hoe kun je het beste eenkennigheid aanpakken

Mijn zoontje is al vanaf dat hij 4 maanden oud is behoorlijk eenkennig naar andere mensen die hij niet elke dag ziet en af en toe als hij zijn dag niet heeft ook naar een van ons. We dachten dat het daarom voor hem wel goed zou zijn als hij 2 ochtenden naar het kdv zou gaan voor zn eenkennigheid en om te leren spelen met andere kindjes en niet altijd met papa en mama maar omdat ik niet werk krijgen we niks vergoed dus die opsie is uitgesloten (want vind het wel schandalig veel om daar 400 euro per maand voor uit te geven). kost een gastouder ook zo veel? hebben jullie misschien nog andere tips?

Heb je geen vriendinnen met kinderen of misschien in de buurt mensen met kinderen. Dan kun je misschien iets vaker naar hun toe, of hun uitnodigen. En als je het leuk vindt kun je op moeder en kind zwemmen.
Mijn zoon was absoluut niet eenkennig, dus ik heb geen idee hoe dat is. Maar ga je er ook elke keer op in of negeer je het wel eens.
Want hoe meer aandacht jij er aan besteed hoe meer hij wordt gevoed in het idee dat het normaal is dat hij eenkennig is.

ik negeer zijn eenkennigheid dus daar ligt het denk ik niet aan. Ook gaat hij al een hele tijd naar babyzwemmen toe en het gekke is daar is hij niet eenkennig hij vind dat harstikke leuk. Maar bij bvb opa en oma is hij wel eenkennig ook al ziet hij ze regelmatig snap er zelf ook gewoon niks van. Wij hebben niet echt vrienden met kinderen dat is wel jammer anders had dat idd misschien wel geholpen. hoop maar dat deze fase snel overgaat.

Mijn zoontje was ook heel erg eenkennig vanaf baby al. Hij wilde vooral niet naar mensen die die niet elke dag zag, ook niet naar familieleden die die niet elke dag zag. Naarmate die ouder werd verdween dat wel, vooral toen die naar de psz ging verdween het steeds een beetje. Hij was alleen toen erg verlegen naar mensen toe maar dat sinds de kleuterschool helemaal verdwenen.
We zijn verhuisd naar een eengezinswoning toen die twee en half jaar was en dat heeft hem ook goed gedaan want hij kon lekker buiten spelen en werd ook gevraagd bij de buren om te komen spelen zonder zijn moeder en stapje voor stapje verdween het. Het duurde wel lang allemaal maar het is verdwenen.

Ik denk als je zoontje ook naar de psz gaat en daarna naar school dat het ook langzaam gaat verdwijnen. Misschien kan je hem af en toe laten spelen met andere kinderen maar gewoon erbij blijven en af en toe bij opa of oma laten en dat jij weg gaat want dat deed ik ook. Succes.

Mijn zoontje was Ook al vanaf een paar maanden oud heel eenkennig. Ik heb nooit iets geforceerd, en hem de tijd gegeven. En hem het vertrouwen proberen te geven dat als hij een situatie moeilijk vind wij er voor hem zijn.

Mijn oma trok hem altijd toch op schoot en hield hem dan tegen z'n wil in vast, hij heeft tot de dag van vandaag nog steeds een soort van onzekerheid als we daar zijn.

Mijn schoonouders hebben hem nooit tegen zijn wil opgepakt en het heeft lang geduurd maar we kunnen nu binnenstappen zonder dat hij begint te huilen

Dus mijn advies is zijn gevoel te erkennen en hem het vertouwen te geven dat jullie er zijn. En vanaf daar kan hij samen met jullie zijn eenkennigheid vast overwinnen.

Het lijkt me erg sterk dat je voor 2 ochtenden 400 euro moet betalen..

het is bijna 400 euro per maand en ik schok er ook van. maar staat op de site van het kdv hier in de buurt. De peuterspeelzaal is wel goedkoper gelukkig.