nav: welke foto geeft een moeilijk moment uit jou leven aan?

Wat een lieve foto, Sorella. Heel bijzonder!

Ik was er niet bij toen m'n hondje overleed, stom genoeg zaten m'n broer, zus en ik alledrie in het buitenland. Maar m'n moeder was er bij, zij zat er naast. Dus dat is dan een goede troost. Die foto die ik liet zien is het laatste moment dat ik met haar wandelde, maar twee maanden later is ze pas overleden. Ze was hier al heel ziek, maar nog wel sterk en rende nog rond.

Gelukkig dat je moeder erbij was dan. Al weet ik uit eigen ervaring dat je er het liefst ook bij had willen zijn. Heb dat ook gehad met een hond. Wel heel fijn dat je nog zo'n mooie foto hebt van haar gemaakt op een moment dat ze echt happy was.
Zo heb ik een filmpje van mijn paard. Ik heb haar een week lang op zware medicatie gehad en het eerste uur dat ze ze net had gekregen heb ik haar gefilmd tijdens het losgooien. Zó mooi om te zien dat ze besefte dat ze geen pijn meer had en helemaal uit haar dak ging en met me wilde spelen!

Wat een heftige verhalen komen er voorbij,

Op deze foto nam ik afscheid van "mijn meisje".

Ik reed haar elke week en had echt een band met haar terwijl niet veel mensen bij haar in de stal durfden te komen.

En dit is een foto zoals mijn vader was, en niet hoe hij het laatste half jaar van zijn leven was.
Ik vind het heel moeilijk dat mijn vader het laatste half jaar niet meer kon doen wat hij wou en hulp nodig had, en dan vooral hoe moeilijk hij dat zelf vond.
Ik vind het ook heel erg dat het laatste half jaar zo geweest is en dat hij niet meer echt heeft kunnen genieten zoals hij dat altijd had gedaan.
*weg*

Niet quoten aub, denk dat ik het later nog weer weg wil kunnen halen.

Ik wil hem straks nog wel weghalen!! dus aub niet quoten

Alle foto's van mijn vader. Ze geven me soms een heel goed, en soms een heel intens verdrietig gevoel.

Edit: ik ga ze niet plaatsen.

Goochempie schreef:ow sorella, ik krijg tranen in mn ogen van die foto!

+1

Hier was C.iske weer opgenomen:



Deze lijkt me vrij duidelijk

Oh sunprincess, ik kan me goed voorstellen dat dat moeilijke foto's zijn

De foto an sich geeft geen moeilijk moment weer, maar het zorgt er wel voor dat ik terug denk aan een moeilijk moment. Namelijk 12 augustus van dit jaar, toen ik mijn liefste vriendje moest laten inslapen. Hij was pas 5 jaar, maar door een hernia was hij halfzijdig verlamd geraakt en waren zijn overlevingskansen voor een operatie minder dan 50%. Het moment dat dat duidelijk werd, was voor mij ook duidelijk wat er dan zou moeten gebeuren. Maar het moment dat hij in mijn armen insliep, blijft klote. Krijg weer tranen in mijn ogen als ik eraan terug denk. Sterker nog, zit nu weer te huilen omdat ik hem zo mis, en al helemaal omdat ik nu hele dagen thuis zit, vanwege zwangerschapsverlof.

Van dat soort momenten zijn gelukkig geen beelden

ik ga nadenken over een foto die voor mij iets weergeeft..
maar wat een ontzettend mooi/bijzonder topic vind ik dit...!!

Wat een verdrietige maar ook mooie foto's allemaal. Mijn foto is van deze week, ik plaats er 1 waarop ie er alweer beter uitziet. De andere vind ik echt te naar om te posten

Eerste ziekenhuisopname van Amé, deze foto ging het al iets beter met haar.


Deze foto is me heel dierbaar, mijn opa is niet lang daarna overleden. Ik mis hem net als mijn oma, nog steeds heel erg. Ik had graag gehad dat ze zouden zien hoe het allemaal gegaan is.

Weetjewel je bent geen steek veranderd!

Heftig hoor allemaal. Ik heb geen foto's van heftige momenten.

Knap dat mensen hier foto's plaatsen.. Ik vind het zelf moeilijk en durf me wat dat betreft niet bloot te geven. Ik kan natuurlijk wel een beschrijving geven.

Ik heb thuis in mijn wandkast een foto staan van mijn beppe. Dat was vlak voordat ze overleed. De foto is op mijn verjaardag genomen in de achtertuin van mijn ouders.

Daarnaast staat een foto van mijn pake. Die overleed 5 jaar later. Die foto is genomen op de verjaardag van mijn jongste broer op het moment dat mijn broer hoorde wat voor cadeau hij kreeg (een vliegles van een halfuur op het vliegveld van Lelystad) Mijn pake zie je helemaal glunderen, zo mooi vond hij het voor mijn jongste broer.

Mijn pake en beppe waren de liefste mensen die je je kunt bedenken, beiden met een heel groot hart. Ik heb veel verdriet om ze gehad..

op zich mooie foto's wel, maar erg verdrietig dat ik ze al moet missen mijn pap en mam

sorry dat ze zo groot zijn, weet niet hoe ik ze kleiner moet maken

Banjer49, hoe oud ben je eigenlijk?

TGR schreef:Banjer49, hoe oud ben je eigenlijk?

39

TGR schreef:Banjer49, hoe oud ben je eigenlijk?

je mag het rustig vragen hoor, maar hoezo wou je dat weten

Wat een droevige verhalen hier zeg, iedereen een

Als je mij dit vorig jaar had gevraagd, zou ik zeggen deze foto. Hierop is M.ara 4 maanden en ligt ze op de Intensive Care. De onmacht en de pijn was in deze dagen ondragelijk. Een paar uur later is ze ook in coma gebracht.



Wat nu mijn meest verdrietige foto is, is degene waarop M.ara nu 6 weken geleden net uit haar coma was gekomen. Ze was zo verdrietig, zo suf en zo in de war. Ze zag dingen die er niet waren, en ze heeft dagenlang in de lucht liggen pakken naar dingen die ze zag, maar er niet waren.

Ah mamavan2 ik krijg gewoon tranen in m'n ogen bij het zien van die foto's. Zo zielig maar ook zo lief.