Bewuste keuzes maken in je leven

Hoi!

Even aangemeld omdat ik hier mee zit en me veel hier over afvraag.

Ik vraag me af in hoeverre jullie bezig zijn met bewuste keuzes in je leven maken of hoeveel je af laat hangen van het toeval en dingen die gewoon gebeuren, en zo lopen in het leven. Wanneer je op kruispunten in je leven staat, kies je dan heel bewust voor iets, of laat het je op de loop gaan? Ben je bang dat je later spijt krijgt van zo'n keuze?
Je kunt hierbij denken aan werk, studie, verhuizen, gezin stichten, dat soort dingen.

Ik ben heel erg bang dat ik verkeerde maar belangrijke keuzes ga maken in mijn leven. Ik vraag me dan ook constant af of ik mijn leven op de loop moet laten gaan. Of dat ik het heft in handen moet nemen en ergens volledig voor moet gaan. Maar wat dan? Ik heb meerdere mogelijkheden. Ik kan mijn leven zelf vorm geven en drastisch omgooien (dmv een levensveranderde keuze), maar wat als het de verkeerde keuze blijkt te zijn? En wanneer je er voor kiest het leven maar op z'n loop te laten gaan, hoe weet je dan dat het het pad volgt wat jij zou willen?

In hoeverre zijn jullie hier mee bezig, en kunnen jullie in dit verhaal mij adviseren? In principe kies ik altijd voor het motto 'volg je hart', maar wat als je voor een kruispunt in je leven staat en je beide kanten op kunt kiezen (zowel gevoelsmatig als rationeel) en voor beide kanten argumenten zijn? Laat je je leven dan zelf z'n loop bepalen, of neem je het heft in handen, en hoe maak je die keuze?

Ik laat het (binnen bepaalde grenzen) gaan zoals het gaat. Ik denk niet hard na over keuzes die me in de toekomst nog te wachten staan en wat ik dan zou moeten doen. De toekomst is moeilijk te voorspellen en er zijn veel wegen naar een gelukkig leven, dus ik laat het op zijn beloop.

Twellie schreef: De toekomst is moeilijk te voorspellen en er zijn veel wegen naar een gelukkig leven, dus ik laat het op zijn beloop.

Dat is precies wat ik moeilijk vind. Je kunt in je leven pad A nemen en gelukkig leven, en pad B nemen en gelukkig leven. Dit kan je als bewuste keuze maken, maar je kunt het ook op z'n beloop laten en de toekomst uit laten wijzen welke keuze je maakt. Dit is exact waar ik mee zit. Ik weet niet of ik dat bewust moet doen of moet laten gebeuren.

Er zijn heel veel keuzes die ik niet heb mogen hebben. Toch ben ik ontzetttend gelukkig met wie ik nu ben. Ik heb veel laten vallen, maar zeer zeker ook veel gewonnen. Het klinkt heel dom, maar het gelukkige leven, A of B, dat vind je vanzelf.

Angel Blue Eyes schreef: Het klinkt heel dom, maar het gelukkige leven, A of B, dat vind je vanzelf.

Hoe weet je dat zo zeker?

Stel je kunt kiezen tussen baan A en baan B, of woonplaats A en woonplaats B, en beide lijken ze je even uitdagend of leuk. Je kunt met beide paden gelukkig worden en genieten van je leven. Je kunt dan zelf bewust kiezen voor één van die twee dingen, of je kunt afwachten en kijken wat het leven brengt en een toevalsfactor in je leven een keuze voor je bepaalt.

Of denk ik hier veel te zwaar en moeilijk over? Ik zit hier constant m'n hersens over te kraken.

Jij geeft aan dat wanneer er 2 paden zijn naar het geluk, pad A en pad B, allebei leiden naar een fijn leven. Ik denk dat het in het leven niet zo makkelijk is. Ik denk dat wanneer je twee keuzes hebt, je moet afwegen welke meer bij je past. De voors en tegens tegen elkaar afwegen. Luisteren naar je gevoel, maar ook je verstand in je keuze meenemen. Mocht je dan de "verkeerde" keuze gemaakt hebben is er nog altijd een weg naar geluk, naar mijn mening. Als pad A niet het juiste blijkt te zijn, dan kun je alsnog pad B nemen.

Als jij achter je keuze staat, dan is dat de juiste. En zo niet, dan leer je daar weer van.

Ik weet niet of ik me goed heb verwoord, maar misschien heb je er wat aan.

Ik snap goed wat je bedoelt, maar toch beantwoord het mijn vraag niet echt. Met beide opties (niet alleen ik, maar in het algemeen) zou men gelukkig kunnen zijn uiteindelijk. je geeft je leven dan vorm aan datgene wat je gekozen hebt, daar baseer je je leven op.
Maar t gaat er mij meer om in hoeverre je daar bewust voor kiest, of dat je het af laat hangen van externe factoren en wel ziet hoe het loopt.
M.a.w. In hoeverre heb je je eigen levensloop in de hand en in hoeverre wordt het bepaald door toevalligheden?

Misschien is het wel tijd voor een cursusje mindfulness of filosofie voor mij hoor! *zen*

Ik kan geen keuzes maken. Ten eerste wil ik niet kiezen, ik wil het gewoon allemaal. En ten tweede ben ik bang om de verkeerde keuze te maken.
Daardoor laat ik het altijd ergens van afhangen. Van iemand anders, van de omgevingsfactoren, waar ik het ook maar van af kan laten hangen.

Dit is iets waar ik absoluut niet trots op ben. Het zou natuurlijk veel beter zijn om gewoon zelf een duidelijke keuze te maken en daar achter te staan.

Ik laat mijn leven niet op zijn beloop. Ik maak bewuste keuzes. Weeg alles altijd af, keuze a of keuze b, alle voors en tegens, maak uiteindelijk gebaseerd daarop een bewuste keuze.
Het hangt af van de voors en tegens en het gevoel wat ik erbij heb, het idee er achter, wat wil ik er mee bereiken en hoe is het gevoel als ik keus a zou volgen (of keus b).
'Verkeerde' keuzes heb ik niet gemaakt, tuurlijk sommige dingen had ik nu anders gedaan (wetende wat ik nu weet of door de situatie die er nu is ontstaan) maar dan vind ik de keus nog niet verkeerd. Het is een weloverwogen bewuste keus geweest, ik heb er nu van kunnen leren waarom iets bijvoorbeeld anders liep dan gedacht/gepland of waarom de keus misschien niet zo slim/handig is geweest, maar nee ik vind de keus dan niet fout, achteraf kan je altijd makkelijk praten, zolang ik de keus bewust en weloverwogen heb gemaakt is de keus voor het een of het ander niet fout.

Bij het maken van een rationele keuze, moet je volgens mij ook juist naar je gevoel luisteren. Je kunt immers geen keuze maken die erg praktisch is, maar waar je jezelf niet bij kan neerleggen (om wat voor reden dan ook).

Ik heb nooit een studiekeuze kunnen maken toen ik 18 was. Als de dood dat ik het verkeerde zou doen en hoe kon ik nu op mijn 18e weten wat ik met die studie wilde doen voor mogelijk de rest van mijn leven? Nu (tien jaar later) heb ik een bewuste keuze gemaakt voor een (competentie)opleiding, waar ik volledig achter sta en ik denk op langere termijn in meerdere sectoren wat aan te kunnen hebben.

Maar hóe je echt een keuze maakt, is per situatie verschillend. Misschien is het omdenken iets voor jou, zie topic James? In plaats van beren op de weg zien, leren om in elke potentiele valkuil een mogelijkheid te zien?

Prosecco schreef:Ik kan geen keuzes maken. Ten eerste wil ik niet kiezen, ik wil het gewoon allemaal. En ten tweede ben ik bang om de verkeerde keuze te maken.
Daardoor laat ik het altijd ergens van afhangen. Van iemand anders, van de omgevingsfactoren, waar ik het ook maar van af kan laten hangen.

Dit is iets waar ik absoluut niet trots op ben. Het zou natuurlijk veel beter zijn om gewoon zelf een duidelijke keuze te maken en daar achter te staan.

Dit slaat ook helemaal op mij..

Ik maak bijna alle keuzes voornamelijk op gevoel. Als iets niet goed voelt doe ik het ook niet.

Verder moet het financieel/praktisch wel haalbaar zijn.

Laat ik het nog anders stellen:
In hoeverre bepaal jij bewust jouw levensloop dmv eigen keuzes en in hoeverre laat je het lot z'n gang gaan? Hoe weet je of je je levensloop maar z'n eigen weg moet laten vinden, of dat je zelf heel bewust er mee om gaat en door een bepaalde keuze te maken er een draai aan geeft? Welke van de twee is beter? Hoe bepaal je die keuze, of je zelf hard er aan gaat werken met je leven een richting in te draaien, of dat je loslaat en het lot zijn werk laat doen.

Hoop dat het duidelijk is.

Ik laat mijn levensloop totaal op zn beloop. Je kunt alles wel proberen te sturen, maar wat heb je daaraan? Het leven loopt toch nooit zoals je het hebt uitgestippeld. Alles komt wel op zn pootjes terecht. Ik doe gewoon wat ik leuk vind, wat je leuk vind ben je vaak goed in. Waardoor je dus met veel plezier dingen doet die je goed kunt. Daar krijg je complimenten/respect/salaris/promotie van en daardoor ga je het nog leuker vinden en word je blijer. Simpel eigenlijk

Odilia schreef:Ik laat mijn levensloop totaal op zn beloop. Je kunt alles wel proberen te sturen, maar wat heb je daaraan? Het leven loopt toch nooit zoals je het hebt uitgestippeld. Alles komt wel op zn pootjes terecht. Ik doe gewoon wat ik leuk vind, wat je leuk vind ben je vaak goed in. Waardoor je dus met veel plezier dingen doet die je goed kunt. Daar krijg je complimenten/respect/salaris/promotie van en daardoor ga je het nog leuker vinden en word je blijer. Simpel eigenlijk

Dit eigenlijk.

Maar aan de ene kant heb je wel keuzes voor waar je gaat wonen en werken enz. Maar aan de andere kant heb jij niet in de hand waar plek is om te wonen/werken/etc. Jij hebt niet alles in de hand van wat er in je leven gebeurd. Zoals waar je bent geboren (hebben je ouders bepaald) of waar die leuke opleiding is (hebben de hogere mensen besloten) dit bepaald dus weer hoe je leven loopt. Eigenlijk denk ik dus ook dat je leven een samenloop van omstandigheden is waarbij je zelf nog wel een kleine keuze heb, maar het meeste is lot/toevalligheden

(bedoel je dit?)

Serena schreef:

Maar aan de ene kant heb je wel keuzes voor waar je gaat wonen en werken enz. Maar aan de andere kant heb jij niet in de hand waar plek is om te wonen/werken/etc. Jij hebt niet alles in de hand van wat er in je leven gebeurd. Zoals waar je bent geboren (hebben je ouders bepaald) of waar die leuke opleiding is (hebben de hogere mensen besloten) dit bepaald dus weer hoe je leven loopt. Eigenlijk denk ik dus ook dat je leven een samenloop van omstandigheden is waarbij je zelf nog wel een kleine keuze heb, maar het meeste is lot/toevalligheden

(bedoel je dit?)

Ja dit stel je wel goed, denk ik.

Ik vraag me dus inderdaad af in hoeverre je bewuste keuzes moet maken om in je leven gelukkig te zijn, of dat je het meer op z'n beloop laat.
Stel: Je hebt relatie, een baan en een huis. Je bent wel gelukkig, maar toch twijfel je veel of dit het nou is. Je kunt heel bewust er voor kiezen dit alles om te gooien en te solliciteren naar een nieuwe baan, aan de andere kant van het land, en te vertrekken. Met of zonder relatie, afhankelijk van hoe dat loopt. Maar door niet te solliciteren naar zo'n levensveranderende baan, verandert er ook niets in je leven. Zo'n nieuwe baan zal niet zomaar uit de lucht vallen in de meeste gevallen, daar moet je wel zelf bewuste keuzes voor maken. Als je niets doet, en het leven z'n beloop laat, loopt het leven misschien heel anders. Waarin je misschien ook gelukkig zal zijn. Je kunt dus als het ware zelf voor je eigen leven kiezen en hoe je dit vorm geeft, maar je kunt ook afwachten om te zien hoe het loopt. Neem je het heft in eigen handen en ga je voor die doorbreking, of laat je je leven samenhangen van de dingen die zo lopen.

Joy_ schreef:

Angel Blue Eyes schreef: Het klinkt heel dom, maar het gelukkige leven, A of B, dat vind je vanzelf.

Hoe weet je dat zo zeker?

Stel je kunt kiezen tussen baan A en baan B, of woonplaats A en woonplaats B, en beide lijken ze je even uitdagend of leuk. Je kunt met beide paden gelukkig worden en genieten van je leven. Je kunt dan zelf bewust kiezen voor één van die twee dingen, of je kunt afwachten en kijken wat het leven brengt en een toevalsfactor in je leven een keuze voor je bepaalt.

Of denk ik hier veel te zwaar en moeilijk over? Ik zit hier constant m'n hersens over te kraken.

Wanneer je wacht tot de keuze voor jou wordt gemaakt, kun je altijd gelukkig zijn met de keuze. Maar bewust kiezen, zorgt ervoor dat er altijd een kans is dat je teleurgesteld raakt.

In mijn leven heb ik ontzettend veel verschrikkelijk domme keuzes gemaakt. En hierover heb ik me vaak verbaasd en ben ik ook zeer ongelukkig over geweest. Nu jaren later ben ik tot de conclusie gekomen, dat ondanks dat de keuzes mij verdriet hebben gedaan, ze me ook hebben gebracht daar waar ik nu ben. Gelukkig en terugkijkend op de keuzes, maakt nu dat ik goed heb gekozen.

Maar goed, er gaat altijd een strijd aan vooraf, achteraf. Ik snap je wel. Maar ik zou er niet te diep over nadenken. Pas achteraf weet je of je goed gekozen hebt, hoe jammer dat ook is.

Joy_ schreef:

Serena schreef:

Maar aan de ene kant heb je wel keuzes voor waar je gaat wonen en werken enz. Maar aan de andere kant heb jij niet in de hand waar plek is om te wonen/werken/etc. Jij hebt niet alles in de hand van wat er in je leven gebeurd. Zoals waar je bent geboren (hebben je ouders bepaald) of waar die leuke opleiding is (hebben de hogere mensen besloten) dit bepaald dus weer hoe je leven loopt. Eigenlijk denk ik dus ook dat je leven een samenloop van omstandigheden is waarbij je zelf nog wel een kleine keuze heb, maar het meeste is lot/toevalligheden

(bedoel je dit?)

Ja dit stel je wel goed, denk ik.

Ik vraag me dus inderdaad af in hoeverre je bewuste keuzes moet maken om in je leven gelukkig te zijn, of dat je het meer op z'n beloop laat.
Stel: Je hebt relatie, een baan en een huis. Je bent wel gelukkig, maar toch twijfel je veel of dit het nou is. Je kunt heel bewust er voor kiezen dit alles om te gooien en te solliciteren naar een nieuwe baan, aan de andere kant van het land, en te vertrekken. Met of zonder relatie, afhankelijk van hoe dat loopt. Maar door niet te solliciteren naar zo'n levensveranderende baan, verandert er ook niets in je leven. Zo'n nieuwe baan zal niet zomaar uit de lucht vallen in de meeste gevallen, daar moet je wel zelf bewuste keuzes voor maken. Als je niets doet, en het leven z'n beloop laat, loopt het leven misschien heel anders. Waarin je misschien ook gelukkig zal zijn. Je kunt dus als het ware zelf voor je eigen leven kiezen en hoe je dit vorm geeft, maar je kunt ook afwachten om te zien hoe het loopt. Neem je het heft in eigen handen en ga je voor die doorbreking, of laat je je leven samenhangen van de dingen die zo lopen.

Ik doe dus altijd wat ik leuk vind. Blijkbaar twijfel je of in dit geval of je je baan nog leuk vindt. Dan kijk ik om me heen en ga ik reageren op functies die me leuker lijken dan mn huidige baan. Als die baan dan 200km verderop is en ik heb t gevoel dat dit een leuk nieuw avontuur kan zijn dan doe ik t. Als ik het fantastisch heb op mn huidige woonplek zal ik de baan niet aannemen. Dan weegt t een niet tegen t ander op. Ofetwel ik kies voor de leukste formule/combinatie.

Odilia schreef:

Joy_ schreef:

Ik vraag me dus inderdaad af in hoeverre je bewuste keuzes moet maken om in je leven gelukkig te zijn, of dat je het meer op z'n beloop laat.
Stel: Je hebt relatie, een baan en een huis. Je bent wel gelukkig, maar toch twijfel je veel of dit het nou is. Je kunt heel bewust er voor kiezen dit alles om te gooien en te solliciteren naar een nieuwe baan, aan de andere kant van het land, en te vertrekken. Met of zonder relatie, afhankelijk van hoe dat loopt. Maar door niet te solliciteren naar zo'n levensveranderende baan, verandert er ook niets in je leven. Zo'n nieuwe baan zal niet zomaar uit de lucht vallen in de meeste gevallen, daar moet je wel zelf bewuste keuzes voor maken. Als je niets doet, en het leven z'n beloop laat, loopt het leven misschien heel anders. Waarin je misschien ook gelukkig zal zijn. Je kunt dus als het ware zelf voor je eigen leven kiezen en hoe je dit vorm geeft, maar je kunt ook afwachten om te zien hoe het loopt. Neem je het heft in eigen handen en ga je voor die doorbreking, of laat je je leven samenhangen van de dingen die zo lopen.

Ik doe dus altijd wat ik leuk vind. Blijkbaar twijfel je of in dit geval of je je baan nog leuk vindt. Dan kijk ik om me heen en ga ik reageren op functies die me leuker lijken dan mn huidige baan. Als die baan dan 200km verderop is en ik heb t gevoel dat dit een leuk nieuw avontuur kan zijn dan doe ik t. Als ik het fantastisch heb op mn huidige woonplek zal ik de baan niet aannemen. Dan weegt t een niet tegen t ander op. Ofetwel ik kies voor de leukste formule/combinatie.

In zo'n geval zou ik zelf het heft in handen nemen en om me heen kijken voor een andere baan. En dan inderdaad zoals Odilia stelt uitzoeken welke combinatie mij het leukst lijkt. In die zin kan je dus bewust een keuze maken. maar je kan niet van te voren zien of het direct de juiste is geweest, dat hangt weer af van zaken die je zelf niet in de hand hebt en pas achteraf kan beoordelen (collega's/ buren/ etc.) Het hangt er trouwens ook van af hoe je zelf bent. Ben jij een ondernemend type die van avontuur en verandering houdt zal je gelukkiger worden als je die verre baan+nieuwe woonplaats kiest. Maar als je een type bent die niet van veranderingen houdt zal je in je leven blijven zitten en daar ook gelukkig mee worden.

Maar dan kom je weer terug op: doe wat je leuk vindt. Als je namelijk een type bent die niet van veranderingen etc houdt dan lijkt verhuizen naar andere kant van t land + nieuwe woonplaats waar je niemand kent hoogstwaarschijnlijk niet de leukste optie

haha Ja idd

Denk normaal ook niet zo diep over dit soort dingen na

Je weet pas of je de juiste keuze(s) gemaakt hebt, als de keuze(s) al gemaakt is/zijn.

Als je je gevoel volgt, is je keuze altijd juist. Ook al valt deze negatief uit, want dat is dan weer een levensles voor je.

Interessante vraag, waar ik even over na heb moeten denken.

Ik heb één keer een foute keus gemaakt qua woning. Ben toen weggepest door de buren, door continue vernielingen, intimidatie en veel overlast. Toen ik ging kijken was het een prima appartementje, enige nadeel leek de lelijke verf op de muur, maar daar viel wat aan te doen. Toen ik het contract getekend had ging ik er een keer 's avonds heen en schrok me kapot. Het waren 2 galerijflats (2 verdiepingen) tegenover elkaar, 5 meter ertussen, met tussen die flats een overkapping. Ideale hangplek dus voor ongure lui. Hangjeugd (want alleen maar 1persoonsappartementen, dus hun ouders woonden er niet) en gewoon ongure types, werd gedeald, hing bijna altijd een blowlucht en het gehalte werkschuw tuig was enorm hoog. Toen ik daar voor de eerste keer geweest was heb ik mijn ouders huilend opgebeld dat ik toch dacht dat dit niet mijn plekje zou zijn. Toch doorgezet, want contract was al getekend en ik wilde zo graag een plekje voor mezelf. Misschien had ik toen meer op mijn gevoel af moeten gaan, toen wimpelde ik het af met dat een leeg huis niet de meest opbeurende plek is.

Werk ben ik wel heel bewust voor gegaan. Mijn eerste twee banen heb ik wel door toeval gekregen. Ik pakte dozen uit in een magazijn (met HBO-opleiding) en greep elke kans aan iets meer in mijn richting te gaan werken. Bij mijn eerste echte baan had ik geen flauw idee wat ik ging doen, het sollicitatiegesprek ging over winkelen, dus het was een grote verrassing wat voor baan ik nou eigenlijk had.
De baan erna was precies hetzelfde werk, maar dan bij een ander bedrijf. Qua werkzaamheden had ik het niet super naar mijn zin, dus keek ik verder rond. Toen merkte ik dat de markt er momenteel prima voor stond voor mensen met mijn opleiding. Ik besloot hard op zoek te gaan en een week later hebben ze mij ontslagen. Toen heb ik besloten minimaal een maand werkloos te blijven om zo eens op mijn dooie gemakje te kijken wat ik precies wilde en wie mij dat kon bieden. Veel gesprekken gevoerd en zo tot een keuze gekomen, de baan die ik aannam zat gevoelsmatig goed en rationeel gezien was dit ook de beste keuze.

Zo, de rest van de keuzes ga ik maar even niet beantwoorden, post is zo wel lang genoeg.

Joy_ schreef:Laat ik het nog anders stellen:
In hoeverre bepaal jij bewust jouw levensloop dmv eigen keuzes en in hoeverre laat je het lot z'n gang gaan? Hoe weet je of je je levensloop maar z'n eigen weg moet laten vinden, of dat je zelf heel bewust er mee om gaat en door een bepaalde keuze te maken er een draai aan geeft? Welke van de twee is beter? Hoe bepaal je die keuze, of je zelf hard er aan gaat werken met je leven een richting in te draaien, of dat je loslaat en het lot zijn werk laat doen.

Hoop dat het duidelijk is.

Ik bepaald mijn leven voor het grootste gedeelte zelf. Ik zou in de toekomst heel graag een baan willen bij een tijdschrift en zal hier ook echt hard voor gaan werken. Verder heb ik wel meer toekomstideeen die niet komen 'aanwaaien'. Kleinere beslissingen waar voor mij persoonlijk wat minder waarde aan hangt kan ik wel eens 'wegwimpelen' met het lot. "Komt het dan is het goed, komt het niet.. ook prima"

Ik ga niet 'wachten' op het lot zeg maar haha.. (okee ik vind het moeilijk om uit te leggen wat ik bedoel).

Off topic": Punkd wat voor functie zou je willen hebben bij een tijdschrift? (ben nogal nieuwsgierig naar banen haha)