wat als je depressief ben en werken?

Hoi Allemaal!

ik ben de laatste tijd erg depressief en eigenlijk speelt dit al een aantal jaar maar ik blijf doorgaan (altijd lachen als er anderen bij zijn, in de avond instorten). Ik moet alleen nu echt wat aan mezelf gaan doen, maar weet niet hoe?

Heb een nieuwe baan sinds maart en een jaarcontract, deze worden hier regelmatig niet verlengd omdat het niet zo goed gaat met het bedrijf.... maar hoe zit het als je depressief word? kom je in de ziektewet? moet je dit eerst overleggen met een bedrijfsarts of maak je eerst een afspraak met je huisarts? en hoe vanaf daar verder?

ik ben bang als ik nu thuis ga zitten dat mijn contract sowieso niet verlengd gaat worden en ik dus over een poos met een probleem zit..

meer mensen met dit probleem of mensen met ervaring hierover??

xxx

Ik heb er geen ervaring mee, maar ik zou als eerste naar de huisarts gaan. Dan gaat het balletje vanzelf wel rollen. Sterkte!

Ik weet ook niet hoe het precies zit met werk. Maar ga wel naar de huisarts! Je kan hier niet mee blijven lopen.
Ik ben zelf wel depressief (geweest) en heb toen antidepressiva gehad en ook gesprekken met een psycholoog.
Ik heb toen gewoon doorgewerkt dus weet niet hoe het zit qua werk.

Snowflake schreef:Ik weet ook niet hoe het precies zit met werk. Maar ga wel naar de huisarts! Je kan hier niet mee blijven lopen.
Ik ben zelf wel depressief (geweest) en heb toen antidepressiva gehad en ook gesprekken met een psycholoog.
Ik heb toen gewoon doorgewerkt dus weet niet hoe het zit qua werk.

Ik heb ook gewoon doorgewerkt 3 jaar lang... wist niet dat ik depressief was.
Maar zeker naar de huisarts gaan, die verwijstje vast wel door naar een psycholoog. En qua werk moet je denk ik ik overleg met die psycholoog voor jezelf beslissen wat haalbaar is.

Ik weet niet hoe het precies zit qua ziektewet etc. Zoals hierboven al is aangegeven zou ik ook naar de huisarts gaan die kan je doorverwijzen naar een psycholoog. Mocht het je echt gaan belemmeren dan zul je inderdaad naar de Arbo-arts moeten gaan. Deze mag je werkgever niet vertellen waarom je niet kunt werken dus daar hoef je je geen zorgen over te maken.
Verder wil ik je veel succes wensen, weet hoe moeilijk de stap kan zijn om hulp te zoeken

Het is sowieso verstandig hiermee naar de huisarts te gaan, voor jezelf. Deze kan je doorverwijzen naar een psycholoog en daarme kun je aan jezelf gaan werken. Dit kun je gewoon niet alleen.
Je kunt natuurlijk ook niet zomaar ineens thuisblijven van je werk en zonder een doktersverklaring zeggen dat je depressief bent. Je psycholoog kan dit dan verder regelen samen met jou en eventueel de bedrijfsarts. Jullie kunnen dan ook samen bekijken of je kan blijven werken (eventueel met medicatie) of niet. Heel veel sterkte ermee!

dankjullie wel!

nog een probleem.. mijn ouders betalen nog steeds mijn ziektekosten verzekering (k woon niet meer thuis), dus ik ben bang dat als ik naar een psycholoog ga, hun hier rekeningen of afschriften van ontvangen... volgend jaar wil ik mijn eigen ziektekostenverz. afsluiten zodat zij er niks meer mee te maken hebben, wil hun namelijk niet onnodig ongerust maken!

dus ben bang dat ik nog even tot volgend jaar wacht met echte hulp zoeken. eerst maar lekker op vakantie, wie weet doet dat al wonderen!

tnx voor de berichtjes! xx

sweetladyy1 schreef:dankjullie wel!

nog een probleem.. mijn ouders betalen nog steeds mijn ziektekosten verzekering (k woon niet meer thuis), dus ik ben bang dat als ik naar een psycholoog ga, hun hier rekeningen of afschriften van ontvangen... volgend jaar wil ik mijn eigen ziektekostenverz. afsluiten zodat zij er niks meer mee te maken hebben, wil hun namelijk niet onnodig ongerust maken!

dus ben bang dat ik nog even tot volgend jaar wacht met echte hulp zoeken. eerst maar lekker op vakantie, wie weet doet dat al wonderen!

tnx voor de berichtjes! xx

Maar waarom is het een probleem dan als je ouders het zouden weten dat je hulp krijgt? Het is toch fijner misschien als je het kan delen met ze? Dat ze dan weten dat je hulp hebt gezocht voor je probleem is toch alleen maar positief? Van het feit dat je tot volgend gaat wachten met hulp zoeken is juist iets om ongerust over te zijn. Het is toch niet fijn om er zolang nog mee rond te lopen? Hoe eerder hoe beter hoor!

sweetladyy1 schreef:dankjullie wel!

nog een probleem.. mijn ouders betalen nog steeds mijn ziektekosten verzekering (k woon niet meer thuis), dus ik ben bang dat als ik naar een psycholoog ga, hun hier rekeningen of afschriften van ontvangen... volgend jaar wil ik mijn eigen ziektekostenverz. afsluiten zodat zij er niks meer mee te maken hebben, wil hun namelijk niet onnodig ongerust maken!

dus ben bang dat ik nog even tot volgend jaar wacht met echte hulp zoeken. eerst maar lekker op vakantie, wie weet doet dat al wonderen!

tnx voor de berichtjes! xx

En depressie is iets serieus, dat gaat niet over door vakantie.

Sorry hoor dit bedoel ik niet onaardig... maar heb zelf regelmatig dat soort opmerkingen gekregen als mensen hoorden wat er aan de hand was: Joh dan ga je toch lekker even op vakantie ofzo... even je hoofd leeg maken!

Tsja dat kon ik dus niet.... mijn hoofd leegmaken.

Ik vind dat je er te makkelijk over doet en volgend jaar duurt nog lang hoor. Ga nu naar de HA. Des te eerder wordt je geholpen. Wachten is zo zonde van de tijd.

en mocht het je geruststellen

de rekening komt altijd naar mij thuis die moet ik dan voorschieten en naar de verzekering sturen

Ik zit eigenlijk een beetje in hetzelfde schuitje. Ik ben sinds 2,5 jaar mezelf echt kwijtgeraakt dmv van een trauma. Iedere dag wordt ik er aan herinnerd en dan vooral als ik op het werk ben. Op m'n werk voel ik me totaal niet op m'n gemak en hebt vaak paniekaanvallen en momenten dat ik me super down en verdrietig voel. Op het werk kan ik m'n pokerface wel goed ophouden maar als ik thuis ben moet ik altijd eerst een potje zitten janken om zo alles even kwijt te kunnen. Meestal gaat het dan ook wel weer maar er zitten ook dagen/weken bij waar ik me helemaal klote voel zoals nu alweer een paar weken. Het liefst ben ik lekker thuis in m'n eigen vertrouwde omgeving waar niemand me pijn kan doen en ik lekker mezelf kan zijn. Ik merk dat het zo gewoon niet langer kan maar ik heb net een halfjaar contract getekend en m'n volgende kan vast zijn. Ik wil nu niet in de ziektewet gaan om dan misschien m'n vast contract te missen. En ik moet ook gewoon door om m'n zoon. Ik kan niet meer net als 2 jaar geleden mezelf opsluiten in de slaapkamer en dan heel de dag gaan slapen. Dan kan gewoon niet ! Ik moet gewoon door, het moet gewoon.. En dan kom mezelf echt nog wel een keer tegen ben ik bang

Heftig Razz en TO.


Razz> heb jij hulp hier voor?

Theedoosje schreef:Heftig Razz en TO.

Razz> heb jij hulp hier voor?

Nee nog niet maar ik ga dat binnenkort wel doen denk ik

Razz zou ik wel doen meis. Denk dat je dat verder helpt. Want zo lijkt het mij ook niet fijn om te gaan werken en zo