Terug naar ex

Wie heeft hier weer een relatie met een ex? Hoe lang is het uit geweest en hoe reageerde iedereen?

Ik heb weer een relatie met m'n ex. We waren 1,5 jaar uit elkaar en gaan nu weer een paar maanden met elkaar. Mensen reageren wel positief, wel verbaasd soms. Sommige vinden het raar en zonde dat we toen uit elkaar zijn gegaan(hadden een koophuis enz.) Maar ik trek het me niet aan wat mensen vinden, ik weet hoe het tussen ons zat en hoe het nu is.

Ik ben nu vier maanden weer samen met mijn ex. Had vier en een half jaar met hem en het was een half jaar uit. Het gaat goed met ons. Bij ons hebben mensen er ook wel een mening over, vooral over hoe we het moeten aanpakken. Dat bedoelen ze vooral goed hoor denk ik. Het gaat gelukkig allemaal goed nu!

VanillaRose schreef:Ik heb weer een relatie met m'n ex. We waren 1,5 jaar uit elkaar en gaan nu weer een paar maanden met elkaar. Mensen reageren wel positief, wel verbaasd soms. Sommige vinden het raar en zonde dat we toen uit elkaar zijn gegaan(hadden een koophuis enz.) Maar ik trek het me niet aan wat mensen vinden, ik weet hoe het tussen ons zat en hoe het nu is.

wel contact gehouden?
Ik overweeg terug te gaan naar mijn eerste vriend.

Ik, al zag ik het niet echt als mijn ex... Het is 2 of 3 maanden "uit" geweest, en we zijn nu inmiddels alweer een paar jaar verder, en 8 jaar samen ( die 2/3 maanden dat het uit is geweest dan wel doorgeteld, ervaar het eigenlijk een beetje als een kleine pauze, niet zo zeer dat het echt uit was.

Ooit wel eens gehad met mn ex. Dat ging uit was toen twee maanden uit, maar we misten elkaar te erg,_. Nog een jaar samen geweest daarna maar we liepen alsnog tegen dezelfde problemen aan.

Ik geloof dan ook niet echt in weer bij elkaar komen als het uit is geweest en er weinig veranderd is tussen twee mensen.

Ik was 4 jaar samen met mijn ex, toen een jaar uit elkaar geweest. Na een jaar toch besloten weer voor elkaar te gaan, afspraken gemaakt, en we waren "veranderd", dus het moest nu lukken. Zo nog 2 jaar een relatie gehad, maar uiteindelijk liep het toch op dezelfde punten mis als de eerste keer.
Dus voor mij is het ook duidelijk... geen relatie meer met een ex. Niet iemand waarmee het echt al erg serieus is geweest.

Maar er zijn natuurlijk ook gevallen waar het wel slaagt, garanties heb je nooit...

Ik heb ook weer een relatie met mijn ex. Wij waren 1 jaar samen, 5 maanden uit elkaar geweest en nu alweer 3,5 jaar bij elkaar. Waarvan we nu 2,5 jaar samenwonen. Vorig jaar een huis gekocht en getrouwd.

Ik ben na 1,5 jaar ook terug gegaan naar mijn ex, maar knapte ineens zo ontzettend op hem af in 1 keer.
En toen wist ik voor mezelf te zeggen, het is niet voor niets je ex, je bent niet voor niets toen uit elkaar gegaan.
En nu zal ik never nooit terug gaan naar een ex.

Ik heb 3 jaar iets met hem gehad, we zijn bijna 2 jaar uit elkaar geweest (waarin ik ook een andere relatie van 1 jaar heb gehad) en al die tijd was er nog iets tussen ons, Na die 2 jaar hebben we dus geprobeerd om het weer op te pakken, we hadden allebei het idee dat we iets te jong waren geweest toen we bij elkaar kwamen. Maar na een tijdje bleek toch dat het niet meer zo zou worden als voorheen. De redenen waarom het uitgegaan was, kwamen were terug en het was gewoon op, klaar.

Ik denk dat je voor exen toch wel vaak een soort zwak blijft hebben (als je zomder ruzies enzo uit elkaar gegaan bent dan) gewoon een speciaal gevoel, je hebt toch veel gedeeld samen. Dat zal bij mij ook blijven, maar ik wil absoluut geen relatie meer met hem.

@Lorna mercedez: wat is de reden dat je weer terug wil naar je ex? En wil hij dat ook?

Sweety schreef:@Lorna mercedez: wat is de reden dat je weer terug wil naar je ex? En wil hij dat ook?

Ik hou nog steeds van hem, na al die jaren is het nog steeds niet uit mijn gedachten. Het is ook nooit uitgegaan omdat de liefde over was. Hij wil mijn inderdaad ook terug, hij heeft ook altijd sterk aangevoeld dat we bijelkaar terug zouden komen.

Ik had 3,5 jaar met mijn vriend toen het uit ging. Het is toen bijna een jaar uit geweest, en inmiddels zijn wel alweer ruim een jaar samen. Ik kan oprecht zeggen dat het beter dan ooit gaat en dat we heel gelukkig zijn samen.

Mijn vriend heeft het destijds uitgemaakt omdat er een aantal dingen waren die hij niet meer kon accepteren. Ik was ontzettend afhankelijk van hem, zat echt thuis op hem te wachten, ondernam weinig, nam vaak een kleuterrol aan (incl. stem..), dat soort dingen. Dat heeft hij altijd eerlijk aangegeven, dat hij daar moeite mee had (terecht ook), maar ik zag het zelf niet echt in totdat hij ineens zei dat hij het niet meer zag zitten.

In het jaar dat het uit was hebben we altijd contact gehouden, maar mijn vriend heeft wel een andere vriendin gehad. Ineens moest ik wel volledig zelfstandig zijn en een stap in mijn ontwikkeling maken. Ik ben enorm gegroeid in dat jaar en ben me nog steeds verder aan het ontwikkelen. Ik voel me er heel goed bij. Achteraf gezien is het heel erg goed geweest dat het uit is geweest, al deed het me toen verschrikkelijk veel pijn.

Als ik dit zo terug lees is het net alsof ik een onzelfstandige halve kleuter was, maar dat is niet zo. Alleen in mijn relatie stelde ik me zo op. M'n vriend probeerde me altijd te prikkelen om dat niet te doen, maar het voelde zo lekker veilig. Uiteindelijk leidde het tot scheve verhoudingen en veel ruzies. Dat is gelukkig verleden tijd.

Het was afgelopen zondag uit gegaan tussen ons en sinds gisteren zijn we weer samen. Mijn vader reageerde niet heel erg positief. Hij heeft er moeite mee dat ik toch weer bij hem ben. Onze liefde voor elkaar is te groot om m te laten gaan. Maar dat neemt niet weg dat we gisteren goed hebben gepraat en geprobeerd hebben om bijna alle problemen goed uit te praten. We hebben goede 'afspraken' gemaakt om misverstanden te voorkomen.
M'n vader heeft het idee gekregen dat ik dadelijk als een sloofje behandeld zal worden. Maar de tijd en de toekomst zal het leren of het echt zo zal zijn. We gaan voor elkaar vechten tot het eind. Of m'n vader het goed vind of niet. Uiteindelijk ben ik degene die er medeervoor moet zorgen dat de relatie werkt. Mijn leven, mijn keuzes, mijn fouten.

na ruim 8 jaar bij elkaar te zijn geweest, zijn we 2 maanden uit elkaar geweest, en nu weer 4 maanden bij elkaar en gaan we trouwen.
ik geloof er alleen wel in dat als je weer bij elkaar komt, je wel moet inzien waar het verkeerd is gegaan en dit ook daadwerkelijk te veranderen. weer terug bij elkaar omdat je elkaar mist en het 'acppeteren zal niet werken, dan zal het na verloop van tijd weer botsen

Lorna mercedez schreef:

VanillaRose schreef:Ik heb weer een relatie met m'n ex. We waren 1,5 jaar uit elkaar en gaan nu weer een paar maanden met elkaar. Mensen reageren wel positief, wel verbaasd soms. Sommige vinden het raar en zonde dat we toen uit elkaar zijn gegaan(hadden een koophuis enz.) Maar ik trek het me niet aan wat mensen vinden, ik weet hoe het tussen ons zat en hoe het nu is.

wel contact gehouden?
Ik overweeg terug te gaan naar mijn eerste vriend.

Ja we hebben al die tijd wel contact gehouden in de vorm van vriendschap(ook al was dat soms moeilijk). Ik ben nooit gestopt met van hem te houden en wou hem diep in mijn hart altijd terug. Zag alleen niet hoe, door de afstand konden we het verleden los laten en weer positief met elkaar omgaan.

ik ben nu niet bij een ex, maar voor deze relatie wel. ik had de eerste keer 3 jaar met hem, het is toen 2 jaar uit geweest (allebei ook andere relatie gehad) en toen weer aan voor 2 jaar, en toen weer uit en inmiddels ben ik nu getrouwd (een week) met mijn grote liefde dat geen ex is geweest

Bitterkoek_ schreef:Het was afgelopen zondag uit gegaan tussen ons en sinds gisteren zijn we weer samen. Mijn vader reageerde niet heel erg positief. Hij heeft er moeite mee dat ik toch weer bij hem ben. Onze liefde voor elkaar is te groot om m te laten gaan. Maar dat neemt niet weg dat we gisteren goed hebben gepraat en geprobeerd hebben om bijna alle problemen goed uit te praten. We hebben goede 'afspraken' gemaakt om misverstanden te voorkomen.
M'n vader heeft het idee gekregen dat ik dadelijk als een sloofje behandeld zal worden. Maar de tijd en de toekomst zal het leren of het echt zo zal zijn. We gaan voor elkaar vechten tot het eind. Of m'n vader het goed vind of niet. Uiteindelijk ben ik degene die er medeervoor moet zorgen dat de relatie werkt. Mijn leven, mijn keuzes, mijn fouten.

Bij het eerste dik gedrukte stukje: hoezo denkt je vader dat? En over het tweede stukje ben ik het met je eens. Mensen kunnen je wel hun ervaringen vertellen maar uiteindelijk is het toch je eigen leven. Ik weet niet meer waar ik het zag maar de zin: een gebroken hart betekend dat je het heb geprobeerd, en zo moet je het maar zien. Jullie proberen om er toch uit te komen.

Mijn ex en ik zijn nu een jaartje uit elkaar en we hebben 4.5 jaar een relatie gehad. Ik heb in het begin van dit jaar nog gedacht dat het goed zou komen tussen ons, ook omdat hij zei dat hij me miste en soms dacht dat hij een fout had gemaakt en ook omdat we seks hadden met elkaar. Toen ik met hem aan het smsen was kwam ik erachter dat hij helemaal niet het idee had om het weer te proberen. Vanaf dat moment, eerst nog flink gehuild en met hem gepraat aan de telefoon, heb ik tegen hem en mijzelf gezegd dat hij me weer kapot heeft gemaakt. ( mijn hart ) Dit keer was de laatste keer en het zou voor mij niet meer goed komen. Nu een aantal maanden later sta ik er nog steeds zo in. Wij komen niet meer bij elkaar terug, maar we zijn wel vrienden nu.

Goed… mijn ouders staan er dus ab-so-luut niet positief tegenover…

Huppekee schreef:Goed… mijn ouders staan er dus ab-so-luut niet positief tegenover…

Hoe komt het?


Ik heb overigens ook een relatie met mijn ex. Eerst hebben wij bijna 2 jaar een relatie gehad. Waarna hij het beindigd had. Het is toen een paar maanden over geweest maar tussentijds hebben we elkaar wel eens opgezocht. Inmiddels zijn we alweer een jaar verder als partners en wonen we samen. Destijds is het uit gegaan door dat we ons zelf eigenlijk niet goed kende en daardoor was het lastig om met bepaalde verschillen om te gaan. Inmiddels hebben we beide inzichten gekregen waardoor we nu juist een goede eenheid vormen!
Mijn ouders moesten even 1 week wennen omdat hij mij immers destijds wel had pijn gegaan met het beindigen van onze relatie, maar al snel zagen zij wel dat het heel serieus was.
En mijn schoonmoeder had altijd al gedacht dat we weer bij elkaar zouden komen.
Al met al heeft de breuk ons wel goed gedaan, alhouwel ik in het begin wel wat vertrouwen op moest bouwen dat hij het niet zomaar weer op zou geven. Inmiddels heb ik dat vertrouwen wel gelukkig!

Er is veel gebeurd. We hebben 3 jaar iets gehad en het is nu 2 jaar 'uit'. Hij heeft mij ook pijn gedaan. Mijn ouders vinden hem qua niveau ook niet bij me passen. Hij doet mbo, ik hbo… ik hoorde ook achteraf dat ze hem helemaal niet mochten... Ik ben veranderd, maar hij ook. Ik vind het zo jammer dat ze er gewoon helemaal niet voor open staan... Dat maakt het allemaal moeilijker...

Erg teleurstellend dat je ouders er zo negatief tegenover staan.
Maar laat dat nooit mee wegen in de keuzes van relaties! Wie weet trekken ze over een tijd wel bij als ze zien dat je vriend echt anders is op bepaalde fronten. En wie weet ook niet maar dan is het wel jouw eigen keuze geweest en niet die van hun.

Wat jammer dat ze er niet achter staan!

Zelf ben ik ook samen met mijn ex. Eerst 2.5 jaar ongeveer gehad, toen 8 maanden uit (daarin ook geen tot amper contact) en nu zijn we alweer een paar jaar samen en wonen hiervan ook 1.5 jaar samen.
De eerste keer botste het heel erg tussen mijn moeder en mijn vriend, zelf stond ik er echt middenin. Dat werkte echt niet en daardoor vond ik het ook heel moeilijk om weer te vertellen dat ik een relatie met hem heb. Gelukkig reageerde ze hier goed op, waarschijnlijk ook door de manier hoe ik het bracht. Het was duidelijk te merken dat ik er erg achterstond, blij en gelukkig met mijn keuze was. Tevens woonde ik de eerste keer nog thuis, wat de situatie ook anders maakte.

Ik hoop dat je ouders het ooit nog een keer gaan accepteren!

Dat hoop ik ook. Dit maakt het alleen maar moeilijker wat k met m'n gevoel moet doen...

Ik ben nu sinds ongeveer een jaartje weer samen met mijn (eerste) ex. Wij zijn 2 jaar samen geweest. Het is ongeveer 5 jaar uitgeweest en nu zijn we dus weer samen. Omdat wij zo lang uit elkaar zijn geweest (en in die tijd ook allebei andere relaties hebben gehad en veel zijn gegroeid - ik was pas 17 toen het uit ging en mijn vriend 19) is het nu weer helemaal leuk en merk ik niets meer van de problemen die wij toen hadden. We waren toen gewoon nog te jong voor een dergelijke serieuze relatie.
Inmiddels zijn we helemaal gelukkig samen en staan we op het punt om te gaan samenwonen.