Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Gast ma 27 dec 2010 - 4:06

Morgen drie weken geleden is m'n moeder overleden aan de gevolgen van endeldarm kanker. Wat er op het moment door me heen gaat verschilt van moment tot moment. Het ene moment geniet ik gewoon van wat er op dat moment zich gaande is en het ander moment sluit ik mezelf op op mijn kamer met de foto van het bidprentje van m'n moeder.

Hoe ik mijzelf voel probeer ik met m'n vader, m'n broertje en zusjes er over te praten. Ook mail ik regelmatig met m'n peettante over m'n gevoelens. Met m'n vriend er over praten vind ik moeilijker, omdat ik merk dat ie soms weinig terug te zeggen heeft dan alleen maar: "....Oew... das naar, Sterkte"

Vooral dat laatste begin ik me aan te ergeren. Ik weet dat het goed bedoeld is, maar toch verwacht ik op zo'n moment wat meer van m'n vriend. Een hart onder de riem, wat woorden van moed, woorden met goede bedoelingen. Ik weet ook dat ie het moeilijk vind om zich in te leven in mijn situatie, nu hij voor 4 weken in Suriname zit onder de 30 graden zon, met een cocktailtje in z'n handen. Maar ik vind het ook moeilijk dat hij nu aan het genieten is van z'n vakantie en ik heb het moeilijk omdat ik m'n moeder mis.

Ik weet niet waarom ik het typ, maar ik moest het gewoon even kwijt

Gast ma 27 dec 2010 - 4:12

Het lijkt mij verschrikkelijk naar om het gevoel te hebben dat je vriend je niet begrijpt, maar ook heel naar om je vriend nu niet bij je te hebben? Is hij al lang weg, kan hij niet terugkomen? Misschien weet je vriend zich niet goed een houding te geven en weet hij niet goed wat hij moet doen of zeggen om jou zou goed mogelijk te steunen? Het is fijn dat je steun hebt aan andere mensen, maar vanzelfsprekend heb jij ook behoefte aan je vriend hierin.

Ik hoop dat je het verdriet om het verlies van je moeder uiteindelijk een plek kunt geven en dat je ontzettend veel mooie en fijne herinneringen hebt en daar kracht uit kan halen.

Gast ma 27 dec 2010 - 4:15

Bitterkoek_ schreef:Morgen drie weken geleden is m'n moeder overleden aan de gevolgen van endeldarm kanker. Wat er op het moment door me heen gaat verschilt van moment tot moment. Het ene moment geniet ik gewoon van wat er op dat moment zich gaande is en het ander moment sluit ik mezelf op op mijn kamer met de foto van het bidprentje van m'n moeder.

Hoe ik mijzelf voel probeer ik met m'n vader, m'n broertje en zusjes er over te praten. Ook mail ik regelmatig met m'n peettante over m'n gevoelens. Met m'n vriend er over praten vind ik moeilijker, omdat ik merk dat ie soms weinig terug te zeggen heeft dan alleen maar: "....Oew... das naar, Sterkte"

Vooral dat laatste begin ik me aan te ergeren. Ik weet dat het goed bedoeld is, maar toch verwacht ik op zo'n moment wat meer van m'n vriend. Een hart onder de riem, wat woorden van moed, woorden met goede bedoelingen. Ik weet ook dat ie het moeilijk vind om zich in te leven in mijn situatie, nu hij voor 4 weken in Suriname zit onder de 30 graden zon, met een cocktailtje in z'n handen. Maar ik vind het ook moeilijk dat hij nu aan het genieten is van z'n vakantie en ik heb het moeilijk omdat ik m'n moeder mis.

Ik weet niet waarom ik het typ, maar ik moest het gewoon even kwijt

Dat was je hier op het forum hebt getypt zou ik ook gewoon aan hem vertellen. Waarschijnlijk vind hij het moeilijk en kan hij niet de juiste woorden vinden of weet hij niet wat hij moet doen. Juist door te praten over je gevoel naar hem toe krijg je wat meer duidelijkheid..

Heel veel sterkte Bitterkoek!

Als ik het niet had mogen quoten, laat het me maar even weten dan!

Gast ma 27 dec 2010 - 4:15

Het lijkt me heel moeilijk voor jullie allebei. Jullie kenden elkaar nog niet zo lang toen jouw moeder overleed he? Pff het lijkt me inderdaad heel erg vervelend als je vriend je niet kan helpen, het lijkt me ook frustrerend voor hem dat hij je misschien wel WIL helpen maar het niet lukt. En je geeft zelf al aan dat je soms van emotie naar emotie vliegt (wat ook logisch is) en dat is misschien voor hem ook lastig. Want wat de ene keer hielp, helpt misschien vijf min later niet meer. Heeft hij altijd wel wat moeite met je troosten, denk je? Want je moeder verliezen is wel echt een van de naarste dingen die je kunnen overkomen, maar hij kan ook uberhaupt al moeite hebben met "de goede woorden vinden" zeg maar. En heb je al eens tegen hem gezegd dat je het moeilijk vind hoe het nu gaat?

Guus ma 27 dec 2010 - 4:16

Op de eerste plaats gecondoleerd, drie weken is nog heel vers... wat verschrikkelijk.

Ik bergijp dat je je eraan irriteert, en als je vriend nu een 'leuke' tijd heeft in het buitenland is dat zowiezo al een drempel voor een goed gesprek. Een ding vanuit je vriend z'n kant: niet weten wat je moet zeggen en de ander niet begrijpen zijn twee hele verschillende dingen.

Misschien begrijpt hij heel goed hoe jij je voelt en vind hij het daarom zo moeilijk om iets te zeggen, ik kan me voorstellen dat als je er zo van buiten op zit je overal over na gaat denken, terwijl jij juist gewoon wilt dat hij zichzelf is denk ik... de persoon waar je in andere situaties ook bij terecht kan.

Heb je gerpobeerd het tegen hem te zeggen? En misschien meer te vragen?

Wanneer komt je vriend terug? lijkt me al een stuk makkelijker als hij gewoon bij je is...

Wel fijn dat je bij andere mensen de steun krijgt die je zoekt, ik hoop dat ze de komende periode wat dragelijker maken voor je!

Gast ma 27 dec 2010 - 4:20

Denk je trouwens ook dat je misschien het hem, onbewust, kwalijk neemt dat hij je verdriet niet kan oplossen? Ik zeg niet dat wat ik heb meegemaakt in de búúrt komt van wat jij hebt meegemaakt, maar ik weet dat toen mijn moeder ziek was, ik eigenlijk vooral heel boos was. En soms had ik buien dat, als mensen me wilden troosten, ik gewoon boos riep dat zij toch geen moeder hadden die ziek was. Alle woorden van troost klinken loos zeg maar, ze zweven in de ruimte maar ze doen je niks,w ant ze veranderen de situatie niet. Dat was niet altijd zo, maar ik herken wel het bijna "kwalijk nemen" van mensen dat ze je niet begrijpen, terwijl je aan de andere kant weet dat je niet wil dat ze meemaken wat je meemaakt. Ik was soms ontzettend boos op mijn vriend, omdat hij me niet kon troosten. (niemand kon het goede zeggen trouwens, maar dat hij het niet kon maakte mij heel boos)

liever niet quoten

Isis ma 27 dec 2010 - 4:22

Zeg je ook tegen je vriend dat je meer van hem verwacht?

Het is sowieso ontzettend moeilijk om iemand te steunen die zo'n groot verlies heeft meegemaakt. Zeker als je nog nooit zo'n groot verlies hebt gekend. Je weet niet goed wat te zeggen, hoe ermee om te gaan,... Zelfs ik kan dat niet altijd goed, hoewel ik zelf mijn moeder ben verloren. Ik merk nog steeds dat mensen daar moeilijk mee overweg kunnen, ook al is het al zo lang geleden.

Geef aan aan je vriend dat je het moeilijk hebt met de manier waarop hij reageert en geef concreet aan hoe je zou willen dat hij reageert. Maar soms moet je ook die verwachtingen loslaten en de steun halen bij mensen die je dat wel kunnen geven. Hoe moeilijk ook. Kleine tip: ik heb een mooi boek liggen hierover: 'zonder moeder' van Hope Edelman. Misschien heb je hier momenteel nog niet veel aan omdat het allemaal te kort geleden is, misschien later. De auteur praatte met vrouwen zonder moeder en deelt die ervaringen.

Ik wil je alleszins veel sterkte wensen, maar ook ruimte om je verlies te kunnen plaatsen en liefde om het gemis een klein beetje op te vangen.

Gast ma 27 dec 2010 - 4:22

En terwijl ik dit typ krijg ik dit kaartje binnen. Met flink wat aftershave (omdat ik m zo graag ruik)

Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt.... 2010-12-27160859

Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt.... 2010-12-27160859

Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt.... 2010-12-27160931-1

....van mn vriend Embarassed

Gast ma 27 dec 2010 - 4:29

Dank je wel meiden, voor de mooie woorden. Ik heb ook gezegd dat ik er moeite mee heb op de manier waarop hij reageert. Ik ben me er ook van bewust dat ik dat hem niet kan kwalijk nemen en dat hij er moeite mee heeft. Hij doet z'n best en dat weet ik ook. Maar hoe goed hij ook z'n best doet, soms ben ik er gewoon niet van bewust dat hij z'n best doet. Ook al is het niet veel. Maar jullie hebben wel gelijk. Als ik bij hem ben of als ik hem aan de telefoon heb dan zegt hij vaak meer dan wat hij op whatsapp zegt. Hij probeert me ook op alle mogelijk manieren afleiding te geven.

Gast ma 27 dec 2010 - 4:32

Ik zou zoveel mogelijk communiceren. Mijn vriend gaat ook altijd grapjes maken als ik verdrietig ben. Wel lief, maar soms wil ik geen grapjes maar gewoon dat hij me knuffelt en niks zegt. Maar dat moet je wel aangeven, dat kan hij waarshcijnlijk ook niet ruiken. Is hij nog lang in het buitenland? Een dikke knuffel voor jou in ieder geval!

Gast ma 27 dec 2010 - 4:33

Darcy, ik denk dat ook dat het is (wat je als eerst zegt). Dat ik het onbewust hem kwalijk neem. Uit je verhaal herken ik ook veel. Dat ik nu zelfs er aan begin te ergeren als hij 'Sterkte' zegt, wordt ik er van bewust dat ik het hem kwalijk neem dat hij het moeilijk vind om er wat op te zeggen.

Ik was ontzettend verdrietig erover. Maar toch is het iets dat hij wel aan me denkt. Maar door m'n verdriet en de leegte krijg ik het niet bewust mee.

Gast ma 27 dec 2010 - 4:33

Bitterkoek_ schreef:En terwijl ik dit typ krijg ik dit kaartje binnen. Met flink wat aftershave (omdat ik m zo graag ruik)

....van mn vriend

Gast ma 27 dec 2010 - 4:35

Darcy schreef:Ik zou zoveel mogelijk communiceren. Mijn vriend gaat ook altijd grapjes maken als ik verdrietig ben. Wel lief, maar soms wil ik geen grapjes maar gewoon dat hij me knuffelt en niks zegt. Maar dat moet je wel aangeven, dat kan hij waarshcijnlijk ook niet ruiken. Is hij nog lang in het buitenland? Een dikke knuffel voor jou in ieder geval!

Dank je wel!

Hij is tot en met 16 januari in het buitenland. Gelukkig kan hij wel mailen, whatsappen en skypen. We proberen zoveel mogelijk contact te houden.

Shopelle ma 27 dec 2010 - 4:41

Allereerst voor jou natuurlijk gecondoleerd en heel veel sterkte met het verlies van je moeder.

Mag ik vragen hoe oud jullie zijn?
Ik vind het echt naar voor je dat hij zo reageert. Ik denk (als ik mag interpreteren) dat hij hier nog geen ervaring mee heeft en ik vermoed dat jullie nog niet zolang verkering hebben. Als ik het onjuist heb dan moet je het me ook gerust vertellen hoor...
Misschien moet je het gewoon vertellen? Je kunt aangeven (ook al zit hij ver weg) dat je het vervelend vind dat hij niet bij je is zodat je beter met elkaar kan praten en dat je zijn steun wel echt nodig hebt.

En natuurlijk mag je altijd je verhaal kwijt hier op het forum!
hug

Gast ma 27 dec 2010 - 4:43

Ik ben 27 en hij is 31. Maar we hebben inderdaad niet zo erg lang verkering. We hebben pas 4 maandjes verkering of zo. Hij heeft ook gezegd dat hij het ook vervelend vind dat ie nu niet bij me kan zijn, maar dat we wel contact moeten houden via mail en zo.

Gast ma 27 dec 2010 - 4:53

Lastig is dat inderdaad. Je weet ook wel dat het misschien niet helemaal eerlijk is, maar het is gewoon wat je voelt. En het ís ook rot als iemand je niet begrijpt en je het gevoel hebt dat hij je niet goed kan troosten. Wat een moeilijke situatie. Maar ik blijf erbij dat je vooral moet blijven communiceren. Dan is het misschien niet meer zo spontaan, ik vond het ook moeilijk accepteren dat mijn vriend niet op een soort onaardse romantische manier wist hoe hij me op dát moment het beste kon troosten, maar het geeft je wel meer rust denk ik. Ook al moet je dan misschien voor je eigen idee uitspellen hoe hij je moet troosten.

Gast ma 27 dec 2010 - 5:01

Nee dat is wel zo. Maar dan weet ik ook dat hij geen dingen zal doen wat ik niet leuk zou vinden.

mzcharlotte ma 27 dec 2010 - 7:54

Oooh Bitterkoekje, mijn vriend is net zo'n kneus met woorden. Als het een beetje emotioneel of moeilijk wordt, dan slaat hij dicht en weet hij gewoon niet wat hij moet zeggen. Het lijkt dan soms net of hij Hallmark kaartjes uit z'n hoofd heeft geleerd, zodat hij in elk geval 'iets' heeft gezegd (of geschreven).

Ik zeg niet dat jouw vriend hetzelfde is als die van mij, maar op die manier zou ik het wel herkennen.

Echt super dat hij alsnog zelf een kaartje heeft gestuurd, ik hoop dat je daar tenminste troost in vindt. Nog twee weekjes, dan kan je hem in de armen sluiten en getroost worden op een manier dat woorden gewoon niet kunnen.

Gast di 28 dec 2010 - 4:18

Hij vind het moeilijk om op de situatie van mij te reageren, omdat hij mijn moeder niet persoonlijk heeft gekend. (hij heeft haar nog nooit ontmoet) En daarom kan hij ook geen persoonlijke dingen vertellen over m'n moeder om daarmee een hart onder de riem te steken. Hierom begin ik zelfs te twijfelen aan m'n relatie op het moment. Nu ben ik alleen nog maar verdrietig, omdat ten eerste m'n moeder is gestorven en daardoor alles is veranderd. Ik heb er gewoon niks aan.

Is het echt zo moeilijk zoals hij het zegt?

Zucht Cry

was alles maar gewoon hetzelfde gebleven.

TGR di 28 dec 2010 - 4:20

Bitterkoek_ schreef:En terwijl ik dit typ krijg ik dit kaartje binnen. Met flink wat aftershave (omdat ik m zo graag ruik)

Kaartje

....van mn vriend

Dit heeft voor mij helemaal geen waarde.

Waarom is hij naar Suriname terwijl hij ook wel kon ruiken dat jij hem nodig hebt nu.

Gast di 28 dec 2010 - 4:24

TGR schreef:
Bitterkoek_ schreef:En terwijl ik dit typ krijg ik dit kaartje binnen. Met flink wat aftershave (omdat ik m zo graag ruik)

Kaartje

....van mn vriend

Dit heeft voor mij helemaal geen waarde.

Waarom is hij naar Suriname terwijl hij ook wel kon ruiken dat jij hem nodig hebt nu.

Deze vakantie had hij al geplant voordat ik hem leerde kennen. En hij had het al geboekt voordat m'n moeder stierf. Hij kon het niet cancellen omdat het anders hem te veel geld kostte.

Gast di 28 dec 2010 - 4:25

Ja ik denk wel dat het inderdaad zo moeilijk is. Je zegt zelf ook al dat eigenlijk niets goed is, behalve misschien je familie, maar zo hecht kan hij nog niet met je zijn. Zij kennen je al zoveel-twintig jaar, hij kent jou pas vier maanden. Maar het is jouw keuze, het is heel naar als de relatie hierdoor over zou gaan. Het is iets waar jullie beide niets aan kunnen doen, behalve praten. Jij kan niet je gevoel wegstoppen, hij kan niet doen alsof hij je begrijpt terwijl hij er waarschijnljk helemaal niets van begrijpt. Of dat nou in zijn aard zit of dat het de situatie is, of allebei. Dat is een keuze die jij alleen kan maken, hoe moeilijk dat ook is. Wacht in ieder geval af tot hij terug is, zou ik zeggen. En kijk dan hoe het gaat. Ik denk dat jij momenteel ook niet weet van voren hoe je je van achteren voelt, als het ware, en dat je nu ook niet met een heldere blik naar de situatie kan kijken. Nogmaals, ik zou afwachten tot hij terug is en dan kijken hoe het gaat. hug

Gast di 28 dec 2010 - 4:32

Als je net samen bent, en toevallig net een moeilijke fase doormaakt zijn 2 dingen heel erg belangrijk:

- je ziet meteen of je er voor elkaar kunt zijn in moeilijke tijden, of de relatie stootvast is.

- je kunt bepalen of de manier waarop jouw partner je ondersteund, voor jou de goede manier is en in voldoende mate.

Dit kan op 2 manieren uitpakken: extreem goed of extreem klote. Want naast relatiezorgen heb je wel wat anders aan je hoofd.

Als jij met zo'n kaartje heel blij bent en jij hieruit voor jou voldoende opmaakt dat hij er voor je is, dan hou in je achterhoofd dat dit zijn manier is om jou te ondersteunen en dit altijd zo zal blijven. Als je daarmee kan leven, is jullie relatie denk ik prima in orde.

Ben je teleurgesteld, dan kun je er (heel cru) beter meteen mee kappen want je kunt anderen niet opvoeden naar jouw voorstellingen.

TGR di 28 dec 2010 - 4:50

mozzarella schreef:Als je net samen bent, en toevallig net een moeilijke fase doormaakt zijn 2 dingen heel erg belangrijk:

- je ziet meteen of je er voor elkaar kunt zijn in moeilijke tijden, of de relatie stootvast is.

- je kunt bepalen of de manier waarop jouw partner je ondersteund, voor jou de goede manier is en in voldoende mate.

Dit kan op 2 manieren uitpakken: extreem goed of extreem klote. Want naast relatiezorgen heb je wel wat anders aan je hoofd.

Als jij met zo'n kaartje heel blij bent en jij hieruit voor jou voldoende opmaakt dat hij er voor je is, dan hou in je achterhoofd dat dit zijn manier is om jou te ondersteunen en dit altijd zo zal blijven. Als je daarmee kan leven, is jullie relatie denk ik prima in orde.

Ben je teleurgesteld, dan kun je er (heel cru) beter meteen mee kappen want je kunt anderen niet opvoeden naar jouw voorstellingen.

Gadver, je hebt helemaal gelijk.

Gast di 28 dec 2010 - 4:55

TGR schreef:
mozzarella schreef:Als je net samen bent, en toevallig net een moeilijke fase doormaakt zijn 2 dingen heel erg belangrijk:

- je ziet meteen of je er voor elkaar kunt zijn in moeilijke tijden, of de relatie stootvast is.

- je kunt bepalen of de manier waarop jouw partner je ondersteund, voor jou de goede manier is en in voldoende mate.

Dit kan op 2 manieren uitpakken: extreem goed of extreem klote. Want naast relatiezorgen heb je wel wat anders aan je hoofd.

Als jij met zo'n kaartje heel blij bent en jij hieruit voor jou voldoende opmaakt dat hij er voor je is, dan hou in je achterhoofd dat dit zijn manier is om jou te ondersteunen en dit altijd zo zal blijven. Als je daarmee kan leven, is jullie relatie denk ik prima in orde.

Ben je teleurgesteld, dan kun je er (heel cru) beter meteen mee kappen want je kunt anderen niet opvoeden naar jouw voorstellingen.

Gadver, je hebt helemaal gelijk.

Op de -d in ondersteund na Very Happy

Gesponsorde inhoud

Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....

Re: Ik heb het gevoel dat m'n vriend me niet goed begrijpt....