nav: welke foto geeft een moeilijk moment uit jou leven aan?

Naar aanleiding van het Feel-good-fototopic:

Welke foto geeft een moeilijk moment uit jou leven aan? En dan hoeft het niet op de foto zichtbaar te zijn, maar welk gevoel krijg je als je naar de foto kijkt?

Moeilijk als in ik heb het moeilijk gehad maar ik heb het doorstaan en nu ben ik trots op mezelf? Of een foto van waar je kracht uit putte op dat moment dat je het moeilijk had? Met een zilver lijntje dus.

Of echt van moeilijke, nare, vervelende momenten? Want dan wordt het misschien wel een deprimerend topic

****

Joy_ schreef:Moeilijk als in ik heb het moeilijk gehad maar ik heb het doorstaan en nu ben ik trots op mezelf? Of een foto van waar je kracht uit putte op dat moment dat je het moeilijk had? Met een zilver lijntje dus.

Of echt van moeilijke, nare, vervelende momenten? Want dan wordt het misschien wel een deprimerend topic

Ik denk dat alle mogelijke dingen kunnen. Uit het ene moment put je kracht. Op het andere moment kijk je terug als zwaar moment.

In mijn foto zie ik vooral, hoe goed ik overal vanaf ben gekomen. Hoe goed het nu met me gaat en dat ik weer aan het opkrabbelen ben.

dat is een foto van mijn vader met slangetje in zijn neus voor de sonde voeding. Ik plaats hem liever niet

Jeetje Serpentijn, dat ziet er inderdaad naar uit.

Dit is de eerste jaren mijn avatar geweest op het forum. Ik was toen erg depressief en dat zie je ook wel terug aan de foto:

Ja wat is het dan goed met je gekomen, Freakie

wow serpentijn!
die foto is echt heftig!

hoop dat het er goed uitziet voor je, en mag ik opmaken uit wat je zegt dat je nu wel weer weet hoe het is om geluk te voelen? dat lijkt me erg fijn!

bij mij is het deze foto


De ziekte van mijn moeder is moeilijk, en hierdoor hebben we als gezin, ik met haar en ik persoonlijk in de afgelopen 5 jaar heftige tijden meegemaakt.
Maar de foto is zoals we zijn, doorgaan en het beste naar boven halen. Genieten van het zonnetje en samen een stukje rijden dus twee kanten voor mij


edit @ freaky, jij bent voor mij echt een stabiel, positief en warm persoon hier op het forum. Ben blij dat het goed is gekomen!

Wat een heftige foto Serpentijn. Wat had je?

Ik heb een foto waar niets aan te zien is. Het is gewoon een gezellig plaatje, zo lijkt het. Maar deze is genomen op het moment dat mijn leven drastisch veranderde. Mijn toenmalige vriend en ik gingen uit elkaar, mijn ouders gingen uit elkaar, mijn moeder was op dat moment al verhuisd naar Brabant en de nieuwe vrouw van mijn vader woonde net bij mijn vader thuis. En ik was aanwezig met mijn nieuwe vriend, mijn houvast, omdat hij echt alles van de situatie wist. Als ik nu ook nog wat heb met mijn vader, moeder of stiefjes, dan is hij degene die ik nog steeds vastklamp.

*

Bijzonder om die foto's te zien! Ik denk dat de meeste momenten 2 kanten hebben.

Freakie: de foto ziet er inderdaad donker en duister uit. Ik ben blij dat het nu beter met je gaat!

Het lijkt me verschrikkelijk zwaar als iemand die zo dicht bij je staat zo ziek is. Ik vind het een bijzondere foto Goochem!

Ik was op dat moment erg ziek, maar mijn leven is erdoor geworden zoals het nu is. Ik ben geworden wie ik nu ben. Ik denk dat ik heel trots mag zijn op wie ik ben geworden. Ik heb moeten knokken voor wie ik nu ben.

Wat een moeilijke, maar toch ook mooie verhalen allemaal. Apart ook hoe een op het eerste oog niet zo'n aparte foto zoveel gevoel en herinneringen teweeg kan brengen, als ik dan het verhaal lees erbij, 'zie' ik het ineens ook echt in de foto.

Knuffel voor iedereen!

De foto's van mijn vaders crematie, natuurlijk.



Deze foto is gemaakt vlak na mijn vaders dood en daarop zie je heel goed het rauwe verdriet, denk ik.

foto`s van een moeilijke periode heb ik niet heb gelukkig wel foto`s van de periode erna.

Leaf: je verdriet is voelbaar de pc.

@ Maura: bijzonder. een 'normale' foto met zoveel herinnering. Gaat het nu beter met je?


***

Wat een ''bijzondere'' foto's. Wat gaat het dan nu inderdaad goed met je Freakielief, mooi om te zien!

Je hebt die foto toch weleens eerder geplaatst Goochempie? Hele mooie en liefdevolle foto

Ik krijg gewoon een brok in mijn keel van je laatste foto Leaf!

Bij mij is het een foto van mijn vader toen hij jong was. Ik word er blij en verdrietig tegelijk van, omdat hij verteld heeft dat dat de enige tijd in zijn leven is geweest dat hij ECHT gelukkig was. Hij is een hele andere man ineens als hij over die tijd verteld, dat vind ik mooi om te zien maar het maakt me ook heel verdrietig omdat ik hem zo graag nu ook echt gelukkig zou zien.

**foto + verhaal weggehaald**

Wat een verhalen gaan er overigens schuil achter jullie foto's! Heftig. Voor jullie allemaal een dikke

*

Serpentijn schreef:@ Maura: bijzonder. een 'normale' foto met zoveel herinnering. Gaat het nu beter met je?

De foto is inmiddels 8 jaar oud en inmiddels is alles wel geaccepteerd, verwerkt etc. Maar als ik naar de foto kijk, dan komen oude gevoelens nog vaak terug. Ook de gevoelens van diep respect voor de vriend. Want hij werd er zo maar even bij in getrokken.

Voor sommige foto's kan ik geen woorden vinden. Het is niet dat ik niet wil reageren, maar heb geen idee hoe.

Bleek, oververmoeid en veel te dun:


Ik krijg nog steeds een erg naar gevoel als ik deze foto bekijk.

-Als het goed is, doet hij het nu..-

Ik heb eigenlijk geen foto's van vervelende momenten of zo. In die tijden heb ik nou niet bepaald foto's gemaakt :/

Maar er zijn natuurlijk genoeg foto's die gevoelens bij me opwekken, oude foto's van overleden familieleden, vergane vriendschappen etc, overleden huisdieren.. De ergste foto ga ik niet online zetten; die's van m'n moeder. Ze lijkt daar superslank, maar ze heeft daar anorexia en die periode zijn er alleen foto's gemaakt waar ze vooruit kijkt, geen en profiel zegmaar, omdat ze daar een gebroken neus heeft, door haar exvriend veroorzaakt. Daardoor at ze ook niet meer. Die periode was voor haar hel natuurlijk, maar was ook voor mij een nachtmerrie. Ik was pas 7 en heb regelmatig gezien hoe mijn moeder in elkaar werd geslagen en hoe weinig wij (broer en ik) konden doen, staat me eng goed bij.

Jeetje wat heftig allemaal zeg. Krijg kippenvel van sommige verhalen/foto's.

Dit is mijn meest emotionele foto, afscheid van mijn kindje, mijn meissie, mijn alles.

ow sorella, ik krijg tranen in mn ogen van die foto!

bij mij was het mn hond, maar dat moment van de laatste knuffel en laatste kus... is echt, hartverscheurend.

Goochempie schreef:ow sorella, ik krijg tranen in mn ogen van die foto!

bij mij was het mn hond, maar dat moment van de laatste knuffel en laatste kus... is echt, hartverscheurend.

Ik ook Het was niet de allerlaatste, wel de laatste foto ervan. Ze is met haar hoofd op mijn schoot in slaap gevallen, dat waren de laatste kussen en knuffels.

Met een hond is het ook vreselijk om mee te maken, bah.