Absoluut niet willen eten..

*

Wat vervelend zeg PR! Misschien zou je eens kunnen proberen om 3 dagen achter elkaar hetzelfde eten aan te bieden en niet te veel te wisselen met vers/potjes. Het zijn totaal verschillende smaken en ik merk bij T. dat als hij eens een potje krijgt dat hij moeite heeft met de smaak en er niet veel van eet. De volgende dag krijgt hij de rest van het potje (ik warm bewust niet alles op omdat hij het dan toch niet op eet) en dan is het zo weg. Gistere heb ik hem wel zelf de lepel laten vasthouden want een hapje van mij hoefde hij niet meer. Hij rapleyt meestal dus dat kan daar misschien mee te maken hebben. Ik deed dus wat eten op de lepel en legde die voor hem neer, hij pakte hem en stak die in zijn mond. Misschien kun je dat eens proberen bij A.? Of met een lege lepel laten spelen?
De dag nadat hij een potje heeft gehad eet hij vaak weer wat lastiger omdat hij aan de smaak van het potje is gewend...al weet ik niet of dat nu nog zo zal zijn, hij eet nu al zolang dat hij het toch wel zal herkennen lijkt me. We zullen het vanavond zien.

En verder, niet teveel letten op of ze eet, die spanning voelt zij ook en daardoor kan eten als iets engs/ negatiefs gezien worden.
Misschien kun je standaard een bakje met fruit oid ergens neer zetten waar ze aan kan, misschien gaat ze er tussendoor wel van snoepen.

Jolicious schreef:Haha frolic, hier ook een groenteweigeraar. Laatst hebben we hem wijs gemaakt dat de bloemkool een soort van kaas was. 1 hap gehad en daarna meteen door dat het groente was! Ook patat gaat er hier prima in. De vitaminepil heb ik van begin af aan als snoepje gepresenteerd dus ook die gaat er goed in.

TO, kan me voorstellen dat je je zorgen maakt hoor! Ik sta er wat relaxter in omdat ik heb gezien dat het zelfs goed gekomen is met mijn broertje die letterlijk 3 happen op een dag at. Mijn ouders werden helemaal gek! Na een jaar of 4 was het over. Gewoon lekker gaan eten en niet letten op wat zij ermee doet. Zolang ze er nog goed uit ziet, geen zorgen maken. Die vitaminepillen doen hun werk wel

Haha, zulke truukjes passen wij ook toe. Als ze een tabletje moet slikken, noemen we het ook een snoepje. En ze wil pertinent geen kwark meer eten, nu zeggen we gewoon bananenvla tegen een bakje bananenkwark en dan is het met een minuutje leeg. En van Huttenkase heb ik tegen haar gezegd dat het alleen voor heel grote meisjes is en absoluut niet voor baby's, nu wil ze nog liever een boterham met Huttenkase dan een pannenkoek .

*

Nog meer kindjes aan de vitamines lees ik al. Je moet inderdaad wat, zo weet ik in elk geval zeker dat ze bepaalde dingen binnenkrijgt. 'Gelukkig' ben ik niet de enige met dit probleem, dat geeft alweer hoop in de zin van dat het vast niet zo'n ramp is als het bij redelijk wat kindjes voorkomt.

Mijn broertje was vroeger ook een enorm slechte eter, en nu eigenlijk nog steeds. En die leeft ook nog Ik kan het alweer wat beter relativeren inmiddels, al blijft het natuurlijk jammer dat het eten zo moeizaam gaat.

Ik heb besloten om ook nav de adviezen hier nu voorlopig niet teveel meer te veranderen met het eten. Wel zorgen dat het allemaal zo positief mogelijk gaat, en zo relaxt mogelijk zijn. En ik wil proberen voorlopig alleen vers te geven, geen potjes meer. Als ze toch iets weer moet gaan leren eten, dan vers als het kan, en dan kan ze uiteindelijk ook beter met de pot mee-eten.

Ben benieuwd wat het straks gaat worden, poging 1 van het 'nieuwe eten'

Hier ook een tijd een moeilijke eter gehad. Mijn oudste stopte zo rond de 10 maanden met avondeten, en pas rond de 1,5 jaar begon ze weer een beetje. Inmiddels eet ze werkelijk alles, dus het is goedgekomen.
Wat wij ook weleens deden was groenten pureren door de tomatensoep, dat at ze wel. Of wortelmoes door het pannenkoekenbeslag, vond ze heerlijk! Op een gegeven moment ga je van alles proberen.

Helaas, gisteravond ook niks gegeten. Maargoed, daar was ik ook niet vanuit gegaan natuurlijk. Heb haar laten gaan met haar eten, het resultaat was dat zowel A. als de keuken onder het eten zaten, maar niks in het buikje van A. Maargoed, ze heeft wel plezier gehad met het eten, dat ze het aanraakt vind ik sowieso al positief. Hopelijk gaat ze het vanzelf ook eens in haar mondje stoppen.

En verder moet ik maar eens kijken hoe creatief ik kan worden en of dat werkt, kan inderdaad altijd eens dingen proberen te verwerken in wat anders. Misschien een gepureerde fruithap waar ik dan bijvoorbeeld wortel doorheen doe, vond ze toen ze nog niet zo lang bijvoeding kreeg erg lekker in elk geval..

Hoi

Hier was T ook vanaf dat we met hapjes begonnen een ontzettend slechte eter. iedereen maakte zich er druk om en daarom was ik ook heel erg druk met eten. uiteindelijk zijn we begonnen met potjes en dat ging beter. maar bij alle verse dingen ging ze kokhalzen. Ik heb het heel erg gegeven op T haar reflux, omdat ze volgens mij geassocieerd heeft dat eten pijn doet. Uiteindelijk heb ik haar laten gaan en was ik blij met wat ze at en bleef af en toe vers aanbieden. Nu is T net een jaar geworden en mag ze met de pot mee-eten, waar ik erg bang voor was. Maar mevrouw eet ineens alles wat ik haar voorzet, van stampot wortelen tot bami. Ben ik erg blij mee. Wat ik erg belangrijk vond, maak er vooral geen strijd van. Het komt vanzelf goed en als ze niet wil dan is het klaar. Je hebt nu nog de flessen waar je op terug kan vallen en inderdaad gewoon vitamines bijgeven.

Ik zorg er wel vor dat dingen die hij wel goed eet, regelmatig op tafel staan. Pasta eet hij wel goed, dus heb ik voor morgen. Vanavond viscuisine, daar heb ik mn twijfels bij...
Heb altijd iets van snoeptomaatjes achter de hand