Je leven erg veranderd?

Caresses schreef:

studiebol schreef: Ik heb zelf niet in deze situatie gestaan maar ik denk (weet dus niet) dat ik het wel vreselijk zal vinden ondanks dat het wel het beste is voor de meisjes, maar dat maakt zeker niet dat ik jou daardoor een slechte moeder vind. Ik zou eerder bewondering voor je hebben dat je het zo kan.

Zulke dingen weet je echt pas als je ze meemaakt. Het zou best kunnen dat jij, als je echt in die situatie zit, net zo reageert als studiebol.

Susan schreef:Er zijn nou eenmaal altijd mensen die iets te zeiken en te zeuren hebben. Als je wel huilend de afdeling was afgelopen, als je ze niet had willen achterlaten om uit eten te gaan met je man, als je er tegenop had gezien om te gaan werken, dan had je wel weer te horen gekregen dat je een moeke bent geworden die alleen nog maar met de kinderen bezig is. Echt, het is nooit goed wat je doet, onthou dat nou maar, dan kun je het ook makkelijker naast je neerleggen.

Susan schreef:Er zijn nou eenmaal altijd mensen die iets te zeiken en te zeuren hebben. Als je wel huilend de afdeling was afgelopen, als je ze niet had willen achterlaten om uit eten te gaan met je man, als je er tegenop had gezien om te gaan werken, dan had je wel weer te horen gekregen dat je een moeke bent geworden die alleen nog maar met de kinderen bezig is. Echt, het is nooit goed wat je doet, onthou dat nou maar, dan kun je het ook makkelijker naast je neerleggen.

ProudMama schreef:Studie:

Net wat Susan zegt, mensen hebben altijd wel commentaar. Dat heb ik wel met de opname gezien, heb best wel hele rotte opmerkingen gehoord, maar ook gelukkig heel veel begrip. Ik weet zelf dat ik er goed aan heb gedaan, en het is ook heel makkelijk praten als je zelf niet met 2 baby's zit. Mensen onderschatten het ook vaak heb ik het idee, kan me ook ergeren aan de jubel verhalen in bladen als de WIJ dat een tweeling zoooooo makkelijk is enz enz.

Ik kan me in jouw situatie heel goed voorstellen dat je je daar aan kunt ergeren, maar toch zijn er mensen die het wel zo ervaren. Ik mag het gelukkig ook zo ervaren, dus het zal niet altijd overdreven worden en mooier gemaakt worden. Maar nogmaals, kan me voorstellen dat het vervelend voelt.
Wie weet als je straks werkt, denk je overal heel anders over. Toch wat meer tijd voor jezelf dan. Ik vind het zelf tenminste heerlijk als ik even kan werken!

En even on-topic: Mijn leven is totaal veranderd. Van fulltime werken naar oproepwerk, hier draait mijn leven wel heel erg om de kinderen, ik merk wel dat ik mezelf snel wegcijfer, en daar probeer ik ook wel aan te werken. Ik zit jammer genoeg niet in de positie dat ik mijn kinderen makkelijk kan weg brengen, en ik ben door de week elke avond alleen met de kinderen. Maar gelukkig krijg ik die ruimte in het weekend wel weer, als mijn man ook vrij is. Die wil juist dat ik dan even lekker weg ga. Jammer alleen dat ik dan nog aan de bv vast zit, maar ook dat is maar tijdelijk.
Mijn tijd komt wel weer.

ProudMama schreef:MR: O ja, het zal best zo zijn, maar door die verhalen dacht ik ook dat het hier wel zo goed zou lopen en prima te doen zou zijn. Valt dat even tegen. (En dat voelt weer als de bevestiging dat ik het fout doe)

Maar je doet het niet fout!
Jij kunt er zelf niks aan doen dat jouw jongens redelijk veel huilen enz. wat dat betreft heb ik gewoon makkelijk praten met 4 makkelijke kinderen. Maar voel je vooral niet schuldig, jij doet het echt, echt heel goed!
En vergeet niet, 1 huilbaby is al zwaar, en dan heb jij er 2, en dat is toch echt nog wel wat pittiger. Ik vind het al niet altijd makkelijk als ze huilen ofzo, laat staan wat jij dan voelt. Maar echt, voel je alsjeblieft geen slechte moeder. Het ene kind is het andere niet, en daar sta je als ouders zelf echt los van, hoe vervelend ook.