Het doet zo'n pijn...

Wat enorm naar voor je! Je hoeft je helemaal niet te verontschuldigen voor je reactie, natuurlijk schrik je je helemaal kapot en als je vriend je net zoiets verteld. Sterkte voor de komende tijd, ik hoop dat je genoeg afleiding hebt en lieve mensen om je heen waarbij je je gevoelens kwijt kunt!

O meid, wat verschrikkelijk zeg...ik kan me niet indenken hoe jij je moet voelen...is hij ook de vader van je zoontje? En jullie zijn 5 jaar samen geweest?
Wat vreselijk....

*

*

Ik vind dat hij zeker in zo'n geval had moeten uitspreken waar hij mee zat. Hij dropt de bom en jij moet er maar mee dealen. Lekker dan.

Wat moet dit klote zijn zeg. Heel erg veel sterkte meid!

sanne-84 schreef:

Rush schreef:

Sweety schreef:Heel veel sterkte. Ik vind het wel raar dat hij er niet eerder mee is gekomen. Misschien hadden jullie er samen nog aan kunnen werken ipv dat hij het alleen doet. Maar ik vind sowieso dat in zo'n situatie degene die geen/minder gevoel heeft voor de ander erover moet gaan praten. En helemaal omdat jullie een kindje hebben samen.

Helemaal mee eens! Super veel sterkte!

Het lijkt wel een hype de laatste weken.

hier ben ik het ook wel mee eens.. jammer dat hij het niet eerder heeft aangegeven, en er nu dus in 1x een punt achter zet.
hopenlijk heb je vanacht een beetje kunnen slapen..

Hier sluit ik me ook volledig bij aan!
Heel veel sterkte!

He bah wat naar zeg... Vind het eerlijk gezegd ook niet erg tactvol om het niet eerder bespreekbaar te maken, misschien hadden jullie er samen uit kunnen komen. Maar goed, daar heb je nu niks aan.. het is een ontzettende k*tsituatie... Sterkte!

Jeetje, wat een rotnieuws zeg, helemaal zo vlak voor de feestdagen.

Als de koek op is, is de koek op, maar om dit 6 maanden lang voor je te houden vind ik wel erg bot. Hij had dit op zijn minst eerder bespreekbaar mogen maken. Maar goed, daar heb jij nou helemaal niets meer aan.

Wil je wel veel sterkte wensen, ook met je zoontje. Hoop dat hij er, ondanks zijn autisme, redelijk op zal reageren.

Jeetje meisje, wat een heftige periode worden jullie mee geconfronteerd (jij en je zoontje), nu blijkt dat jouw inmiddels exvriend niet meer met je verder kan in de vorm van een partnerrelatie. Ik heb geheel gemist dat jullie onlangs te horen hebben gekregen dat jullie zoontje autisme heeft. Wat een naar nieuws...

Gevoelsmatig zal je leventje nu idd geheel op z'n kop staan en wellicht alsof de grond onder je voeten weg is gevallen na jullie relatiebreuk, terwijl jij het niet aan zag komen en jouw exvriend van tevoren geen signaal/signalen heeft afgegeven. Ik las hier dat een aantal forummers erover 'struikelen' dat jouw ex niets heeft gezegd en hoewel ik dat ook verre van netjes vind, maakt het vaak in the end niets uit. Mijn ervaring is (persoonlijk) maar ook wat ik doorgaans om me heen hoor, dat als één van beiden verminderde gevoelens heeft, dat het maar zelden nog weer terugkomt. Mijn ex zei het bijvoorbeeld wel af en toe tegen me de laatste maand, maar wat had ik eraan? Geen fuck, echt niet. Hij deed namelijk geen moeite ervoor om eraan te werken en ik deed daardoor extra m'n best. Snap je wat ik bedoel? Vaak is het verantwoordelijkheid afwentelen, wat er dan plaatsvindt. Er valt doorgaans niet samen te vechten om het te redden, want bij jouw gevoel klopte alles nog.

Ik kan er niet over oordelen of je ex op de vlucht is geslagen, omdat je zo duidelijk aangaf dat hij klaarblijkelijk al 6 maanden niet meer op die manier gevoelens voor je had, maar de timing is natuurlijk ontzettend slecht. Het kan wellicht de druppel voor hem zijn geweest dat jullie zoontje autisme blijkt te hebben (+ grote financiële problemen, vertelde je ook). In zulk soort moeilijke tijden/bij heftig nieuws, steunen partners elkaar en als je gevoelens al waren afgezwakt, kan het zijn dat hij dit niet meer op kon brengen. Daarmee wil ik niets goedpraten, echt niet; ik probeer het hooguit te begrijpen waarom hij er uitgerekend nu een punt achter heeft gezet.

Ik wil jou en je zoontje iig veel sterkte wensen.

Het was me al eerder opgevallen dat er weinig intimiteit was in onze relatie, maar ik dacht dat het de stress was van de financiele situatie en toen was het nog niet eens zo zwaar afgezakt. Pas de laatste maand was het zo erg afgezwakt...

[quote="Susan"] [quote]

Hij gaf aan het een half jaar geleden al te voelen dus niet ineens. Ik vind je erg hard in je reactie. Wie zegt dat hij zn kind laat stikken? Hij blijft toch gewoon vader voor zn kind neem ik aan. Beter nu het hoge woord eruit is over zijn autisme meteen uit elkaar gaan als 1 dat wil, dan dat er nu van alles wordt ondernomen en daarna wordt het weer compleet omgegooid
Misschien is het wel en vlucht maar dan nog vind ik dat je niet zo moet oordelen. Je moet toch niet persé bij elkaar blijven als je kind autisme heeft, zeker niet als het de sfeer straks alleen maar onaangenaam maakt.

Eens met Mamsie en daarbij vind ik niet dat een bepaalde diagnose van een kind het leven van iedereen maar helemaal moet gaan invullen. Hij heeft ook recht op geluk en als hij dat niet is met haar, zijn er nog zat andere manieren om er wél voor zijn kind te zijn.

@Mamsie: ik denk dat Susan haar onderbuikgevoelens in haar reactie heeft omschreven. Niemand hier weet wat er daadwerkelijk door zijn hoofd heen is gegaan de afgelopen tijd, maar er is duidelijk niet constructief gecommuniceerd, aangezien het voor Yaellyn een onaangename verrassing was en hij er klaarblijkelijk al langer mee rondliep. Het is gewoon zo rot dat het eigenlijk niets uitmaakt wat wij er allemaal van vinden, omdat het (helaas) niets aan de situatie verandert.

*

Nour schreef:@Mamsie: ik denk dat Susan haar onderbuikgevoelens in haar reactie heeft omschreven. Niemand hier weet wat er daadwerkelijk door zijn hoofd heen is gegaan de afgelopen tijd, maar er is duidelijk niet constructief gecommuniceerd, aangezien het voor Yaellyn een onaangename verrassing was en hij er klaarblijkelijk al langer mee rondliep. Het is gewoon zo rot dat het eigenlijk niets uitmaakt wat wij er allemaal van vinden, omdat het (helaas) niets aan de situatie verandert.

Helemaal met je eens maar zelf vind ik ( en nogmaals vind ik he ) dat een beetje veroordelen over kwam waar in mijn ogen de TO nu echt niks aan heeft.

Ik haal mijn reacties weg, want dit onderwerp ligt me even te gevoelig. Mamsie en TGR, kunnen jullie mijn reactie ook uit de quote halen?

Susan schreef:Ik haal mijn reacties weg, want dit onderwerp ligt me even te gevoelig. Mamsie en TGR, kunnen jullie mijn reactie ook uit de quote halen?

Ik weet t.

Yaelynn schreef:Het was me al eerder opgevallen dat er weinig intimiteit was in onze relatie, maar ik dacht dat het de stress was van de financiele situatie en toen was het nog niet eens zo zwaar afgezakt. Pas de laatste maand was het zo erg afgezwakt...

Als zulke dingen je opvielen, waarom werd er dan niet over gepraat?

WAAROM PRATEN MENSEN ZO WEINIG?!

Sterkte... Wat een rot timing zeg.. Maar er is denk ik nooit een goede timing om een relatie te beëindigen. Ik vind het wel een beetje een rot streek van je vriend dat hij er niet een half jaar eerder over begonnen is als hij het al zo lang voelde ( of niet meer voelde ). Ik hoop voor je dat je de aankomende tijd een beetje afleiding kan vinden.

Dikke knuffel!

Wat naar, voor jou en je zoontje. Ik hoop dat je mensen om je heen hebt om jou te steunen sterkte!!

Dank jullie wel!!

Zoontje is pas 3 jaar en snapt heleboel dingen niet... Maar de situatie heeft nu een verwarrend staartje gekregen: hij kwam gisteravond terug met de mededeling dat hij geen slaapplek had en of hij nou hier mag blijven tot hij die heeft geregeld. Ik zei natuurlijk ja want ik ben geen hard persoon hierin, ik kan hem moeilijk op straat laten slapen of op de grond... We moeten nog heel veel praten en dingen uitpraten. Hij zei al: Als we het nog willen proberen moeten er heel veel dingen veranderen zoals het huishouden en de regelmaat (terwijl dat al zo goed ging maar het moet blijkbaar beter)... Toen antwoordde ik: maar daarmee krijg jij je gevoelens niet terug! Hij zei dat ik gelijk had.. Dus ik zie the point er niet van in.. WAT moet er uitgepraat worden? In mijn ogen is het nu klaar... Hij heeft geen gevoelens meer voor mij en dan kan ie nog zo hard achter dingen gaan schuilen (waarschijnlijk omdat hij nu bang is en inziet wat hij heeft gedaan), maar hij is degene die geen gevoelens meer heeft. Ik kan er verder niks mee! Het is voor mij heel verwarrend dat hij nu (wel apart) hier slaapt tot hij een slaapplek heeft gevonden. Ik weet dat meer stellen die uit elkaar gaan/zijn deze optie ook benuttigen, maar toch het blijft voor mij heel verwarrend. Want ik hou nog wel van hem op een relatiemanier en ik ben ook nog verliefd op hem. Dit geeft mij alleen maar valse hoop ook al zou ik nu niet meer willen doorgaan omdat het niet goed voelt omdat ik weet dat hij niet verliefd op me is en me alleen als een goede vriendin ziet. Dan zou het allemaal maar fake zijn en ik hou niet van fake...

En ja, dit heb ik allemaal ook tegen hem gezegd en hij gaf me groot gelijk, toch moet ik mijn gevoelens ook hier even kwijt...