Als je er over nadenkt is het leven eigenlijk best raar!

Ik maak er toch maar een topic voor aan omdat ik het eigenlijk best bijzonder vind, het leven.

Op de wc bedacht ik me net (ja ik weet het gekke plek) stel een vriendinnetje was nooit gaan hospiteren bij mn vriend in huis, dan had ik hem nooit leren kennen. Stel tijdens mij introductie zou ik in een ander groepje hebben gezeten, dan had ik misschien wel een hele andere vriendengroep gehad. Stel mijn ouders hadden elkaar destijds op vakantie misgelopen, dan had ik er misschien wel niet geweest.

Vind het best raar eigenlijk dat de loop van je leven zo veel van je kan bepalen.

Denk wel een interessante discussie: is het nou het lot of gewoon toeval?

Persoonlijk geloof ik wel in het lot, dat bepaalde dingen gewoon al vastliggen en dat het leven toch wel via een bepaalde manier loopt. Maar aan de andere kant kunnen veel zaken ook wel toeval zijn

Ik ben een twijfelgeval wat betreft of er dingen voorbestemd zijn of gewoon toeval is. Ik denk zeker dat sommige dingen voorbestemd zijn en met een reden gebeuren, maar er gebeuren ook genoeg dingen toevallig.

Maar ik herken je verhaal wel, ik denk daar ook wel eens aan. Zo hebben mijn man en ik elkaar op een verjaardag leren kennen van een toenmalige vriendin en ik had toen ook helemaal geen zin om te gaan (omdat we geen goede vriendinnen meer waren) en mijn man had ook helemaal geen zin. Toch zijn we allebei gegaan met twijfels en hebben elkaar daar dus ontmoet. Later bleek dat hij zelfs een collega van mijn vader is gweest en hij had zelfs nog een boek van mijn vader thuis had liggen. Soms denk ik van "wat als ik niet was gegaan of hij niet"..

Maar ik heb dat ook met kleine onzinnige dingen. Zo werd ik van de week bijna aangereden en ik miste de auto op een 1 seconde, dan denk ik ook van "wat als ik iets sneller had gefietst of eerder was vertokken van huis"..

Oja en laatst was mijn fiets gejat en ik had een nieuwe online besteld. Maar omdat een goede fiets ook wel wat kost, zat ik best heel krap en moest nog 3 weken met mijn salaris doen. 1 dag voor ik mijn fiets moest betalen, bleek dat er geld op mijn rekening was gestort, echt precies het bedrag wat ik nodig had voor de fiets! Dit geldbedrag werd gestort door een uitzenbureau waar ik welgeteld 3 jaar geleden voor het laatst voor heb gewerkt, ik had nog recht op geld schijnbaar. Vond het wel heel toevallig dat ik dan precies 1 dag voor het betalen ineens geld op mijn rekening kreeg na zoveel jaar en dat het ook dat bedrag was voor de fiets. Dus dan ga ik ook twijfelen omdat het wel heel erg toeval is allemaal..

Ik weet ook niet precies of ik geloof in toeval of in het lot..

Mijn vriend heeft onze relatie 3 weken geleden verbroken en ik voelde (en voel, soms) me daar ontzettend k*t over natuurlijk. Dan denk ik wel, is dit nou mijn lot? Dat ik me zo ellendig voel?

En als je er niet over nadenkt is het leven best simpel.

Welkom op het Yesforum

Ik geloof trouwens niet in lot en ook niet in toeval. Ik geloof in determinisme en dat onze hersenen zelf een reden bedenken en waarde geven aan de dingen die we meemaken.

Ik weet niet of het het lot of toeval is, maar ik denk wel dat er soms dingen gebeuren waarbij je denkt: 'Goh... wat bijzonder/raar/toevallig'. Wat het ook is, die dingen zijn wel opvallend, anders zouden we er niet over nadenken.

In mijn situatie vind ik het wel bijzonder hoe mijn opa en oma elkaar hebben leren kennen. Mijn oma woonde als kind dicht bij het vliegveld en werd in de oorlogstijd het huis uit gezet door de Duitsers. Mijn oma is toen met het hele gezin verhuisd naar een tijdelijk onderkomen en dat was 'toevallig' in de straat waar mijn opa woonde. Na de oorlog is mijn oma weer terug verhuisd, maar de relatie tussen mijn opa en oma bleef.

Ik geloof ik wel dat sommige dingen "voorbestemd" zijn oid.. Idd ook als ik kijk naar hoe ik mijn vriend heb leren kennen. Dat kan haast geen toeval zijn..
Ik heb hem leren kennen via een vriendin, maar die vriendin had ik een half jaar er voor ofzo leren kennen, ook heel toevallig.. Ik zocht via een soort van hyves (maar dan alleen voor mijn woonplaats) een oud klasgenoot, maar ik kreeg als ik op haar naam zocht maar 1 iemand gevonden. Zij bleek ook bij mij op school te zitten, 1 jaar onder mij. Nouja aan de praat geraakt, en al snel een close vriendschap.
Ze kende mijn vriend via een online game, die zij samen met haar vriend speelde. Dus mijn vriend kwam een keer naar onze woonplaats (Andere kant van NL zowat ) om haar te ontmoeten, en ik was toevallig dat weekend bij haar, dus leerde hem ook zo op die manier kennen.
Inmiddels zijn we ruim 8 jaar verder
Als ik nooit die oud klasgenoot opgezocht had, had ik haar nooit leren kennen en dus mijn vriend ook niet :o

En zo heb je wel meer dingen dat je je afvraagt van "is dit nou toeval of niet?". Idd ook iets later van huis vertrekken dan gepland en dan in de file terecht komen omdat er 5 minuten er voor een ongeval is gebeurd, etc.

Ja, zo denk ik ook wel eens

Mijn moeder had vroeger twee vriendjes, één was een jongen met een heel rijke pa, en de ander was mijn vader. Mijn oma heeft toen tegen haar gezegd dat ze moest kiezen en toen wilde ze in eerste instantie die rijke jongen kiezen die een mooie auto had en alles, en toen is ze met hem op date gegaan en toen bleek dat hij alleen maar kon praten over hout (zijn vader had een houtzagerij-imperium) dus die zat tijdens het uit eten gaan alleen maar van: 'zie je die tafel? Dat is notenhout. En die je die kast? Dat is grenenhout.' En toen is zo afgeknapt op dat oppervlakkige gedoe dat ze voor mijn vader gekozen heeft, die drie hoog achter woonde en de rest is history

Zo ook met mijn eigen vriend. Hij was een collega van mij, maar niet echt. Hij was bij mij op het werk gedetacheerd door een particulier bedrijfje. Eigenlijk zou zijn collega bij ons gaan werken, maar die bleek een paar dagen voordat hij moest beginnen een hernia te hebben, en daarom kwam mijn vriend in zijn plaats. En ik ging met zwangerschapsverlof op 28 december, en hij startte op 2 januari, dus toen liepen we elkaar nét mis, en dat was misschien maar goed ook... want toen ik na mijn zwangerschapsverlof terugkwam vond hij me direct toen hij me zag al heel erg leuk, en het is maar de vraag of dat ook gebeurd zou zijn als hij me hoogzwanger voor het eerst gezien had! Daarna heel leuk met elkaar omgegaan op de werkvloer, en toen mijn huwelijk klapte een aantal weken later gingen we eens wat leuks doen buiten werk om. En alweer: de rest is history

Het kan inderdaad gek en toevallig lopen allemaal.

Ik geloof niet in het lot, en het verbaast me dat TGR gelooft in determinisme. Ik geloof absoluut in toeval. Veel mensen zeggen: "Dat kan geen toeval zijn", alleen omdat het onwaarschijnlijk is. Maar dat er intelligent leven is op aarde, dat was al hoogst onwaarschijnlijk, als je kijkt naar alle voorwaarden waaraan een planeet moet voldoen. Onwaarschijnlijk betekent gewoon, het komt voor, maar niet heel vaak. Juist volgens de wetten van het toeval, komen onwaarschijnlijke dingen voor.

Oftewel: Als jij niet naar een feestje was gegaan waar je je huidige vriend ontmoet hebt, had je wellicht thuis een pizza besteld, en een relatie begonnen met die fantastische pizzakoerier.

Maar voor mensen die niet in toeval geloven: Wie maakt de plannen dan voor jouw leven? En denk je dat niks toeval is, dus dat het zelfs voorbestemd is dat jij net naast het laatste brood grijpt in de supermarkt?

SuperGrover schreef:Ik geloof niet in het lot, en het verbaast me dat TGR gelooft in determinisme. Ik geloof absoluut in toeval. Veel mensen zeggen: "Dat kan geen toeval zijn", alleen omdat het onwaarschijnlijk is. Maar dat er intelligent leven is op aarde, dat was al hoogst onwaarschijnlijk, als je kijkt naar alle voorwaarden waaraan een planeet moet voldoen. Onwaarschijnlijk betekent gewoon, het komt voor, maar niet heel vaak. Juist volgens de wetten van het toeval, komen onwaarschijnlijke dingen voor.

Oftewel: Als jij niet naar een feestje was gegaan waar je je huidige vriend ontmoet hebt, had je wellicht thuis een pizza besteld, en een relatie begonnen met die fantastische pizzakoerier.

Maar voor mensen die niet in toeval geloven: Wie maakt de plannen dan voor jouw leven? En denk je dat niks toeval is, dus dat het zelfs voorbestemd is dat jij net naast het laatste brood grijpt in de supermarkt?

Toeval betekent dat iets je overkomt zonder dat je zelf invloed hebt gehad erop. Bij determinisme gaat men er vanuit dat wat gebeurt een logisch gevolg is van wat eerder is gebeurt. Als je wordt aangereden door een auto, dan is dat misschien "toeval", maar het is het gevoel van keuzes die je zelf hebt gemaakt en keuzes die anderen hebben gemaakt en nog veel meer natuurkundige factoren die zijn zoals ze zijn.

Toeval vind ik geen fijn woord, voor mij heeft alles wel een reden. Je wordt gevormd door het leven en je vormt het leven door betekenis te geven aan de dingen die je meemaakt tijdens je leven.

SuperGrover schreef:Ik geloof niet in het lot, en het verbaast me dat TGR gelooft in determinisme. Ik geloof absoluut in toeval. Veel mensen zeggen: "Dat kan geen toeval zijn", alleen omdat het onwaarschijnlijk is. Maar dat er intelligent leven is op aarde, dat was al hoogst onwaarschijnlijk, als je kijkt naar alle voorwaarden waaraan een planeet moet voldoen. Onwaarschijnlijk betekent gewoon, het komt voor, maar niet heel vaak. Juist volgens de wetten van het toeval, komen onwaarschijnlijke dingen voor.

Oftewel: Als jij niet naar een feestje was gegaan waar je je huidige vriend ontmoet hebt, had je wellicht thuis een pizza besteld, en een relatie begonnen met die fantastische pizzakoerier.

Maar voor mensen die niet in toeval geloven: Wie maakt de plannen dan voor jouw leven? En denk je dat niks toeval is, dus dat het zelfs voorbestemd is dat jij net naast het laatste brood grijpt in de supermarkt?

Helemaal +1

SuperGrover schreef:Ik geloof niet in het lot, en het verbaast me dat TGR gelooft in determinisme. Ik geloof absoluut in toeval. Veel mensen zeggen: "Dat kan geen toeval zijn", alleen omdat het onwaarschijnlijk is. Maar dat er intelligent leven is op aarde, dat was al hoogst onwaarschijnlijk, als je kijkt naar alle voorwaarden waaraan een planeet moet voldoen. Onwaarschijnlijk betekent gewoon, het komt voor, maar niet heel vaak. Juist volgens de wetten van het toeval, komen onwaarschijnlijke dingen voor.

Oftewel: Als jij niet naar een feestje was gegaan waar je je huidige vriend ontmoet hebt, had je wellicht thuis een pizza besteld, en een relatie begonnen met die fantastische pizzakoerier.

Maar voor mensen die niet in toeval geloven: Wie maakt de plannen dan voor jouw leven? En denk je dat niks toeval is, dus dat het zelfs voorbestemd is dat jij net naast het laatste brood grijpt in de supermarkt?

Eens met jou. Sterker nog, statistisch kan het bijna niet anders dan dat er nog ergens in het universum leven is, gezien de enorme hoeveelheid sterren en bijbehorende planeten. Met zo'n groot aantal moet het ergens wel raak zijn.

Misschien is het ook wel een soort van gevoel van belangrijk willen zijn, als je denkt dat alles is voorbestemd. Klinkt lulliger dan ik bedoel, ik bedoel iets van: waarom zou jouw of mijn leven zo belangrijk zijn voor God, het lot, of wat voor hogere macht dan ook, dat ze alles in eigen hand nemen? Wat maakt het het universum uit of ik verkering heb met Klaas of Henk, of ik of mijn buurvrouw in dat ongeluk terechtkom of naast het laatste brood grijp? Zo belangrijk ben ik niet. Het overkomt me gewoon maar.

Melis_je, Supergrover, RYW, in feite bedoelen we hetzelfde lees ik.

Ik ben het met TGR eens. Hetzelfde idee heb je met het 'Deja-vu' gevoel. Dingen die je voor je idee al eens eerder gehoord hebt, op precies dezelfde manier. Dat je denk, he dit heb ik al eerder gehoord.
Vroeger geloofde ik dat ik dat soort dingen kon inschatten, ik kon precies zeggen wat iemand ging vertellen. Nu denk ik inderdaad ook dat het een reactie van je hersenen is, en dat zij er een logisch gevolg aan geven, ipv dat je het echt al kent.

TGR schreef:En als je er niet over nadenkt is het leven best simpel.

Welkom op het Yesforum

Haha ;-)

Tsja, lastig! Ik weet niet waar ik in moet geloven, maar ze zeggen vaak dat toeval niet bestaat haha. En soms lijkt het er inderdaad ook op. Maar anderzijds hoeft het ook niet te zijn. Nee, ik heb werkelijk geen idee.

Ik ben er mee eens dat het leven soms best raar is. Ik denk er ook wel eens aan. Als mijn opa wel was meegenomen door Duitsers toen ze bij hem aan de deur stonden was ik er ook niet geweest.

Maar toch geloof ik in toeval en niet in het lot. Als ik in Amerika zou gaan wonen zou ik daar de "liefde van mijn leven" tegengekomen. Ik ben van mening dat er overal op de wereld mensen zijn waarmee jij een perfecte relatie zou kunnen hebben. Ik woon echter in Nederland en ben daar bij toeval een keer iemand tegen gekomen waarmee ik nu samen ben.

Ik heb hier ook veel over nagedacht, met name afgelopen tijd.

Mijn eerste topic op het forum onder deze naam ging daar ook over:

https://yescafe.actieforum.com/t10921-bewuste-keuzes-maken-in-je-leven

Maar op dat moment wilde ik nog beetje anoniem zijn en heb ik het vaag gehouden, bang voor herkenning. Daarom kreeg ik ook niet de antwoorden er op die ik hoopte te vinden. Maar het ging natuurlijk om het volgende:

Ik wilde graag naar Amerika emigreren, had gewonnen, daarna toch niet gewonnen, dat hele bekende debakel van afgelopen mei. Daarna toen dat weer beetje gerust was, zat ik te denken over andere manieren om dat land in te komen, door middel van een studentenvisum voor een PhD, of bijvoorbeeld een Amerikaan trouwen. Ik heb zelfs een date met een Amerikaan gehad hier in Nederland, gewoon ook omdat het me een leuke jongen leek..maar wie weet: Je kunt het lot altijd een handje helpen. Door stil te gaan zitten, gebeurt er sowieso niets. Maar tegelijkertijd leerde ik mijn vriend kennen via internet en dat klikte ook erg goed. Dat zou betekenen dat ik in Nederland zou blijven. Dus ik zat rond die tijd heel erg met de vraag van 'in hoeverre moet ik het lot sturen en laten bepalen of ik uberhaupt naar een ander land ga, of hier blijf, en in hoeverre bepaalt het lot dat zelf?' Ik vond dat echt een hele moeilijke gedachte, omdat ik zelf niet goed wist wat ik wilde. Beide mogelijkheden spraken me aan, maar voor beide moest ik een keuze maken. En in hoeverre heb je die keuze zelf in de hand, als het afhankelijk is van het lot, of juist niet?! Ik zat dus heel sterk met de vraag van in hoeverre je zoiets door het lot laat bepalen of in hoeverre je zelf hier invloed op hebt. Ik vind het dan ook weer typerend dat ik mijn vriend echt heb ontmoet op de dag na de definitieve negatieve uitslag van die loterij, de tweede trekking. Dat voelt dan toch ook wel weer beetje als het lot. Maar het is ook een keuze.

Ik denk dat dat een keuze was, Joy. Je sprak af met hem, wetende dat hij Nederlander is. Je had ook kunnen denken: nee, ik date alleen maar met échte Amerikanen zodat ik dat land tenminste binnenkom. Maar jij moet ergens gevonden hebben dat je vriend kwaliteiten had die zwaarder wogen dan 'kans op emigreren naar Amerika'. Dus jij hebt daarvoor gekozen, toch?

Ik vind de symboliek wel mooi, trouwens. Horen dat je niet gewonnen hebt en 'm de dag daarna tegenkomen. Niet het lot, denk ik, maar wel een fantastische pleister op de wonde

Ja, dat is zeker een keuze. Maar was het dan het lot dat ik dus inderdaad niet gewonnen had?

Ach ik wil er ook helemaal niet over nadenken zo, maar omdat iedereen zei toen ik wél gewonnen had dat dat het lot was, en twee weken later het keihard teruggedraaid wordt, zet dat je wel aan het denken. Het is zo krom om dan te denken 'oh dan was het het lot niet', of 'oh het lot bestaat dan toch niet' Snap je?

Ik vond het heel moeilijk om te bepalen wanneer je nou zelf bewuste keuzes moet maken en wat voor gevolgen die hebben, of in hoeverre je het maar een beetje aan het lot moet overlaten.

Ik vind dat soort gedachten dus wel 'grappig'.

TGR schreef:

SuperGrover schreef:Ik geloof niet in het lot, en het verbaast me dat TGR gelooft in determinisme. Ik geloof absoluut in toeval. Veel mensen zeggen: "Dat kan geen toeval zijn", alleen omdat het onwaarschijnlijk is. Maar dat er intelligent leven is op aarde, dat was al hoogst onwaarschijnlijk, als je kijkt naar alle voorwaarden waaraan een planeet moet voldoen. Onwaarschijnlijk betekent gewoon, het komt voor, maar niet heel vaak. Juist volgens de wetten van het toeval, komen onwaarschijnlijke dingen voor.

Oftewel: Als jij niet naar een feestje was gegaan waar je je huidige vriend ontmoet hebt, had je wellicht thuis een pizza besteld, en een relatie begonnen met die fantastische pizzakoerier.

Maar voor mensen die niet in toeval geloven: Wie maakt de plannen dan voor jouw leven? En denk je dat niks toeval is, dus dat het zelfs voorbestemd is dat jij net naast het laatste brood grijpt in de supermarkt?

Toeval betekent dat iets je overkomt zonder dat je zelf invloed hebt gehad erop. Bij determinisme gaat men er vanuit dat wat gebeurt een logisch gevolg is van wat eerder is gebeurt. Als je wordt aangereden door een auto, dan is dat misschien "toeval", maar het is het gevoel van keuzes die je zelf hebt gemaakt en keuzes die anderen hebben gemaakt en nog veel meer natuurkundige factoren die zijn zoals ze zijn.

Toeval vind ik geen fijn woord, voor mij heeft alles wel een reden. Je wordt gevormd door het leven en je vormt het leven door betekenis te geven aan de dingen die je meemaakt tijdens je leven.

Oké ik snap je nu beter. Ik dacht dat je determinisme bedoelde zoals in de leer van Calvijn. Dat van tevoren al bepaald is of je een goed of slecht mens bent, die ofwel naar de hemel ofwel naar de hel gaat.

Misschien moet je die periode van 'wel gewonnen-niet gewonnen' niet willen benoemen als ofwel keuze, ofwel lot, maar meer als ervaring. Je leven werd op zijn kop gezet tot twee keer toe, en het heeft je heel erg aan het denken gezet over wat je nou eigenlijk wil met je leven. Als je niet had meegedaan, of als je in eerste instantie al niet gewonnen zou hebben, dan zou je daar misschien ook anders in staan en dan zou het met je vriend misschien ook minder goed klikken. Het heeft je hoe dan ook veranderd.

Tuurlijk is het heel raar om op sommige momenten te zweren bij 'het lot' en als het dan niet goed uitpakt dat weer overboord te gooien. Het is denk ik ook een uitspraak die je niet heel serieus moet nemen, net als 'het heeft zo moeten zijn', die zit ook in die categorie. Het is zo gelopen, en daarom zijn dingen zoals ze zijn, toch? Stel dat het over een tijdje uitgaat met je vriend. Gewoon, leuke tijd gehad, gezellig geweest, dingen gedeeld, maar op een gegeven moment is de liefde over en dan dus ook de relatie. Sta je er dan nog zo bij stil dat je contact kreeg met hem op de dag na de uitslag van de loterij? Of zou je bijvoorbeeld bij hem blijven omdat je het idee hebt dat het 'zo moest zijn' omdat je hem een dag later tegenkwam online?

Nee toch?

RYW schreef:Misschien moet je die periode van 'wel gewonnen-niet gewonnen' niet willen benoemen als ofwel keuze, ofwel lot, maar meer als ervaring. Je leven werd op zijn kop gezet tot twee keer toe, en het heeft je heel erg aan het denken gezet over wat je nou eigenlijk wil met je leven. Als je niet had meegedaan, of als je in eerste instantie al niet gewonnen zou hebben, dan zou je daar misschien ook anders in staan en dan zou het met je vriend misschien ook minder goed klikken. Het heeft je hoe dan ook veranderd.

Ja zo zie ik het in retrospect zeker. Nu zelfs al, kan je nagaan hoe dat over een tijdje is. Dat is ook zeker goed en het was in een periode waarin ik sowieso al erg zoekende was. Het gaf me ook weer een concreet doel, en ineens was dat doel wederom weggevaagd. Vraag was toen dus in hoeverre ik bewust voor datzelfde doel ging, of een ander pad insloeg. Dat laatste is 't geworden. Daardoor heb ik 't ook vrij snel kunnen afsluiten uiteindelijk.

RYW schreef:

Tuurlijk is het heel raar om op sommige momenten te zweren bij 'het lot' en als het dan niet goed uitpakt dat weer overboord te gooien. Het is denk ik ook een uitspraak die je niet heel serieus moet nemen, net als 'het heeft zo moeten zijn', die zit ook in die categorie. Het is zo gelopen, en daarom zijn dingen zoals ze zijn, toch? Stel dat het over een tijdje uitgaat met je vriend. Gewoon, leuke tijd gehad, gezellig geweest, dingen gedeeld, maar op een gegeven moment is de liefde over en dan dus ook de relatie. Sta je er dan nog zo bij stil dat je contact kreeg met hem op de dag na de uitslag van de loterij? Of zou je bijvoorbeeld bij hem blijven omdat je het idee hebt dat het 'zo moest zijn' omdat je hem een dag later tegenkwam online?

Nee toch?

Ja daarin heb je helemaal gelijk. Dat zit ook in de mens, het relativeren, maar ook het aanpassen aan je eigen gevoel op het moment zelve.

Precies. Hoe zelden kies je ergens bewust voor, terwijl je weet dat het fout zal gaan aflopen? Keuzes zijn altijd de goede keuzes, omdat je simpelweg niet meer informatie hebt op het moment dat je ze maakt. Dingen die je achteraf leert wist je nog niet op het moment dat je de keuze maakte.

Toen mijn ex vreemdging en de scheiding dramatisch verliep dacht ik echt: waar heb ik dit aan verdiend? Wat voor bad karma heb ik dat ik dit voor mijn kiezen krijg? Waarom doen mijn geliefde en mijn vriendin me dit vreselijks aan? Maar nu zit ik in een relatie met iemand die eigenlijk veel beter bij me past, en zou ze bijna de hand schudden om te bedanken je kan sommige dingen gewoon nog niet van te voren overzien. En dan gebeuren ze, en ze geven je vorm, en aan het eind van de rit blijkt het leven heel anders gegaan te zijn dan je had gehoopt of gepland, maar een lol dat we gehad hebben

Zie mijn onderschrift, dus eigenlijk

Ik sluit me bij TGR aan.