Wat is volgens jullie dan zo leuk aan een tweeling??

Stofzuiger schreef:Ik kan ze ook maar heel kort apart leggen, 1 in de box en de ander op het speelkleed. Dat houden ze 10 min vol, en dan zijn ze pas weer rustig als ze elkaar zien of voelen. Da's liefde tussen die 2...

Herkenbaar!
Ze liggen hier nog steeds samen in 1 bedje, en nu ze ouder worden, merk je gewoon dat ze elkaar gaan troosten als de ander huilt, heel lief.

Verder vind ik het gewoon allemaal heel bijzonder, 2 kindjes die je zo lief aan kunnen kijken.

Ik kan het niet goed beschrijven, maar ik vind het gewoon heerlijk.
Tuurlijk is het wel druk, zeker omdat ik bijna elke avond alleen ben met alle kinderen, maar daar raak je ook wel weer aan gewent. Verder heb ik geen klagen over de kinderen, in mijn ogen zijn ze allemaal erg makkelijk, dus dat er 2 zijn bijgekomen ervaar ik helemaal niet als zwaar. Maar daar hebben we het dus gewoon erg mee getroffen, het hadden ook 2 huilbaby's kunnen zijn, en dat is toch wel wat heftiger denk ik.

Le Chat Noir schreef:Ik heb nooit gezegd dat ik graag een tweeling zou willen, of liever dan 1. Maar het lijkt me wel heel speciaal en nu in ons geval zou het natuurlijk geweldig zijn! Ik zou het liefst wel 3 kinderen willen, maar dan hebben we er in ieder geval al twee en dat is in ons geval al een wonder! (eentje al)

studiebol schreef:Waar ik wel van baal is van de prijzen van kleding. De kleding die ik vaak leuk vind is ook prijzig. Voor een kindje had ik vast wel eens een shirtje van 15 of 20 euro gekocht... voor 2 doe ik dat veel minder snel je bent dan toch al weer 30/40 euro kwijt en dan heb je alleen maar een shirtje.
Daar kan ik gewoon soms even van balen.... maar besef me best dat dat gewoon een luxe probleem is hoor.

_MamaRosa_ schreef:Bij ons was de oudste ook nog geen 4 toen ze kwamen, dus allemaal nog erg jong, en toch zie ik het alsnog niet als druk.
Ik vind het gewoon echt een geschenk.
Ik ben ook heel eerlijk als ik zeg dat ik werkelijk waar nog nooit heb gedacht dat het niet goed zou komen. Dat vragen mensen mij soms wel eens. Maar nee, toen we de 1e echo kregen en we dit nieuws hoorden, kon ik alleen maar huilen van blijdschap, en dat meen ik echt. Maar misschien scheelt het ook wel dat ik vanaf de positieve test al een gevoel had dat het er wel eens 2 konden zijn, vraag me niet waarom, maar dat gevoel hadden we beide, zowel mijn man als ik. Dus op de 1 of andere manier schrik je dan niet meer.

In de zwangerschap toen ik het wel eens zwaar had heb ik wel eens gedacht hoe ik het allemaal zou gaan redden, uiteraard, en toen ik borstontsteking kreeg bijv en echt uit de running was, zag ik het ook even niet meer zitten. Maar dat zijn dan de momenten dat ik me gewoon zelf niet goed voel.
Maar net als Studiebol al zegt, heb het al vaker gezegt, wij hebben echt makkelijke kinderen, en dat scheelt vast de helft, dus dan ervaar ik 4 kleintjes zeker niet als zwaar.
Druk, ok, maar niet vervelend, ik geniet er gewoon heel erg van. En dat mag ook wel eens gezegd worden!
Ik kan er soms niet goed tegen als mensen alleen maar de negatieve kanten naar mij uitspreken. En dat terwijl ze zelf niet eens een tweeling hebben. En dan heb ik het dus niet over meningen, die mag iedereen hebben, maar ze zetten het dan neer als een feit, en dat is gewoon niet altijd leuk.
Gelukkig krijg ik ook veel positieve reacties. Vorige week nog een oudere man: "Mevrouw, wat zult u zich rijk voelen. Ik denk dat er veel mensen jaloers op u zijn." En dat vind ik de echt leuke reacties, want rijk voel ik me iedere dag!