Wat zou jij hiervan vinden?

Als ik heel eerlijk ben zou ik dat wel vervelend vinden.. hoewel ik weet dat het waarschijnlijk niks persoonlijks is en omdat ik niet meer thuis woon zou ik liegen als ik zeg dat het me niets zou doen.
Maar wij zijn met zijn alle ook heel erg close, dus misschien dat het daarom bij mij zou steken.

Ik heb geen broers en zussen, dus ik weet niet hoe het zou zijn, maar stel dat ik ze had: als mijn ouders vaker uit eten zouden gaan met maar één van hun kinderen plus partner, dan neem ik aan dat ik dat wel zou weten op het moment dat ik dit op Facebook zou lezen. Ik maak uit dit topic op dat het normaal nooit voorkomt, dus dan kan ik me wel voorstellen dat het vreemd overkomt.

Ik zou dat leuk voor hen vinden. Ik vind dat je als ouders zijnde, ook dingen individueel met je kinderen kunt doen, ipv altijd samen met het hele gezin. Is ook fijn voor de band onderling denk ik. Wij nodigen mijn vriends vader (ouders gescheiden) ook wel eens alleen hier uit. Gewoon even tijd voor elkaar, zonder moeder en broer altijd maar erbij. Of hij en zijn vader gaan met zijn 2en uit eten.

Ik zou daar niets van vinden. Ik hoef niet overal bij te zijn en zou ons niet zien als viereenheid, maar als vier losse mensen die in wisselende samenstellingen met elkaar afspreken. Prima toch.

Het heeft er denk wel heel veel mee te maken met hoe je bent opgevoed. In sommige gezinnen gebeurt dit heel vaak en is het normaal. In andere gezinnen wordt altijd iedereen overal bij betrokken en kan dit, wanneer dit zelden gebeurt, heel erg voelen als alleen gelaten worden of buitengesloten, achtergesteld enz.

Je kunt het natuurlijk aangeven bij je ouders. Waarschijnlijk hebben ze er een verklaring voor en totaal niet stilgestaan bij jouw gevoel. Je kunt niet van ze verwachten dat ze je overal bij betrekken denk ik.

Ik zou het leuk voor hen vinden. Ik ben overigens de persoon in ons gezin die het meeste met mijn ouders onderneemt.
Maar het is ook maar net zoals het uitkomt. Zo was een paar maanden geleden ook zo'n situatie. Mijn broer belde naar mijn ouders dat ze in de buurt waren en of ze zin hadden om bij de chinees te eten. Ik was op dat moment ook bij mijn ouders dus ging ook mee, en we hebben mijn schoonzusje ook gevraagd en die ging ook mee. Maar mijn andere broer was aan het werk. Nou ja dat kan gebeuren de volgende keer is hij er wel weer bij en is een ander er misschien niet bij.

Maar ik kan me wel voorstellen als je al het gevoel hebt dat je achtergesteld wordt, dat dit dan extra steekt.

Sunprincess schreef:Dat zou ik leuk voor hen vinden. Mijn ouders doen de ene keer iets met ons, de andere keer iets met mijn broer en zijn vriendin en weer een andere keer doen we iets met zijn vieren.
Er zijn periodes waarin de een iets meer in de picture staat als de ander maar die heeft dat dan gewoon meer nodig. Ik voel me daar prima bij.

+1

Bij mijn ouders is het ook af en toe zo. Maar ze verdelen die aandacht wel. Maar snap dat het in jouw situatie echt rot voelt

Ik zou het niet erg vinden, maar dat komt ook omdat ik het meestal van tevoren wel hoor of lees via mijn broers/ouders. Mijn ouders doen evenveel met mij als met mijn broers, en ik vind het helemaal niet erg als ik een keer niet meega, is wel vaker gebeurd, maar ik denk dat het toch wel even een momentje een beetje rot zou voelen als ik het dus via Facebook moet lezen.

Vanuit mijn eigen situatie zou ik het niet leuk vinden! Zeker als ik het via facebook zou moeten lezen, sowieso omdat ik heel veel contact heb met m'n zusje en ouders. Nee ik zou het niet waarderen als mijn zusje en haar vriend uit eten gaan met m'n ouders en dat ik daar niets vanaf weet en niet uitgenodigd ben.
Als er een speciale reden zou zijn is het natuurlijk een ander verhaal, maar in dat geval weet ik zeker dat m'n zus of m'n ouders dat zouden uitleggen.

In het algemeen vind ik het niet zo vreemd. Soms lopen dingen zo, dat je de ene keer wat met de ene doet en de andere keer wat met de ander. In jouw geval kan ik me voorstellen dat het niet leuk voor je is. Zeker omdat de verhoudingen al niet super liggen.

Helaas is dit schering en inslag in onze familie. Ik heb mij hier heel erg druk om gemaakt, niet normaal volgens mijn moeder, en nu moeten ze het maar lekker bekijken.

Maura schreef:Helaas is dit schering en inslag in onze familie. Ik heb mij hier heel erg druk om gemaakt, niet normaal volgens mijn moeder, en nu moeten ze het maar lekker bekijken.

Hoe bedoel je dat precies Maura?
Of wil je daar verder liever niet teveel op ingaan?

Ik zou zelf gewoon zoooooo graag willen dat het beter zou gaan, maar ik weet gewoon niet meer wat ik eraan kan of moet doen en dat is gewoon erg frustrerend.

Ik maak me er niet druk om, gebeurt hier namelijk ook regelmatig.

Ik vind het gewoon leuk, maar zou het gek vinden als ik er niks van had geweten van te voren, normaal hoor ik zoiets wel van mijn moeder.
Ik heb zelf een broer en een zus. Als zij, met hun partners, samen met mijn ouders uit eten gingen en wij wisten er niets van, dan had ik me wel lichtelijk buitengesloten gevoeld.
Dus ik zou er meer mee zitten dat het (bewust) niet verteld is, of ik moet achteraf horen dat het gewoon een spontaan plan was, dan maakt het me niks uit.

Ik zou het zelf helemaal niet erg vinden.
Maar in jouw situatie zou ik het wel erg vinden.
Heb je het er al eens met je ouders over gehad?

ligt er inderdaad aan of het vaker voorkomt of niet. hier gaan we nooit apart uit eten (lees, we gaan bijna nooit, dus als we gaan dan is het met een speciale gelegenheid en dus met zn allen). dus als het hier zou voorkomen zou ik het ook niet leuk vinden. als je het dan van te voren zou weten zou dat het enigzins nog helpen.
als ze vaker dingen 'apart' doen dan zou het me ook niet uitmaken

PluDan schreef:

Maura schreef:Helaas is dit schering en inslag in onze familie. Ik heb mij hier heel erg druk om gemaakt, niet normaal volgens mijn moeder, en nu moeten ze het maar lekker bekijken.

Hoe bedoel je dat precies Maura?
Of wil je daar verder liever niet teveel op ingaan?

Mijn broer en zijn vriendin nemen mijn moeder en haar vriend doorgaans mee naar de wok. Zelfs als ik die avond heb afgesproken om langs te komen, kan het zo maar zijn dat ze samen weer naar de wok zijn. "Als bedankje", zegt mijn moeder altijd. En dat geloof ik ook wel, maar ik wil ook weleens bedankt worden voor het feit dat ze beiden, zowel broer als moeder, mijn halve inboedel hebben overgenomen.

Het is gewoon een stuk frustratie. Ze bedanken elkaar doorgaans, terwijl mijn vrijgevigheid nooit wordt beloond. En dan vinden ze het gek dat ik boos word. Maar misschien is het ook wel gewoon gek?

Ik vind dat zulk gezeur wannaar volwassen (!) mensen daar niet tegen kunnnen. Mijn zusje is ook zo´n zeur als het gaat om etentjes, even winkelen of whatever die met delen van het gezin gedaan worden. Ik weet dus ook als ik zoiets op facebook zet ik het van haar terugkrijg hoe oneerlijk het is blablabla. Als je het gezellig vindt wat met je ouders te doen moet je ze uitnodigen. Ook als ik een hapje bij mijn broer ga eten vindt zij dat het dan met alle broers en zussen moet.

Nouja, het zou mij dus echt niet uitmaken of mijn ouders borrelen met mijn broer, eten met mijn zus, winkelen met mijn zusje.

Mocht het wel zo zijn dat ze hun jubileum aan het vieren zijn dan zou ik het dat wel erg raar vinden ja. Maar waarom vraag je dat dan niet gewoon? Dan weet je het iig zeker.

Maura schreef:
Mijn broer en zijn vriendin nemen mijn moeder en haar vriend doorgaans mee naar de wok. Zelfs als ik die avond heb afgesproken om langs te komen, kan het zo maar zijn dat ze samen weer naar de wok zijn. "Als bedankje", zegt mijn moeder altijd. En dat geloof ik ook wel, maar ik wil ook weleens bedankt worden voor het feit dat ze beiden, zowel broer als moeder, mijn halve inboedel hebben overgenomen.

Het is gewoon een stuk frustratie. Ze bedanken elkaar doorgaans, terwijl mijn vrijgevigheid nooit wordt beloond. En dan vinden ze het gek dat ik boos word. Maar misschien is het ook wel gewoon gek?

Hier zal een hele geschiedenis aan vast zitten hoor maar je geeft iets aan iemand omdat je dat wilt doen. Om daar iets voor terug te verwachten, een beloning, past daar niet bij in mijn optiek. Plus wat heeft het er mee te maken? Je broer nodigt ze uit om mee uit eten te gaan en moet jou ook uitnodigen omdat je hem dingen hebt gegeven?

Wel storend als je iets concreets afspreekt en ze dan niet thuis zijn.

Ik zou het raar vinden dat ik dat ergens moet lezen. Waarom hebben ze me het niet gewoon verteld? Ik vind het niet erg dat ze uiteten gaan, maar zou het prettig vinden als ze me dat gewoon zouden vertellen.

_Liv schreef:Ik zou het raar vinden dat ik dat ergens moet lezen. Waarom hebben ze me het niet gewoon verteld? Ik vind het niet erg dat ze uiteten gaan, maar zou het prettig vinden als ze me dat gewoon zouden vertellen.

Huh, dus als jouw broer/zus met jouw ouders uit eten zou gaan moeten ze het jou eerst even vertellen?

Mijn ouders gaan nooit uit eten, laat staan met de kinderen, dus daar zou ik wel even heel gek van opkijken.
Jaloerse gevoelens zouden niet in me opkomen. Ik zou slechts verbaasd zijn.

Nicci schreef:Ik vind dat zulk gezeur wannaar volwassen (!) mensen daar niet tegen kunnnen. Mijn zusje is ook zo´n zeur als het gaat om etentjes, even winkelen of whatever die met delen van het gezin gedaan worden. Ik weet dus ook als ik zoiets op facebook zet ik het van haar terugkrijg hoe oneerlijk het is blablabla. Als je het gezellig vindt wat met je ouders te doen moet je ze uitnodigen. Ook als ik een hapje bij mijn broer ga eten vindt zij dat het dan met alle broers en zussen moet.

Nouja, het zou mij dus echt niet uitmaken of mijn ouders borrelen met mijn broer, eten met mijn zus, winkelen met mijn zusje.

Mocht het wel zo zijn dat ze hun jubileum aan het vieren zijn dan zou ik het dat wel erg raar vinden ja. Maar waarom vraag je dat dan niet gewoon? Dan weet je het iig zeker.

Ik denk dat het ook heel erg ligt aan het gezin waar je uit komt. Ik zou het helemaal niet erg vinden als mijn moeder met mijn zus gaat winkelen en dat ze dan samen gaan lunchen.
Maar mijn ouders bijvoorbeeld gaan niet vaak uit eten, en als ze dat dan doen samen met mijn zus en haar vriend en ik weet van niets dan zou dat heel raar zijn en zou ik dat ook echt niet leuk vinden.

En in het geval van degene die het topic opent (ben even de naam kwijt) waar de verhouding al scheef liggen kan ik me heel goed voorstellen dat dit niet leuk over komt.

Als je niet meer thuis woont, vind ik het alleen maar logisch dat niet alles meer samen in gezinsverband gedaan moet worden. Ik ben zelfs nog elk weekend thuis, maar jaloers zijn als mijn moeder met mijn zus uit eten gaat? Nee, daar kan ik me niks bij voorstellen. Hooguit denk ik: Oh jammer, ik had ook wel zin in Chinees.