Iets van zeggen?

Ik voel me een beetje kut, want al voor ik uberhaupt begonnen ben met mijn nieuwe baan gaat er iets mis.
Ik heb gesolliciteerd bij een bedrijf dat de sollicitatieprocedure voor een ander bedrijf behandeld, S. is het bedrijf die de sollicitatie behandelde en F. is het bedrijf waar ik uiteindelijk ga werken.

Nou had ik al in mijn sollicitatie meteen aangegeven dat ik nog studeer dus dat er dagen zijn dat ik eventueel niet kan werken omdat ik dan tentamens heb. Dat was allemaal geen probleem zolang ik het maar ruim van te voren aan gaf. Ook had ik al aangegeven dat ik in januari tentamens zou hebben en dat was de periode dat ik ingewerkt zou worden, dat was ook geen probleem want daar konden we wel om heen plannen. Dus ik had de dagen doorgegeven en toen kreeg ik een mail met dagen om in te werken waarvan ik juist duidelijk had gezegd dat ik toen niet kon. Dus ik mailde terug dat ik dan juist niet kon. Dus werd het schema iets aangepast. Alles was geregeld, tot ik er achter kwam dat ik een tentamen waarvan ik er van uit ging dat ik hem wel gehaald had, niet gehaald had dus ik wilde die dag ook nog vrijhouden want als ik dat vak niet haal kan ik niet afstuderen. Dat was heel stom van me, want ik had dat beter meteen kunnen zeggen natuurlijk dat ik dan misschien een herkansing had en dat besef ik me ook heel goed en daar waren ze dus ook niet zo heel blij mee bij S. en ze gaf al aan dat F. er waarschijnlijk ook niet blij mee zou zijn ook omdat er al eerder problemen met inplannen waren geweest. Toen dacht ik al een beetje van ja.. maar daar kon ik eigenlijk niets aan doen.

En nou had ik net dus een gesprek gemist en een voicemailbericht van S. dat ze F. hadden gesproken en dat ze inderdaad niet blij waren en of dit dan vaker kon gaan gebeuren etc. want ze vonden het ook al vervelend dat de eerste afspraken niet door konden gaan. Nou schemerde uit wat zij zei een beetje door dat F. er van uit ging dat het mijn schuld was dat die dagen dus toch niet konden. Sowieso vond ik het echt niet handig van S. dat ze de dagen al definitief had doorgeven aan F. terwijl ze nog een mailtje aan mij stuurde of het zo klopte en dat klopte buiten mijn schuld om dus niet.

Nou is het natuurlijk volledig aan mij te wijten dat er toch nog een dag is dat ik niet ingewerkt kan worden. Maar ik heb het gevoel dat ik een beetje genaaid (om het maar even zo te zeggen) wordt door S. doordat ze mij de schuld in de schoenen schuiven van de eerste keer dat het mis ging met inplannen.

Ik vind het dus ten eerste kut dat ik al met een negatief beeld begin daar, dat heb ik nooit gewild en vind ik ook echt vervelend. Maar ten tweede vraag ik me af of ik het er nog met F. over moet hebben hoe het allemaal gegaan is?

Wordt je via een uitzend- of detacheringsbureau bij bedrijf F. geplaatst? Ik weet namelijk uit ervaring dat uitzendbureaus er vaak een potje van maken als het gaat om het doorgeven van informatie aan hun opdrachtgevers en sollicitanten. Roosters klopten vroeger nooit en ik werd ingedeeld voor een sollicitatiegesprek op het moment dat ik op vakantie was, en dit toch zeker 5 keer had aangegeven maar goed.

Ik zou het wel aangeven bij je tussenpersoon, dat je het ten eerste niet prettig vind dat ze al definitieve werkdagen inplannen, waar jij nog geen ja op hebt gezegd. Maar ook dat ze doen alsof jij je administratie niet op orde hebt terwijl het de eerste keer degelijk hun fout was.

Ik zou iig niet gaan klagen bij het bedrag waar je gaat werken. De relatie tussen hen twee is hun zaak en aangezien jij toch niet via dat bedrijf in dienst bent maar via die tussenpersoon kan die je die relatie maar beter niet verstoren.

Heb zelf namelijk ooit, met een aantal mede collegas die via hetzelfde uitzendbureau werkten, geklaagd bij ons opdrachtgever ipv bij het uitzendbureau. De opdrachtgever is toen op hoge poten naar het uitzendbureau gegaan, maar wat bleek: wij hadden het nooit duidelijk aangegeven bij het uitzendbureau, en die was dus niet goed op de hoogte van onze klachten.

Eens met Atelier Madame hoewel ik het zelf in januari bij F. wel even toe zou lichten (maar dus niet klagen) als het ter sprake komt dat je lastig beschikbaar bent.

Ja precies. Ze (mevrouw van S.) had me dus gebeld en gemaild, toen heb ik haar teruggebeld maar nam ze niet op en heb ik haar maar teruggemaild met antwoord op haar voicmail en mails en ook gezegd dat ik het gevoel heb dat de eerste keer dat het misging mij ook kwalijk wordt genomen terwijl ik het idee had dat ik heel duidelijk gecommuniceerd had dat ik dan niet kon en wat ik daar dan in het vervolg aan kon doen om het te voorkomen.

Ik denk ik breng het maar zo, want ik wil ook niet meteen met een vinger gaan wijzen dat het hun schuld is...

Maar stel ik spreek mijn contactpersoon bij F. straks en die begint er over dat het al 2x mis is gegaan, moet ik dan wel zeggen hoe het de eerste keer is gegaan? Of gewoon zeggen dat het in het vervolg niet meer zal gebeuren?

Ik zou toelichten dat er een miscommunicatie was vanuit daar en het wat jou betreft niet meer hoeft voor te komen omdat vanuit jouw kant het eenmalig die herkansing was.

Ja precies. Oke. Haha, ik kan me dan echt zo druk maken. Ik denk dan echt van aahh ik wil zo graag gewoon een goede indruk maken en dan begint het al zo.

Ik werd net gebeld door de mevrouw van S. en die heeft me wel gerust gesteld. Ze had een best wel botte voicemail ingesproken maar het valt allemaal wel mee. Het bedrijf waar ik nu ga werken heeft in het verleden slechte ervaringen gehad met studenten dus ze zijn bang dat het met mij ook zo zal gaan, doordat ik nu dus die fout heb gemaakt. Maar goed ik ga er gewoon alles aan doen om dat te voorkomen .

Ik kan mezelf dan echt helemaal gek maken in mijn hoofd, en komt het nooooit meer goed.

Gewoon zorgen dat je voortaan heeeel goed weet wanneer je niet kan

Ja that's one lesson learnd haha.