En weer een nieuw deel.. mijn moeder...UPDATE pag 4

Wat moeilijk voor je moeder. Heel veel sterkte.

Yasmine schreef:Lejow toch, dat zijn geen leuke berichten. Denk je lekker rustig kerstvakantie te hebben, krijg je dit er weer bij.

Wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat ze snel weer een beetje opknapt.

Ik vrees dat dat laatste nooit meer zal gebeuren, daar is haar lichaam te ziek voor.. maar hopelijk blijft het wel stabiel en gaat ze niet meer verder achter uit.
Want moet zeggen dat het behoorlijk hard gaat de laatste tijd

Toen ze 21 was hebben ze tegen haar gezegd: met deze ziektes word je niet oud.. Maar wat is niet oud? Ze is nu 51...

Sterkte Lejow

Lejow schreef:

Yasmine schreef:Lejow toch, dat zijn geen leuke berichten. Denk je lekker rustig kerstvakantie te hebben, krijg je dit er weer bij.

Wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat ze snel weer een beetje opknapt.

Ik vrees dat dat laatste nooit meer zal gebeuren, daar is haar lichaam te ziek voor.. maar hopelijk blijft het wel stabiel en gaat ze niet meer verder achter uit.
Want moet zeggen dat het behoorlijk hard gaat de laatste tijd

Toen ze 21 was hebben ze tegen haar gezegd: met deze ziektes word je niet oud.. Maar wat is niet oud? Ze is nu 51...

Sorry, opknappen is in deze misschien een beetje ongelukkig gekozen. Bedoelde het meer relatief. Door de jaren heen is het me wel duidelijk geworden, dat je moeder nooit meer beter zal worden. Ik bedoelde meer te zeggen, dat ik hoop dat dit niet de genadeklap gaat worden.

Lejow ik wil je ook even heel veel sterkte wensen met je moeder. Ik weet helaas hoe dat is ook tijdens de zwangerschap. Helaas heeft mijn moeder onze dochter niet mogen meemaken, maar ik hoop heel erg voor jullie dat jou moeder nog een poos mag genieten van jullie dochter. Het is niet niks om je moeder ziek mee te maken en altijd maar in afwachting en spanning zitten

Wat naar Lejow!! Ik hoop heel hard dat je moeder jullie kleintje nog mee mag maken!

Ze krijgt nu het onderzoek.. ben benieuwd!

Heel veel sterkte!

Heel veel sterkte meis. Laat je het hier weten als je meer weet?

Ze ligt nu te wachten op de uitslag, geen idee wanneer die komt..

Ik duim echt op een negatieve uitslag en goed nieuws. Nogmaals heel veel sterkte voor je mama!

Ik duim ook mee!

Het is geen tumor of kwaadaardig iets, gelukkig.. Het is een soort niersteen, maar dan van een soort 'kauwgombal' achtige substantie. Het is weefsel dat vergroeit aan de nier en een klomp vormt.
Het is niet weg te halen via het vergruizen, want daar reageert het niet op.

Nu gaan ze kijken of ze het (en de rest van de stenen) via een buisje via haar buik er uit kunnen krijgen, dat wordt nog een hels karwei, want je moet er voor op je buik liggen enz en dat kan mijn moeder eigenlijk niet..

Ze hadden er niet veel later bij moeten zijn, dan was ze haar nieren kwijt geweest.

Krijgt nog een flink gevolg dus..

Jeetje Lejow...
Sterkte

Bah wat een rotnieuws weer Sterkte!

Pff Lejow heel veel sterkte met je mama

Jee, Lejow, het houdt ook nooit op voor je moeder he Ik vind het zo naar om te lezen dat ze keer op keer slecht nieuws krijgt en een stukje verder achteruit gaat! Hopelijk komt ze dit ook weer te boven en zal ze over een tijdje als een trotse oma haar kleindochter in haar armen kunnen houden! Veel geluk voor haar gewenst voor het nieuwe jaar! En natuurlijk ook voor jou

Dank je wel meis, lief van je!

Ja ik hoop het ook
Ben al druk bezig met het bedenken van een skype verbinding, met webcam enz enz zodat ze na de geboorte ons meisje gelijk kan zien!

Heb je een smartphone? Daar kan ook skype op, volgens mij? Heb er zelf alleen geen ervaring mee.

Sjaantje schreef:Heb je een smartphone? Daar kan ook skype op, volgens mij? Heb er zelf alleen geen ervaring mee.

aaaaight! slim van jou!
Ik heb skype op mijn eigen telefoon!

Dan nog even een goedwerkende laptop bij mijn moeder krijgen!

YWC! Hoop dat je voor je mams een laptop geregeld kan krijgen, zou toch super zijn als ze zo snel na de geboorte haar kleindochter kan bewonderen!!!

Heeft je moeder wel een internetverbinding thuis? Anders zou je haar misschien ook beter een smartphone van iemand kunnen laten lenen waar skype op zit!

En ik bedenk me ineens nog iets: hoe is het verder gegaan met de man / vriend van je moeder, die was ook zo ziek toch?

Na vorige keer uren op de EHBO gelegen te hebben en om 23.30 nog naar huis gestuurd te zijn, hebben ze haar vandaag dan toch eindelijk opgenomen (overigens na weer uren op de EHBO gelegen te hebben).
De operatie aan nier 1 staat voor volgende week gepland, maar voor nu is ze veel veel en veel te zwak.
Ze kan niet meer praten, herkent mensen niet meer, ze is gewoon echt helemaal op en doet niets anders dan slapen.
De dokters hadden nu toch wel eindelijk door dat het zo niet langer meer gaat.

Ze ligt nu aan allerlei infusen, om een poging te doen tot aan te sterken, zodat ze aan haar eerste nier geopereerd kan worden, vervolgens weer aansterken en dan is nier 2 aan de beurt.
Maar ze moet ook nog geopereerd worden aan de sonde die in haar buik zit, die werkt niet en moet er uit.
En ze heeft een tumor bij haar hypofyse (in haar hoofd), die op zich zelf staand niet kwaadaardig is, maar door de vervelende plaats wel last geeft van vervelende kwalen. Die moet er dus ook uit...

En ik weet even niet meer hoe ze dit allemaal moeten doen. Ze is zo ontzettend zwak, haar lichaam staat echt in de spaarstand. Hoe krijgen ze haar ooit zo sterk dat ze de narcose doorkomt? En vervolgens weer zo sterk, voor nog een narcose? Om over die operaties erna nog maar niet te spreken.
Ze geeft zelf aan dat ze het zo niet veel langer meer trekt, en waar zit in godsnaam de grens van het menselijk lichaam.

Iedere dag, leven we eigenlijk al jaren met het feit dat het zo afgelopen kan zijn en dat het een wonder is dat ze nog leeft. Maar nu komt het wel erg dichtbij. Mijn pa vroeg of ik er op voorbereid zou zijn.. Nou ja, deels wel, want je hikt er al jaren tegen aan. Maar toch ook niet, want hoe bereid je je in hemelsnaam voor op zo iets??
Soms.. heel soms.. denk ik, ga maar ma, het is goed zo. Je hebt zo hard gestreden, je bent zo moe, je vecht al zo lang, je hebt zo veel pijn..


en dan is er ook nog ons kleine meisje Ik wil haar zo graag aan mijn moeder laten zien
Bah, wat een kut situatie...

Ben er stil van!
Ik duim voor jullie!

Ow Lejow....
Ik krijg gewoon tranen bij deze update... Ik voel je wanhoop en verdriet er vanaf spatten...

Mijn eerste gedachte was ook: 'Jeetje, kan ze dat allemaal wel aan met haar zwakke gezondheid??' En ik hoop van harte dat het allemaal goed gaat komen, dat ze er weer bovenop zal krabbelen en dat jullie nog jarenlang van elkaar kunnen genieten en dat ze B. nog kan vasthouden en kan zien opgroeien. Maar tegelijkertijd snap ik ook je gedachte dat het zo goed is geweest. Je wilt iemand van wie je zoveel houdt, niet zo zien lijden.

Je mag in ieder geval ontzettend trots zijn op je mama! Veel sterkte voor jullie allemaal

Hej wat een k u t situatie zeg het zit jullie niet mee. Hopelijk kunnen ze nu iets voor je moeder nu ze opgrnomen is. Heel veel sterkte!!