Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Ik vind het zo rot voor je. En vooral nu te bedenken dat hij zulke antwoorden geeft.
Ik zou even niets laten horen via je telefoon.. (en ik weet dat dit heel lastig kan zijn.. ) maar.. wat denkt hij nou?
Jij zit vol verdriet en wilt getroost worden en hij maar vakantie vieren? Wat voor relatie heb je dan bedenk ik me.. En ik realiseer me dat dit heel hard over kan komen dus mijn excuses daar alvast voor.

Shopelle schreef:Ik vind het zo rot voor je. En vooral nu te bedenken dat hij zulke antwoorden geeft.
Ik zou even niets laten horen via je telefoon.. (en ik weet dat dit heel lastig kan zijn.. ) maar.. wat denkt hij nou?
Jij zit vol verdriet en wilt getroost worden en hij maar vakantie vieren? Wat voor relatie heb je dan bedenk ik me.. En ik realiseer me dat dit heel hard over kan komen dus mijn excuses daar alvast voor.

Ik vind het feit dat hij naar het buitenland is gegaan niet zo erg. Ik denk dat dat geen onwil is. Maar ik vind die opmerking gewoon niet kunnen. Verder wederom eens met Susan.

Darcy schreef:

Shopelle schreef:Ik vind het zo rot voor je. En vooral nu te bedenken dat hij zulke antwoorden geeft.
Ik zou even niets laten horen via je telefoon.. (en ik weet dat dit heel lastig kan zijn.. ) maar.. wat denkt hij nou?
Jij zit vol verdriet en wilt getroost worden en hij maar vakantie vieren? Wat voor relatie heb je dan bedenk ik me.. En ik realiseer me dat dit heel hard over kan komen dus mijn excuses daar alvast voor.

Ik vind het feit dat hij naar het buitenland is gegaan niet zo erg. Ik denk dat dat geen onwil is. Maar ik vind die opmerking gewoon niet kunnen. Verder wederom eens met Susan.

Nee, ik vind dat ook geen punt want hij heeft dat waarschijnlijk al geboekt of wat dan ook.. maar die opmerking vind ik ook niet kunnen.. daar gaan mijn nekharen overeind van staan! Het lijkt me vooral in deze periode zo zwaar om je moeder te verliezen en dan wens je dit er niet bij te hebben.

Ik vind het ook niet erg dat hij op vakantie is, maar ik heb er wel moeite mee dat hij plezier heeft en lekker z'n ding aan het doen is. Terwijl ik ontzettend m'n moeder mis en datzelfde gevoel niet kan ervaren wat hij ook heeft. Dat hij uitgerekend dit moment op vakantie is kon ik van te voren natuurlijk ook niet weten. Maar ik ben me er ook van bewust dat we nog niet zo heel lang een relatie hebben. Nog niet eens een half jaar. Dan gaat hij maar gewoon op vakantie.

Maar ik hoopte dat hij me zou begrijpen wat ik zei met mijn opmerking en niet dat hij een weerwoord zou geven. Daar heb ik helemaal niet om gevraagd. Ik wilde het gewoon kwijt. Dat snapt hij niet.

Meid wat naar dat hij zo'n opmerking heeft gemaakt! Dat zou mij heel veel pijn doen. Natuurlijk gun je hem die vakantie maar jij zit hier in al dat verdriet en dat wilde je even met hem delen (volgens mij, toch?). Jammer dat hij dan een weerwoord heeft ipv een troostend woord.

Bitterkoek, ik vind het allemaal heel verdrietig voor je... Het overlijden van je moeder is nog zó vers en dan kun je dit met je vriend erbij even niet gebruiken...

Maar ik wilde je even laten weten dat straks even aan je moest denken: ik zat de Top2000 te luisteren en Annie's Song was erop

Storm schreef:

Susan schreef:Jeetje, ik kan me hier echt boos om maken. Al gunde je hem zijn vakantie ronduit niet, dan vind ik nog niet dat hij je dat kwalijk zou mogen nemen. Moet je dan zelfs in je allerdiepste verdriet nog altruïstisch zijn en rekening houden met de pleziertjes van anderen en vooral níet balen dat je vriend vier weken weg is? Ik snap niet dat hij zelfs maar van je verlangt dat je nu op dit punt in je leven blij voor hem bent dat hij op zijn gat in Suriname zit. Dat kan toch vrijwel niemand opbrengen? Alsof het nu om hem draait.

Eens.

Ook heel eens. Ik kan me hier ook erg boos om maken, natuurlijk kan je niet blij voor hem zijn dat hij lekker aan het vakantie vieren is, daarbij vind ik het ook verbazingwekkend dat hij je een gezellige kerst wenst. Ik denk dat het belangrijk is om je op dit moment op andere dingen te richten dan op de juiste woordkeuze t.o. je vriend.

Ik wil je heel veel sterkte wensen...

Sjaantje schreef:Bitterkoek, ik vind het allemaal heel verdrietig voor je... Het overlijden van je moeder is nog zó vers en dan kun je dit met je vriend erbij even niet gebruiken...

Maar ik wilde je even laten weten dat straks even aan je moest denken: ik zat de Top2000 te luisteren en Annie's Song was erop

Ow wat lief! Dit nummer werd door mijn oom gespeeld voor mijn moeder op de dienst van haar begrafenis.

Ik vind het gewoon een prachtig nummer en heb er zelf verder geen bijzondere herinneringen aan. Behalve dan dat mijn moeder (die 5 jaar geleden is overleden) de muziek van John Denver erg mooi vond, net als ik dus.
Vandaar dat eerder vanmiddag jouw onderschrift me was opgevallen en toen ik hem straks hoorde... zo rond etenstijd was dat geloof ik... moest ik even aan je denken.

Wat bijzonder dat je oom dat liedje voor je moeder heeft gespeeld, het zal voor altijd bijzondere herinneringen voor je oproepen...

Ow dat zeker, Sjaantje.

Ik heb inmiddels met mn vriend gebeld in Suriname (mn arme telefoonrekening). Maar ik heb het even laten zitten en ik heb het even laten rusten. Ik heb De Sims even gespeeld en ik heb filmpjes gekeken op youtube. En toen was ik in ieder geval rustig. Dus kon ik ook zonder te veel opgekropte woede praten en uit praten met mn vriend.

Alles wat ik via whatsapp heb gezegd tegen hem, heb ik ook nog eens rustig gezegd over de telefoon. Zo ook hij. Hij kon het volledig begrijpen. Maar hij schrok dat ik aan hem begon te twijfelen en hij werd er zelfs woest over. We hebben over de telefoon nog eens alles rustig besproken en na wat lieve woorden, excuses en sorry's (en een hele hoop gepraat) is het weer goed.

Deze periode is zo nieuw voor mij dat ik nog aan alles moet wennen. M'n moeder is er niet meer en dat zal ik aan veel dingen merken. Ook dat heb ik gezegd tegen hem. Ook dat ik me gekwetst voelde door zijn opmerking over zijn vakantie en dat het er eigenlijk niet bij kon. Dat begreep hij ook.

Ik ga liever niet verder in detail wat we hebben besproken over de telefoon maar grotendeels heb ik ook in dit topic besproken. Maar door deze 'ruzie' is me er een hoop bewust geworden.

Als je voor jezelf maar het gevoel hebt dat het wat opgelost heeft (of dat nou positief of negatief is) dan ben je ons geen uitleg verschuldigd. Kan me voorstellen dat je zulke persoonlijke dingen liever niet online knalt.
Ik weet niet hoe lang hij al weg is en wanneer hij weer terug komt, maar ik hoop dat jullie het er dan nog eens over kunnen hebben als hij weer thuis is. Want het is niet altijd handig om zulke dingen per telefoon uit te praten. IRL is nog altijd het beste, als je het mij vraagt.

Wat dat onbegrip betreft, ik kan me voorstellen dat het voor jou heel moeilijk is om te merken dat hij je niet begrijpt. Komt zeker ook doordat jullie nog niet heel lang samen zijn, maar het ís ook moeilijk om te begrijpen wat iemand voelt die net zijn/haar moeder heeft verloren. Believe me... Been there, done that. Mijn ex werd na een week of 6 kwaad op me omdat ik nog steeds om mijn moeder jankte en daar werd hij depressief van. Anderen gaven gewoon aan dat ze er graag voor me wilden zijn, maar dat ze niet wisten hoe omdat ze mijn gevoelens niet herkenden. Gelukkig maar, natuurlijk! Maar wel lastig. Zelfs toen ik wist dat ik mijn moeder snel zou gaan verliezen, kon ik me al niet voorstellen hoe het zou zijn zonder haar, laat staan dat een ander het wél zou weten als diegene helemaal niet in de situatie met een ernstig zieke moeder/vader/wie-dan-ook zit.

Wat dat betreft zal je (helaas) nog wel meer onbegrip tegen gaan komen. Wat betreft je vriend: ik hoop dat jullie er samen uit gaan komen. Volg je gevoel, je intuïtie... Want die leidt je meestal wel de goeie richting uit, heb ik gemerkt.

Veel sterkte! En weet dat je hier altijd je hart kunt luchten als je daar behoefte aan hebt!