N.a.v. Hoe hebben jullie verteld dat je zwanger was?

Wij willen graag een kindje. En ik ben nu al aan het bedenken hoe ik het dan ooit zal gaan vetellen.
Wanneer en hoe hebben jullie aan familie en vrienden verteld dat je zwanger was?
En voor de gene die nog niet zwanger is, weet je al hoe je het wilt vertellen?

Ben benieuwd!

Mijn vader, moeder, zus en oma heb ik het de dag na test verteld over de telefoon. Ze wonen helaas te ver weg om het zo maar even persoonlijk te kunnen doen. Maar ook dan had ik het gewoon verteld, geen uitgebreide surpriseacties met cadeautjes e.d. Mijn schoonmoeder een week later wel persoonlijk verteld omdat we daar wel langs konden. Een week later ofzo ook een paar goede vrienden verteld.

Mijn twee collega's ingelicht rond de acht weken, toen we de eerste echo hadden gehad.

En na de twaalf weken (en weer een goede echo) mocht iedereen het weten.

Wij hadden dus bekers gekocht met de liefste opa/oma en die gevuld met roze en blauwe chocolaatjes.

Bij collega's en vrienden heb ik het gewoon verteld toen we de eerste echo hadden gehad. Kon ik lekker gelijk de echo showen

edit: Ik ben vooral benieuwd hoe mensen het bij de 2e, 3e etc.. hebben verteld. Wil wel weer iets doen omdat ik dat gewoon leuk vind, maar wel iets origineels. Dus geen shirtje aantrekken o.i.d.

Vorig jaar hadden we bekers gekocht en daarin deden we chocolaatjes, folie erom heen.
Vrienden hoorden het pas toen het mis was gegaan.
Collega's had ik toen al wel verteld door middel van cupcakes met roze/blauwe muisjes.

Dit keer had ik voor de opa en oma's een jan, jans en de kinderen boekje gekocht wat speciaal gaat over opa's en oma's. Ik spaar deze boeken dus zo ben ik er op gekomen.
Mijn moeder heb ik dat gegeven toen ze hier logeerde. Hintje begreep ze eerst niet
Zelfde als mijn schoonmoeder. Ze was jarig en gaf dat boekje eerst en later de verjaardagskaart met een cadeaubon en echofoto's. Toen viel het kwartje ook pas.

Collega's ditmaal roze koeken gegeven met slagroom en blauw/witte muisjes.
Vrienden zo verteld.

We hebben het met boekjes verteld bij de 1e. Bij de 2e had onze dochter een shirtje met ' Big Sister' erop.

Ik kon het echt niet voor me houden, dus heb mijn ouders gewoon gebeld nadat ik een test gedaan had.

wij hebben bij onze ouders kerstkaartjes gebracht met daarom onze namen + ? (bij ongeveer 11 weken)
onze zusjes/broers hebben we het 'gewoon' verteld.
verdere familie (opa's, oma's, ooms, tante's, neefjes, nichtjes) met kerst. (12 weken)

Supertalentje schreef:Ik kon het echt niet voor me houden, dus heb mijn ouders gewoon gebeld nadat ik een test gedaan had.

Ik denk dat ik dat ook zou doen!

koNijntje schreef:wij hebben bij onze ouders kerstkaartjes gebracht met daarom onze namen + ? (bij ongeveer 11 weken)
onze zusjes/broers hebben we het 'gewoon' verteld.
verdere familie (opa's, oma's, ooms, tante's, neefjes, nichtjes) met kerst. (12 weken)

Wat leuk bedacht met die kerstkaartjes! Snapten ze de hint meteen?

Jezzie89 schreef:

koNijntje schreef:wij hebben bij onze ouders kerstkaartjes gebracht met daarop onze namen + ? (bij ongeveer 11 weken)
onze zusjes/broers hebben we het 'gewoon' verteld.
verdere familie (opa's, oma's, ooms, tante's, neefjes, nichtjes) met kerst. (12 weken)

Wat leuk bedacht met die kerstkaartjes! Snapten ze de hint meteen?

nou nee, haha.. de ouders van mijn vriend waren helemaal overweldigd, hadden het totaal niet verwacht.
en mijn moeder vroeg 'wie is dat vraagteken dan?' zat te denken aan ons konijn of zo.. haha.. maar toen ik vertelde dat we dat in juli wel wisten snapte ze hem meteen!

Bij Tygo hebben wij het gewoon meteen verteld, de test was nog niet droog bij wijze van. Dus niets speciaal maar gewoon verteld. Dit omdat het zwanger worden erg lang duurde en wij al met 1 been in het ziekenhuis stonden toen het dus ineens gelukt bleek te zijn.

Bij Jens hebben we het wel op een speciale manier verteld. We hadden een mooie foto van tygo uitvergroot en een gedichtje erop geschreven:
Opa blijft opa
oma blijft oma
papa blijft papa en
mama blijft mama
en ik......
Ik ben stoer want ik word een grote broer.
We hadden dit 'cadeau' onder de kerstboom gelegd tussen de andere cadeautjes en zodoende werd het ineens uitgepakt. Superleuk en heel emotioneel vond ik.

Bij Laurens hebben we een rompertje gegeven aan de opa's en oma's is spe. De rest hebben we het gewoon verteld, en daarna met 12 weken een www op Hyves geplaatst voor diegene die het nog niet wisten. Bij collega's heb ik het gewoon verteld, er werd toen ook bijzonder lauw op gereageerd. Ben nog steeds shagrijnig erom.

Bij Pepijn hebben we het gewoon verteld aan mijn ouders, en bij mijn schoonouders waren we net met de hele familie op vakantie in Denemarken. Michiel heeft toen gezegd: 'Schep Dorien maar wat meer op, ze moet voor twee eten'. Duurde even voor het kwartje viel, maar was wel grappig.
Vrienden heb ik het gewoon verteld, collega's ook, die reageerden dit keer wel leuk! (was ook een andere baan)

Vind het idee van lieskuh bij de tweede erg leuk! Die ga ik onthouden!!!

Moet het wel kerst of sinterklaas zijn

Wij hebben het beide keren gewoon verteld, beide keren eerst aan familie. Dat is trouwens niet helemaal waar, een vriendin had het al geraden voordat ik het aan familie had verteld en ook bij mijn broer kwam de boodschap niet geheel uit onszelf, maar zat hij zo overduidelijk voorzetjes te geven dat ik het maar heb 'toegegeven' .

Ik vind dat zo irritant, dat raden en hinten, geef een zwangere gewoon de kans om het op haar eigen tijd en op haar eigen manier te vertellen. Mijn moeder had het de tweede keer al aan mijn gezicht gezien en toen heeft ze ook meteen al tegen mijn vader gezegd dat ik vast zwanger was. Hou die vermoedens voor jezelf, denk ik dan, en reageer gewoon verrast.

Wij hebben de eerste keer voor mijn ouders een knuffeltje gekocht met een kaartje erbij of ze er op wouden passen tot "ik"er ben. Aan schoonouders hadden we blauwe en roze muisjes gegeven, ( alleen het tankstation was open) maar ze hadden het snel door

Bij de 2de hadden we voor zoon een shirt gemaakt.

Susan schreef:Ik vind dat zo irritant, dat raden en hinten, geef een zwangere gewoon de kans om het op haar eigen tijd en op haar eigen manier te vertellen. Mijn moeder had het de tweede keer al aan mijn gezicht gezien en toen heeft ze ook meteen al tegen mijn vader gezegd dat ik vast zwanger was. Hou die vermoedens voor jezelf, denk ik dan, en reageer gewoon verrast.

Ik vond het eigenlijk helemaal niet vervelend. Beiden hadden heel erg meegeleefd met het traject van zwanger worden wat bij ons niet zo prettig was. Dus ze vroegen het puur uit enthousiasme / medeleven en niet uit een of andere misplaatste nieuwsgierigheid. Ik kon het daarom ook wel waarderen .

Bij mijn moeder was het ook geen misplaatste nieuwsgierigheid, maar ik vond het wel erg jammer dat ze zo liet merken dat ze het al door had, en dat ze het ook al tegen mijn vader had gezegd. Ik had het graag gewoon willen vertellen.

Wat er ook nog bij kwam was dat we dat weekend gingen verhuizen en dat er haast geen tijd was om er even bij stil te staan, dus ik had het wel leuk gevonden als het toch even een verrassingsmomentje was geweest en dat was het nu niet.

Overigens heeft ze het niet geraden voordat ik het zelf vertelde, maar ik vond het gewoon jammer dat ze het al door had en dat liet merken. Met dat raden bedoel ik vooral als pril zwangere vrouwen zich in tig bochten moeten wringen omdat ze geen alcohol meer drinken en bang zijn dat hun vrienden dat merken en dan met allerlei smoezen moeten komen over antibioticakuren et cetera. Als iemand geen alcohol meer drinkt en daar uit zichzelf verder niks bij zegt dan kun je toch ook gewoon de discretie hebben om je mond te houden, denk ik dan.

Ik zat toen ik 6 weken zwanger was met mijn moeder te bellen toen ze ineens in ons gesprek riep; " Jij bent zwanger of niet?" toen kon ik er dus niet meer onderuit Mijn schoonouders hebben we het weekend daarop verteld dmv 2 rompertjes te geven met i love opa/oma. Mijn vader woont aan de ander kant van het land en lag net in scheiding dus die heb ik het pas verteld via de telefoon toen we de eerste echo hadden gehad met 10 weken.

Ik moest naar de huisarts, omdat ik een knobbeltje in mijn borst had gevoeld. Voor de zekerheid 's ochtends even getest, zodat ik dat kon uitsluiten, en toen bleek ik zwanger te zijn. Mijn vriend was toen al werken, maar ik had hem beloofd iets te laten weten als ik bij de dokter was geweest.
Bij de dokter gaf ik aan wat ik had ontdekt, maar ik zei er ook bij dat ik die ochtend een licht tweede streepje op de test had. Ze zei toen dat het knobbeltje daardoor zou kunnen komen, heeft er wel voor de zekerheid even naar gekeken en me voor een echo doorgestuurd.
Thuis gekomen meteen mijn vriend gebeld. Hem verteld dat ik voor een echo van mijn borst moest, maar dat het knobbeltje er waarschijnlijk zat doordat de test die ochtend positief was. Hij snapte niet wat ik daarmee bedoelde, dus heb toen maar letterlijk gezegd dat we een kindje kregen. Hij was meteen heel blij, al was het wel even stil aan de andere kant Hij moest het even laten bezinken. Toen hij na het werk thuis kwam, hadden we het erover en spraken we af om te wachten totdat we bij de verloskundige waren geweest.
Die avond vierde mijn schoonbroer zijn verjaardag en normaal drink ik wel eens alcohol, maar ik zei tegen iedereen dat ik me niet zo lekker voelde, en dat geloofden ze gelukkig.
Na een paar dagen wilde ik het eigenlijk toch wel tegen mijn ouders en zus vertellen, gelukkig was mijn vriend het ermee eens. Eerst mijn ouders gesmst of ze die avond thuis waren, dan zouden we een kop koffie komen drinken. Toen we die bevestiging hadden gekregen heb ik mijn zus gebeld. Ik had de telefoon op speaker op de tafel gelegd, zodat mijn vriend kon meeluisteren. Ik had haar de week ervoor gezegd dat ik naar de dokter was geweest, dus vroeg haar of ze dat nog wist. Ja dat wist ze nog, of er iets ergs was, vroeg ze toen. Ik vroeg haar om te gaan zitten, want het was inderdaad heftig nieuws. "Oh nee he" was haar reactie toen. Ik vertelde dat ik bij de dokter was geweest voor een knobbeltje ("Nee!") maar dat die er waarschijnlijk zat door de zwangerschap. Haar reactie: "Whaaaaaaaaaa!!! Echt waar?? Wat goed!!". Ze gilde zo hard dat ik blij was dat ik de telefoon op speaker had gezet, anders was ik doof geweest
Daarna naar mijn ouders. We zaten op de bank, koffie en thee erbij, moeder was bezig een pak koekjes open te maken, toen ik mijn verhaal over het knobbeltje weer aangaf. "En nu dan?" vroeg ze. Toen ik zei dat het waarschijnlijk door de zwangerschap kwam, vlogen de koekjes bijna door de kamer. Mijn vader is de rest van de avond niet meer gestopt met grijnzen.
Ik was toen iets meer dan vier weken zwanger. Met 7,5 week hadden we de eerste afspraak bij de verloskundige. Toen we daar weggingen, vroeg mijn vriend me of hij het nu dan eindelijk op het werk mocht verttellen, hij had er al de hele tijd moeite mee om het voor zich te houden. Dus vanaf toen hebben we het iedereen verteld.

Wij hebben het de opa´s en oma´s verteld doormiddel van een slabbetje met de tekst mijn oma en of opa is toevallig de allerliefste. En deze uit laten pakken. Dit vonden ze erg leuk, en waren dan ook erg blij.
Bij de broers en zussen een kaart met een tekst erop.

Wij willen jullie iets leuks vertellen.
Wij moeten nog wel heel lang wachten...
En de dagen aftellen.
Maar 2011 is het jaar waarin wij ons eerste kindje verwachten.

Als ik ooit zwanger wordt hoop ik dat het sinterklaas tijd is. Op dit forum heb ik dit gedichtje een keer gelezen. Vond dat zo leuk:

We hebben groot nieuws
Al is het nu nog klein
We willen laten weten
dat we in mei 2009 met zijn drietjes zijn

Ik had een Woezel en Pip knuffeltje gekocht en er een kaartje aan gedaan met "Willen jullie op mijn passen tot dat ik er ben?" Mijn schoonmoeder snapte het gelijk maar mijn ouders moesten even 3 seconden nadenken haha. Mocht er ooit een tweede komen wil ik mijn zoon een shirtje aangeven met "Ik word grote broer" of iets in die richting

Mijn vriend heb ik het toegschreeuwd van de badkamer naar de slaapkamer "Jaaaa, er staat een streep!!!"

We wilden het de aanstaande opa en oma's graag met een cadeautje vertellen. Toevallig was het wel net koopzondag maar de winkels gingen pas om 10 uur open en dat vond ik te lang duren (heb om half 8 's ochtends getest). Dus hebben we een knuffeltje van zolder geplukt en daar een kaartje aan vast gemaakt. Op het kaartje stond: Je kunt me nog niet horen, je kunt me nog niet zien. Maar als ik ben geboren, mag ik hier dan mee spelen misschien? Om 10 uur stonden we met knuffel bij m'n schoonouders. Mijn schoonmoeder las het kaartje maar snapte het niet zo goed. Mijn schoonvader keek naar me en vroeg: "Is het zo?" (ze wisten van ons zwanger-worden-traject). Toen begon ik te huilen en was het wel duidelijk. Daarna zaten we met z'n drieën te huilen, alleen m'n vriend hield het droog

Nadat we daar even koffie hebben gedronken vertrokken we met z'n vieren naar m'n schoonzus en zwager. Die deden alleen niet open. Hun dochtertje van toen bijna 1 was na de ochtendfles weer gaan slapen dus hadden zij de kans gepakt om ook even een dutje te doen. Net toen we weg wilden gaan, hing m'n schoonzus in pyjama uit het raam om te zien wie er aan bleef bellen. Eenmaal binnen vroeg m'n zwager of we zin hadden in koffie, maar wij hadden een fles champagne meegenomen om het te vieren. Dus ik zei: "Het is misschien nog een beetje vroeg, maar we hebben wat anders meegenomen!" Dat was hint genoeg!

Mijn moeder was net die hele dag weg dus we zijn 's avonds om half 12 met een smoesje naar haar toe gegaan. We reden de straat in en zagen haar toen nog lopen dus we moesten eerst nog een blokje om . Daarna hebben we aangebeld en toen ze open deed heb ik haar meteen een envelop in de hand geduwd. Niet heel leuk, maar ik dacht dat ze anders moeilijke vragen zou stellen waarom we in vredesnaam op zondagavond om half 12 nog op de stoep stonden. In de envelop zat een kaartje met een gedichtje erop, al zou ik nu even niet meer weten welke. Toen het nieuws was doorgedrongen hebben we haar ook een mok gegeven met de allerliefste oma erop, die hadden we 's middags nog gekocht.

Mijn zussen en vrienden hebben we het allemaal gewoon zo verteld. Bij één zus heb ik nog wel even moeten liegen. Ze kwam 's middags al langs, en vroeg of we binnenkort weer naar het ziekenhuis moesten ivm het zwanger worden. Ik heb toen een smoesje verteld omdat ik wilde wachten tot m'n vriend uit z'n werk was.

Hier op het forum heb ik het trouwens verteld door een topic te openen met als onderwerp: Is dit een streep? De openingspost was een foto van een digitale test van clearblue

Inmiddels is dat alweer bijna een jaar geleden, wat gaat de tijd toch snel!