Depressief?!

*warning: lang verhaal volgt!*

Misschien weten een aantal van jullie van de problemen met mijn schoonmoeder. Dit alles gaat van kwaad tot erger. Inmiddels ben ik aanbeland op het punt dat ik weet dat ik mijn boiling point bereikt heb en dat ik zelf echt niet voor de gevolgen insta om haar wat aan te doen. Gisteren was ik in staat om naar d'r werk te gaan om haar eens goed de waarheid te zeggen,maar de liefde voor mijn man maakt dat ik me enigzins kan beheersen. Deze vrouw houdt niet op. Ik heb zelden zo'n gemeen persoon meegemaakt. Zo kwaadaardig, en zo geraffineerd. En nu gaat de hele familie zich ermee bemoeien, en alhoewel het gros achter ons staat, weet ze het verhaal zo te draaien dat het lijkt alsof zij het slachtoffer is,dat is zij niet dat is mijn man. Paar weken geleden kreeg mijn man een mail van haar.. 3 kantjes vol. VOL verwijten naar hem toe.

Ze neemt hem de meest bizarre dingen kwalijk. Zoals hoe zij nooit een ander gezin heeft kunnen beginnen omdat hij er was.. (wat echt te zot voor woorden is aangezien mijn man 1 was toen zijn ouders uitelkaar gingen,en zijn moeder vervolgens op d'r zelf ging wonen en hij bij zijn oma bleef (zijn ouders woonden bij zijn oma in destijds) zij van woensdag tot maandag ging stappen in de Roxy & IT in Amsterdam.. want ze er niet bij verteld is dat zij elke mogelijke man de deur wees en dat ze nooit langer dan 4 maanden een relatie heeft gehad..) ze neemt mijn man kwalijk dat haar dromen aan diggelen heeft zien vallen. Dit omdat zij een project had en mijn man de website voor haar heeft gebouwd,maar toen de situatie maanden geleden ging escaleren had hij natuurlijk totaal geen motivatie meer om de website verder af te maken.. zij denkt geloof ik dat ze zo lelijk kan doen en dan mijn man vervolgens toch de website moet afmaken. In de mail staat ook dat hij wilde dat zijn achternaam gewijzigd zou worden, hij was 4... hoe kan een kind in hemelsnaam weten dat zijn achternaam via de kinderrechter zou kunnen worden gewijzigd? Ze verteld er niet bij dat dit ook een poging was om zijn vader te pesten.. Dat ze meerdere abortussen heeft gehad omdat mijn man er nou eenmaal was. Hoe hij haar heeft laten vallen. Dat ze veel rechtzaken heeft gevoerd met zijn vader en deze altijd heeft verloren.(blijkbaar heeft de rechter het bij het rechte eind gehad).

Mijn man is heel terecht erg boos hierover. Hij is echt klaar met zijn moeder. Maar de spanning laait wel hoog op tussen de familie en ons. Zondag las ik de meest bizarre dingen van familie op facebook. Ik heb hier,na bijna 3 maanden zwijgen ook een post op mijn FB over gezet. Hier kwamen reacties op van familie.

Vervolgens kreeg ik een mailtje van een tante van de moeder van mijn man (heb je hem nog?!) waarin staat dat mijn schoonmoeder erg depressief is. Ze antidepressiva slikt en de breuk heel erg vindt.
Komt er eigenlijk op neer dat iedereen wacht (of verwacht) van mijn man dat hij een kniebuiging maakt en contact opneemt met zijn moeder.. Waarom?! Omdat zij ziek en depressief is.

Nu is mijn vraag.. is dit wat een depressief mens doet?! Haar zoon zo afvallen op internet,een mail sturen waarin ze de waarheid verdraaid en liegt?! En zo geraffineerd? Of is ze gewoon echt zo slecht?!

Sorry voor het lange verhaal, ik heb er erg veel last van..

Ik heb geen idee of dit voorkomt uit depressie, eerlijk gezegd denk ik van niet. Misschien dat het haar doen wat verstrekt ofzo maar om nu alles maar op een depressie te gooien vind ik erg makkelijk. Moet er even bijzeggen dat ik geen ervaring heb met depressies, dus weet het ook niet.

Hoe dan ook depressie of niet, ik zou er eerlijk gezegd wel klaar mee zijn en echt nog geen toenadering zoeken. Laat haar maar aantonen dat ze niet meer zo idioot doen.

Ik zit echt met open mond te lezen...

Jouw schoonmoeder klinkt als een loeder, iemand die de boel manipuleert en chanteert om het naar haar eigen hand te zetten. Wat een vreselijk mens als ik jouw verhalen zo lees. Ik geloof zelf in karma: alles wat je een ander aandoet, krijg je op een gegeven moment ook op je eigen bordje terug. Haar depressief zijn kan daar een gevolg van zijn (ik geloof daar echt in.). Maar het kan ook zijn dat ze maar verteld dat ze depressief is zodat ze dan weer contact met jullie kan krijgen (zielig doen).
Ik snap goed dat het je opvreet, want dit gaat gewoon alle boekjes te buiten....misschien is het wel goed als jullie eens face 2 face met elkaar gaan praten, dit achterbakse gedoe op Facebook gaat ook nergens over..

Wel heel sneu voor je man trouwens, dat zij hem allerlei dingen verwijt. Echt hele erge dingen ook.

Dit heeft bijzonder weinig te maken met een depressie. Een depressie houdt over het algemeen in dat je nergens meer iets zonnigs in ziet, dat je alles zwart inziet, en dat je nergens energie voor hebt. Dus ook niet voor ruzie.

Wat een bizar verhaal zeg....Bah.

Ik zou wel echt oppassen met dingen uitvechten dmv familie en op internet, dan trek je uiteindelijk aan het kortste eind.

Ik heb ook zo'n moeder gehad. Ik heb ervaringen met depressies, en dan zou je schoonmoeder of haar hele leven depressief moeten zijn geweest of ze schuift het grotendeels er op af. En bij een depressie zie je alles wel zwarter en negatiever, maar dit is gewoon laag en vals. Ik denk dat je schoonmoeder echt een slecht mens is en ze nog wel meer psychische problemen heeft. Ik vind het dan ook echt niet normaal dat ze je man zoveel kwalijk neemt. Alsof hij er wat aan kan doen dat hij geboren is, en dan nog had ze zelf zoveel betere keuzes kunnen maken. Wel lekker makkelijk omdat op een klein jongetje af te schuiven, deed mijn moeder ook bij mij namelijk. Dus in dit geval vind ik haar wat meer weg hebben van een heks.

Storm schreef:Ik zit echt met open mond te lezen...

Jouw schoonmoeder klinkt als een loeder, iemand die de boel manipuleert en chanteert om het naar haar eigen hand te zetten. Wat een vreselijk mens als ik jouw verhalen zo lees. Ik geloof zelf in karma: alles wat je een ander aandoet, krijg je op een gegeven moment ook op je eigen bordje terug. Haar depressief zijn kan daar een gevolg van zijn (ik geloof daar echt in.). Maar het kan ook zijn dat ze maar verteld dat ze depressief is zodat ze dan weer contact met jullie kan krijgen (zielig doen).
Ik snap goed dat het je opvreet, want dit gaat gewoon alle boekjes te buiten....misschien is het wel goed als jullie eens face 2 face met elkaar gaan praten, dit achterbakse gedoe op Facebook gaat ook nergens over..

Wel heel sneu voor je man trouwens, dat zij hem allerlei dingen verwijt. Echt hele erge dingen ook.

En dan heb ik ongeveer 70% weggelaten..

Ze chanteert heel erg.. haar moeder (dus oma van mijn man) staat als een rots achter haar, en laat mijn man vallen omdat zijn moeder dreigt met zelfmoord als zij er wat van zegt. Mijn man verwijt zijn oma op zijn beurt omdat hij vindt dat ze beter moet weten en dat ze d'r dochter wel langer kent dan vandaag. Ze gaat nu 3x in de week bij de oma langs.. eerst ging ze nooit.. ze stuurde een zielig bos bloemen toen dr moeder dr heup brak. Ze kwam nooit omdat ze bang was dat ze iets moest doen. Mijn man heeft zijn oma geholpen onder de douch en zelfs haar billen afgeveegd dingen die in mijn ogen zij had moeten doen, en nu laat zijn oma hem zo vallen.. ze vind dat hij alles moet slikken omdat ze wel eens zelfmoord kan plegen..roept ze al 40 jaar: 'Ik spring wel voor een trein/metro' whatever..

In dat hele mailtje wat 3 kantjes telt,zegt ze niet 1x sorry.. voor alle dingen die zij hem heeft aangedaan.

Eucalypta schreef:
Ik zou wel echt oppassen met dingen uitvechten dmv familie en op internet, dan trek je uiteindelijk aan het kortste eind.

Ja, hierom heb ik al 3 maanden niets gezegd en alles opgekropt. Ik was netjes hoor. Niet gemeen/kwaad maar gewoon eerlijk en puur. Daarom wisten ze ook niets meer te zeggen..

Denk dat jouw schoonmoeder dringend psychische hulp nodig heeft ofzo.

Dat snap ik CKC, maar ik denk toch dat je dat sowieso aan je man moet overlaten. Het is zijn moeder, zijn familie en hij moet zelf zijn grenzen aangeven in het contact met haar. Dat kun jij niet voor hem doen en jij zou er eigenlijk zoveel mogelijk buiten moeten blijven. Want het is domweg niet jouw familie en je zult als 'buitenstaander' dus altijd aan het korste eind trekken. Lastig, want zij behandelt je man niet zoals jij zou willen, maar het is aan hem om daar iets aan/mee te doen, niet aan jou.

Salander schreef:Denk dat jouw schoonmoeder dringend psychische hulp nodig heeft ofzo.

Heeft ze al vaak gehad, maar ze verteld de waarheid niet bij een deskundige, wat kunnen die dan nog voor d'r doen?

Eucalypta schreef:Dat snap ik CKC, maar ik denk toch dat je dat sowieso aan je man moet overlaten. Het is zijn moeder, zijn familie en hij moet zelf zijn grenzen aangeven in het contact met haar. Dat kun jij niet voor hem doen en jij zou er eigenlijk zoveel mogelijk buiten moeten blijven. Want het is domweg niet jouw familie en je zult als 'buitenstaander' dus altijd aan het korste eind trekken. Lastig, want zij behandelt je man niet zoals jij zou willen, maar het is aan hem om daar iets aan/mee te doen, niet aan jou.

Nee begrijp me niet verkeerd dat doe ik ook. Deed. Soms word het mij ook even teveel.

Dan wordt het lastig... Vind het zo naar voor je Je wilt er eigenlijk niets meer mee te maken hebben, maar ondertussen beheerst het je hele leven...

Een van de kenmerken van een depressie is schuldgevoel! Dat lees ik in jouw verhaal nergens terug. Dit heeft dus echt weinig tot niets met een depressie te maken, maar met hele andere zaken. Ze moet idd psychische hulp gaan zoeken en snel ook.

Volgens mij heeft zij borderline.. teminste - de kenmerken komen zo overeen..

2CKC2 schreef:Volgens mij heeft zij borderline.. teminste - de kenmerken komen zo overeen..

Zou kunnen, maar maakt het uit? Het wordt er niet anders van. Ik denk dat je (jullie) goed je grenzen moeten bewaken, wat laat je wel toe en wat niet? En hoeveel contact wil je, en wat accepteer je wel of niet?

2CKC2 schreef:Volgens mij heeft zij borderline.. teminste - de kenmerken komen zo overeen..

Zou kunnen, maar maakt het uit? Het wordt er niet anders van. Ik denk dat je (jullie) goed je grenzen moeten bewaken, wat laat je wel toe en wat niet? En hoeveel contact wil je, en wat accepteer je wel of niet?

Eucalypta schreef:

2CKC2 schreef:Volgens mij heeft zij borderline.. teminste - de kenmerken komen zo overeen..

Zou kunnen, maar maakt het uit? Het wordt er niet anders van. Ik denk dat je (jullie) goed je grenzen moeten bewaken, wat laat je wel toe en wat niet? En hoeveel contact wil je, en wat accepteer je wel of niet?

Nee,maakt niet uit dat is zo hoor. Maar ik probeer te begrijpen,of begrip te tonen voor hoe ze zich gedraagt..

2CKC2 schreef:

Eucalypta schreef:

2CKC2 schreef:Volgens mij heeft zij borderline.. teminste - de kenmerken komen zo overeen..

Zou kunnen, maar maakt het uit? Het wordt er niet anders van. Ik denk dat je (jullie) goed je grenzen moeten bewaken, wat laat je wel toe en wat niet? En hoeveel contact wil je, en wat accepteer je wel of niet?

Nee,maakt niet uit dat is zo hoor. Maar ik probeer te begrijpen,of begrip te tonen voor hoe ze zich gedraagt..

Maar of ze nu wel of niet ergens last van heeft, dat boeit niet. Borderline of depressie is geen enkel excuus voor haar gedrag, hoogstens een verklaring. Maar ook iemand met een depressie of borderline heeft gewoon een keuze in hoe ze zich gedraagt. Het gaat er niet om wat er achter zit in dit geval, het gaat erom wat jullie nog willen accepteren.

Eucalypta schreef:

2CKC2 schreef:

Eucalypta schreef:

2CKC2 schreef:Volgens mij heeft zij borderline.. teminste - de kenmerken komen zo overeen..

Zou kunnen, maar maakt het uit? Het wordt er niet anders van. Ik denk dat je (jullie) goed je grenzen moeten bewaken, wat laat je wel toe en wat niet? En hoeveel contact wil je, en wat accepteer je wel of niet?

Nee,maakt niet uit dat is zo hoor. Maar ik probeer te begrijpen,of begrip te tonen voor hoe ze zich gedraagt..

Maar of ze nu wel of niet ergens last van heeft, dat boeit niet. Borderline of depressie is geen enkel excuus voor haar gedrag, hoogstens een verklaring. Maar ook iemand met een depressie of borderline heeft gewoon een keuze in hoe ze zich gedraagt. Het gaat er niet om wat er achter zit in dit geval, het gaat erom wat jullie nog willen accepteren.

Het is bizar hoe zij in het leven staat.
Ze heeft samen met de oma van mijn man overlegd hoe ze ons het best uit elkaar kan drijven..

2CKC2 schreef:

Eucalypta schreef:

2CKC2 schreef:

Eucalypta schreef:

2CKC2 schreef:Volgens mij heeft zij borderline.. teminste - de kenmerken komen zo overeen..

Zou kunnen, maar maakt het uit? Het wordt er niet anders van. Ik denk dat je (jullie) goed je grenzen moeten bewaken, wat laat je wel toe en wat niet? En hoeveel contact wil je, en wat accepteer je wel of niet?

Nee,maakt niet uit dat is zo hoor. Maar ik probeer te begrijpen,of begrip te tonen voor hoe ze zich gedraagt..

Maar of ze nu wel of niet ergens last van heeft, dat boeit niet. Borderline of depressie is geen enkel excuus voor haar gedrag, hoogstens een verklaring. Maar ook iemand met een depressie of borderline heeft gewoon een keuze in hoe ze zich gedraagt. Het gaat er niet om wat er achter zit in dit geval, het gaat erom wat jullie nog willen accepteren.

Het is bizar hoe zij in het leven staat.
Ze heeft samen met de oma van mijn man overlegd hoe ze ons het best uit elkaar kan drijven..

Bedenkt wel dat je al die verhalen ook weer via via hoort en dat jouw beeld op het verhaal ook erg gekleurd is. Op het moment dat je hierop in gaat, op dit soort verhalen, dan trek je aan het kortste eind.

Ik bedoel dat trouwens niet verkeerd, maar op het moment dat je je mee laat zuigen in dat soort dingen als 'zij heeft zus en zo gedaan' dan is de kans groot dat dat een keer mis gaat of uit de hand loopt. Ik zou het zoveel mogelijk laten liggen, juist om te voorkomen dat het uiteindelijk tussen jullie in komt te staan of dat je ergens in getrokken wordt waar je niet in getrokken wilt worden.

Eucalypta schreef:Ik bedoel dat trouwens niet verkeerd, maar op het moment dat je je mee laat zuigen in dat soort dingen als 'zij heeft zus en zo gedaan' dan is de kans groot dat dat een keer mis gaat of uit de hand loopt. Ik zou het zoveel mogelijk laten liggen, juist om te voorkomen dat het uiteindelijk tussen jullie in komt te staan of dat je ergens in getrokken wordt waar je niet in getrokken wilt worden.

Je hebt gelijk. Maar het is ongelovelijk moeilijk om 'rustig' te blijven als iemand zo op je hart gaat staan.
Mijn man en ik hebben er geen gedoe over.

Hij zag gisteren op tv een vrouw van in de 50,kort haar.. brilletje beetje rond en schattig vestje en parelkettinkje om.. zegt hij: 'Had ik maar zo een moeder,he?' dan breekt gewoon mijn hart en wil ik zijn moeder wat aandoen!

*zijn ma denkt dat ze 25 is, opgeblazen lippen.. tieten, alles laten straktrekken!!*

Het is ook heel lastig. Maar daarom moet je je op jullie richten en niet op haar. Dat kost alleen maar energie en levert niets op.

2CKC2 schreef:

Eucalypta schreef:

2CKC2 schreef:

Eucalypta schreef:

2CKC2 schreef:Volgens mij heeft zij borderline.. teminste - de kenmerken komen zo overeen..

Zou kunnen, maar maakt het uit? Het wordt er niet anders van. Ik denk dat je (jullie) goed je grenzen moeten bewaken, wat laat je wel toe en wat niet? En hoeveel contact wil je, en wat accepteer je wel of niet?

Nee,maakt niet uit dat is zo hoor. Maar ik probeer te begrijpen,of begrip te tonen voor hoe ze zich gedraagt..

Maar of ze nu wel of niet ergens last van heeft, dat boeit niet. Borderline of depressie is geen enkel excuus voor haar gedrag, hoogstens een verklaring. Maar ook iemand met een depressie of borderline heeft gewoon een keuze in hoe ze zich gedraagt. Het gaat er niet om wat er achter zit in dit geval, het gaat erom wat jullie nog willen accepteren.

Het is bizar hoe zij in het leven staat.
Ze heeft samen met de oma van mijn man overlegd hoe ze ons het best uit elkaar kan drijven..

Je bedoelt jou en je man? Dat meen je niet?
Is die oma er ook in mee gegaan?
Ik zit je verhaal met open mond te lezen?
Dit is niet normaal, ook al is ze depressief oid. Je hoeft niet alles maar te pikken en dit gaat wel heel erg ver.

Eucalypta schreef:Het is ook heel lastig. Maar daarom moet je je op jullie richten en niet op haar. Dat kost alleen maar energie en levert niets op.

Eens met Eucalypta.

Probeer het los te laten hoe moeilijk het ook is en hoe diep ze jullie ook gekwetst heeft.
Zij gaat niet veranderen. Hoe meer energie je er in steekt hoe meer energie het haar geeft.

Sterkte!!