Gesprek met revalidatiearts

Pippa schreef:Reactie van mijn leidinggevende over mijn uren / deels ziektewet (we zijn aan het what's appen met elkaar):

Dat komt wel goed meis!! Werk minst belangrijk! jij bent VEEL belangrijker!!!

Wat een fijne reactie!

Ja, erg fijn. Ze is sowieso erg lief!

Wat een fijne reactie van je leidinggevende. Weet je tenminste dat je op haar steun kan rekenen.
Dat lijkt me ook best wel belangrijk, want ik denk dat het best wel eens pittig kan zijn.

Ook al duurt het misschien nog even voor je daadwerkelijk met het traject begint, ik wil je toch héél veel succes wensen daarmee en ik hoop écht dat je er veel baat bij hebt

Goed om te horen dat je 'n fijn gesprek hebt gehad! Ik vind het overigens wel 'n beetje vreemd dat je 'n arts hebt die niet heel goed Nederlands spreekt, dat zou je toch wel mogen verwachten... Maar goed, het allerbelangrijkste is natuurlijk dat je een prettig, positief gesprek hebt gehad!

Het klinkt als een pittig traject maar het lijkt me wel heel zinvol en inderdaad een goede investering, zoals iemand al zei.

Gelukkig ziet je leidinggevende ook in hoe belangrijk dit voor je is en reageert ze heel begripvol! Fijn zeg!

Heel veel succes alvast!

Ha Pippa,

fijn dat het gesprek mee viel en dat je leidinggevende zo positief reageert! Ben je nu een beetje gerustgesteld? Wel balen dat het zo lang gaat duren nog! Kan me voorstellen dat je nu eigenlijk ook wel snel wil beginnen? Of vind je het wel fijn dat je eerst nog rustig aan het idee kunt wennen?

Aan de ene kant vind ik het fijn om er even rustig aan te wennen, lekker nog even te werken & er dan voor te gaan, en aan de andere kant heb ik zoiets van, laten we nou maar beginnen ook, dan zijn die 18 weken ook sneller voorbij! Maar ik weet dat het tijd nodig heeft, dus die geef ik het dan maar, haha. En gelukkig is ze meelevend, want het zal wel consequenties hebben, maar wat ze ook zegt, ik ben wel het belangrijkst nu, en dan is het pech voor het hotel, ik ga nu eerst aan mezelf werken. En uiteindelijk hebben zij er als het goed is ook baat bij, als ik beter kan functioneren!

Kan me wel voorstellen dat je het fijn vindt om eraan te wennen, maar dat je er anderzijds graag zo snel mogelijk aan wil beginnen. Het is allemaal een beetje dubbel he, dat is ook logisch.

Ik heb je topic even vluchtig doorgelezen en zat dat je boeken-tips hebt gekregen.
Ik zit nu zelf ook in het revalidatieproces en krijg van de maatsch.werker steeds hoofdstukken uit dit boek mee. http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/de-pijn-de-baas/666867803/index.html
Heb in het verleden het boek al 'ns helemaal gelezen. Op mij is het niet helemaal van toepassing, maar misschien is het een tip voor jou?

Heel veel succes met het revalideren!!

blauwwitrood schreef:Ik heb je topic even vluchtig doorgelezen en zat dat je boeken-tips hebt gekregen.
Ik zit nu zelf ook in het revalidatieproces en krijg van de maatsch.werker steeds hoofdstukken uit dit boek mee. http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/de-pijn-de-baas/666867803/index.html
Heb in het verleden het boek al 'ns helemaal gelezen. Op mij is het niet helemaal van toepassing, maar misschien is het een tip voor jou?

Heel veel succes met het revalideren!!

diezelfde tip wilde ik ook geven

©Pippa heel veel succes als het gaat beginnen. Ik weet niet waar je het gaat volgen. Maar, vaak zijn dit soort revalidatie trajecten wel heel erg goed.
En alle andere dames ook veel sterkte

Heel veel succes en sterkte ermee. Ik heb ook zo'n traject doorlopen. Het is in het begin zeker zwaar maar het is het allemaal waard geweest.

Heel veel succes!!
Ik heb inmiddels ook mijn oproep binnen voor de revalidatiearts...

Nou, ik had vandaag het tweede gesprek bij de psycholoog. Haar conclusie: ik ben te goed om te revalideren.

Ze vindt met sterk, in control & denkt dat ik het zelf allemaal wel kan redden. Ze denkt dat ik niet genoeg ga leren bij het revalideren. Toen heb ik duidelijk gemaakt dat ik daar niet zonder reden zit en dat als ik mezelf zou redden en in control zou zijn.... ik geen hulp nodig had. Daar gaf ze me wel gelijk in, en nu gaat ze bespreken met de revalidatiearts en die maakt een conclusie. Ze gaf als tussen optie om 6 weken te revalideren om voor beide te kijken of het geschikt voor mij is, wat ik zelf nog steeds denk.

Nu weer afwachten, kan 3 weken duren voor ik wat hoor, of ik überhaupt mag revalideren, maar heb er even een hard hoofd in.

He Pippa, dat is even een domper. Maar ik heb gedurende de jaren geleerd dat je je tegenover een revalidatiearts echt als 'slachtoffer' op moet stellen en je niet van het kastje naar de muur moet laten sturen.
Als jij vind dat je dit traject nodig hebt moet je je daar hard voor maken! Sterkte ermee.

ps. En alles komt altijd goed, is het niet linksom dan is het rechtsom!

Ik ben gewoon mezelf geweest en ik laat inderdaad niet heel erg snel zien dat ik me rot voel, maar dat heb ik wel verteld en uitgelegd en ik zit daar ook niet zomaar natuurlijk, ik wil juist hulp en denk dat het me wél veel kan helpen. Dus afwachten...

Pfff denk je dat er schot in zit, krijg je zo iets
Je stapt niet voor niets naar die mensen toe!!

Ik hoop dat je als nog mag revalideren Pippa!! Sterkte, wat stom trouwens, dat het zo lang duurt voor je wat hoort!

Pippa schreef:Ik ben gewoon mezelf geweest en ik laat inderdaad niet heel erg snel zien dat ik me rot voel, maar dat heb ik wel verteld en uitgelegd en ik zit daar ook niet zomaar natuurlijk, ik wil juist hulp en denk dat het me wél veel kan helpen. Dus afwachten...

Ik denk dat ze dat wel begrijpen en daar 'doorheen' kijken (het is namelijk een copingsstrategie) en buiten dat alsnog de conclusie getrokken dat jij dit zelf ook aan zou kunnen.
Maar als je zelf al durft aan te geven dat je niet denkt dat dat gaat lukken, lijkt het mij wel vreemd dat je dan alsnog niet 'mag' revalideren...

3 weken duurt lang... Maar aan de andere kant, als je mag starten, dan kun je dat in het nieuwe jaar doen: een jaar vol nieuwe kansen