Re: Zwangerschapstopic tot 12 weken

truestar di 13 sep 2011 - 8:27

Lejow, ik vind dat Parels wel gelijk heeft hoor..
Ik heb hele erge emetofobie gehad, zo erg dat het mijn leven beheerste en ik er voor in therapie ben geweest.. Toen ik zwanger was van m'n oudste had ik totaal geen last van misselijkheid.. Ik dacht gelukkig dat heb ik overleefd en bij een evt volgende zwangerschap hoef ik me daar geen zorgen over te maken want ik word niet misselijk van dat hcg hormoon.

Deze zwangerschap daarentegen ben ik tot 15 weken dagelijks misselijk geweest, met heel veel spugen.. Dagelijks spuugde ik een paar keer.. Die angst die bleef de eerste paar keer, maar je zult toch je dingen weer moeten gaan doen. Het is niet zo dat je hele dagen door overgeeft.. Ik zeg niet dat het bij jou het geval is maar je kan jezelf ook nog misselijker gaan voelen omdat je er zoveel mee bezig bent.

Ik merkte bij mezelf dat als ik gewoon ging werken, ik me beter voelde. Nou werk ik niet met kinderen maar als ik moest spugen op m'n werk dan rende ik gewoon naar de wc..

En indd ik snap ook niet dat als je je echt zo misselijk en ziek
Voelt dat je dan naar de winkels gaat.. Want sorry daar kwam ik de eerste weken nauwelijks daar werd ik alleen maar misselijker. Dan kan je beter een rondje lopen en frisse lucht op snuiven als in een supermarkt met allemaal verschillende geuren lopen..

truestar di 13 sep 2011 - 8:30

Printje schreef:Breekt even in...

Ik ben het wel een beetje met Parels eens moet ik zeggen. Een zwangerschap is geen ziekte en misschien moet je echt proberen om toch naar je werk te gaan zonder meteen te denken wat als dit, wat als dat. Ik snap dat je je ontzettend K voelt, en dat begrijp ik maar misschien geef je er wel iets teveel aan toe. Ik heb ook een kleuterklas en heb tot 36 weken 'gewoon' doorgewerkt, geen gezeur gewoon doen. En als je je echt zo beroerd voelt moet je toch eens de dokter bellen want zo wordt het er voor jezelf natuurlijk ook niet fijner op.
Het is natuurlijk voor ons makkelijk praten, ik weet niet wat je voelt natuurlijk maar echt meis je bent pas net 10 weken zwanger, je hebt er nog veel te gaan. Mijn eigen ding was, maar dat hoeft voor jou natuurlijk niet perse te werken is gwoon tegen jezelf zeggen geen gemiep, ik ben niet ziek maar zwanger.

En ik zou dit echt wel even bij de vk gaan aankaarten hoe je je voelt en hoe het met je gaat.

+1 zwanger zijn is inderdaad geen ziekte. Je weer voordat je zwanger word dat je misselijk ervan kan worden.. Helemaal als je emetofobie hebt houd je daar rekening mee.. Dan weet je dat kan gebeuren en dat je je er dan overheen zult moeten zetten

Printje di 13 sep 2011 - 8:33

Lejow ik hoop echt dat je dit niet gaat zien als kritiek van allerlei mensen maar ik hoop dat je er echt iets mee kan zeg maar. Ik wil je vervelende gevoelens niet aan de kant schuiven maar denk echt dat je er iets mee moet gaan doen. Probeer positief te denken ipv iedere pijntje te accepteren en te voelen. En anders denk ik dat je morgen echt de verlos moet bellen want dit is niet goed voor jou en dan dus ook niet voor je kindje.

Gast di 13 sep 2011 - 8:35

Ik ben het deels eens met Parels, Truestar en Printje. Ik was alleen in mijn eerste zwangerschap zó misselijk dat ik ook bijna niks kon, maar ik spuugde wel 15 keer per dag, minstens, en hield echt helemaal niks binnen. Dat duurde de hele zwangerschap. Desondanks heb ik wel mijn eerstejaarsvakken afgerond, met alle stress gedeald die bij een ongeplande zwangerschap kwam kijken (huis zoeken, verhuizen, schoonouderproblemen ed) en ik was zéker niet zo productief als voorheen, maar ik deed mijn best. En dat stoort me een beetje: je komt over alsof je het niet probeert, alsof je je schikt in je rol van zieke zwangere, en ik denk ook dat dat is wat de andere meiden stoort. Ik heb vanmorgen ook de héle ochtend gekotst maar denk maar niet dat ik de hele dag in mijn bed kan gaan liggen, en ik betwijfel of ik me dan beter zou voelen.

Printje di 13 sep 2011 - 8:37

Arden schreef:Ik ben het deels eens met Parels, Truestar en Printje. Ik was alleen in mijn eerste zwangerschap zó misselijk dat ik ook bijna niks kon, maar ik spuugde wel 15 keer per dag, minstens, en hield echt helemaal niks binnen. Dat duurde de hele zwangerschap. Desondanks heb ik wel mijn eerstejaarsvakken afgerond, met alle stress gedeald die bij een ongeplande zwangerschap kwam kijken (huis zoeken, verhuizen, schoonouderproblemen ed) en ik was zéker niet zo productief als voorheen, maar ik deed mijn best. En dat stoort me een beetje: je komt over alsof je het niet probeert, alsof je je schikt in je rol van zieke zwangere, en ik denk ook dat dat is wat de andere meiden stoort. Ik heb vanmorgen ook de héle ochtend gekotst maar denk maar niet dat ik de hele dag in mijn bed kan gaan liggen, en ik betwijfel of ik me dan beter zou voelen.

Dat is het idd, ik lees hier weleens mee en denk dan idd kom op meis, zwanger niet ziek. Ikzelf kan alleen maar in mijn handjes klappen dat ik tijdens mijn zwangerschap geen kwaaltjes heb gehad maar ik ging er ook wel anders mee om denk ik. Ik had ook 28 kleuters, in de drukste periode sint/kerst was ik ver zwanger maar ik ging gewoon door, ik hou er niet van om zomaar bij de pakken neer te zitten maar ga juist maar door en door (wat overigens ook niet altijd goed is)

Gast di 13 sep 2011 - 8:38

Arden schreef:Ik ben het deels eens met Parels, Truestar en Printje. Ik was alleen in mijn eerste zwangerschap zó misselijk dat ik ook bijna niks kon, maar ik spuugde wel 15 keer per dag, minstens, en hield echt helemaal niks binnen. Dat duurde de hele zwangerschap. Desondanks heb ik wel mijn eerstejaarsvakken afgerond, met alle stress gedeald die bij een ongeplande zwangerschap kwam kijken (huis zoeken, verhuizen, schoonouderproblemen ed) en ik was zéker niet zo productief als voorheen, maar ik deed mijn best. En dat stoort me een beetje: je komt over alsof je het niet probeert, alsof je je schikt in je rol van zieke zwangere, en ik denk ook dat dat is wat de andere meiden stoort. Ik heb vanmorgen ook de héle ochtend gekotst maar denk maar niet dat ik de hele dag in mijn bed kan gaan liggen, en ik betwijfel of ik me dan beter zou voelen.

+1, absoluut.
Jij weet het beter te verwoorden dan ik.

Muppetje di 13 sep 2011 - 8:42

Ik ben het eigenlijk ook met Parels eens

truestar di 13 sep 2011 - 8:42

Arden, ik vind t ook een heel verschil tussen misselijk zijn en tig keer per dag spugen zoals jij hebt gehad. Wij kunnen niet weten natuurlijk hoe lejow zich precies voelt maar
deze zwangerschap spuugde ik ook erg veel (geen 15 x) maar soms wel een hele ochtend maar daar heb ik me nooit ziek voor gemeld.. Ik ben gewoon van mening dat je je er zo min mogelijk aan moet toegeven..

Lejow als je er echt zoveel last van hebt waarom ga je dan niet in therapie? Bij mij heeft dat wel een beetje angst weg genomen toen, en tijdens m'n zwangerschap ben ik ook nog enkele keren onder behandeling geweest.. Nogmaals niemand vind het leuk om misselijk te zijn en niemand vind overgeven leuk om te doen..

Gast di 13 sep 2011 - 8:43

Ik ben niet misselijk geweest tijdens mijn zwangerschap, gelukkig niet. In plaats daarvan was ik moe. En niet een beetje moe, nee, ik was kapot. Ik kon niet uit mijn ogen kijken van moeheid. Als ik mijn moeheid vergelijk met de misselijkheid van Lejow kan ik me haar situatie juist wel voorstellen. Ik zeg niet dat ze in bed moet gaan liggen, daar word je ook niet beter van, maar als je je zo lamlendig voelt zou je dat het liefst wel doen. Tuurlijk heb ik ook geprobeerd te werken, ik werkte vier dagen, 9 uur per dag, en daarnaast had ik nog 3 uur reistijd per dag. Ik was dolblij dat ik zwanger was, maar die vermoeidheid kon ik wel vervloeken. Nee, zwangerschap is geen ziekte, maar iedere vrouw gaat anders met haar zwangerschap om. Ik kan me voorstellen dat waar ik te moe was om te werken en ik beter thuis kon blijven, Lejow zich te ziek voelt om voor een klas met kinderen te staan. En de opmerking: 'wees blij dat je zwanger kan worden, want heel veel vrouwen kunnen dat niet', díe slaat pas als een lul op een drumstel. Dat staat hier namelijk volledig los van.

Gast di 13 sep 2011 - 8:46

Muppetje schreef:Ik ben het eigenlijk ook met Parels eens

Ik ook! Je moet nog 30 weken dat is nog wel effe. Hopelijk ga je je beter voelen zodat je de tijd wat makkelijker door komt, want dit lijkt me erg vervelend zo.

Gast di 13 sep 2011 - 8:46

Dankjewel Supertalentje!

Lejow, ik denk inderdaad dat je alleen jezelf er mee hebt als je thuis blijft. Je hebt dan de gelegenheid om je probleem groter te maken in je hoofd dan het is..

Gast di 13 sep 2011 - 8:47

Alex schreef:Ik ben niet misselijk geweest tijdens mijn zwangerschap, gelukkig niet. In plaats daarvan was ik moe. En niet een beetje moe, nee, ik was kapot. Ik kon niet uit mijn ogen kijken van moeheid. Als ik mijn moeheid vergelijk met de misselijkheid van Lejow kan ik me haar situatie juist wel voorstellen. Ik zeg niet dat ze in bed moet gaan liggen, daar word je ook niet beter van, maar als he hr zo lamlendig voelt zou je dat het liefst wel doen. Tuurlijk heb ik ook geprobeerd te werken, ik werkte vier dagen, 9 uur per dag, en daarnaast had ik nog 3 uur reistijd per dag. Ik was dolblij dat ik zwanger was, maar die vermoeidheid kon ik wel vervloeken. Nee, zwangerschap is geen ziekte, maar iedere vrouw gaat anders met haar zwangerschap om. Ik kan me voorstellen dat waar ik te moe was om te werken en ik beter thuis kon blijven, Lejow zich te ziek voelt om voor een klas met kinderen te staan. En de opmerking: 'wees blij dat je zwanger kan worden, want heel veel vrouwen kunnen dat niet', díe slaat pas als een lul op een drumstel. Dat staat hier namelijk volledig los van.

Daar ben ik het ook mee eens.

En natúúrlijk vervloek je de misselijkheid, het spugen, en alle andere kwaaltjes. En iedere vrouw gaat zeker anders met haar zwangerschap om, maar persoonlijk vind ik het wel storend om hier de laatste weken alleen maar klagende ego-berichtjes te lezen van Lejow. Het ís ook heel zwaar en dat weet ik uit persoonlijke ervaring maar het is óók iets om dankbaar voor te zijn. En ik vind het dus overkomen alsof ze het niet echt probeert, dat zou kunnen kloppen maar het zou er ook volledig naast kunnen zitten, het is tenslotte een forum.

Tania di 13 sep 2011 - 8:49

Ik denk dat het sowieso verstandig is om hulp te zoeken als je angst zo erg wordt dat je niet meer gaat werken daardoor. Je zal een keer naar de ARBO arts moeten en die gaat vast niet accepteren dat jij niet werkt omdat je misselijk bent en bang bent dat je gaat spugen.

truestar di 13 sep 2011 - 8:50

Alex schreef:Ik ben niet misselijk geweest tijdens mijn zwangerschap, gelukkig niet. In plaats daarvan was ik moe. En niet een beetje moe, nee, ik was kapot. Ik kon niet uit mijn ogen kijken van moeheid. Als ik mijn moeheid vergelijk met de misselijkheid van Lejow kan ik me haar situatie juist wel voorstellen. Ik zeg niet dat ze in bed moet gaan liggen, daar word je ook niet beter van, maar als je je zo lamlendig voelt zou je dat het liefst wel doen. Tuurlijk heb ik ook geprobeerd te werken, ik werkte vier dagen, 9 uur per dag, en daarnaast had ik nog 3 uur reistijd per dag. Ik was dolblij dat ik zwanger was, maar die vermoeidheid kon ik wel vervloeken. Nee, zwangerschap is geen ziekte, maar iedere vrouw gaat anders met haar zwangerschap om. Ik kan me voorstellen dat waar ik te moe was om te werken en ik beter thuis kon blijven, Lejow zich te ziek voelt om voor een klas met kinderen te staan. En de opmerking: 'wees blij dat je zwanger kan worden, want heel veel vrouwen kunnen dat niet', díe slaat pas als een lul op een drumstel. Dat staat hier namelijk volledig los van.

Ik vind dat niet helemaal als een lul op een drumstel vallen.. Ik weet zeker dat er vrouwen zijn die niet of moeilijk zwanger kunnen raken en die denken wat zeur je wees blij dat je zwanger bent, en die die misselijkheid heel graag zouden willen overnemen als moesten ze daar 20x per dag voor moeten spugen

Fenna di 13 sep 2011 - 8:50

Gast di 13 sep 2011 - 8:51

en nu vind ik het dan weer een beetje overdreven dat iedereen massaal over lejow heen valt. Zwanger zijn is geen ziekte, maar je kunt er behoorlijk ziek van zijn. Dat ze nu klaagt, wil niet zeggen dat ze de komende 30 weken aan het klagen is. Ik vond de weken tussen de 6e en 12e week de vervelendste weken. Ik heb een hele zware zwangerschap gehad, maar de misselijkheid en het overgeven vond ik toch het ergst.

Gast di 13 sep 2011 - 8:51

Met je laatste reactie ben ik het wel eens, Arden.

ThinkPink di 13 sep 2011 - 8:54

*Breekt even in*

Ben het ook met Parels eens.
Ik snap dat misselijkheid en overgeven erg vervelend zijn. Er zijn toch wel medicijnen voor te krijgen? Ik heb gelezen dat je wel al wat hebt gekregen, maar als die medicijnen niet helpen, is er misschien iets anders wat wel helpt?

Ik moet helemaal niet aan kinderen denken en als ik dit zo lees denk ik dat ik er helemaal niet aan begin Mad

*Breekt weer uit*

Edit: bovenstaande misschien niet heel handig verwoord. Maar als je geen kinderen wilt en je leest al die zwangerschapsklachten, word ik daar niet vrolijk van.
Kan me voorstellen dat als je heel graag een kindje wilt, je deze klachten op de koop toe neemt (je zal immers wel moeten). Het hoort er vaak helaas gewoon bij.
Maar laten we eerlijk zijn, over het algemeen is misselijk en overgeven gewoon hartstikke irritant. Hoop voor iedereen hier dat jullie de misselijkheid snel kwijt raken of onder controle krijgen.

Gast di 13 sep 2011 - 8:56

Eh... Oké, Thinkpink..

Annie24 di 13 sep 2011 - 8:57

Lejow schreef:Ik vind het heel erg vervelend en naar voor de meiden bij wie het lang duurt, maarem nee, dit wens ik ze nou niet bepaald toe.

Alleen even dit stukje uit die lap tekst angel

....IK denk dat de meeste meiden die moeilijk/niet zwanger kunnen worden alles met alle liefde van je over zouden nemen. Die meiden hebben er zó ontzettend veel voor over, zeker als ze al jaaaaaren bezig zijn en nog niet zwanger zijn, zo ook hoe jij je op dit moment voelt en wat je meemaakt. Denk dan ook dat ze met alle liefde met je zouden willen ruilen (al snap ik dat jij denkt dat ze dat niet willen zoals jij je nu voelt)

Verder ben ik het wel een klein beetje met de rest eens en is het idd handig denk ik om naar je huisarts te gaan voor een verwijzing naar de psycholoog mbt je overgeeffobie (heeft vast ook moeilijk woord angel

) Misschien dat je voor jezelf elke dag een paar doelstellingen moet maken zodat je wél je bed uitkomt. Iets in de richting van: een lade van het dressoir uitzoeken, 1 kastje oid stoffen. Maak een lijstje en streep af wat je gedaan hebt, dan is het ook voor jezelf zodat je kan zeggen 'zo, ik heb vandaag mooi 2 dingen van mijn lijstje gedaan'.

ekjir@M di 13 sep 2011 - 8:58

Ik heb heel lang getwijfeld of ik dit onderwerp aan zou snijden, maar dat is meer omdat het alleen maar over Lejow en haar misselijkheid gaat en niet over het zwanger zijn tot 12 weken... Het is echt niet als aanval bedoeld maar misselijkheid hoort er nu eenmaal bij.

Ik heb misschien heel makkelijk praten omdat ik er weinig last van heb, ik moet ook wel eens spugen maar dat hoort er bij. Maar als je al vanaf een positieve test denkt `Ik ben zwanger, dus ik ben misselijk of ik wordt misselijk, ik moet spugen of ik ga spugen´ dan voelt dat ook zo. Alleen de negatieve kant van je zwangerschap komt steeds boven en probeer er eens positief over te denken. Je hebt nog een hele tijd te gaan voordat je kindje geboren is en tot die tijd, en ook er na trouwens, krijg je nog met een hele hoop ongemakken te maken.

Gast di 13 sep 2011 - 8:58

truestar schreef:
Alex schreef:Ik ben niet misselijk geweest tijdens mijn zwangerschap, gelukkig niet. In plaats daarvan was ik moe. En niet een beetje moe, nee, ik was kapot. Ik kon niet uit mijn ogen kijken van moeheid. Als ik mijn moeheid vergelijk met de misselijkheid van Lejow kan ik me haar situatie juist wel voorstellen. Ik zeg niet dat ze in bed moet gaan liggen, daar word je ook niet beter van, maar als je je zo lamlendig voelt zou je dat het liefst wel doen. Tuurlijk heb ik ook geprobeerd te werken, ik werkte vier dagen, 9 uur per dag, en daarnaast had ik nog 3 uur reistijd per dag. Ik was dolblij dat ik zwanger was, maar die vermoeidheid kon ik wel vervloeken. Nee, zwangerschap is geen ziekte, maar iedere vrouw gaat anders met haar zwangerschap om. Ik kan me voorstellen dat waar ik te moe was om te werken en ik beter thuis kon blijven, Lejow zich te ziek voelt om voor een klas met kinderen te staan. En de opmerking: 'wees blij dat je zwanger kan worden, want heel veel vrouwen kunnen dat niet', díe slaat pas als een lul op een drumstel. Dat staat hier namelijk volledig los van.

Ik vind dat niet helemaal als een lul op een drumstel vallen.. Ik weet zeker dat er vrouwen zijn die niet of moeilijk zwanger kunnen raken en die denken wat zeur je wees blij dat je zwanger bent, en die die misselijkheid heel graag zouden willen overnemen als moesten ze daar 20x per dag voor moeten spugen

Ik snap gewoon niet dat dit in elke discussie over zwangerschappen weer genoemd moet worden. Een vriendin van mij heeft er drie jaar over gedaan om zwanger te worden, is de hele zwangerschap misselijk geweest en zat zeker 2x per dag kotsend boven de wc, en ik heb haar alleen maar horen klagen.

truestar di 13 sep 2011 - 9:05

Alex schreef:
truestar schreef:
Alex schreef:Ik ben niet misselijk geweest tijdens mijn zwangerschap, gelukkig niet. In plaats daarvan was ik moe. En niet een beetje moe, nee, ik was kapot. Ik kon niet uit mijn ogen kijken van moeheid. Als ik mijn moeheid vergelijk met de misselijkheid van Lejow kan ik me haar situatie juist wel voorstellen. Ik zeg niet dat ze in bed moet gaan liggen, daar word je ook niet beter van, maar als je je zo lamlendig voelt zou je dat het liefst wel doen. Tuurlijk heb ik ook geprobeerd te werken, ik werkte vier dagen, 9 uur per dag, en daarnaast had ik nog 3 uur reistijd per dag. Ik was dolblij dat ik zwanger was, maar die vermoeidheid kon ik wel vervloeken. Nee, zwangerschap is geen ziekte, maar iedere vrouw gaat anders met haar zwangerschap om. Ik kan me voorstellen dat waar ik te moe was om te werken en ik beter thuis kon blijven, Lejow zich te ziek voelt om voor een klas met kinderen te staan. En de opmerking: 'wees blij dat je zwanger kan worden, want heel veel vrouwen kunnen dat niet', díe slaat pas als een lul op een drumstel. Dat staat hier namelijk volledig los van.

Ik vind dat niet helemaal als een lul op een drumstel vallen.. Ik weet zeker dat er vrouwen zijn die niet of moeilijk zwanger kunnen raken en die denken wat zeur je wees blij dat je zwanger bent, en die die misselijkheid heel graag zouden willen overnemen als moesten ze daar 20x per dag voor moeten spugen

Ik snap gewoon niet dat dit in elke discussie over zwangerschappen weer genoemd moet worden. Een vriendin van mij heeft er drie jaar over gedaan om zwanger te worden, is de hele zwangerschap misselijk geweest en zat zeker 2x per dag kotsend boven de wc, en ik heb haar alleen maar horen klagen.

Dat snap ik dan weer niet, maar goed dat we niet allemaal hetzelfde zijn.
Ik heb tot 15 weken dagelijks overgeven maar durfde er niet eens om te klagen want je weet gewoon dat het erbij kan horen. Net zoals moe zijn en misselijk zijn het kan er bij horen, ik weet als geen ander dat het vervelend is, maar ik snap niet dat daar dagelijks over geklaagd moet worden. Lijkt mij persoonlijk erg vervelend als ik me daardoor zo negatief zou voelen.

Fenna di 13 sep 2011 - 9:07

Oh.. geklaagd heb ik trouwens maar een enkele keer gedaan. Het was écht niet leuk maar gelukkig tijdelijk. Er was een einddatum (waar mijn dochter zich niet aan hield en nog lekker anderhalve week extra bleef zitten Laughing

)

Paper Crown di 13 sep 2011 - 9:12

Ik wil dolgraag zwanger zijn maar die misselijkheid, nou die kan me echt gestolen worden hoor serieus!! Ik denk ook zeker niet bij Lejow dat ze zich moet vermannen want ze is maar zwanger. Ze is nu eenmaal heel misselijk en helemaal niet lekker. Dat weeeige gevoel in je buik en dat gevoel dat je elk moment over je nek kan gaan is toch ook heel vervelend?

Wel ben ik het met de meeste meiden eens dat je je niet moet beperken en gewoon proberen de dagelijkse dingen te doen. Want met een btje pech blijf je nog misselijk tot je moet bevallen en dan heb je misschien helemaal niet genoten. Probeer de dingen die je niet misselijk maken te vinden. Het is een kwaal,misschien wel de vervelendste maar het hoort er wel een btje bij!

Toen ik zwanger was, had ik door de week nergens last van,maar het weekend spuugde ik gewoon ter plekke over de vloer bij mijn moeder.. ik ging nadenken hoe dat toch kwam.. uiteindelijk kwam het door de stukjes mango die ik onderweg naar werk kocht bij de AH en die in t weekend niet at. Wie weet is er ook zo'n trucje voor jou Lejow!

Gesponsorde inhoud