Geen goed gevoel bij de vriend van mijn schoonmoeder

Ik ben nieuw hier en ik hoop niet dat het me aangerekend wordt dat ik een nieuw topic open. Ik ben Lisa, 30 jaar en samen met mijn vriend woon ik in een dorpje in het hoge Noorden met onze 2-jarige dochter. Mijn schoonmoeder is een schat van een vrouw en ik laat K. (mijn dochter) graag bij haar achter, ze past iedere week op. Toch zit me iets dwars. Sinds een jaar heeft mijn schoonmoeder een nieuwe vriend - ze is gescheiden van mijn schoonvader. Ze is dolverliefd en sinds korte tijd wonen ze nu ook samen. Wat me dwarszit is dat ik deze man pas twee keer heb ontmoet en dat ik geen goed gevoel bij hem kreeg. Hij ziet eruit als een alcoholist en drinkt erg veel. Hij heeft twee zoons waarmee hij goed omgaat en dat stelt me enigszins gerust, maar toch vertrouw ik de situatie nu niet helemaal. 

Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Kan ik mijn dochter nog wel met een gerust hart achterlaten bij mijn schoonmoeder? Ik vind het zo'n gek idee dat hij nu ook voor mijn dochter zorgt, terwijl ik hem eigenlijk niet eens ken. Mijn vriend begrijpt mijn gevoel niet zo en vindt dat ik overdrijf en dankbaar mag zijn dat zijn moeder iedere week wil oppassen, natuurlijk ben ik daar ook ontzettend blij mee, maar toch blijft dit me dwars zitten.

Misschien een keertje vaker op visite gaan zodat je hem wat beter leert kennen. Dan kan je zien hoe hij met je dochter om gaat/op haar reageert en kan jij hem ook beter leren kennen.

drinkt hij waar je dochter bij is? Zijn er dingen gebeurt wat maakt dat je hem niet meer vertrouwd?

Laat je schoonmoeder je dochter alleen met haar vriend?

Ik vind het sowieso onzin dat je onder het mom van dankbaarheid alles zou moeten accepteren van degene die op je kind past, als de situatie zo is dat je dat oppassen niet prettig meer vindt dan is dat sowieso ook wel erg krom, dan moet je dankbaar zijn voor iets wat je eigenlijk niet (meer) wil.

We waren op een verjaardag bij hen en toen is hij zo dronken geworden dat hij niet meer op zijn benen kon staan. Een vriend van hem heeft hem toen de trap op moeten helpen om hem naar bed te brengen. Verder was hij die avond nogal grof in zijn uitlatingen, ook naar mij toe. Allemaal onder het mom van grapje moet kunnen, maar ik voelde me er niet prettig bij. Het is vooral een gevoel, want ik kan best wat hebben.

Ik breng K. altijd een dagje, dus neem aan dat hij dan niet drinkt en dat mijn schoonmoeder er al die tijd bij is, maar natuurlijk weet ik niet precies hoe het op zo'n dag gaat. Ik heb ook de indruk dat mijn schoonmoeder zich laat meeslepen door hem, nu ze zo verliefd is. Ze is ineens ook wat wilder/gekker geworden. Allemaal prima, maar ik weet niet of ik mijn dochter nog wel aan hen toevertrouw. Het voelt gewoon een beetje anders allemaal.

Dan zou ik een gesprek met ze aangaan hier over.

Ik zou idd ook een gesprek met ze aan gaan. En als jij er geen goed gevoel bij hebt moet je zeker ook K. niet wegbrengen.

op je eigen gevoel afgaan.

Rituals_ schreef:Niet zomaar vertrouwen en op je eigen gevoel afgaan.

Zijn naam begint toch niet toevallig met een p ?

 Jullie kennen elkaar ofzo?

Ik zou eerst een gesprek dan met je schoonmoeder aangaan. Ik zou wel willen weten hoe zij zich er bij voelt. Een onderbuikgevoel hebben kan, maar vaak is dat wel ergens op de baseren.

Manderijn schreef:

Rituals_ schreef:Niet zomaar vertrouwen en op je eigen gevoel afgaan.

Zijn naam begint toch niet toevallig met een p ?

 Jullie kennen elkaar ofzo?

Ik zou eerst een gesprek dan met je schoonmoeder aangaan. Ik zou wel willen weten hoe zij zich er bij voelt. Een onderbuikgevoel hebben kan, maar vaak is dat wel ergens op de baseren.

 Nee maar vroeger iets soortgelijks meegemaakt.

Zou wel bizar zijn zeg als het dezelfde persoon dan betrof!

Nee hoor, hij heet geen P. Zou inderdaad wel erg toevallig zijn. Een gesprek aangaan vind ik toch lastig, het is nogal wat om je schoonmoeder te vertellen dat je twijfelt over haar nieuwe liefde, dat vindt niemand leuk om te horen. Hoe zouden jullie gesprek dan ingaan?

Wat wil je dan? Je kind daar niet meer laten komen? Dat roept ook vragen op toch?

Je kan aangeven dat het niet prettig voelt met je schoonvader en je kind samen.

Ik denk dat je schoonmoeder het vreemder vind dat je kindje daar ineens niet meer over de vloer komt.

Het is mijn schoonvader niet hoor, het is de nieuwe vriend van mijn schoonmoeder. En nee, nu komt ze daar dus gewoon en ik weet ook niet wat ik ermee aan moet. Mijn vriend heeft daar natuurlijk evengoed zijn stem in.

Wat vind je vriend er van dan? Wellicht dat er een taak voor hem ligt wat betreft zijn moeder? Kan voor haar heel anders overkomen.

Eerlijk gezegd denk ik niet dat er manieren zijn om dit gesprek te voeren zonder conflict. Het komt er toch op neer dat je een dusdanig negatieve mening hebt over haar vriend dat je je kind daar niet wil achterlaten als hij daar ook is en dat kun je moeilijk mooier maken dan het is. Tenzij je een smoes wil gaan verzinnen maar dat is aan jezelf.

Manderijn schreef:Wat vind je vriend er van dan? Wellicht dat er een taak voor hem ligt wat betreft zijn moeder? Kan voor haar heel anders overkomen.

Die begrijpt het niet, vindt dat ze overdrijft en dat ze dankbaar moet zijn dat zijn moeder wil oppassen, staat in de openingspost.

Engelse Drop schreef:Het is mijn schoonvader niet hoor, het is de nieuwe vriend van mijn schoonmoeder. En nee, nu komt ze daar dus gewoon en ik weet ook niet wat ik ermee aan moet. Mijn vriend heeft daar natuurlijk evengoed zijn stem in.

ehm ja sorry de vriend van je moeder excuses.

Maar ja het blijft bij jou wel knagen en niet bij je vriend?

Susan schreef:

Manderijn schreef:Wat vind je vriend er van dan? Wellicht dat er een taak voor hem ligt wat betreft zijn moeder? Kan voor haar heel anders overkomen.

Die begrijpt het niet, vindt dat ze overdrijft en dat ze dankbaar moet zijn dat zijn moeder wil oppassen, staat in de openingspost.

 Oh, niet goed gelezen. Tsjah, dan word het lastig.

Ik zou gewoon aangeven dat je van zijn gedrag op dat feestje wel een beetje geschrokken bent en dat je nu misschien beren ziet die er niet zijn, maar dat je het toch even wil bespreken. Praat vanuit je eigen gevoel en probeer niet aanvallend te zijn. 
Je schoonmoeder is zelf ook moeder en ze weet heus nog wel hoe het is met kinderen en dat je als moeder soms (te veel) zorgen kunt maken.