hoofdpijn of verkoudheid ga ik ook gewoon werken. Ik heb zelfs collega's die zich voor minder ziek melden... maar ik kan het gewoon niet. Thuis word ik dan onrustig en denk ik aan alles dat ik eigenlijk had moeten doen die dag. Ik zit nu op mijn werk met knallende hoofdpijn (afgelopen vier dagen ongeveer non-stop practica begeleid aan ruim 300 studenten, behoorlijk vermoeiend) en mijn hoofd is rood-gloeiend. Er komt niks uit mijn vingers, maar ik durf gewoon niet naar huis te gaan.

Herkennen jullie hier iets in? Hoe voel jij je als je je ziek meld?

Ik zou proberen deze dag toch af te maken, het is nog maar een paar uurtjes(of moet je vanavond ook nog). En dan lekker het weekend opknappen, ben je maandag nog ziek, dan zou ik me zeker ziek melden. Je moet jezelf ook wat rust gunnen, dus echt niet raar om je ziek te melden(had je vanochtend dan eigenlijk moeten doen). Maar ik snap je wel, doe het zelf ook niet echt graag.

Als het echt niet gaat, dan gaat het niet. Maar ik snap het wel... Heb mezelf net ook ziek gemeld (buikgriep) maar toch voel je je dan lullig.

Als ik jou was zou ik het even aankijken nog en je anders toch echt ziek melden en in het weekend je rust pakken.. Sterkte!

Ziek is ziek. Je kunt je er enorm rot om voelen, maar je lichaam geeft niet voor niks aan dat het niet gaat, en daar moet je dan gewoon echt naar luisteren.

Pippa schreef:Ziek is ziek. Je kunt je er enorm rot om voelen, maar je lichaam geeft niet voor niks aan dat het niet gaat, en daar moet je dan gewoon echt naar luisteren.

+1

Ik wilde eigenljk een topic openen. Maar er is er al 1.

Ik heb nu 2 dagen gewerkt met een blaasontsteking. Ontzettend veel last van gehad. Nu heb ik een kuur en ben ik ziek van de antibiotica Moet werken van 4 tot 10 vanavond. Eigenlijk voel ik me te ziek. Heb al wat mensen gevraagd of ze voor me wilden werken. Maar niemand wil. Ik voel me ook zo schuldig om me ziek te melden. En heb het dus ook niet gedaan. Dus heb me er bij neer gelegd dat ik aan het werk ga. En hoop dat ik het vol hou. Uiteindelijk heb ik mezelf er alleen maar mee. Tenzij het vanavond wel goed gaat.

Hoewel ik mensen die zich niet lekker voelen wel adviseer om zich gewoon ziek te melden, doe ik het zelf zelden. Op mijn huidige werk ben ik (naast de stagiaire) de enige werknemer. Als ik ziek ben, en mn baas op afspraak, kan niemand de telefoon opnemen en dat soort dingen.

Bij mijn vorige werk, werkte ik als uitzendkracht. Als ik ziek was kreeg ik niet betaald. Ik ben toen wel eens hondsberoerd gaan werken, terwijl ik mezelf staande hield met ibuprofen. Slecht hé..

Ik herken het niet meer.. Ik was ook altijd van het doorgaan en wilde niet weten dat ik ziek was. Heb zelfs een paar keer met koorts op mijn werk gezeten.

Een aantal jaren terug ben ik overspannen geraakt en dat heeft me doen beseffen dat het belangrijk is om goed voor mezelf te zijn. Dat houdt niet in dat ik om elk verkoudheidje thuisblijf, maar als ik ziek ben, ben ik ziek en blijf ik thuis. Zonder schuldgevoelens.

Ik kan me tegenwoordig dan ook behoorlijk ergeren aan collega's die gewoon ziek op het werk zitten. Als je dan aan ze vraagt hoe het gaat, zeggen ze (vaak met een klein stemmetje) 'goed hoor'. Terwijl de beroerdheid er gewoon af straalt. Wat wil je hiermee laten zien dan? Dat je 'zo verantwoordelijk bent' en 'zoveel hart voor de zaak hebt'. Dat je 'zo goed' bent.. Sorry, even wat frustraties spuien.

Ik herken het ook niet. Sinds gisteravond ben ik grieperig geworden. Steeds warm, dan weer koud, hoofdpijn, keelpijn. Wellicht zet het niet door maar op deze manier kan ik mijn werk niet doen en dus meld ik me ziek. Ik ben sowieso bijna nooit ziek dus ga me er ook zeker niet schuldig over voelen. De wereld draait wel even zonder mij verder, lijkt me prima kunnen.

Zusje schreef:Ik herken het ook niet. Sinds gisteravond ben ik grieperig geworden. Steeds warm, dan weer koud, hoofdpijn, keelpijn. Wellicht zet het niet door maar op deze manier kan ik mijn werk niet doen en dus meld ik me ziek. Ik ben sowieso bijna nooit ziek dus ga me er ook zeker niet schuldig over voelen. De wereld draait wel even zonder mij verder, lijkt me prima kunnen.

zo denk ik er tegenwoordig ook over, zeker nadat ik overspannen een paar weken thuis heb gezeten voel ik me er niet meer schuldig om. ik heb er van geleerd;)