Erbij horen

Dolcis_ schreef:Wil jij altijd ergens bij horen en vind je het belangrijk om ergens bij te horen?
Bepaalde groepjes bijvoorbeeld of ga je gewoon helemaal compleet je eigen gang.

Ik hoef nergens bij te horen, maar ik wil wel graag door mensen geaccepteerd worden.

Ik heb niet specifiek de behoefte om ergens bij te horen, maar ik geloof dat ik juist daardoor uiteindelijk altijd geaccepteerd word. Ik vind sociale contacten wel belangrijk. Ik weiger me aan te passen om ergens maar beter bij te passen, maar ik heb gelukkig nooit een tekort aan mensen om me heen.

Susan schreef:Ik ben ook niet zo van de groepjes, maar eerlijk gezegd vind ik dat soms wel jammer. Op school bijvoorbeeld hoorde ik er niet echt bij, maar ik denk dat ik een veel leukere schooltijd had gehad en dat ik nu steviger in mijn schoenen had gestaan als ik er wel meer bij had gehoord.

+1
Ik ben op de basisschool veel gepest en hoorde er nooit bij, waardoor ik vrij onzeker ben. Ik merk dat ik nu vaak net buiten de groep val. Op school is het allemaal gezellig, maar zodra er verder word afgesproken hoor ik er net niet bij.. Over de vraag of ik er wel bij hoor (en of mensen wel op me zitten te wachten) daar kan ik best (behoorlijk) onzeker over zijn.

Hmm, goede vraag. Ik hoef ook niet per se ergens bij te horen, maar vind het wel leuk om regelmatig aanspraak te hebben en leuke dingen te doen. Ik heb ook voornamelijk 'losse' vriendschappen, dus geen groepjes. De groepjes waar ik tot nu toe 'bij hoorde' zijn uit elkaar gevallen en het meest recente groepje heeft mij gedumpt een paar jaar geleden. Heb er dus niet heel goede herinneringen aan en hecht me tegenwoordig wat minder snel aan mensen. Zoals volgens mij Caroow al zei: ik hoef niet per se bij bepaalde mensen te horen, als er maar genoeg mensen zijn om leuke dingen mee te doen (en minder leuke dingen mee te delen indien nodig).

Een vriendin van mij noemt mij altijd haar Butterfly, omdat ik altijd overal tussendoor fladder. Dat klopt wel. Ik hoor nergens écht bij, ben vrij eigenzinnig, maar kan het ook altijd wel met iedereen vinden. Op de basisschool hoorde ik al bij het groepje populaire meisjes, maar ook bij de nerdjes. Op de middelbare school hoorde ik wel bij de nerdjes, maar kende ik ook alle populaire meisjes. Op de highschool in Amerika was ik bevriend met iedereen, en was ik voor het eerst echt beetje populair. Dat vond ik wel heel cool. Maar alsnog fladderde ik overal wel tussendoor. En bij m'n studie (daar heeft ie vriendin me die bijnaam gegeven), gold dat wederom ook.
Ik hoef ook niet persé ergens bij te horen, ik doe wel m'n eigen ding, maar vind contact wel fijn.

Van mijn vriendinnengroep ben ik wel de sociale lijm. Zonder mij erbij spreken ze niet af als groep (we zijn met zijn zessen). Dat ik op de basisschool en de middelbare school gepest ben, heeft er dus niets mee te maken. Ik ben meestal de gangmaker en met een groep vind ik het vaak gezellig omdat je niet zo op 1 persoon gefocust hoeft te zijn. Maar in die groep zit ook mijn beste vriendin en samen afspreken doen we ook vaak.

Ik denk dat ik wel een echt mensenmens ben.

Ik hoor graag erbij, vind het moeilijk als mensen mij niet leuk, lief of aardig vinden. Zal het niet zo gauw laten merken, heb altijd wel een attitude van 'nouja, je kan niet iedereens vriendje zijn', maar eigenlijk vind ik het verschrikkelijk.

Tegelijkertijd kan ik ook wel een einzelgänger zijn.

Ik heb nooit echt ergens bij gehoord. Als kind al niet. Toen vond ik het niet zo erg want ik kon mij ook heel goed alleen vermaken maar nu vind ik het vaak toch wel vervelend.
Ik heb 2 goede vriendinnen. Ik had ook nog een hoop kennissen maar het contact moest altijd van mijn kant komen dus daar was ik op een gegeven moment wel klaar mee.
En ik heb geen idee waar het precies aan ligt. Ik was altijd vrij open en spontaan maar ik merk dat ik de laatste jaren toch wat meer afgesloten ben hierdoor.

Ik vind het zelf toch wel fijn denk ik om ergens bij te horen. Fijn dat je niet altijd zelf het initiatief hoeft te nemen voor iets maar andere je eerder meevragen. Of juist leuk als je iets leuk wil doen dat er altijd al genoeg enthousiastelingen zijn.
Wel houd ik niet erg van uitgaan en op dat punt hoor ik er niet heel erg bij. Soms jammer, maar op dat moment kies ik voor mezelf en mijn lekker bedje

Ik ben gek op groepjes, ik vind groepjes gezellig! Maar dat wil niet zeggen dat ik me alleen in groepjes wil bevinden. Ook 1 op 1 kan ik het prima met genoeg mensen vinden. Vroeger hoorde ik nooit bij de populaire meisjes van school maar wel altijd bij een groepje. Daarbij heb ik altijd 1 beste vriendin gehad, zij is altijd mijn basis geweest. Er zijn jaren geweest dat ik amper vriendinnen had en jaren waarin ik er heel veel had maar zij is er altijd geweest. Ik heb niet het gevoel dat ik ergens bij wil horen, het loopt eigenlijk gewoon zo. Ik voel me nooit zo snel buitengesloten eigenlijk.

Maple schreef:Ik hoor graag erbij, vind het moeilijk als mensen mij niet leuk, lief of aardig vinden. Zal het niet zo gauw laten merken, heb altijd wel een attitude van 'nouja, je kan niet iedereens vriendje zijn', maar eigenlijk vind ik het verschrikkelijk.

Tegelijkertijd kan ik ook wel een einzelgänger zijn.

sluit me hierbij aan..