Kriebels voor een 2e

Hier direct na de bevalling alweer kriebels.
Ik vond het heerlijk om zwanger te zijn,nog fijner vindt ik het wonder wat uit mijn buik is gekomen.
Helaas moet ik minimaal nog een half jaar wachten voor ik weer zwanger mag worden.

Hier wel degelijk kriebels. We gaan de 22e eerst bij de gyn langs en daarna kijken we verder. Ik heb er zin in!

Flower_L schreef:Herkenbaar! Bij mij kriebelt het al máánden. En we gaan er ook voor.

Ben soms wel bang dat het tegen gaat vallen. Qua drukte, maar ook qua kindje. Mijn zwangerschap en bevalling waren een eitje, en L is een makkelijk en vrolijk kindje. Het kan alleen maar tegen gaan vallen. En dat is wel mijn angst soms.

Vooral dat laatste heb ik ook wel heel erg.
Ik heb echt een zwangerschap en bevalling volgens boekje gehad zeg maar...
Ben nu echt bang voor een horror bevalling/zwangerschap ofzo. Ook omdat ik nu al een stuk zwaarder ben dan dat ik bij E was.

Goh, wat gaan veel 2010 mama´s weer voor een tweede (damn ik loop echt achter haha)

Zoo dat zijn idd meer mama's dan ik had verwacht:D Leuk dat sommige van jullie er alweer voor gaan zeg. Voor de vrouwen waarvan hun man er nog niet aan toe is: Hoe voelen jullie je daaronder? Is het niet heel lastig om het er niet te vaak over te hebben en ze proberen over te halen?

Ik had overigens in mijn kraamweek ook heel sterk het gevoel dat ik er NU nog 1 wou, maar daar heb ik gelukkig maar niet naar geluisterd. Dat is later ook wel weggeebt.

Julia schreef:Zoo dat zijn idd meer mama's dan ik had verwacht:D Leuk dat sommige van jullie er alweer voor gaan zeg. Voor de vrouwen waarvan hun man er nog niet aan toe is: Hoe voelen jullie je daaronder? Is het niet heel lastig om het er niet te vaak over te hebben en ze proberen over te halen?

Ik had overigens in mijn kraamweek ook heel sterk het gevoel dat ik er NU nog 1 wou, maar daar heb ik gelukkig maar niet naar geluisterd. Dat is later ook wel weggeebt.

Bij ons was het andersom, mijn man wilde het liefst er al weer voor gaan toen F. net één was zodat ze (hopelijk) niet te veel schelen in leeftijd. Ik daarentegen was hier echt nog niet klaar voor, ik kampte met prychische (horrorbevalling en dito nasleep) en (lichte) lichamelijke klachten. Langzaam aan ben ik aan het idee gaan wennen, omdat de wens voor een tweede kindje er wel was/is en heb ik contact opgenomen met mijn verloskundige. Sinds januari dit jaar kan ik zeggen dat ik er echt klaar voor ben, en zijn we er dus ook weer voor gegaan. Aanstaande maandag heb ik een gesprek bij de gyn om mijn toestand te bespreken (totaalruptuur waardoor ik geestelijk en lichamelijk vreselijk in de put heb gezeten).

Mijn vriend was er ook eerder aan toen als ik. Die wil er afgelopen voorjaar alweer voor een tweede gaan. Ik dus niet! We besloten om eerst te gaan trouwen (over 2 maanden) en om dan te bekijken wat ik wil. Inmiddels staan alle lampen op groen!

Hier ook wel kriebels voor een tweede maar ook om een foute reden, ik had een prima zwangerschap die eindigde in een horrorbevalling en kraamtijd. En dat zou ik dus graag nog eens willen meemaken maar op een fijne manier. Dus een goede bevalling en een leuke kraamtijd. Maarja ik weet ook dat je dat niet voor het zeggen heb.

studiebol schreef:Grappig om te lezen dat er zo veel kriebels bij mensen zijn. Ik herken het helemaal niet...

Mijn zwangerschap was prima, maar ik vind zwanger zijn gewoon niet zo leuk. Oke het einde van mijn zwangerschap was wat anders dan ik gedacht had, maar ook daarom heb ik niet zo iets van ik wil het een keer 40 weken volhouden..

Nee hier echt geen kriebels... en heel eerlijk gezegd denk ik ook niet dat die nog wel komen...Zou dat komen omdat ik al twee lieve meisjes heb?

Toen mijn dochter zo oud was als die van jou nu moest ik er ook echt (nog) niet aan denken en ik heb heel lang geroepen dat het maar bij één zou blijven :o
Toch kwamen gaandeweg de kriebels voor een tweede, en eigenlijk heb ik altijd al twee in mijn hoofd gehad...dus misschien komt het nog??
Maar met twee mooie gezonde meiden kan je gezin inderdaad ook compleet zijn...

En wat tweelingen betreft, het zit bij ons ook echt in de familie. Ik wil liever "gewoon" één kindje krijgen maar ik hou er wel serieus rekening mee dat het er twee kunnen zijn

Hier kriebelt het al een geruime tijd voor een 2e. Al was ik liever gister als vandaag al zwanger etc. Maar toch wachten we toch nog maar even mee. In mei word mijn contract wel of niet verlengd. Dus daar is het wachten op. Als het niet verlengd word en ik weer zonder werk zit, en dan weer zwanger net als bij Y. zie ik niet zitten. Het is moeilijk maar moeten wel even door zetten.

Ook zit hier de kans er in dat het wel eens een 2ling (of zelfs 3ling!) zou kunnen worden/zijn, omdat het bij ons heel veel in de familie zit..dus mocht dat zo zijn, moeten we zoiezo 2 nieuwe bedjes kopen etc etc. Dus het moet financiel ook te doen zijn, en als ik weer zonder baan zit etc denk ik niet dat het goed komt!

Wat veel mensen met (kans op) tweelingen zeg. Ik ken niemand met tweelingen en zelfs in de familie komt het niet voor

Terwijl het mij zooo leuk lijkt om zwanger te zijn van een tweeling. Het lijkt me zo bijzonder om mee te maken. Haha ik had stiekem wel een beetje hoop op een tweeling toen ik zwanger was, maar het was er 1
De volgende keer zal ik er stiekem wel weer een beetje op hopen hahaha.

Niet dat ik nu zo graag veel kinderen in 1 keer wil, maar het lijkt me gewoon een heel bijzondere ervaring om een tweeling te krijgen/verzorgen.

Julia schreef:Zoo dat zijn idd meer mama's dan ik had verwacht:D Leuk dat sommige van jullie er alweer voor gaan zeg. Voor de vrouwen waarvan hun man er nog niet aan toe is: Hoe voelen jullie je daaronder? Is het niet heel lastig om het er niet te vaak over te hebben en ze proberen over te halen?

Ik had overigens in mijn kraamweek ook heel sterk het gevoel dat ik er NU nog 1 wou, maar daar heb ik gelukkig maar niet naar geluisterd. Dat is later ook wel weggeebt.

soms is het best lastig om het er niet te vaak over te hebben... soms krijg je wel eens van die opmerkingen en dan floept er toch gauw uit van "daarvoor moet je bij hem zijn" en zo.... en ik mag het er niet te vaak over hebben van mezelf maar het blijft wel eens lastig hoor... gisteravond hadden we het over een studie die mn man wil doen en die duurt ongeveer 2 jaar en toen knapte ik een beetje want het zit blijkbaar toch wel erg diep bij mij en dat ik dan misschien nog heel lang moet wachten of misschien neit... hij is er voor zich zelf nog niet uit... 75% zegt niet en 25% zegt wel alleen wanneer weet hij niet. hij weet wel dat het heel diep bij mij zit. eigenlijk voel ik me soms ook nog wel ondankbaar ook want ik heb al een hele mooie dochter en dan nog niet genoeg hebben maar ja ik hoop dat we er samen uit kunnen komen en een keuze maken tzt waar we beide vrede mee hebben/achter staan. gelukkig is het nog geen definitieve nee



svp niet quoten, ivm evt nog weghalen

Lastig duckie!
Ik herken het wel een heel klein beetje. Mijn man zou graag 3 kinderen willen ik 4....
Soms kan ik me er nu al druk om maken om het feit dat hij er 3 zou willen en ik 4 haha.
Terwijl de tijd het uit zal wijzen en we pas bezig zijn voor een tweede . Misschien krijgen we er nog geen eens een tweede of 3e bij. Je moet het toch altijd maar afwachten.
Maar je hebt toch altijd een soort plaatje voor je hoe je jouw toekomst voor je ziet toch?
En als jij zeker weet wat jij wilt en hij niet is dat lastig.
Jullie komen er vast wel uit.

het is idd lastig, ik heb ook gewoon een beeld in mn hoofd van 2 kindjes... misschien nog meer maar ik weet gewoon dat dat het zoieso niet gaat worden... persoonlijk vind ik een gezin van 4 ook mooier als 3 of 5 dan is er altijd 1 alleen ofzo

maar ik weet ook dat manlief heel graag een kindje wou en wel altijd gezegd heeft eerst 1 en dan zien we wel verder maar ik mag gewoon graag weten waar ik aan toe ben en in welke tijdsplanning ed... ik heb gewoon een beeld voor me ook qua leeftijdsverschil ed maar goed ik weet ook wel dat we er samen uitkomen maar soms is het gewoon even moeilijk zeg maar... schrok gister ook best wel van mezelf dat ik er behoorlijk om in de tranen zat, blijkbaar zit het dus erg diep:oops:

Zo hadden wij beiden besloten na Y.enthe om echt pas over tig jaar (oke niet tig, maar een jaar of 4 a 5) voor een 2e te gaan.

In die tijd zou ik vast wel een vaste baan hebben etc. en zouden we het financiel allemaal beter hebben. Maargoed, niemand kan in de toekomst kijken wat er gaat gebeuren? Ik ging na de zwangerschap aan de pil, wat een hel. Daarna 3,5 maand spiraal gehad, nog niks. Dag in dag uit ongesteld. Na 3,5 maand laten verwijderen en ook maar besloten om er later dit jaar toch voor een 2e te gaan. Liefst zou ik gister al zwanger zijn dan vandaag, maar goed we zullen zien.

Maargoed, mocht mijn contract neit verlengd worden...dan gaat onze wens voor een 2e ook even naar de achter grond helaas.

Ik zou er idd gewoon weg wel goed met je man over praten en tuurlijk mag je weten waar je aan toe bent. Is je man ook enigskind? Of heeft hij wel broers/zussen? (als hij enigskind is, misschien daarom maar 1 wilt?)

Nou ja het is wel goed dat jij je emoties laat zien zodat hij weet dat het serieus is bij je. Heeft hij sowieso iets om over na te denken.
Haha ik vind een even getal ook mooier, maar dan zegt mijn vriend nou dan doen we er toch 2 heb je ook een even getal grrrrrr Hij komt zelf uit een gezin van 3, dus vandaar dat hij dat wel ideaal vindt.

Verder kan je er ook zo weinig mee hé met een man die het nog niet weet.
Mijn vriend had ook geen haast met een tweede hoor. Als het nog een half jaar duurt vind hij het ook wel best zeg maar... terwijl ik zit te stressen bij wijze van omdat ik nu alweer in de 6e maand zit.

Mannen! We kunnen niet met ze, maar ook niet ZONDER ze

hahaha nee idd....

mn man heeft een broer en een broertje en met zn broertje doet ie echt heel veel dingen in zn vrije tijd ed... en ik heb een broertje en een zusje dus hij is niet dat hij enig kind is ofzo...

als we er over praten kan ik er gelukkig wel goed met hem over praten dus dat scheelt en het luchtte gister achteraf ook wel op om alles er uit te janken zeg maar... nu wist hij wel hoe graag ik het wou maar nu zag hij ook wel hoe diep het zat....

@ anniej_s: ik weet niet of ik er over heen lees maar wanneer weet je meer over je contract? en hoe is de situatie nu met je werk dan dat je er misschien al wat over kunt zeggen?

@pussycat: na hoelang was je van de 1e zwanger?

In mei werk ik er een jaar..dus het zal rond april/mei zijn dan? Ik weet het niet...het is allemaal onzeker! Heb wel een mail gestuurd na mijn rayonmanager dat ik een gesprek met dr wil. Misschien hoef ik me geen zorgen te maken of juist wel...ik kan gewoon momenteel even niet te veel stress erbij hebben! Hebben we de afgelopen jaren al zoveel gehad...ik wil het liefst NU al weten waar ik aan toe ben, zodat ik me nu al vast kan voorbereiden en evt. sollicteren etc. (kan ze dus beter een stap voor zijn!)

Misschien ziet je man idd liever dat er wel een leeftijd tussen zit tussen de kids, dat zag mijn man ook het liefst. Maargoed, een beetje leeftijd er tussen is natuurlijk niet erg, maar ik vind wel dat ze ook nog wat aan mekaar moeten hebben.

Gelukkig kan je er goed met hem over praten, dat scheelt een hoop frustraties.

Van E was ik de 8e ronde zwanger. Als dat nu weer zo is ben ik straks weer rond dezelfde datum uitgerekend Dus ik hoopte eigenlijk dat ik voor de 8e maand zwanger zou zijn nog 1 ronde kans als ik zometeen ongesteld word.

het scheeld idd een hoop frustraties alleen moet ik er niet te vaak over beginnen hahaha



hij vind het allemaal te druk denk ik op het moment en ik denk als A. wat ouder is en wat zelfstandiger?? dat het wat rustiger is dat hij er anders over denkt... bedoel met 2 in de luiers is denk ik ook wel erg druk ed... maar ja ik denk er een stuk makkelijker over. ik ben met veel dingen wat makkelijker dan hij... met eten als ze smeert dan vind hij het maar niets en moet het eerst schoon voor we wat anders kunnen doen terwijl ik denk grote stukken oprapen en de rest komt later wel maar ja dat blijft toch wel... hij scheelt ongeveer 1 jaar of 1.5 met zn broer en iets van 11 jaar met zn broertje en daar is hij nu toch erg dik mee zeg maar dus ik weet niet waar dat aan ligt...

@ anniej_s: ik hoop dat je gauw duidelijkheid krijgt dan als je een gesprek aangevraagd hebt zodat je ook weet waar je voor jezelf aan toe bent. dan kun je evt al weer verder kijken mocht dat nodig zijn zodat je daar ruim de tijd voor hebt...

@pussycat: het zou idd mooi zijn als er net even wat tijd tussen zit en dat het niet rond dezelfde datum zit maar ja is het zo dan is het zo toch?

Hahaha duckie ik herken mijn man heel erg in wat jij omschrijft. Hier is het echt precies zo!
Ik ben ook duidelijk makkelijker dan dat hij is.

En als het zo is dan is het inderdaad maar zo hoor. Ik wacht lang genoeg erop haha daarvoor ga ik het echt niet een maand of meer niet doen

Hier kan mijn vriend trouwens ook het beste met zijn broer van 32 overweg dan met zijn broer van 28. Terwijl hij zelf 25 is.